ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 27 Μάη 1999
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Τα τέρατα της πλουτοκρατίας

Με πολλούς δισταγμούς επιχειρώ ν' ασχοληθώ με ένα θέμα, για το οποίο έχω μεσάνυχτα. Με το θέμα της οικονομίας. Ποτέ δε διδάχτηκα το παραμικρό γι' αυτό. Ποτέ δεν ασχολήθηκα εμπεριστατωμένα για δαύτο. Τότε, θα μου πείτε, γιατί θέλεις, ν' ασχοληθείς τώρα με κάτι, για το οποίο ούτε γνώσεις έχεις ούτε πείρα;

Διότι η οικονομία είναι σήμερα το κύριο στοιχείο, που κυριαρχεί στη ζωή μας. Τα πάντα γύρω απ' αυτήν περιστρέφονται. Πώς, λοιπόν, να την αγνοήσεις; Ετσι, στα τέλη του βίου μου, περιέρχομαι στη θέση, που περιήλθε ο αείμνηστος Σωκράτης, προ του θανάτου του. Κατά τη διάρκεια του βίου του αγνόησε τη μουσική. Λίγο καιρό πριν πιει το κώνειο, την πρόσεξε και θέλησε ν' ασχοληθεί μαζί της.

Οι συνθήκες με ωθούν να προβώ κι εγώ, κάλλιο αργά, παρά ποτέ, σε ορισμένες παρατηρήσεις επί της οικονομίας. Παρατηρήσεις στηριζόμενες σε οικονομικές μελέτες, αναλύσεις, πληροφορίες, που διαβάζω στα έντυπα. Παρατηρήσεις, που πολύ φοβάμαι, ότι θα χαρακτηριστούν αφελείς, αφελέστατες...

Διαβάζω: "Σύμπασα η ανθρωπότητα ξοδεύει ημερησίως περίπου διακόσια εκατομμύρια δολάρια, για όλες τις βιοτικές ανάγκες της: Τροφή, κατοικία, ενδυμασία, μετακίνηση, σπουδές και λοιπά. Συγχρόνως, κάθε μέρα, παίζονται στα χρηματιστήρια του κόσμου και διακινούνται τις διάφορες χρηματαγορές... τέσσερα τρισεκατομμύρια δολάρια! Δηλαδή, είκοσι φορές περισσότερα λεφτά, απ' όσα χρειάζονται και ξοδεύονται για τις ανάγκες όλων των ανθρώπων της οικουμένης"!

Μα είναι δυνατόν; Σταματάει ο νους του ανθρώπου. Η, έστω, ανθρώπων αφελών, σαν κι εμένα. Παίζεται στο τζίρο τόσο χρήμα, πακτωλός, κι αυτοί, που το παίζουν, δεν προσφέρουν τίποτε στην ανθρωπότητα. Τίποτε το χρήσιμο και το αναγκαίο. Ούτε μια καρφίτσα, ούτε ένα σπίρτο, ούτε ένα σπειρί σιτάρι. Απλώς παίζουν και οι πιο επιτήδειοι συγκεντρώνουν αμύθητα πλούτη,χωρίς κόπο.

Πώς να χαρακτηρίσει κανείς αυτό το φαινόμενο; Παραλογισμό; Στα μέσα αυτού του αιώνα, που λήγει, εμφανίστηκε στον τομέα της τέχνης το θέατρο του παραλόγου. Ετσι ονομάστηκε. Οι συγγραφείς, που το υπηρέτησαν, είχαν μια προφητική διαίσθηση ότι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα θα έφτανε σε φάση παραλογισμού. Αλλά δε φαντάστηκαν, παρά τη ζωηρή φαντασία τους, ότι ο παραλογισμός θα έφτανε σ' αυτό το σημείο. Σε σημείο, που δεν είναι πια παραλογισμός, αλλά παραφροσύνη. Και αναρωτιέται κανείς: Είναι δυνατόν, να συνεχιστεί η ανθρώπινη ζωή πάνω σ' αυτή την τροχιά της παραφροσύνης; Οχι! Η καπιταλιστική παραφροσύνη θα εκλείψει, όχι η ζωή!

Διαβάζοντας, όπως είπα, αναλύσεις οικονομολόγων, σταμάτησα και σ' ένα άλλο φαινόμενο, που μου έκανε εντύπωση: Στη συνένωση ή ενοποίηση μεγάλων εταιριών. Εταιρίες, που δρουν σε πολλές χώρες, ακόμη και σε ηπείρους, ενώνονται, για να γίνουν ισχυρότερες και πιο προσοδοφόρες. Ετσι περιορίζουν τα έξοδά τους και αυξάνουν τα έσοδά τους.

Ο περιορισμός των εξόδων τους γίνεται κυρίως με απολύσεις των εργαζομένων σ' αυτές. Χιλιάδες βιοπαλαιστές χάνουν τη δουλιά τους και πολλοί πέφτουν στην ανεργία. Και στην ανάλυση, που διάβασα, αναφέρεται: "Κατά δώδεκα τοις εκατό πλουσιότεροι έγιναν, το 1998, οι πιο πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τεράστιων εταιριών. Και σύμφωνα με όλες τις αναλύσεις και προβλέψεις, το 2005, θα γίνουν πλουσιότεροι κατά πενήντα τοις εκατό"!

