Το ιμπεριαλιστικό έγκλημα συνεχίζεται

Παρά τις δηλώσεις του Προέδρου των ΗΠΑ, ότι μπορεί να εισηγηθεί στρατηγική με ημερομηνία εξόδου από το Αφγανιστάν, τα σενάρια για συνέχιση της κατοχής επ' αόριστον και μάλιστα με κλιμάκωση των επιχειρήσεων, φαίνονται να επικρατούν, καθώς η Γερμανία, ήδη, ανακοίνωσε αποστολή ενισχύσεων το Γενάρη. Παράλληλα, η αδύναμη κυβέρνηση του Χαμίντ Καρζάι, που στιγματίζεται από την εκτεταμένη νοθεία των εκλογών, ευνοεί το κλίμα ενίσχυσης της στρατοκρατίας και της περαιτέρω παρέμβασης από τις κατοχικές δυνάμεις, με το πρόσχημα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της διαφθοράς».

Πιστή στις κατευθύνσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας την πολιτική της ΝΔ, όσον αφορά το θέμα της συμμετοχής του ελληνικού στρατού στην ιμπεριαλιστική κατοχή στο Αφγανιστάν. Οι αποφάσεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ), που συνεδρίασε την Παρασκευή, διατηρούν την ελληνική δύναμη στην Καμπούλ και προβλέπουν ακόμα την αποστολή 19 εκπαιδευτών - συμβούλων στρατιωτικών, που θα συμμετάσχουν στην Ομάδα Αναδιοργάνωσης του αφγανικού στρατού. Σύμφωνα, δε, με την απόφαση, ο ελληνικός λαός θα αναγκαστεί να συνεισφέρει 3 εκατομμύρια ευρώ στο Ταμείο Ανασυγκρότησης του αφγανικού στρατού, υπέρ της κατοχής. Παρά τις δηλώσεις περί «άρνησης», δήθεν, της κυβέρνησης να αυξήσει τα στρατεύματά της στο Αφγανιστάν και να τα μετακινήσει σε εμπόλεμες ζώνες, στην πραγματικότητα οι αποφάσεις παραμένουν απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις απαιτήσεις του ΝΑΤΟ, για το Αφγανιστάν, καθώς συνεισφέρει σε οικονομικούς πόρους και αναλαμβάνει εκπαίδευση Αφγανών αξιωματικών σε ελληνικές σχολές. Αλλωστε, οι «αντιρρήσεις» για την αποστολή επιπλέον δυνάμεων δεν αποκλείεται να καμφθούν άμεσα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, αν απαιτηθεί από τους Συμμάχους...

Το ΚΚΕ μένει σταθερό στη θέση του, απαιτώντας να φύγει ο ελληνικός στρατός από το Αφγανιστάν και από κάθε άλλη χώρα που βρίσκεται συμμετέχοντας σε στρατούς κατοχής.

,Μπορεί ο «κουρνιαχτός» να έχει κατακάτσει λίγο μετά τον βομβαρδισμό επί μέρες από τα διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ για τους «γιορτασμούς της ελευθερίας» στο Βερολίνο (9/11), με αφορμή τα 20 χρόνια από την πτώση του Τείχους, ωστόσο η προσπάθεια συκοφάντησης του σοσιαλισμού στην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, την ΕΣΣΔ και άλλες χώρες συνεχίζεται (στην χώρα μας πρωτοστατεί η λεγόμενη δημόσια τηλεόραση) και αφορά το μέλλον και την σοσιαλιστική - κομμουνιστική προοπτική. Οι αστοί ξέρουν ότι η όξυνση της ταξικής πάλης την φέρνει και πάλι στο προσκήνιο και αυτό προσπαθούν να αποτρέψουν.

