Η εκλογολογία και η κινδυνολογία καλά κρατούν στο Αφγανιστάν, ιδιαίτερα όσο πλησιάζουμε στις 20 του Αυγούστου. Η κατάσταση μοιάζει με ακροβάτη σε τεντωμένο σχοινί, το οποίο τραβάνε από τη μία πλευρά οι δυνάμεις κατοχής και από την άλλη οι δυνάμεις των Ταλιμπάν (πρώην ή και ...νυν; σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών). Εκλογές και επιθέσεις αξιοποιούνται για ενίσχυση της κατοχής και η κατοχή αξιοποιείται για την κλιμάκωση των επιθέσεων...

Αεροπορικές επιδρομές των κατοχικών στοχεύουν σχολεία και χωριά, ενώ «αντάρτες των Ταλιμπάν» τοποθετούν εκρηκτικούς μηχανισμούς σε δρόμους και αγορές, με κοινό παρονομαστή τη συνεχή αύξηση των θυμάτων από τη μεριά των αμάχων. Τραγική ειρωνεία. Και οι δύο δηλώνουν ότι μάχονται για την «ασφάλεια του αφγανικού λαού και τη σταθερότητα της περιοχής», ευαγγελίζονται πάταξη της τρομοκρατίας την ώρα που οι ίδιοι είναι οι αληθινοί τρομοκράτες, που σκορπούν το θάνατο. Οσο για τον Πρόεδρο της χώρας, Χαμίντ Καρζάι, σε μία προσπάθεια να κερδίσει την ανανέωση της θητείας του που λήγει στις 20 του Αυγούστου, υπόσχεται «έλεγχο των κατοχικών δυνάμεων και προστασία των αμάχων» στους Αφγανούς, ενώ την ίδια στιγμή ζεσταίνει την πλάτη των κατοχικών, εξαίροντας την παραμονή και τη συμβολή τους στην πορεία της χώρας, κι από την άλλη αφήνει και ανοιχτό παράθυρο στους Ταλιμπάν, για «διάλογο»... Και ενώ γίνονται όλα αυτά δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως στην κατοχή και προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων συμμετέχουν ελληνικά στρατεύματα με ευθύνη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.

Σε μαζικές «αποδεσμεύσεις» ιδιοκτησιών των οποίων εκκρεμεί, ακόμη και επί δεκαετίες, η αναγκαστική απαλλοτρίωσή τους για αρχαιολογικούς λόγους προχωρά το υπουργείο Πολιτισμού, όπως προκύπτει από επιστολή του γγ του ΥΠΠΟ προς το «Συνήγορο του Πολίτη». Η πραγματική αιτία όμως δεν είναι η «επιτάχυνση» των διαδικασιών, όπως υποστηρίζεται στην επιστολή, αλλά τα χάλια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που δεν έχει χρήματα και ανθρώπους να προχωρήσει στις σωστικές ανασκαφές και - αν κριθεί επιστημονικά αναγκαίο - στην αναγκαστική απαλλοτρίωση των οικοπέδων και στην ανάδειξη των ευρημάτων προς όφελος του λαού.

Βέβαια, αυτοί που την «πατάνε» είναι κυρίως τα λαϊκά στρώματα, που βλέπουν τις μικροϊδιοκτησίες τους να ρημάζουν - μαζί με τις αρχαιότητες που βρέθηκαν εκεί - για χρόνια. Την ίδια ώρα, το αρμόδιο Ταμείο Αρχαιολογικών Χώρων και Απαλλοτριώσεων του ΥΠΠΟ τη «βγάζει» με δανεικά από τράπεζες, ενώ συνεχίζεται η «αποψίλωση» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας από το έμπειρο πλην... «ευέλικτο» έκτακτο επιστημονικό προσωπικό της.

Αντίθετα, το αστικό κράτος δεν έχει κανένα πρόβλημα να «ρισκάρει» την ύπαρξη ακόμη και σημαντικών αρχαιοτήτων όπως ο ναός της Αγροτέρας Αρτέμιδος στο Μετς. Ο οποίος, τα τελευταία χρόνια έχει λάβει ένα «βουνό» αποφάσεων αναγκαστικής απαλλοτρίωσης για την ανάδειξή του, που ουδέποτε εφαρμόστηκαν και πριν κάτι μήνες το ΥΠΕΧΩΔΕ έδωσε άδεια στους εκσκαφείς κατασκευαστικής εταιρείας να «μπουκάρουν».

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να «αποδεσμεύεται» το 75% των απαλλοτριώσεων που χρονίζουν. Και το ΥΠΠΟ θέλει να μας πείσει ότι αυτό γίνεται με «αρχαιολογικά κριτήρια». Αλλά γιατί να μην το κάνει; Εδώ αναγκάζει τους αρχαιολόγους να βάζουν από την τσέπη τους τα οδοιπορικά για να κάνουν τη δουλειά τους και την ίδια ώρα «πανηγυρίζει» ότι τα εγκαίνια του νέου Μουσείου Ακρόπολης στοίχισαν... «μόλις», 1,8 εκατ. ευρώ!