ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

12 ΟΚΤΩΒΡΗ 1944

Η άγια μέρα της Απελευθέρωσης

Εκδήλωση τιμής από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων

«Τα χρόνια της σκλαβιάς εδώσαμε "παρών" μέσα από τις Οργανώσεις ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ», «Τον όρκο του αγώνα δεν προδώσαμε, την Ελλάδα εμείς τη λευτερώσαμε».

Αυτά τα συνθήματα, μαζί με τον Εθνικό Υμνο και τον Υμνο του ΕΑΜ, αντήχησαν και πάλι χτες το πρωί στην πλατεία Κλαυθμώνος, όπου η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΕ), με μια σεμνή εκδήλωση, απέτισε φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν και έπεσαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας πριν από 56 χρόνια, από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Οι μαχητές με τα άσπρα μαλλιά έφεραν στη μνήμη τη 12η Οκτώβρη του 1944, που οι Γερμανοί δίπλωσαν τη σημαία με τη σβάστικα, οι καμπάνες άρχισαν να ηχούν χαρμόσυνα και ο λαός της Αθήνας ξεχύθηκε στους δρόμους. «Ηταν η "άγια νύχτα" της Απελευθέρωσης μετά από τριάμισι χρόνια κατοχής», όπως είπε ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Φοίβος Τσέκερης.

«Ομως, συνέχισε ο Φ. Τσέκερης, η ευτυχία του λαού της Αθήνας κράτησε λίγες μέρες. Οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές καραδοκούσανε για να πάρουν τη θέση των Γερμανών ως νέοι καταχτητές. Από πολλούς μήνες είχαν προετοιμάσει την επέμβαση, σε συνεργασία με τον Γ. Παπανδρέου, τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης του Καΐρου. Για να υποτάξουν τον περήφανο λαό μας δημιούργησαν τα Δεκεμβριανά του 1944 και τον εμφύλιο πόλεμο, όπου τώρα πια τη σκυτάλη παρέλαβαν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ».

«Σήμερα, είπε σε άλλο σημείο ο Φ. Τσέκερης, οι ιμπεριαλιστές εξακολουθούν να καταστρώνουν σχέδια στις πλάτες όλων των λαών. Ζούμε σε μια εποχή που όλα αγοράζονται και όλα πουλιούνται. Και ιδεολογίες και ιδανικά και οράματα και κυβερνήσεις. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, πρέπει να δούμε και τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης του κ. Σημίτη και του υπουργού Εξωτερικών για το ρόλο που παίξανε, ώστε να πραγματοποιηθούν οι πρόσφατες αλλαγές στη Γιουγκοσλαβία». Παράλληλα, επισήμανε τις προσπάθειες των ιμπεριαλιστών να εξαγοράσουν το σερβικό λαό, την αντίστασή του, και κατέληξε, τονίζοντας πως «ο αγώνας των λαών όλου του κόσμου συνεχίζεται και δυναμώνει». Η Πράγα, επισήμανε, ακολούθησε το Σιάτλ και θα υπάρχει συνέχεια. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί παρά να καταλήξει σε νίκη των λαών, σε νίκη της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Μετά την εκδήλωση, οι αντιστασιακοί έκαναν πορεία προς το Σύνταγμα και κατέθεσαν στεφάνι στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.

Στη συνέχεια, αντιπροσωπεία των αντιστασιακών οργανώσεων πήγε στη Βουλή και επέδωσε στους εκπροσώπους των κομμάτων και της κυβέρνησης ψήφισμα διαμαρτυρίας για τα άλυτα αιτήματα των αγωνιστών και θυμάτων της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και τη μη καταβολή των γερμανικών επανορθώσεων. «Μέχρι σήμερα, αναφέρουν στο ψήφισμα, δε γνωρίζουμε καμία ουσιώδη αντιμετώπιση. Αντίθετα, όπως διαφαίνεται και στον οικονομικό προϋπολογισμό του 2001, δεν προβλέπεται καμιά θετική αντιμετώπιση. Αυτό μας αναγκάζει, ακόμα μια φορά σήμερα, να διαμαρτυρηθούμε έντονα και να απαιτήσουμε από την κυβέρνηση επιτέλους, πριν φύγουν από τη ζωή όλοι οι υπερήλικες πλέον αγωνιστές, να ολοκληρώσει την ηθική και υλική συμπαράστασή τους». Επιπλέον ζητούν «η κυβέρνηση να προβεί στις αναγκαίες νομικές ενέργειες και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο να απαιτήσει από τη γερμανική κυβέρνηση να εκπληρώσει την υποχρέωσή της, ως οφείλει και ηθικά και να καταβάλει, τόσο το κατοχικό δάνειο, όσο και τις πολεμικές αποζημιώσεις για τις ζημιές και καταστροφές που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα στην περίοδο της Κατοχής στην Ελλάδα».

