Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Ξυπνήστε παιδιά!!!

**

Και τι θα πει όριο της φτώχειας; Απορρίπτεται ως έκφραση και άρα ως ουσία...

***

Συναίνεση στον πολιτικό κόσμο; Δε γνωρίζετε ότι εμείς δε θα πάρουμε;

***

Γνωρίζετε, αλλά...

***

Τσοχατζόπουλο: Η εξομοίωση, που έκανες, του Στάλιν με τη ΝΔ, δείχνει πιο σαφώς το ποιόν σου...

***

Ως γνωστόν βέβαια, οι του ΠΑΣΟΚ πολύ θα ήθελαν να είχε ανατραπεί το σοσιαλιστικό σύστημα και να είχε διαλυθεί η Σοβιετική Ενωση ακόμα από τη δεκαετία του '30 (επί εποχής Στάλιν, δηλαδή)! Καθότι ...γνήσιοι δημοκράτες (οι ΠΑΣΟΚοι)...

***

Την αστική δημοκρατία και τα μάτια σας (σου)!.. Καλά λένε κι οι τηλέπαθοι ανά την Ελλάδα: Ουστ ρεεε...

***

Ο λαός έχει τη δύναμη, τραγούδησαν χιλιάδες σε συναυλία υπέρ του Κέρι! Θα τρελαθούμε τελείως!..

***

Αν ο λαός έχει τη δύναμη να διώξει τον Μπους και να φέρει τον Κέρι (ΠΑΣΟΚ κατά ΝΔ), αυτό δεν είναι δύναμη, αλλά έσχατη αδυναμία...

***

Οπου στο λαό συμπεριλαμβάνονται και οι Ροκφέλερ! Ασε οι Κένεντι...

***

ΑΕΚ ζούμε, στην Πόλη να σε δούμε! Σύνθημα ανόητων ΑΕΚτζήδων!!

***

Ακου «όριο της φτώχειας»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκείνη ακριβώς την ώρα της μεγάλης συγκέντρωσης, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μη χάσω τ' όνειρο, κάθισα κάτω από ένα δέντρο να γράψω και δάκρυσα, αλλοπαρμένος από το πάθος που πάλλονταν μέσα από ένα τεράστιο κόκκινο σύννεφο που άπλωνε και κάλυπτε σιγά σιγά όλη την Αθήνα. Είπα ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ. Εζησα και είδα. Αλησμόνητη στιγμή για τη ζωή μου. Είδα την υπέρβαση.

Είδα τ' ατέλειωτα κόκκινα πλήθη. Ανατ. Μακεδονία και Θράκη με τα κατακόκκινα γιλέκα της περιφρούρησης... Περνά η Θεσσαλία, η Ρούμελη, η Ηπειρος, η Πελοπόννησος. Περνούν τα νησιά μας, περνάει ο Λαός... Περνά ο ανθός και το μέλι, περνά τ' αλάτι της Γης, περνά ό,τι πιο αγνό, γνήσιο κι αμόλυντο έχει ο κόσμος. Περνά η Εργατική Τάξη. Σημαίες και λάβαρα, πανό και συνθήματα, κόκκινα μπαλόνια, σκίτσα και άρματα. Λογής λογής άρματα, με χιούμορ και ευρηματικότητα. Εζησα και είδα. Είδα την υπέρβαση!

Μην περιμένετε περιγραφή του συλλαλητηρίου. Είναι δύσκολο και σχεδόν αδύνατο να γίνει. Γιατί δεν μπορεί να είσαι παντού.

Είναι πάντως μια εξαίσια γιορτή. Είναι μια πανδαισία. Μεγαλείο ψυχής και ανακούφισης.

Θα κάνουμε μια περιγραφή συναισθημάτων παίρνοντας από τον απόηχο του ανέμου κραυγές και ψιθύρους, παίρνοντας από τον απόηχο του αγέρα το άρωμα που ξεχειλίζει από τον παλμό και το πάθος της νεολαίας μας. Πρωτοπόρα η δύναμη του Λαού μας πορεύεται στον ήλιο της δικαιοσύνης, γνωρίζοντας πολύ καλά πως για να γυρίσει θέλει ακόμα δουλιά πολλή. Το κόκκινο ποτάμι κατεβαίνει αφρισμένο, βάφοντας όχτες και στενά, άλικο, το χρώμα του αίματος.

Το μήνυμα ελήφθη. Καμιά ανοχή στην ανεργία, καμιά ανοχή στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και στην εργοδοτική τρομοκρατία.

Να κρατήσουμε το κουράγιο και την αισιοδοξία μας, έτοιμοι για κάθε προσφορά και θυσία.

Γκρέμισαν με τα χέρια, με τα δόντια και τα στήθια τις πύλες του Παραδείσου και μπήκανε θριαμβευτές...!