ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Φλεβάρη 1998
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Αγρότες

Ο παππούς μου είχε γεννηθεί σ' ένα κολιγοχώρι της Θεσσαλίας το 1890. Η μάνα του τον έφερε στον κόσμο κάτω από ένα δέντρο και τον σπαργάνωσε μ' ένα κομμάτι τσουβαλιού, γιατί δεν είχε τίποτε άλλο η δυστυχισμένη να του φορέσει. Από τα πέντε του χρόνια βγήκε ισχνός και ρακένδυτος για δουλιά στα χωράφια των τσιφλικάδων της περιοχής. Με μια τσάπα στον ώμο ακολουθούσε κι αυτός κάθε πρωί το καραβάνι των ειλώτων που πήγαινε να ποτίσει με τον ιδρώτα του τη γη, για να σωρεύσει πλούτη το αφεντικό. Εκεί στα χωράφια, ο μικρός κολίγος γνώρισε για καλά τη φριχτή μοίρα του δουλοπάροικου και την κτηνώδη βαναυσότητα του "αγά". Εκεί είδε τους σέμπρους του αφέντη να βρίζουν και να χτυπούν γέροντες ή άρρωστους κολίγους, που παρατούσαν την αξίνα ή την κοσιά, γιατί δεν άντεχαν άλλο. Εκεί είδε παλικάρια να προσβάλλονται ξαφνικά από "θέρμες" και να πέφτουν κάτω, σπαρταρώντας σαν ψάρια. Εκεί είδε ανθρώπους να βρέχουν με τα δάκρυά τους το ξερό ψωμί που είχαν για προσφάι και να παρακαλούν το θάνατο να τους λυτρώσει από τα μαρτύριά τους. Κι εκεί, στα χωράφια, ο μικρός κολίγος συνειδητοποίησε σιγά σιγά πως δεν ήταν η μοίρα, αλλά οι τσιφλικάδες που είχαν κάνει τη ζωή των ξωμάχων μαύρη και βαριά, σαν τις πηχτές λάσπες που έπνιγαν το χειμώνα το θεσσαλικό κάμπο. Αυτή η αλήθεια άναψε σωστή πυρκαγιά μέσα στα στήθια του μικρού κι όταν κάμποσα χρόνια μετά ξέσπασε η εξέγερση του Κιλελέρ ο νεαρός πλέον κολίγος ήταν απ' τους πρώτους που έδωσε το "παρών" στο ξεσήκωμα των σκλάβων.

Τα χρόνια πέρασαν, οι κολίγοι ελευθερώθηκαν και η εποχή που κουβαλούσαν τους αφέντες στις πλάτες τους πέρασε "ανεπιστρεπτί". Ετσι τουλάχιστον μου έλεγε ο παππούς μου, όταν τον επισκεπτόμουν παιδί στο χωριό και μου διηγόταν τα μικρά του χρόνια. "Ούτε που μπορείς να φανταστείς, παιδί μου, μου έλεγε, πώς ζούσαμε τότε. Για σπίτια είχαμε κάτι λασποκάλυβα, για φαγητό ξερό ψωμί, σκορδόνερο ή κουρκούτι και τα ρούχα μας ήταν καμωμένα από τρύπια σακιά. Το χειμώνα τουρτουρίζαμε μέσα στα παγωμένα αχούρια μας και το καλοκαίρι μάς ρήμαζαν τα κουνούπια της Κάρλας και μας θέριζε η ελονοσία. Οι τσιφλικάδες μάς έβλεπαν να πεθαίνουμε και σημασία δεν έδιναν. Περισσότερο στενοχωριόnταν αν τους πέθαινε ένα πρόβατο παρά ένας από εμάς. Αλλά και οι κυβερνήσεις δεν ήταν λιγότερο σκληρές μαζί μας. Θυμάμαι που μαζευτήκαμε όλοι οι απελπισμένοι και πήγαμε στη Λάρισα να ζητήσουμε από τις αρχές "κινίνο" για τις "θέρμες" μας. Και οι αρχές ξέρεις τι έκαναν; Εβαλαν το ιππικό και μας λιάνισε. Ευτυχώς, όμως, παιδί μου, αυτές οι εποχές πέρασαν πια ανεπιστρεπτί...".

