ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στεγάζει το... στέγαστρο;

Γρηγοριάδης Κώστας

Νεαροί σύντροφοι από την ΑΣΟΕΕ, με αφορμή το όλο και πιο οξύ πρόβλημα της φοιτητικής στέγης, μας ρωτάνε πόσο κόστισε το «στέγαστρο Καλατράβα», ώστε να συνειδητοποιήσουν και μέσα από αριθμούς πόσους φοιτητές... «χωρά να στεγάσει».

Ενδιαφέρον το πρόβλημα αλλά αν ασχοληθεί κανείς με το θέμα, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η απάντηση.

Λοιπόν έχουμε και λέμε: Αν στη θέση των άθλιών φοιτητικών εστιών που υπάρχουν σήμερα, αποφασίζονταν να κατασκευαστούν δωμάτια των 25 τετραγωνικών μέτρων, με αυτόνομη τουαλέτα και λουτρό, σε εκτάσεις που ανήκουν στο δημόσιο ή στην εκκλησία που, δηλαδή, σημαίνει ότι και πάλι ανήκουν στο δημόσιο, η... αριθμητική της κατασκευής δείχνει ότι το σχετικό κόστος δε θα ξεπερνούσε τις 190 με 200 χιλιάδες δραχμές, το τετραγωνικό μέτρο.

Αν αναλογιστούμε ότι το στέγαστρο του Ολυμπιακού Σταδίου που έφτιαξε στη χώρα μας ο γαμπρός του Σάμαρανκ, κόστισε περί τα 120 δισεκατομμύρια δραχμές και επιστρατεύσουμε την αριθμητική...

Διαιρούμε το κόστος του στεγάστρου (120.000.000.000) με το κόστος του τετραγωνικού μέτρου (200.000) και βρίσκουμε ότι με το ποσό αυτό μπορούν να οικοδομηθούν συνολικά 600.000 τετραγωνικά μέτρα! Δηλαδή, με βάση τα 25 τετραγωνικά κάθε δωματίου, διαπιστώνουμε ότι θα μπορούσαν να κατασκευαστούν 24.000 δωμάτια για ισάριθμους φοιτητές...

Είπατε τίποτα;;;

Ομοφωνία

Διαρθρωτικές αλλαγές ζητάει το ΔΝΤ, κλιμάκιο του οποίου βρίσκεται στη χώρα μας και ενημερώνεται για την ελληνική οικονομία. «Διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα» απαιτεί και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με την ετήσια Εκθεσή της για την οικονομία. Από κοντά και ο ΣΕΒ, βαράει στον ίδιο χαβά. Ολοι στην ίδια γραμμή. Στον ίδιο σκοπό και με τους ίδιους στόχους. Αυτό και αν είναι ομοφωνία.

Τίποτα το περίεργο στην όλη υπόθεση. Οταν λόγος γίνεται για τα κέρδη των μονοπωλίων, όλοι στέκονται κλαρίνο..! Ακόμα και αυτός ο επίπλαστος αστικός «πλουραλισμός τους» πάει περίπατο. Είναι πολλά τα λεφτά βλέπεις...

Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους

Τη σημαία του αγώνα ενάντια στην κομματικοποίηση του κράτους έχει σηκώσει τον τελευταίο καιρό η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τις αλλαγές στελεχών στο χώρο της εκπαίδευσης, σε διοικήσεις νοσοκομείων κλπ. και «ξεχνώντας», βέβαια, ότι τα ίδια ακριβώς έκανε κι αυτή, όταν ήταν κυβέρνηση. Από την άλλη, νεοδημοκράτες συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί επέδραμαν τις προάλλες στα γραφεία της ΟΛΜΕ και έκαναν μικροζημιές στο γραφείο του εκπροσώπου της ΔΑΚΕ στην ΟΛΜΕ. Αιτία ήταν ο επαναδιορισμός στη θέση του διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Εύβοια ενός «σκληρού στελέχους» του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή, ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πρώην υπουργός της ΝΔ και νυν βουλευτής με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, με άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» ζητά τη δραστική μείωση του κράτους και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η Microsoft, με 600 εκατ. πελάτες σε όλο τον κόσμο, δεν απασχολεί παραπάνω από 57.000 εργαζόμενους. Στην Ελλάδα υπάρχουν 26.000 διευθυντές μόνο για περίπου 11 εκατ. (μαζί με τα ανήλικα παιδιά) πολίτες».

