Το τελεφερίκ σκαρφαλώνει στην Πάρνηθα. Είναι 8.00 το βράδυ και οι πρώτοι πελάτες ανεβαίνουν στο "ναό του τζόγου", ανακατεμένοι με το προσωπικό. Φυσάει συνήθως και όλοι ξέρουν καλά - παλιές καραβάνες προσωπικό και πελάτες - πως φτάνοντας στο τέρμα το τελεφερίκ θα χτυπήσει στην αριστερή ή δεξιά προφυλακτική μπάρα του σταθμού. Το προσωπικό περιμένει σιωπηλό. Με ζωγραφισμένο το χαμόγελο εκείνου που ξέρει τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.

Εκατό μέτρα πριν το τέρμα, οι πελάτες αρχίζουν τα στοιχήματα. "Στη δεξιά θα χτυπήσει", λέει ο ένας. "Οχι στην αριστερή", ο δεύτερος. "Ναι, εγώ βλέπω αριστερή", επιμένει ο τρίτος. "Δεν είναι η σειρά σου σήμερα, στη δεξιά θα χτυπήσει". Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε. Αλλά πως ο τζόγος δεν περιορίζεται στα τραπέζια της ρουλέτας και του "μπλακ τζακ". Κυλά στο αίμα των παικτών.

Το καζίνο δεν έχει καλά καλά ανοίξει και στην είσοδο συνωστίζονται οι πρώτες "φουρνιές" πελατών. Το προσωπικό αναλαμβάνει υπηρεσία και μέσα σε λίγα λεπτά "οι πύλες του ιερού της θεάς Τύχης" ανοίγουν για τους προσκυνητές. Κοινό στοιχείο στην εμφάνιση όλων η γραβάτα,που, όμως, δεν αρκεί για να καλύψει τις εμφανείς διαφορές των παικτών.

Ανάμεσά τους υπάρχουν τρεις κυρίως κατηγορίες. Οι τακτικοί πελάτες.Στον τζόγο διαθέτουν και το μεγαλύτερο κύρος. Πρώην επιχειρηματίες και νυν ευκατάστατοι συνταξιούχοι, διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων, συνήθως μεγάλης ηλικίας, αλλά και νεότεροι. Ανθρωποι που "έχουν τον τρόπο τους", χωρίς να σημαίνει πως είναι πολυεκατομμυριούχοι. Αυτοί οι τελευταίοι, κατά γενική ομολογία, δεν παίζουν, τουλάχιστον, στο καζίνο της Πάρνηθας. Προτιμούν τις... μεγάλες πίστες του Μόντε Κάρλο ή το σπίτι τους. Σ' αυτή την κατηγορία μπορούν να ενταχθούν και οι γυναίκες παίκτριες, που ούτε λίγες είναι, αλλά και πιο σίγουρες δείχνουν από τους άνδρες στο τραπέζι της ρουλέτας.

Η άλλη κατηγορία είναι οι λεγόμενοι "αεριτζήδες" ή "αλεξιπτωτιστές",που περνούν απ' το καζίνο αποσπασματικά, "μια στο τόσο", για να κάνουν την τύχη τους σ' ένα βράδυ και να φύγουν. Συνήθως, το καζίνο είναι "που κάνει την τύχη του".

Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη κατηγορία, νεαρών κυρίως, οι οποίοι... "έρχονται για το χαρτζιλίκι".Με φανταχτερές γραβάτες και αξιοπρόσεκτο παρουσιαστικό ποντάρουν - αν το κάνουν - στα "μαύρα - κόκκινα", που θεωρούνται πιο σίγουρα από οποιαδήποτε επιλογή, αλλά αποφέρουν και το μικρότερο κέρδος, αφού έχουν τις περισσότερες πιθανότητες. Οταν δεν ποντάρουν περιορίζονται σ' ένα ποτό στο μπαρ της αίθουσας και στέκονται πλάι σε κάποιον "φέρνοντας γούρι". Κερδίζοντας έτσι κάποιες μάρκες ή το πολυπόθητο φιλοδώρημα.