Βλέπουμε, να επανεμφανίζονται επί της γης πανίσχυρα όντα, σαν τους Τιτάνες, τα τέρατα της μυθολογίας, τα οποία κατετρόπωσαν οι ολύμπιοι θεοί και τα έριξαν στον Τάρταρο. Επανεμφανίστηκαν, αλλά υπό προθεσμία, ακαθόριστη προς το παρόν. Θα έρθει η ώρα, που η οργή των λαών θα τα ξαναβυθίσει στα έγκατα του Αδη...

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ


Τα τσουχτερά πρόστιμα δε μειώνουν τα τροχαία

Σαν Εφορίες, που επιβάλλουν έκτακτους φόρους, μοιάζουν αυτές τις μέρες τα επιβλέποντα την εφαρμογή του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, με τα τσουχτερά πρόστιμα, συνεργεία της Τροχαίας. Χιλιάδες κλήσεις μοιράζονται καθημερινώς, στο όνομα της προσπάθειας για μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και έτσι εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές εισρέουν στα δημόσια ταμεία... Ομως, με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δε μειώνονται τα τροχαία ατυχήματα, αλλά δυστυχώς αυξάνονται, παρόλο που τα πρόστιμα αναπροσαρμόζονται συνεχώς προς το αυστηρότερο. Αλλωστε, τα στατιστικά στοιχεία είναι αδιάψευστοι μάρτυρες, ενώ οι απόψεις των επιστημόνων συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι το επίπεδο της οδικής ασφάλειας δεν αυξάνεται, αφού η μορφή των μέτρων που εφαρμόζει η πολιτεία χαρακτηρίζεται από κατασταλτικό και όχι προληπτικό χαρακτήρα.

Το παραπάνω συμπέρασμα χαρακτήρισε την ημερίδα "για την οδική ασφάλεια", που πραγματοποιήθηκε χτες το πρωί στο συνεδριακό κέντρο "Ιωάννης Βελλίδης" και οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Τμήματος Οδικών Τροχαίων Ατυχημάτων της Τροχαίας Θεσσαλονίκης.

"Ο κυκλοφοριακός φόρτος, η σύνθεση της κυκλοφορίας καθώς και το είδος δόμησης είναι μερικοί από τους κύριους παράγοντες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, που ενοχοποιούνται στα μεγάλα αστικά κέντρα και κύρια στη Θεσσαλονίκη", δήλωσε ο καθηγητής των ΤΕΙ Θεσσαλονίκης Φωκίων Βοσνιάκος,παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα του ερευνητικού προγράμματος του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής. Σύμφωνα με την έρευνα, που βασίστηκε στα δελτία ατυχημάτων των τριών ετών '95, '96, '97, στο χρονικό αυτό διάστημα έχουν γίνει 4.502 οδικά τροχαία ατυχήματα στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Θεσσαλονίκης, τα οποία κατανέμονται ως εξής: 1.480 κατά το έτος 1995, 1.478 κατά το έτος 1996 και 1.554 κατά το έτος 1997. Από τα ατυχήματα αυτά, το συντριπτικό ποσοστό έχει συμβεί σε κατοικημένες περιοχές (3.512 ατυχήματα, ποσοστό 78%), δηλαδή σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από κυκλοφοριακό φόρτο, συνεχή δόμηση και αυξημένα επίπεδα θορύβου και ρύπανσης.

Συγχρόνως, κατά την τριετία 1996 - 1998 παρατηρείται ραγδαία αύξηση του στόλου των οχημάτων στο νομό. Από 12.860 που ήταν το 1996 έφτασαν στο εξωφρενικό νούμερο, όπως χαρακτηρίστηκε, των 43.758 μέσα στο 1998. Και αυτό χωρίς να υπάρχει συγχρόνως ανάλογη ή έστω αξιόλογη βελτίωση της υπάρχουσας οδικής υποδομής. Στη Θεσσαλονίκη την τελευταία τριετία έχουν σημειωθεί 375 θανατηφόρα δυστυχήματα, 5.056 ατυχήματα με σωματικές βλάβες και 39.472 με υλικές ζημιές. Απογοητευτική είναι και η κατάσταση όσον αφορά την ηλικία. Για τις ηλικίες μέχρι 40 ετών τα τροχαία αποτελούν πρώτη αιτία θανάτου, εκ των οποίων το 65% των νεκρών είναι 18 - 35 ετών.

Η Ελλάδα έχει τον υψηλότερο δείκτη σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Μάλιστα, τη στιγμή που όλες οι χώρες της ΕΕ μειώνουν τα ατυχήματα και κυρίως τις συνέπειες απ' αυτά - νεκρούς και τραυματίες - η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που αυξάνει τους νεκρούς με έντονο ρυθμό. Ενδεικτικό είναι το στοιχείο ότι τη δεκαετία 1985 - 1995 αυξήθηκαν οι θάνατοι από τροχαία ατυχήματα κατά 105%, όταν στη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ευρώπης, τη Γερμανία, μειώθηκαν οι νεκροί από δυστυχήματα κατά 35%.

Το τι φταίει είναι γνωστό στους αρμόδιους. Η κατάσταση και τα προβλήματα των δρόμων και η ανεπαρκής οδική παιδεία οδηγών και πεζών, είναι οι κύριοι παράγοντες, αλλά γι' αυτά δυστυχώς δεν κάνουν τίποτα. Σημαντικό ρόλο παίζει βέβαια και η συνεχής και αυστηρή αστυνόμευση, αλλά για την πρόληψη των παραβάσεων και όχι ως εισπρακτικό μέσο...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