Από όλους τους παραπάνω, ούτε ένας δε βάζει ζήτημα για τη συνεχιζόμενη πολιτική εμπορευματοποίησης και υποβάθμισης της Παιδείας και της Υγείας. Για τις χιλιάδες κενές θέσεις εκπαιδευτικών στα σχολεία, τις δεκάδες χιλιάδες κενές θέσεις νοσηλευτών και γιατρών στα νοσοκομεία, κλπ., κλπ. Οι εργαζόμενοι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους...

Αξιος ο μισθός του...

Φουριόζος υποστηριχτής της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης εμφανίστηκε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και στέλεχος της ΓΣΕΕ Χ. Κουρουτός, στη συνεδρίαση της διοίκησης της ΓΣΕΕ, για την ίδρυση ιδιωτικού Πανεπιστημίου από τη Συνομοσπονδία. Ανέλαβε μάλιστα και να «απαντήσει» στα στελέχη του ΠΑΜΕ, που διατύπωσαν με πλήθος επιχειρημάτων την αντίθεσή τους στην απόφαση της ΓΣΕΕ. Με δήθεν ρεαλιστικά επιχειρήματα του στιλ: «Υπάρχει ή δεν υπάρχει σήμερα ιδιωτική εκπαίδευση;» ανέλαβε να παίξει τον ρόλο του «λαγού»... Αξιος ο μισθός του, όπως αντάξιο θα είναι και το γιουχάισμα από τους εργάτες.

Τα ... προεδρολογικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ, δηλαδή, ότι με τις χτεσινές λαλίστατες εμφανίσεις τους στις τηλεοράσεις τα μέλη της Κυβερνητικής Επιτροπής ...έβαλαν τέλος στην προεδρολογία;

Αν είναι έτσι, πώς εξηγεί η κυβέρνηση τη θέση της ότι είναι «πρόωρη η συζήτηση», όταν κάθε στέλεχός της όχι απλά διαθέτει ...διαφορετική άποψη, αλλά τη δημοσιοποιεί με όποιον τρόπο μπορεί;

Μάλλον μοιάζουν αστείες μέσα σ' όλο αυτό κλίμα οι βαρύγδουπες και αποφασιστικές αναφορές του Θόδωρου Ρουσόπουλου, περί του ότι η κυβέρνηση δεν ασχολείται με αυτό το θέμα, αλλά με τα προβλήματα του τόπου.

ΒΕΒΑΙΩΣ, το τι είναι «πρόβλημα του τόπου», ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Η Κυβερνητική Επιτροπή, για παράδειγμα, χτες είναι φανερό πως θεωρεί πρόβλημα τη ...βαριά φορολόγηση των Ανώνυμων Εταιριών. Ετσι έσπευσε να εξαγγείλει ότι σύντομα θα υπάρξουν μειώσεις.

Αντιθέτως, ούτε ...υπόνοια δεν άφησε για κάτι τέτοιο, όσον αφορά στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, έστω κι αν προσπάθησε να χρυσώσει το χάπι με αναφορές σε έξοδα που θα εξαιρούνται από το εισόδημα.

ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟ γιατί ...περηφανεύεται η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, ανακοινώνοντας πόσοι διορισμοί και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών έχουν γίνει.

Η εικόνα - που και το ίδιο το υπουργείο δε διαψεύδει - είναι η γνωστή κάθε χρονιά. Οπως και πέρσι με ΠΑΣΟΚ, έτσι και φέτος με ΝΔ. Κενά θέσεων που θα καλυφθούν με αναπληρωτές, οι οποίοι συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται και να προσπαθούν να τους εντάξουν σε καθεστώς ομηρίας.