Δεν τους ταίριαζε

«Δε γιορτάζουμε αυτήν την επέτειο μαζί με την κυβέρνηση, το Δήμο Αθηναίων και τις αντιστασιακές οργανώσεις που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, γιατί ο ρόλος του κομπάρσου και του χειροκροτητή δε μας ταιριάζει», είπε ο Φ. Τσέκερης. «Ο τρόπος, συνέχισε, που γιορτάζουν στην Ακρόπολη δεν είναι απότιση φόρου τιμής στους νεκρούς του Αγώνα. Δεν τιμάται η Εθνική Αντίσταση ούτε η απελευθέρωση της Αθήνας, αλλά ο ερχομός στην Ελλάδα του Γ. Παπανδρέου και των Αγγλων, που θα έπρεπε να γιορτάζεται όχι σαν μέρα χαράς, αλλά σαν ημέρα αρχής νέων δεινών για το βασανισμένο και ηρωικό λαό μας».

Και η επιβεβαίωση του Φ. Τσέκερη ήρθε απ' τον δήμαρχο Αθηναίων Δ. Αβραμόπουλο με την ομιλία του στην Ακρόπολη: «Χύθηκε αίμα, είπε ο Δ. Αβραμόπουλος, στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα, όπου οι Ελληνες συνέχισαν να πολεμάνε ιδιαίτερα στη Β. Αφρική, αλλά και η ηρωική αεροπορία μας».

Στην Ακρόπολη μίλησε ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος, ενώ παραβρέθηκαν ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου με το Ρώσο ομόλογό του Ιγκόρ Ιβανόφ και αντιστασιακές οργανώσεις.

Κυβέρνηση λοστρόμων...

Της μουρλής (για να μην πω της... ιερόδουλης), έγινε προχτές, στη Σύνοδο της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ. Ο δυναμικός «θαλασσόλυκος», παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και την επιδεξιότητά του στο χειρισμό του τιμονιού, δεν τα κατάφερε να κρατήσει στη ρότα του το κλυδωνιζόμενο σκάφος του μεγάλου κόμματός του. Οι φωνές του άλλοτε πειθήνιου τσούρμου, που ακούστηκαν «από κάτω», ήταν από διασκεδαστικές μέχρι άκρως ανησυχητικές για την πορεία και το μέλλον του ΠΑΣΟΚ. «Πέφτουμε κι εμείς στις "Πόρτες", πρόεδρε», έλεγε ο ένας, «βουλιάζουμε στα λάθη και στις αμαρτίες μας», διαπίστωνε ο άλλος. «Κοροϊδεύουμε και εξαπατούμε τον κόσμο», «τον φλομώσαμε στα ψέματα», «άλλα περίμενε από μας ο λαός και άλλα κάνουμε», «το όλο σύστημά μας είναι φαύλο και αντιδημοκρατικό».

Αλλά το καλύτερο απ' όλα, το είπε ένας «σύντροφος», αξιοποιώντας, προφανώς, και τη συγκυρία του ναυαγίου, με το ΣΑΜΙΝΑ, που έβγαλε στην επιφάνεια την αλήθεια, για το ποιοι είναι τα αφεντικά και ποιοι οι υπηρέτες, σε τούτη την «ισχυρή» και «εκσυγχρονισμένη» Ελλάδα. «Είμαστε μια κυβέρνηση λοστρόμων», είπε με παρρησία, και όλοι κοιτάχτηκαν αμήχανα μεταξύ τους.