Αχ, καημένε παππού, αν ζούσες σήμερα θα έβλεπες, δυστυχώς, πόσo ξεγελάστηκες που πίστευες ότι εκείνες οι μαύρες εποχές πέρασαν για πάντα. Ογδόντα, ενενήντα χρόνια από τότε οι ισχυροί του κόσμου αποφάσισαν να κάνουν πάλι κολίγους και τσιφλικάδες και προωθούν με κάθε μέσον τα αισχρά σχέδιά τους. Οι αγρότες ξεζουμίζονται αδίστακτα από τους μεγαλέμπορους, αφαιμάζονται συστηματικά από τις τράπεζες και πλήττονται συνεχώς από τις εξοντωτικές αποφάσεις των Βρυξελλών. Λίγο ακόμη να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και πάει, θα ξεκληριστούν οι μικροκαλλιεργητές. Θα αναγκαστούν όλοι να πουλήσουν τα χωραφάκια τους σε νέους "αγάδες" και να δουλεύουν πια ως μεροκαματιάρηδες στη γη που ήταν κάποτε δική τους.

Αχ, παππού, αν δεν ξεσηκωθούν σύντομα όλοι στην ύπαιθρο, όπως ξεσηκωθήκατε κάποτε εσείς, πολύ φοβάμαι πως θα ξανάρθει εκείνη η τραγική εποχή, όπου ο αφέντης είχε το δικαίωμα ακόμη και να "κοιμάται" πρώτος αυτός με τη γυναίκα του κολίγου και έπειτα να του την παραδίδει!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

Νεφελώδη παιχνίδια με την απόσυρση των ΙΧ

Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, αντί για ουσιαστικά μέτρα κατά της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, βιάζεται να εφαρμόσει την αναποτελεσματική απόσυρση, εναρμονιζόμενη με τη γενικότερη φορομπηχτική κυβερνητική πολιτική και τα συμφέροντα των εισαγωγέων αυτοκινήτων

Σε ένα νέο κύκλο απόσυρσης των παλιών ΙΧ αυτοκινήτων - προφανώς εξίσου αναποτελεσματικό, όπως της διετίας 1991/1992 - έχει εναποθέσει τις ελπίδες της η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, διεκδικώντας παράλληλα "βραβείο διεθνούς πρωτοτυπίας", αφού επιδιώκει να καταπολεμήσει το νέφος, προωθώντας την ...πριμοδότηση της κίνησης του ΙΧ, αφήνοντας στο περιθώριο άλλα ουσιαστικά μέτρα!

Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, απαντώντας χτες σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, εμφανίστηκε περισσότερο ως εκπρόσωπος των αυτοκινητοβιομηχάνων και των εισαγωγέων αυτοκινήτων και λιγότερο ως υπουργός Περιβάλλοντος, ζητώντας να ισχύσουν πολύ ελκυστικά κίνητρα για τη σταδιακή απόσυρση ούτε λίγο - ούτε πολύ 700.000 αυτοκινήτων, που έχουν ηλικία άνω των 15 ετών. Παίζοντας, μάλιστα, το εσωκομματικό παιχνίδι της αντιπολίτευσης στην... κυβέρνηση, πρότεινε να ισχύσει το μέτρο της νέας απόσυρσης από τους επόμενους μήνες, αντί της 1/1/99 που εισηγείται το υπουργείο Οικονομικών, διαρρέοντας επανειλημμένα νομοσχέδιο το οποίο έχει συντάξει.

Ο Κ. Λαλιώτης ανέφερε συγκεκριμένα ότι δεν έχει υπογράψει ο ίδιος κανένα νομοσχέδιο μέχρι στιγμής και ότι το νομοσχέδιο για την απόσυρση συζητείται μεταξύ των συναρμόδιων υπουργείων και θα έχει διαμορφωθεί τις επόμενες δύο βδομάδες. Είπε, επίσης, ότι τα κίνητρα θα πρέπει να είναι ελκυστικά και να έχουν μία κλιμάκωση (πιο ισχυρά για τα πιο παλιά ΙΧ), ώστε να αποσύρονται σταδιακά πρώτα τα πιο παλιά αυτοκίνητα.

