Ξαφνικά, οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας ..."ευημερούν". Οι εκσυγχρονιστές ανέλαβαν να αποδείξουν ότι, παρά την υπερδεκαετή λιτότητα, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι "απέκτησαν περισσότερες ανέσεις και σαφέστατα βελτίωσαν το βιοτικό τους επίπεδο", όπως γράφει η προχτεσινή "Καθημερινή", που ανέλαβε να πλασάρει τα "επιτεύγματα" της κυβέρνησης Σημίτη. Πού στηρίζεται, όμως, το τεράστιο αυτό ψέμα; Στο ότι, λέει, τα τελευταία χρόνια τα νοικοκυριά απέκτησαν περισσότερα καταναλωτικά αγαθά, περισσότεροι διαθέτουν τώρα ΙΧ και ξοδεύουν περισσότερα για μεταφορές, υγεία και εκπαίδευση! Είναι φανερό ότι δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική το μαγείρεμα των αριθμών από τα εκσυγχρονιστικά επιτελεία. Το ερώτημα είναι, γιατί προβάλλουν τώρα μια τέτοια εικόνα; Η απάντηση είναι ευνόητη. Απλούστατα, θέλουν να δείξουν ότι οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα γενικότερα, αντέχουν ακόμα μετά από τη δεκαετή επίθεση στο βιοτικό τους επίπεδο. Αρα, μπορούν να σηκώσουν, αποκλειστικά σχεδόν αυτοί, τα νέα βάρη της αντιλαϊκής επέλασης.

Οι "υπολογισμοί" τους, όμως, πάσχουν σοβαρά. Οι εργαζόμενοι έχουν προ πολλού εξαντλήσει τα όρια της αντοχής τους, αλλά και της υπομονής τους απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση και τους πολύμορφους διαχειριστές της.

"Αλλο το παλιό ΝΑΤΟ, άλλο το νέο. Αλλες οι συνθήκες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '90, άλλες σήμερα". Αυτό είναι το επιχείρημα, που συνήθως μεταχειρίζεται τις μέρες αυτές ο υπουργός Αμυνας, προκειμένου να δικαιολογήσει την αποδοχή της νέας δομής της λυκοσυμμαχίας από την κυβέρνηση. Και πρέπει να ομολογήσουμε, ότι δεν έχει άδικο...

Το "νέο" ΝΑΤΟ είναι πολύ χειρότερο από το "παλιό". Πριν το '90 υπήρχε και"ο φόβος, που κρατούσε τα έρημα", ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε απροκάλυπτο και ωμό, παγκόσμιο χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού και θέλει εδώ και τώρα, να επιβάλει τη "νέα τάξη πραγμάτων", χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό και αναστολή...

Διαφωνούν

και οι "εντός",

"μούσκεμα

τα 'κανε ο κοντός",

τον πολεμούν,

του ρίχνουν βέλη

μα παραμένουνε

εντέλει,

μια κοροϊδία

η "βαβούρα"

στων ψηφοφόρων

την καμπούρα!

Διαφωνούνε

μερικοί

για τη στραβή

πολιτική,

διαφωνούνε

και ερίζουν

μα τον κρατάνε,

τον στηρίζουν,

μέχρι ν' αρπάξουν

κάνα θώκο

κι έτσι να κάνουν

πλέον μόκο!

Ο οίστρος

Σαν δεν ντρέπεται, γέρος άνθρωπος! Για τον Γ. Μαρίνο ο λόγος - γνωστό στέλεχος του δημοσιογραφικού συγκροτήματος Λαμπράκη - ο οποίος βρέθηκε στη Λάρισα, καλεσμένος του Συνδέσμου Βιομηχανιών, την περασμένη Παρασκευή, μέρα του μεγαλειώδους αγροτικού συλλαλητηρίου, και, μιλώντας σε τοπικά τηλεοπτικά κανάλια, "έβγαλε τα απωθημένα του".

Κατ' αρχήν επιτέθηκε, όπως το συνηθίζει άλλωστε, στους αγρότες και ιδιαίτερα στους ηγέτες τους, συκοφαντώντας τους ασύστολα, επειδή οργανώνουν τους αγώνες της αγροτιάς.

Εκεί, όμως, που κυριολεκτικά "έδωσε τα ρέστα του", ήταν όταν αναφέρθηκε επί μακρόν και λεπτομερώς - αναμασώντας γνωστές ανιστόρητες ...διατριβές - στις "ερωτικές παρασπονδίες" του ...Λένιν και του ...Μαρξ, αποδείχνοντας, όπως ισχυρίστηκε, "την ανηθικότητα των στελεχών του κομμουνιστικού κινήματος και της Αριστεράς"!

Ξέρετε ποια είναι η διαφορά της "σοβαρής δημοσιογραφίας", τύπου Μαρίνου, μ' εκείνην της "κρεβατοκάμαρας" των "ριάλιτι σόου"; Η μεν πρώτη "κοιτάζει" στην "κλειδαρότρυπα" του παρελθόντος, η δε δεύτερη σ' αυτήν του παρόντος. Ουδεμία άλλη...

"Στόχος της Μαρίας Δαμανάκη δεν είναι μόνο η δημαρχία, αλλά ίσως κάτι περισσότερο. Αλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι σαφώς πιο γρήγορο "τρένο" για να εκπληρώσει ένας επαγγελματίας πολιτικός τις φιλοδοξίες του"... Αυτά λέει η συνάδελφός της στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΝ, Ν. Λουλέ, σε συνέντευξή της σε νεοεκδιδόμενη εφημερίδα. Και αφού ξεκαθαρίζει πως "η πολιτική του σημερινού ΠΑΣΟΚ δε διαφέρει σε τίποτα από τη χτεσινή πολιτική της Δεξιάς" (γιατί όχι και της σημερινής;), σημειώνει πως η πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ είναι συνηθισμένη στις αλλαγές: "Αλλάζει πολιτικούς στόχους, αλλάζει πολιτικό ύψος, αλλάζει χαμόγελο. Γίνεται πολύ καλή, όταν θέλει να είναι καλή". Αυτά λέει για την Μ. Δαμανάκη και, προφανώς, κάτι θα ξέρει περισσότερο από εμάς η συνάδελφός της στο ίδιο κόμμα...

Μόνο, που έχουμε μια απορία. Πώς καταφέρνει ο ΣΥΝ να συνδυάζει την "προγραμματική αντιπολίτευση" στην κυβέρνηση, με τη συνεργασία με το κυβερνών κόμμα - το οποίο, μάλιστα, δε διαφέρει από τη ΝΔ - και ταυτόχρονα, να διατηρεί και την αριστερή του φυσιογνωμία... Αυτό μπορεί να μας το εξηγήσει;

Πώς θα αποκτήσει "ρεύμα" η κ. Δαμανάκη για τη δημαρχία της Αθήνας; Μα, θα βγει να περιοδεύσει στο πλευρό της ο υπουργός Δικαιοσύνης, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Ε. Γιαννόπουλος προχτές. Το "νέο" ύφος και ήθος, στην υπηρεσία της "κεντροαριστεράς". Ο καθείς εφ' ω ετάχθη, κυρία Δαμανάκη...