Είναι, πράγματι, επιτυχής ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο «σύντροφος» της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, για την «παλιοπαρέα» που μας κυβερνά: «Κόμμα και κυβέρνηση λοστρόμων»... Που εκτελούν κατά γράμμα και χωρίς την παραμικρή αντίρρηση, τις διαταγές του «καπετάνιου». Και καπετάνιος, στην προκειμένη περίπτωση (το ξέρει πια αυτό και η «κουτσή Μαρία»), είναι το μεγάλο, το εφοπλιστικό - και όχι μόνο - κεφάλαιο, αυτοί, δηλαδή, που πραγματικά κυβερνούν, που λυμαίνονται και ληστεύουν κυριολεκτικά τη χώρα μας και το λαό της. Οι «λοστρόμοι», το κόμμα και η κυβέρνηση του κυρίου Σημίτη, είναι αυτοί που «απλώς προεδρεύουν». Που διεκπεραιώνουν όλες τις υποθέσεις των αφεντικών τους και ικανοποιούν πρόθυμα κάθε επιθυμία τους, με το αζημίωτο βέβαια. Γιατί, εκτός από... τη δόξα και την υψηλή καρέκλα τους, εξασφαλίζουν και «τα προς το ζην», για τον εαυτό του ο καθένας, αλλά και για το κόμμα τους «συλλογικά». (Ως γνωστόν, «το χρήμα ουδείς εμίσησεν». Επί αειμνήστου «Ανδρέα», κάποιος - όχι και τόσο «υψηλά ιστάμενος» - είχε κάνει ο ίδιος στον εαυτό του ένα «δωράκι» 500 εκατομμυρίων δραχμών. Του... αείμνηστου εκείνου Κουτσόγιωργα, του είχε βάλει, λέει, κάποιος, 2 εκατομμύρια δολάρια στο λογαριασμό του, σε τράπεζα του εξωτερικού, χωρίς ο άνθρωπος να έχει ιδέα... Ας μην αναφερθούμε, βέβαια, και στον ίδιο τον «Ανδρέα», με τα «τούβλα» του Κοσκωτά, μέσα σε κούτες από «πάμπερς»). Στην πρόσφατη περίπτωση, κατά σύμπτωση (και μην πάει κανενός ο νους στο πονηρό), ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, που βοήθησε, το κατά δύναμη, να γιγαντωθεί και να εδραιώσει το μονοπώλιό του στο Αιγαίο ο εφοπλιστικός κολοσσός, ήταν και ο κεντρικός ταμίας του ΠΑΣΟΚ. (Αναλογίζομαι με δέος, ποια να ήταν, άραγε, η «προσφορά» του μινωικού «Μινώταυρου» προς το ΠΑΣΟΚ, όταν στον απλό μηχανικό Σορόκο πρόσφερε εφ' όρου ζωής οικονομική εξασφάλιση, αν ανασκεύαζε την έκθεσή του, περί ακαταλληλότητας και επικινδυνότητας του πλοίου ΣΑΜΙΝΑ;).

Το ερώτημα που προκύπτει, ύστερα απ' όλα αυτά, είναι, τι θα κάνουμε εμείς, ο ελληνικός λαός, με αυτούς τους άθλιους λοστρόμους, τους πρωταθλητές της διαφθοράς και της αμαρτωλής διαπλοκής, που οδηγούν κατευθείαν επάνω στις «Πόρτες» αυτό το δύστυχο καράβι που λέγεται Ελλάδα, αν δε μας το φουντάρουν, τελικά, αύτανδρο στο βυθό κάποιας Φαλκονέρας. Η ταπεινή μου γνώμη είναι, αν όχι να τους κρεμάσουμε (πράγμα που απαγορεύεται από το Σύνταγμά μας), να τους «μαυρίσουμε», τουλάχιστον, με την πρώτη ευκαιρία. Να τους μπουζουριάσουμε στο μπαλαούρο της πολιτικής ανυπαρξίας, να τους βγάλουμε απ' το σβέρκο μας, μήπως χαράξει, επιτέλους, κάποια αχτίδα φως και για ετούτον το δύσμοιρο λαό, τον πάντοτε ευκολόπιστο και πάντα προδομένο.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