Η νύχτα προχωρά, ο πυρετός ανεβαίνει και το ρευστό τελειώνει. Το καζίνο δε διαθέτει τράπεζα στο χώρο του και βέβαια απαγορεύεται ρητά οποιαδήποτε μορφή δανεισμού των πελατών από την επιχείρηση. Πάντα, όμως, υπάρχει η λύση...

Τους συναντάς παντού. Εκτός απ' τη μεγάλη σάλα, που βρίσκονται τα τραπέζια των παιγνίων. Είναι γνωστοί στους τακτικούς και μυστήριο για τους αλεξιπτωτιστές. Συχνά για τους τελευταίους μια επαφή είναι και κρυφός πόθος.

Ενας νεοφερμένος τους αναγνωρίζει εύκολα, αρκεί... να έχει καλό δάσκαλο. Οι τοκογλύφοι αποτελούν μέλος του σώματος του καζίνο. Είναι λίγο πολύ κοινό μυστικό και απ' ό,τι φαίνεται η ύπαρξή τους βολεύει άπαντες, έστω κι αν κάποιοι αποφεύγουν να το παραδεχτούν.

Η αστυνομία δεν μπορεί να επέμβει, αφού τύποις δεν υπάρχουν τοκογλύφοι, όσο κανείς δεν τους καταγγέλλει. Το αδίκημα της τοκογλυφίας ανήκει στα "κατ' έγκληση διωκόμενα". Ποιο, όμως, "θύμα" θα φτάσει στη μήνυση, όταν "βολεύεται" από την παρουσία του τοκογλύφου;

Αυτός είναι που του εξασφαλίζει κάθε βράδυ μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες για να τις καταθέσει στο τραπέζι του τζόγου. Και λέμε κάθε βράδυ, γιατί αν ο τοκογλύφος... σέβεται εαυτόν και ξέρει τους όρους του παιχνιδιού, δε δανείζει τον πρώτο τυχόντα, επίδοξο τζογαδόρο. Εγγραφες βεβαιώσεις, αποδείξεις και ενεχυροδανεισμοί, εδώ δεν υπάρχουν. "Συμφωνίες κυρίων" μόνον.Και σε τέτοιες συμφωνίες απαράβατος κανόνας είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη. Η βεβαιότητα πως "σε ξέρω πολύ καλά για να μου κάνεις λαδιά". Αλλωστε, υπάρχουν και τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.Κάποτε ανώδυνα σχετικά, σπανιότερα δραματικά επώδυνα, αλλά, πάντως, ξεκαθαρίσματα, που δένονται με όρκο σιωπής και λειτουργούν ως παραδειγματισμός για τυχόν μελλοντικούς άτακτους.

Η παρουσία των τοκογλύφων, ωστόσο, περιορίστηκε τον τελευταίο χρόνο πέραν των αιθουσών του καζίνο και "κόπηκε το ελευθέρας" των ανταλλαγών σε οποιοδήποτε χώρο. Ετσι, σήμερα τους βρίσκει κανείς στο φουαγιέ να συζητούν χαμηλόφωνα στους καναπέδες με χαλαρωμένες τις γραβάτες, αλλά και στο εστιατόριο με το πιάνο και την κιθάρα να παίζει μόνο γι' αυτούς. Κάποιοι ακόμη προτιμούν το γκαράζ και μένουν στα αυτοκίνητά τους, εν αναμονή του "πελάτη" ή στο κλιμακοστάσιο που οδηγεί στο καζίνο.

Παρά τους όποιους τυπικούς ή ουσιαστικούς περιορισμούς, υπάρχουν και φαίνεται πως θα συνεχίσουν έτσι, αφού η παρουσία τους εξυπηρετεί και το ίδιο το καζίνο. Και αυτό γιατί χωρίς αυτούς ο πελάτης μόλις έχανε το ποσό που είχε μαζί του, θα αποχωρούσε "ελλείψει ρευστού", ενώ τώρα δανείζεται και πέντε φορές περισσότερα,έχοντας τη δυνατότητα να παίζει και μάλλον να χάνει μέχρι "το τέλος της παράστασης". Ετσι, τα έσοδα της επιχείρησης πολλαπλασιάζονται και οι τοκογλύφοι συνεχίζουν να μαζεύονται για ένα σκέτο ή μέτριο ελληνικό στο καφέ του ξενοδοχείου πριν τη... δράση, συζητώντας για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της προηγούμενης μέρας και τα στοιχήματα που έβαλαν.