ΜΑΣ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕ και πάλι χτες η Φάνη Πετραλιά: Δε θα πωληθούν, λέει, σε ιδιώτες οι Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις. Απλά, θα παραχωρηθούν για μικρά χρονικά διαστήματα όπως τα ...150 χρόνια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Καμία ανοχή

Λίγες μέρες πριν την ομιλία του πρωθυπουργού στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, για την οικονομική πολιτική το 2005, η κυβέρνηση και τα φίλια Μέσα Ενημέρωσης επιχειρούν τον αντιπερισπασμό. Επιχειρούν να μεταφέρουν το ενδιαφέρον των εργαζομένων από το προδιαγεγραμμένο χαρακτήρα λιτότητας των μέτρων σε μια συζήτηση για την αναγκαιότητά τους. Δηλαδή, αντί να συζητάμε για το τι συνέπειες θα έχει η κυβερνητική πολιτική στα εισοδήματα, στα δικαιώματα, στη ζωή μας, να συζητάμε για τους λόγους που «επιβάλλουν» αυτή την πολιτική.

Τα ελλείμματα και το χρέος, πολύ υψηλότερα από αυτά που ισχυριζόταν ότι παρέδιδε η απελθούσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η «μαύρη τρύπα» των Ολυμπιακών Αγώνων, πολύ μεγαλύτερη απ' ό,τι υπολόγιζαν οι προκάτοχοί τους, χρησιμοποιούνται από τους κυβερνητικούς παράγοντες ως πρόσχημα για την επιβολή μιας πολιτικής που μοιράζει βάρη στα λαϊκά στρώματα και κέρδη στους επιχειρηματίες. Μάλιστα, διανθίζουν το επιχείρημα με δόσεις «εθνικού στόχου», «εθελοντισμού» και ανάγκη «συναίνεσης».

Με άλλα λόγια ο πρωθυπουργός θα πει στη Θεσσαλονίκη: Σας καλούμε, εν ονόματι του «εθνικού συμφέροντος», να αποδεχτείτε έναν ακόμη χρόνο λιτότητας και σκληρής οικονομικής πολιτικής. Πολιτικής που είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε, παρά τη θέλησή μας, εξαιτίας της βαριάς κληρονομιάς των προηγουμένων και της κακής διεθνούς συγκυρίας...

Τι από τα παραπάνω μπορεί να συμμεριστεί ο εργαζόμενος; Για ποιο «εθνικό συμφέρον» να συνεισφέρει, αφού από το «συμφέρον» αυτό ο ίδιος βγαίνει πάντα ζημιωμένος και οι επιχειρηματίες μονίμως κερδισμένοι; Για τους εργαζόμενους προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη η υπεράσπιση των δικών τους συμφερόντων, των ταξικών τους συμφερόντων. Και τα ταξικά τους συμφέροντα, το διδάσκει η ζωή, όχι μόνο δεν μπορούν να συναντηθούν με τα συμφέροντα των μεγαλοβιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων, αλλά είναι αναπόφευκτα εχθρικά.

Στην κρίσιμη καμπή μιας πορείας που οδηγεί στη συνολική αμφισβήτηση της θέσης και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όχι μόνο στη χώρα μας, το ΚΚΕ καλεί τον κόσμο της εργασίας σε συναγερμό, με το σύνθημα: Καμιά ανοχή!

Καμιά ανοχή στην πολιτική που κάνει τους φτωχούς, φτωχότερους και τους πλούσιους, πλουσιότερους. Καμιά ανοχή στα μασκαρέματα των επιχειρηματικών κερδών πίσω από το προσωπείο του «εθνικού στόχου». Καμιά ανοχή στα κηρύγματα «κοινωνικής συναίνεσης». Καμιά ανοχή στις συμβιβαστικές προτάσεις του «μικρότερου κακού».

Ενα προσκλητήριο αγώνα, απελευθέρωσης από τα δεσμά των ψευδαισθήσεων, των αυταπατών και της μοιρολατρίας, ένα προσκλητήριο πίστης στο λαϊκό κίνημα.

Στις 9 Οκτώβρη, η «άλλη Ελλάδα», η Ελλάδα της δουλιάς, της μόρφωσης, του πολιτισμού, της κοινωνικής προόδου. Η Ελλάδα της αντίστασης στην πλουτοκρατία, της διεκδίκησης όσων ανήκουν στο λαό, θα μετρήσει τις δυνάμεις της, τις δυνατότητές της να διεκδικήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