ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 4 Μάρτη 2005
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλάζει το ΠΑΣΟΚ, για να αλλάξει την Ελλάδα! Κοινώς, καήκαμε...

***

Υπάρχει πολύς αντιιμπεριαλισμός και πρέπει το ΠΑΣΟΚ να τον ...τακτοποιήσει!

***

Κλάμα για τους συνταξιουχούληδες, που λέει κι ο Μητσικώστας! Ολοι και όλες (οι TV) κλαίνε! Και ο Αλαβάνος, που είπε ότι κάτι πρέπει να πάρουν κι αυτοί!..

***

Τρόμαξε ο Λοβέρδος (δημοσιογράφος)! Δε φτάνει, είπε, που θέλουν να ανάβουν οι Αρμένιοι το φως! Δεν πιστεύουν επιπλέον ότι το ανάβει ο θεός!!!

***

Τελικά, οι Αρμένιοι, που πιστεύουν ότι το άγιο φως στα Ιεροσόλυμα το ανάβουν οι παπάδες και όχι ο ύψιστος, κάνουν λάθος;

***

Αλλά γιατί πλακώνονται; Χριστιανοί δεν είναι και οι μεν και οι δε; Αφέλεια...

***

Θεόκλητο: Με το δικό του διαβατήριο ταξιδεύει ο καθένας και όχι με του θείου του...

***

Ευτυχώς, βέβαια, που την άλλη μέρα διευκρίνισες ότι αποκηρύττεις μετά βδελυγμίας και το ...διαβατήριο του θείου σου! Και ησυχάσαμε οι τηλέπαθοι!

***

Οποιος δε συνεργάζεται με το ΣΥΝ είναι σεχταριστής! Αν συνεργαζόταν, θα εξακολουθούσε να είναι σεχταριστής, στην περίπτωση που θα αρνιόταν τότε τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ!..

***

Θα πείτε πως, όντως, είναι ανακόλουθο να δεχτείς συνεργασία με το ΣΥΝ, αλλά όχι και με το ΠΑΣΟΚ... Σωστό!

***

Πού ψάχνουν να βρουν τον Βαβύλη; Ας ψάξουν στα ίδια μέρη που ψάχνουν και για τον Μπιν!..

***

Αν και ο Μπιν είναι άγνωστο πότε θα ξαναφανεί. Ισως στις επόμενες εκλογές (παραμονές) των ΗΠΑ...

***

Ισως και λίγο πριν από χτύπημα (τρομοκρατικό), που θα κάνουν οι ΗΠΑ σε κάποια χώρα...


Γρηγοριάδης Κώστας

***

Ακου ΛΑΦΚΑ...


ΒΟΛΙΒΙΑ
Νόμος... το δίκιο του εργάτη

Μπορεί ο πρόεδρος Κάρλος Μέσα να υποχώρησε μπροστά στην εν τη γενέσει εξέγερση και ακύρωσε το συμβόλαιο εκμετάλλευσης του νερού από τη γαλλική εταιρία Aguas del Illimani... Ομως η εταιρία παραμένει και οι διαδηλώσεις από την προηγούμενη βδομάδα επέστρεψαν. Ενώ γενική απεργία ξεκίνησε από την Τετάρτη. Απαίτηση, η εκδίωξη της Aguas del Illimani, επιστροφή της εκμετάλλευσης του νερού στη δημόσια εταιρία SAMAPA και επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Η συντρόφισσα

Πολλές είναι οι αγωνίστριες, που έχουν προσφέρει πολλά στο κίνημα και το λαό μας, στη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής τους. Και μπορεί ο πανδαμάτωρ χρόνος να μην τους επιτρέπει σήμερα την ενεργητική παρουσία στα σύγχρονα μέτωπα των αγώνων, αλλά τούτο δε μειώνει στο παραμικρό τη μεγάλη σημασία και αξία της προσφοράς τους. Σε όλες υποκλινόμαστε με σεβασμό, γνωρίζοντας καλά ότι ήθελε αμέτρητο θάρρος, κουράγιο και πίστη για μια γυναίκα, σ' εκείνες, τις περασμένες και ιδιαίτερα δύσκολες δεκαετίες, όπου κυριαρχούσαν άλλες αντιλήψεις και στερεότυπα, να ορθώσει το ανάστημά της, να διεκδικήσει τα δικαιώματά της και να ενταχθεί στο μαζικό λαϊκό κίνημα. Πόσο μάλλον, να παλέψει από τις γραμμές του ΚΚΕ.