Κοντεύει δύο η ώρα και το καζίνο όπου να 'ναι κλείνει. Κάποιοι, όμως, δε θα κοιμηθούν απόψε. Αυτή τη φορά το "κακό παράγινε". Δυο τουλάχιστον τηλέφωνα τη μέρα δέχεται η διεύθυνση της επιχείρησης από συζύγους και συγγενείς παικτών, που εκλιπαρούν πολλές φορές να απαγορεύσει στους μανιώδεις παίκτες της οικογένειας να μπαίνουν στο καζίνο. "Είναι γεγονός πως έχουν κλείσει σπίτια", θα μας πουν πολλοί, αλλά μόνο να το υποπτευθούμε μπορούμε, βλέποντας γνωστούς τακτικούς θαμώνες να εξαφανίζονται. Κάποιοι δεν επιστρέφουν ποτέ. Αλλοι επανεμφανίζονται μετά από ένα, αλλά και δέκα χρόνια. Το καζίνο κάποιες φορές επεμβαίνει και επιβάλλει "απαγόρευση" στον παίκτη, αλλά όταν αυτό γίνεται προς χάριν της διαμαρτυρόμενης - και αυτό δεν πρέπει να αποκαλυφθεί - οικογένειας χωρίς κάποια επιχειρήματα που να πείθουν τον πελάτη, συχνά δημιουργούνται παρεξηγήσεις και διαξιφισμοί. Και το ακλόνητο επιχείρημα του παίκτη είναι:"Εγώ χάνω, εσύ γιατί σκοτίζεσαι"...

Γεράσιμος ΤΡΥΦΩΝΑΣ

"Εδώ ο παπάς, εκεί ο παπάς, που 'ναι ο παπάς; " Τις πρώτες δύο, άντε τρεις φορές, τον βρίσκεις εύκολα. Ετσι για να "γλυκαθείς". Αυτό, άλλωστε, είναι και το δόλωμα. Μετά όμως...

Κάπως έτσι την πάτησε πριν λίγες μέρες στην Αιόλου ένας φαντάρος. Αν και στην αρχή τον "πήγαινε" ο "παπάς", σιγά σιγά άρχισε να χάνει. Αφού, λοιπόν, έχασε 40.000 δρχ., όσα χρήματα είχε πάνω του, παρακαλούσε τους "παπατζήδες" να του δώσουν πίσω, έστω τα μισά, χωρίς φυσικά να γίνει κάτι τέτοιο. Εβαλε λοιπόν τα κλάματα, απελπισμένος απ' τη χασούρα. Ευτυχώς γι' αυτόν, οι ιδιοκτήτες των τριγύρω καταστημάτων, που ήταν μάρτυρες του περιστατικού "τσόνταραν" ο καθένας από λίγα χρήματα, ίσα ίσα για τα εισιτήριά του.

Μετά τη δεκαετία του 60, όταν ο "παπάς" ήταν το παιχνίδι των "ξύπνιων" πρωτευουσιάνων για να τα παίρνουν απ' τους "αφελείς" επαρχιώτες που κατέβαιναν στην Αθήνα, τα τελευταία χρόνια, το παιχνίδι αυτό ήρθε και πάλι στο προσκήνιο. Και μάλιστα, οι "επιτήδειοι" έχουν εφεύρει και παραλλαγές. Τρία σπιρτόκουτα και μια ασημένια μπίλια. Τα δύο είναι άδεια, στο ένα βρίσκεται η μπίλια. Αντί για το ρήγα της τράπουλας ψάχνεις την μπίλια...

