Το νοσοκομειακό συνταγολόγιο προβλέπεται από τον αντι-ΕΣΥ νόμο 2519/1997 και μια επιτροπή που συστήθηκε για αυτό το λόγο ολοκλήρωσε το έργο της υποβάλλοντας στο υπουργείο μία «λίστα» παρόμοια με αυτή που ισχύει στα ασφαλιστικά Ταμεία, η οποία ωστόσο θα έχει διαφοροποιήσεις, που θα σχετίζονται με τη φύση του κάθε νοσοκομείου.

Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), που παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση την περασμένη Κυριακή, τα χρέη των νοσοκομείων από φάρμακα προς τις εταιρίες ανέρχονται σε 113,5 δισ. δραχμές. Δεν είναι λίγα τα νοσοκομεία που καθυστερούν έως και 23 μήνες να εξοφλήσουν τα χρέη τους.

Οι εκπρόσωποι των εταιριών πιέζοντας για εξόφληση, αλλά και για ανακοστολόγηση στην αρχή, είχαν προειδοποιήσει ότι δε θα σταματήσουν την προμήθεια των νοσοκομείων με φάρμακα από την 1.10.2000. Τώρα επανέρχονται με την προειδοποίηση ότι από την 1.11.2000 δε θα παραλαμβάνουν παραγγελίες, εάν δεν υπάρχει σχετική απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του κάθε νοσοκομείου, καθώς και βεβαίωση της αρμόδιας οικονομικής υπηρεσίας ότι είναι εγγεγραμμένη η απαιτούμενη πίστωση, όπως προβλέπει ο νόμος 2469/97.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΦΕΕ, τα νοσοκομεία χρωστούν στις προμηθεύτριες εταιρίες επιπλέον 106,5 δισ. δραχμές για λοιπό ιατρικό υλικό. Συνολικά δηλαδή τα νοσοκομεία χρωστούν στις εταιρίες το ποσό των 220 δισ. δραχμών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΦΕΕ πέρυσι τα δημόσια νοσοκομεία δαπάνησαν 126 δισ. δραχμές για φάρμακα. Τον ίδιο χρόνο, οι συνολικές δαπάνες για φάρμακα στη χώρα μας ανήλθαν σε 723 δισ. δραχμές.

Το ποσό με τις συνολικές δαπάνες δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική δαπάνη, καθώς η χώρα μας εμφανίζει το φαινόμενο των «παράλληλων» εξαγωγών, οι οποίες ανήλθαν πέρυσι στα 64,7 δισ.

Η Ελλάδα έχει τις χαμηλότερες λιανικές τιμές της Ευρώπης, με αποτέλεσμα αρκετές φαρμακαποθήκες να εξάγουν φάρμακα που έχουν εισαχθεί στη χώρα μας.

Για παράδειγμα, ένα φάρμακο βρετανικής εταιρίας εισάγεται στην Ελλάδα, όπου η λιανική του τιμή είναι 70 δραχμές, ενώ στην Αγγλία 100 δραχμές. Η ελληνική φαρμακαποθήκη επανεξάγει το ίδιο φάρμακο στην Αγγλία, κερδίζοντας 30 δραχμές.

Η συγκεκριμένη δοσοληψία είναι νόμιμη, με βάση την κοινοτική νομοθεσία, αλλά «φουσκώνει» τη φαρμακευτική δαπάνη και προκαλεί ορισμένες φορές προβλήματα επάρκειας στην ελληνική αγορά.

Τα συνολικά χρέη των νοσοκομείων προς τις προμηθεύτριες εταιρίες είχαν την εξής εξέλιξη: Τέλος 1997 195 δισ. (έγινε ρύθμιση), Γενάρης 1999 70 δισ., Ιούνης 1999 90 δισ., Οκτώβρης 1999 120 δισ., Δεκέμβρης 1999 150 δισ., Γενάρης 2000 160 δισ., Ιούνης 2000 200 δισ. και Αύγουστος 2000 220 δισ.

Ειδικότερα τα χρέη για τα φάρμακα μέσα στο 2000 είχαν την παρακάτω εξέλιξη: Μάρτης 96,924 δισ. Απρίλης 105,268 δισ. Μάης 106,434 δισ., Ιούνης 107,767 δισ., Ιούλης 108,75 δισ. και Αύγουστος 113,579 δισ.