Μια από τις αγωνίστριες αυτές, με ξεχωριστή παρουσία και προσφορά, είναι η Πέπη Δαράκη. Βρίσκεται πλέον σε προχωρημένα και βαθιά γηρατειά, μα έχει πίστη βαθιά και καρδιά μικρού παιδιού, κριτική ματιά, μυαλό ξουράφι και το παράπονο του φευγάτου χρόνου και των χαμένων ονείρων.

Αυτός ο θαυμάσιος και μοναδικός άνθρωπος ζει σχεδόν ολομόναχη κάπου στην Πλάκα και το πρόσωπό της λάμπει και φωτίζει, όταν περνά το κατώφλι της κάποιος σύντροφος, που θέλει να την καλημερίσει, να τη δει και να του ανοίξει την καρδιά της. Κι όταν αυτό γίνει, παίρνει φωτιά ο λογισμός και τα λόγια της, πλούσιος, ασταμάτητος καταρράκτης, πλημμυρίζουν τις αισθήσεις και καταλαγιάζουν στο μυαλό. Καταπραϋντικά, ζεστά, γιομάτα κατανόηση κι ανθρωπιά, σαν βάλσαμο ψυχής.

«Εχω γράψει - αφηγείται - 37 σε όλους τους τομείς λογοτεχνικά βιβλία. Μυθιστορήματα, διηγήματα, λαογραφικά δοκίμια, δημοσιογραφικές έρευνες, ταξιδιωτικά και προπαντός πλούσια παιδική λογοτεχνία». Και δεν είναι μόνον αυτά. Ανέπτυξε έντονη αγωνιστική και κοινωνική δράση στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (1954-1974 δημοτική σύμβουλος Αθήνας) και σε διάφορες πνευματικές οργανώσεις και πολιτιστικούς φορείς.

«Είδα όμορφες και σκληρές μέρες, μέρες θριάμβου και ήττας, αγάπησα και πόνεσα, ατύχησα και ευτύχησα, πάλεψα κι αγωνίστηκα, κάτω από δύσκολες για την εποχή συνθήκες».

Μεγαλωμένη στο πνευματικό περιβάλλον του Στρατή Μυριβήλη, εκεί κάτω στην Αγία Παρασκευή της Λέσβου, μυήθηκε στον ονειρεμένο κόσμο της λογοτεχνίας και των ανοιχτών οριζόντων. Παπαδοπαίδι. Το ένατο παιδί μιας δωδεκαμελούς οικογένειας. Βαθιές, αυστηρές, πνευματικές, ηθικές και παραδοσιακές ρίζες σχετικά με τον τρόπο ζωής, τις τέχνες και τα γράμματα. Τα βιβλία της έχουν τη μυρωδιά και το άρωμα - και όχι μόνο - της λεσβιακής γης.

Συνεργάστηκε με πολλές προσωπικότητες της κοινωνικής, πολιτικής, δημοσιογραφικής και πνευματικής ζωής. Της απονεμήθηκε για το σύνολο του έργου της έπαινος από την Ακαδημία Αθηνών.

«

Είδα δόξα, βραβεία και τιμητικές διακρίσεις - λέγει με περίσσια περηφάνια. Ομως, μια είναι η τιμή και η δόξα για μένα, ένα είναι το μεγαλείο και η δικαίωση πάνω απ' όλα, πάνω και από την ίδια μου τη ζωή.

Είναι ότι είμαι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας και ανήκω στην ΚΟΒ Λογοτεχνών. Αυτό είναι για μένα η ολοκλήρωση...».


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