"Τα τελευταία δύο χρόνια οι παπατζήδες έχουν γεμίσει την Αθήνα", μας λένε καταστηματάρχες, οι οποίοι απορούν επειδή η Αστυνομία δεν επεμβαίνει, ενώ την ίδια στιγμή μας λένε απίστευτα πράγματα. "Πριν μερικούς μήνες ένας κύριος, που μόλις είχε βγει απ' την Εμπορική Τράπεζα στην Πανεπιστημίου, έχασε στον "παπά" 500.000 δρχ.", μας είπε καταστηματάρχης. Ακόμα και ξύλο έχει πέσει, σε κάποιους που έκαναν το λάθος και κέρδισαν. Μετά οι παπατζήδες τους χτύπησαν και πήραν τα χρήματα που έχασαν πίσω. Αλλωστε, η συμμορία πλέον είναι πολύ καλά οργανωμένη, αφού την ομάδα αποτελούν, εκτός από τον παπατζή, μερικοί αβανταδόροι και τσιλιαδόροι.

Τα πόστα των παπατζήδων στην Αθήνα είναι λίγο - πολύ σε όλους γνωστά. Αυτά που εντοπίσαμε εμείς κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο, ήταν: Αιόλου (κοντά στο ταχυδρομείο), Πανεπιστημίου στο ύψος της Ομόνοιας, Ακαδημίας και Θεμιστοκλέους, Αθηνάς (στον πεζόδρομο του παλιού Δημαρχείου). Και μη νομίζετε ότι αν αύριο πάτε εκεί θα σας περιμένουν. Αλλη μέρα, άλλο πόστο.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Ηλεκτρονικά μάτια θέλουν να εγκαταστήσουν στα διόδια των Εθνικών και άλλων δρόμων οι υπεύθυνοι του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας. Πρόκειται για ανιχνευτές που θα περνούν με ακρίβεια τον αριθμό των διερχομένων οχημάτων, χωρίς να αφήνουν περιθώρια στους τζαμπατζήδες. Γι' αυτό μάλιστα το λόγο, τον εντοπισμό όσων διαφεύγουν μέσω παρακαμπτηρίων τα τέλη των διοδίων, ενδέχεται να επανέλθει ο έλεγχος εισιτηρίων όπου υπάρχει ελεύθερη διάβαση. Από αυτό το πακέτο μέτρων το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ) προσδοκά να εισπράξει 2 δισ. περισσότερα χρήματα απ' ό,τι φέτος. Πρόσθετα έσοδα αναμένονται από το "τέλος συνδέσεως" που θα πληρώνουν οι βενζινοπώλες που μέσω παρακαμπτηρίων συνδέονται με τις Εθνικές οδούς. Επίσης το ΤΕΟ περιμένει να εισρεύσει χρήμα και από τους Σταθμούς εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) που θα καταβάλουν 5% από τα έσοδα που προέρχονται από την πώληση βενζίνης και φυσικά το ενοίκιο του οικοπέδου.

Για τους οδηγούς η αλλαγή, απ' την εγκατάσταση των τηλεδιοδίων, θα είναι η ταχύτερη διέλευση για όσους φυσικά θα διαθέτουν την ειδική κάρτα. Οσο για την αξιοποίηση των πόρων που θα συγκεντρωθούν, αυτό είναι θέμα διαχείρισης και ας ελπίσουμε ότι και η συντήρηση και οι υπερ-απαραίτητες βελτιώσεις των άθλιων Εθνικών δρόμων θα γίνουν.

Ημέρες γιορτινές, το φαγητό το ποτό το γλέντι δίνουν και παίρνουν. Το σώμα και το πνεύμα κουράζονται αλλά η οδήγηση είναι σχεδόν πάντα αναγκαστική. Εναν καφέ λοιπόν και ξεκίνημα σωστό; Οχι.

Ο καφές έχει πολλές φορές ευεργετικά αποτελέσματα ή έτσι πιστεύουν όσοι τον πίνουν. Η αλήθεια είναι ότι η καφεφινη διεγείρει το νευρικό μας σύστημα, διέγερση που δεν έχει πάντα θετικά αποτελέσματα. Ο οδηγός βρίσκεται σε κατάσταση τεχνητής ευφορίας, η οποία όμως έχει χρόνο λήξεως, ο οποίος είναι άγνωστος. Οι θετικές επιδράσεις ίσως κρατήσουν για 2 ή 3 ώρες. Ομως θα σας εγκαταλείψουν απότομα, αφήνοντάς σας περισσότερο κουρασμένο και ανήμπορο απ' ό,τι πριν. Από την υπερδιέγερση και τα τεντωμένα αντανακλαστικά θα περάσετε σε κατάσταση υπνηλίας, η οποία αποτελεί το χειρότερο σύμβουλο για τον οδηγό.