Ο υπουργός δεν έδωσε καμιά συγκεκριμένη απάντηση, όταν ρωτήθηκε ποια είναι τώρα η συνηθισμένη ροή απόσυρσης των 700.000 αυτοκινήτων άνω της 15ετίας και ποια είναι η ανανέωση του στόλου χωρίς κίνητρα απόσυρσης. Οσον αφορά το κόστος που θα έχουν τα κίνητρα για την απόσυρση, είπε ότι αυτό μπορεί να εξοικονομηθεί από περικοπές άλλων κονδυλίων του προϋπολογισμού. Εντύπωση, όμως, προκαλεί η ευκολία με την οποία ο υπουργός προαναγγέλλει την περικοπή κονδυλίων για την πριμοδότηση της αγοράς ΙΧ, τη στιγμή που τα ίδια κονδύλια θα μπορούσαν να διατεθούν για άλλα μέτρα καταπολέμησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, όπως η αγορά νέων λεωφορείων, η κατασκευή του πολυθρύλητου τραμ που αραχνιάζει στις μελέτες, η προστασία των ορεινών όγκων της Αττικής που αποψιλώνονται διαρκώς, η ενίσχυση του πράσινου, η μετατροπή του Ελαιώνα σε πνεύμονα του Λεκανοπεδίου κ.ά. Παράλληλα, υπάρχει πλήρης κυβερνητική αδράνεια στο θέμα του ελέγχου των φθαρμένων καταλυτών, με αποτέλεσμα να έχουμε νέο "καταλυτικό" νέφος, που δημιουργείται από την έκλυση των επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία αρωματικών πολυποίκιλων υδρογονανθράκων, όπως το βενζόλιο.

Από το γεγονός και μόνο αυτό αποδεικνύεται ότι στόχος και της νέας απόσυρσης δεν είναι η ανακούφιση των κατοίκων του Λεκανοπεδίου από το βραχνά του νέφους, αλλά η εξυπηρέτηση των συμφερόντων εμπορίας του αυτοκινήτου. Αλλωστε, η κυβέρνηση στηρίζει πολλά στο αυτοκίνητο, αφού από αυτό και, φυσικά, τους ιδιοκτήτες του απομυζά τεράστιες ετήσιες φορολογίες (ειδικούς φόρους, τέλη κυκλοφορίας, τεκμήρια, φόρος βενζίνης κλπ.).

Αλλωστε, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου που διαρρέει ο υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς, με τα νέα μέτρα:

  • Ενιαιοποιούνται σε ένα ειδικό τέλος ταξινόμησης ο ειδικός φόρος κατανάλωσης, ο ΦΠΑ και το εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος, με αποτέλεσμα το κόστος αγοράς των καινούριων ΙΧ ακόμη και μικρού κυβισμού (900 - 1200 κ.ε.) να αυξάνεται μέχρι και 120.000 δρχ.
  • Θεσπίζεται τέλος μεταβίβασης για την αγορά μεταχειρισμένων ΙΧ, που φτάνει μέχρι και τις 400.000 δρχ.
  • Το κίνητρο για την απόσυρση υπολογίζεται ότι θα κυμανθεί γύρω στις 300 με 500.000 δρχ., που αναμένεται ότι στο μεγαλύτερο μέρος θα εξανεμιστεί από τις αυξήσεις των εργοστασιακών τιμών των αυτοκινήτων και από τις συναλλαγματικές διαφορές, λόγω της συνεχιζόμενης διολίσθησης της δραχμής.
Μπορεί το μέτρο της απόσυρσης να μην στάθηκε ικανό να καταπολεμήσει το

Μπορεί το μέτρο της απόσυρσης να μη στάθηκε ικανό να καταπολεμήσει το νέφος, όμως η κυβέρνηση βιάζεται να το εφαρμόσει πάλι...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