Το πανάκριβο υπερθέαμα που στήθηκε στο Βερολίνο με συμμετοχή όλων των ηγετών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ΕΕ και ΝΑΤΟ και των πρωτοστατών που συνέβαλαν στις αντεπαναστατικές ανατροπές του 1989 - '90 (Βαλέσα, Γκορμπατσόφ κ.ά.) ήταν μια καλοστημένη φιέστα χειραγώγησης που οργανώθηκε από τις αρχές του χρόνου. Η καμπάνια αυτή ξεκίνησε από τις αρχές του 2009 με κορυφαίες στιγμές το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου τον Αύγουστο ενώ τις τελευταίες μέρες το Βερολίνο μετατράπηκε σε ανοιχτή έκθεση αντικομμουνισμού σε κεντρικά σημεία όπως η AlexanderPlatz, η πύλη του Βρανδεμβούργου, η Potzademer Platz. Στήθηκαν εκθέσεις με «ιστορικά στοιχεία» (που όμως αποσιωπούσαν την πραγματικότητα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας που το 1961 επέβαλε την ανέγερση του Τείχους) ηχητικά ντοκουμέντα, αρχεία, video, μουσικές συναυλίες, δρώμενα με «ντόμινο». Στήθηκε καινούριο μεγάλο μουσείο για το Τείχος, μεγάλο μνημείο και εκκλησάκι στη «μνήμη των πεσόντων», ενώ σε κάποια σημεία ξανάχτισαν το Τείχος με τριπλάσιο ύψος από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα. Σε πολλά σημεία της πόλης υπήρχαν σταυροί για τα θύματα, που κανείς μπορούσε να παρατηρήσει ότι τα ίδια ονόματα επαναλαμβάνονταν πολλές φορές.

Ολος ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιήθηκε. Οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι έκαναν προσφορά με φτηνά εισιτήρια για να φτάσει ο κόσμος στο Βερολίνο, «εορταστική προσφορά» που ισχύει ως την 1η Δεκέμβρη, με 20 ευρώ για κάθε προορισμό εντός Γερμανίας. «Προσφορές» υπήρχαν σε αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία. Τα γερμανικά τηλεοπτικά κανάλια βομβάρδιζαν συνεχώς με ντοκιμαντέρ, εκπομπές, συνεντεύξεις αντικομμουνιστικού περιεχομένου, προσπαθώντας να αμαυρώσουν τις κατακτήσεις στην ΓΛΔ και στις άλλες χώρες. Στον ίδιο ντορό κινήθηκαν και οι διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις και «μετανιωμένοι κομμουνιστές» όπως η Linke (Αριστερά), η «ατμομηχανή» του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που προβάλλει τα περί «σοσιαλισμού με δημοκρατία».

Ενα επίσης στοιχείο που βγαίνει από την παρέμβαση που έκαναν η Νομαρχιακή Οργάνωση Γερμανίας του ΚΚΕ και οι οργανώσεις της ΚΝΕ, που επισκέφτηκαν στέκια, Ελληνικές Κοινότητες και κάποια ελληνικά σχολεία, είναι ότι αυτά τα πανηγύρια δεν αγγίζουν τον πολύ κόσμο. Ανθρωποι που έζησαν στην ΓΛΔ, εύκολα διαπιστώνουν ότι η καπιταλιστική παλινόρθωση σήμανε την απώλεια κατακτήσεων στα εργασιακά δικαιώματα, στην υγεία, στην Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές. Αυτό εξάλλου καταγράφεται και σε δημοσκοπικές έρευνες που καταγράφουν ότι το 57% ερωτηθέντων από την πρώην ΓΛΔ με τον ένα ή άλλο τρόπο θεωρούν ότι ζούσαν πολύ καλύτερα στην περίοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης παρά τις αδυναμίες και τα λάθη. Αλλωστε στη σημερινή καπιταλιστική Ενωμένη Γερμανία, της κυριαρχίας του κεφαλαίου, η μάστιγα της ανεργίας (9% στην Δύση και 17% στην Ανατολή), η διεύρυνση της φτώχειας, η εμπορευματοποίηση των πάντων, η χειροτέρευση της ζωής, η αφαίρεση κατακτήσεων είναι ορατά. Η σύγκριση με την πρώην ΓΛΔ, όπου αυτά τα φαινόμενα είχαν εξαλειφθεί, είναι καταλυτική. Ο σοσιαλισμός παρά τις ανεπάρκειες, τα λάθη και τις παρεκκλίσεις που οδήγησαν τελικά μαζί με την ιμπεριαλιστική παρέμβαση στις ανατροπές, απέδειξε την ανωτερότητά του, ως κοινωνία που μπορούσε να ικανοποιεί τις βασικές λαϊκές ανάγκες.