Δυσάρεστες είναι οι συνέπειες και για όσους πίνουν καφέ για να ξεπεράσουν τη μέθη. Η καφεφινη όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το αλκοόλ αλλά αντίθετα επιταχύνει τη δράση του αφού βοηθά την εισαγωγή του στο αίμα.

Για τους φανατικούς του καφέ, τέλος, η μέρα του ταξιδιού δεν είναι η καλύτερη για να τον κόψουν. Τα άτομα που είναι συνηθισμένα στον καφέ, έχουν πονοκεφάλους αν δεν πιουν. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι πρέπει να περάσετε στην υπερκατανάλωση αφού τότε οι πόνοι στο στομάχι, τα νεύρα και οι ταχυπαλμίες θα σας συντροφεύουν και ίσως όχι μόνο κατά τη διαδρομή.

Ενα νέο μικρό αυτοκίνητο πόλης παρουσίασε η LADA. Πρόκειται για το ΟΚΑ που έρχεται να συμπληρώσει την γκάμα των νέων μοντέλων που ξεκίνησε με το 110. Το ΟΚΑ είναι προορισμένο για χρήση μέσα στην πόλη, και γι' αυτό το μήκος του τρίθυρου αμαξώματος είναι μόλις 3,20 μέτρα. Ο κινητήρας είναι δικύλινδρος 750 κ.εκ. με ισχύ 35,4 ίππους που αποδίδονται στις 5.600 σ.α.λ.

Η LADA υποστηρίζει ότι αυτός ο κινητήρας είναι και ιδιαίτερα οικονομικός. Για το ΟΚΑ πρόκειται να υπάρξει και μια ηλεκτροκίνητη έκδοση, για όσους ενδιαφέρονται έμπρακτα για την προστασία του περιβάλλοντος. Το νέο μικρό της AUTOVAZ πρόκειται να έρθει στη χώρα μας το Μάρτη, και η τιμή του αναμένεται να είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική, (υπολογίζεται στα 1.700.000 - 1.800.000 δρχ).

Στις αρχές του Μάρτη αναμένεται στην Ελλάδα το ΟΚΑ, το "μικρό" LADA. Ενα αυτοκίνητο που έρχεται να καλύψει το κενό της γνωστής ρώσικης αυτοκινητοβιομηχανίας στην κατηγορία των αυτοκινήτων για μέσα στην πόλη.

Ενεργά σκεπτόμενη υδραυλική ανάρτηση λέγεται το τελευταίο επίτευγμα της ΝΙΣΑΝ. Πρόκειται για μια σειρά από αισθητήρες που ανιχνεύουν τις κάθετες, πλευρικές και διαμήκεις επιταχύνσεις τους αμαξώματος που δημιουργούνται απ' την κίνηση του αυτοκινήτου σε ανώμαλο οδόστρωμα. Οι αισθητήρες μεταβιβάζουν τις πληροφορίες σε μια "λογική" ηλεκτρονική μονάδα που ρυθμίζει τον βαθμό απόσβεσης του εμπρός και πίσω αμορτισέρ με μια σειρά "ενεργοποιητές".

Ετσι βελτιώνεται η ασφάλεια αλλά και η άνεση, αφού μειώνονται οι κραδασμοί. Η ενεργά σκεπτόμενη ανάρτηση έχει δοκιμαστεί από το 1991, όταν πρωτοτοποθετήθηκε στο πρότυπο TRI-X, και σήμερα διατίθεται σαν έξτρα εξοπλισμός στη ναυαρχίδα της ΝΙΣΑΝ το President.

Η αίθουσα έτοιμη να δεχτεί τους πελάτες. Στο τέλος, ο μόνος κερδισμένος θα είναι το καζίνο