Η εκλογολογία και η κινδυνολογία καλά κρατούν στο Αφγανιστάν, ιδιαίτερα όσο πλησιάζουμε στις 20 του Αυγούστου. Η κατάσταση μοιάζει με ακροβάτη σε τεντωμένο σχοινί, το οποίο τραβάνε από τη μία πλευρά οι δυνάμεις κατοχής και από την άλλη οι δυνάμεις των Ταλιμπάν (πρώην ή και ...νυν; σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών). Εκλογές και επιθέσεις αξιοποιούνται για ενίσχυση της κατοχής και η κατοχή αξιοποιείται για την κλιμάκωση των επιθέσεων...

Αεροπορικές επιδρομές των κατοχικών στοχεύουν σχολεία και χωριά, ενώ «αντάρτες των Ταλιμπάν» τοποθετούν εκρηκτικούς μηχανισμούς σε δρόμους και αγορές, με κοινό παρονομαστή τη συνεχή αύξηση των θυμάτων από τη μεριά των αμάχων. Τραγική ειρωνεία. Και οι δύο δηλώνουν ότι μάχονται για την «ασφάλεια του αφγανικού λαού και τη σταθερότητα της περιοχής», ευαγγελίζονται πάταξη της τρομοκρατίας την ώρα που οι ίδιοι είναι οι αληθινοί τρομοκράτες, που σκορπούν το θάνατο. Οσο για τον Πρόεδρο της χώρας, Χαμίντ Καρζάι, σε μία προσπάθεια να κερδίσει την ανανέωση της θητείας του που λήγει στις 20 του Αυγούστου, υπόσχεται «έλεγχο των κατοχικών δυνάμεων και προστασία των αμάχων» στους Αφγανούς, ενώ την ίδια στιγμή ζεσταίνει την πλάτη των κατοχικών, εξαίροντας την παραμονή και τη συμβολή τους στην πορεία της χώρας, κι από την άλλη αφήνει και ανοιχτό παράθυρο στους Ταλιμπάν, για «διάλογο»... Και ενώ γίνονται όλα αυτά δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως στην κατοχή και προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων συμμετέχουν ελληνικά στρατεύματα με ευθύνη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.