«Ενηλικιώθηκε η Ουγγρική Δημοκρατία. Ωστόσο, είναι εμφανώς περιορισμένων ικανοτήτων. Οι ήρωες των "Αλλαγών" (έτσι λένε στην Ουγγαρία τις ανατροπές) της έκοψαν τα χέρια, τα πόδια, θόλωσαν το πνεύμα της, ώστε σήμερα να σέρνεται μόνο με τη συγκατάθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Βασικά, δε λυπάμαι τη δημοκρατία. Είχαμε μια καλύτερη, βιωσιμότερη: του λαού.

Να απαριθμήσουμε τα κεριά που στολίζουν σήμερα την τούρτα;

Κλειστά σχολεία, πεινασμένα παιδιά, διαλυμένα νοσοκομεία, ανύπαρκτα ΕΚΑΒ, ξεπουλημένες για πενταροδεκάρες δημόσιες επιχειρήσεις, κλειστά εργοστάσια, άστεγοι, άνεργοι, ζητιάνοι, σπίτια στον πλειστηριασμό, αυτοκτονίες, συντάξεις πείνας, πανάκριβα φάρμακα, πεθαμένοι από το κρύο... Να συνεχίσουμε, κύριοι; Θα είναι πάρα πολλά τα κεριά, όχι μόνο για τα γενέθλια, αλλά και για την κηδεία.

Κάθε φλόγα είναι και ένα κατηγορητήριο, ενάντια σε αυτούς που πριν από είκοσι χρόνια, στην απληστία τους, πήρανε τα πάντα. Τη ζωή, την τύχη μας, το μέλλον.

Γιορτάζουν ακόμα, φωτίζοντας γιορταστικά το νέφος πάνω από την πόλη, μπας και πιστέψει κανένας ότι πνίγεται από συγκίνηση και όχι από την καπνίλα.

Φέτος επικρατούσε ασυνήθιστη σιγή στις 23 Οκτώβρη (μέρα της αντεπανάστασης). Φυσικά, πριν τις εκλογές (σ.σ. βουλευτικές εκλογές αναμένονται την άνοιξη του 2010) δεν αρμόζουν οι φασαρίες. Εγώ, ωστόσο, είχα μιαν άλλη αίσθηση. Σαν να θυμόμασταν σιωπηλά, εμείς, το ήσυχο πλήθος, αυτό που υπήρχε είκοσι χρόνια πριν. Την ανιδιοτελή εργασία των παππούδων και των πατεράδων μας, τις γέφυρες που φτιάξανε, τα εργοστάσια, τη γη που καλλιεργούνταν, έναν πιο ανθρώπινο κόσμο.

Οπου δεν έπρεπε να αποφύγεις ντροπιασμένα τον άστεγο που ζητιανεύει, γιατί απλούστατα δεν υπήρχε. Οπου δεν έπρεπε να γίνονται δωρεές στα άρρωστα παιδιά, γιατί το κράτος έδινε όσα χρειάζονταν. Οπου δεν έπρεπε να περιμένεις ανέλπιστα στην ουρά για μια θέση εργασίας - γιατί αυτή υπήρχε, καθώς και ο μισθός.

Δεν μας έμεινε σχεδόν τίποτα.

Εννέα εκατομμύρια Ούγγροι κοιτάνε από έξω πώς ζούνε οι πλούσιοι. Τέτοια ζημιά δεν έκαναν ούτε κάποιοι βασιλιάδες όχι μόνο σε είκοσι χρόνια, αλλά ούτε σε αιώνες. Φυσικά, αυτοί ξέρανε: Αν ο λαός δεν έχει τίποτα, ούτε αυτοί μπορούν να τους πάρουν πλέον τίποτα.

Οι σημερινοί βασιλιάδες δε νοιάστηκαν για το ότι ο κόσμος δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει. Αυτό που ήθελαν το πήραν. Τα υπόλοιπα τα παίρνουν οι επιτήδειοι, που, πατώντας επί πτωμάτων, έφτιαξαν και φτιάχνουν περιουσίες, συντηρώντας, ταυτόχρονα, το ξένο κεφάλαιο. Η δική τους η ύπαρξη είναι εξασφαλισμένη για γενιές...

Το έχουμε ξανακούσει αυτό, από εδώ και το αρχέγονο μίσος: Τι θα γίνει, αν απαιτήσουμε - αυτά που μας ανήκουν - τη δίκαιη κληρονομιά των δικών μας παιδιών;

Ηρθε η ώρα, επιτέλους, να σβήσουμε εμείς τα κεριά!

Cseh Katalin».