ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 5 Απρίλη 2001
Σελ. /40
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ
ΤΗΛΕΠΑΘΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενδιαφέρει κανέναν, αν η κυρία Σημίτη πήγε στη μονή Λαζαριστών ή στις ανά τη Βόρεια Ελλάδα λίμνες, ώστε όλα τα κανάλια να μας «ενημερώνουν» για το γεγονός, υπογραμμίζοντας μάλιστα την εντύπωση που προκάλεσε το ταγεράκι της (γνωστού οίκου μόδας);

***

Και στον Μπους έδωσες το χρυσό κλειδί «της των Αθηνών πόλεως» κυρ Αβραμόπουλε; Αλίμονο, να μην το έδινες, όταν το έχεις δώσει σε τόσους και τόσους! Αν και, εδώ που τα λέμε, όλοι αυτοί δε βαρύνονται με εγκλήματα, όπως ο πρώην Πρόεδρος Μπους, τον οποίο, ωστόσο, στόλισες με επαίνους για την προσφορά του στα ελληνικά συμφέροντα!! Τέτοια να λες και γρήγορα θα καταλάβουν, όσοι δεν κατάλαβαν ακόμα, τι καπνό φουμάρει το νέο κόμμα...

***

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τα «αστέρια» από τα κανάλια μας. Ας θυμηθούμε, λοιπόν, κι εμείς ορισμένα που τα «τρώνε» στα μούτρα καθημερινώς χιλιάδες ανυποψίαστοι - κυρίως γυναίκες και κοριτσόπουλα: Ροζαλίντα, Εσμεράλντα, Πάολα, Λουσία και λοιπές... μοιραίες υπάρξεις, διασκορπισμένες στα περισσότερα των καναλιών, προς τέρψιν και αποχαύνωση.

***

Ποια είναι, κατά σειρά, η θεματολογία των βασικών ιδιωτικών καναλιών (ΜΕΓΚΑ, ΣΤΑΡ, ΑΝΤΕΝΝΑ, ΑΛΦΑ) σε μεγάλο μέρος των δελτίων τους, πολλές φορές στο μεγαλύτερο; Πρώτη, εγκλήματα. Δεύτερη, εγκλήματα. Τρίτη, πάλι εγκλήματα. Α, και διάφοροι «καλλιτέχνες» των σκυλάδικων ή παπάδες (ροκ, κυνηγημένοι από μητροπολίτη, τσακωμένοι με την παπαδιά) ή και κάποια άλλα θέματα, επίσης «εμπλουτισμένα» με μπόλικον σασπένς, άφθονη πασαρέλα και διάφορα «γαργαλιστικά», που αρχίζουν από δήθεν «κόντρες» πολιτικές και φτάνουν μέχρι το σαφές πορνό.


Γρηγοριάδης Κώστας

***

Και τι να κάνουμε; σου λένε. «Αφού τα εγκλήματα γίνονται, τι φταίμε εμείς; Γίνονται και τα προβάλλουμε»!

Μα, το θέμα είναι ακριβώς αυτό: Δεν παίζεται απλώς μια είδηση και στη σειρά που της αξίζει. Την κάνετε κυρίαρχη και την προβάλλετε με την υπερβολή, με την ποσότητα του χρόνου που διαθέτετε, με ανούσιες και αποπροσανατολιστικές συζητήσεις, με τις σχετικές «τσόντες», όπου αυτές χωράνε (κι όπου όχι, τις κάνετε να χωράνε), με... με... Συνειδητά και με στόχους...

***

Εξυπνη, αν και κοινότοπη, επιλογή από τις βιομηχανίες παραγωγής «πνευματικών» αγαθών και εξοικονόμησης εκατομμυρίων δολαρίων: Οι πρωταγωνίστριες, πάντα, όμορφες κοπέλες. Κι αυτός, βεβαίως, που αγαπούν το ίδιο όμορφος (ή περίπου). Πάντα, επίσης, υπάρχουν και οι κακοί, που μηχανεύονται διάφορα... Το τέλος δεν αντέξαμε να το δούμε.

***

Οπως και να το κάνεις, ωστόσο, δημιουργούν ένα οικείο κλίμα στον «μέσο» τηλεθεατή, που συναρπάζεται απ' το μελό, το ελαφρύ, από εκείνο που δεν... κουράζει τον εγκέφαλο. Στον τηλεθεατή που δονείται από την αγωνία για την τύχη του πρωταγωνιστή... Οπως εκείνα τα χρόνια, με τα διάφορα «παιδιά του λαού» στις ελληνικές ταινίες. Αν κι εκείνες ήταν πιο αυθόρμητες. Ετούτες (οι μεξικανολατινοαμερικανικές) παραείναι επιτηδευμένες και γελοίες.

***

Και μέσα σε όλα αυτά τα άκρως σημαντικά και ενημερωτικά που προβάλλουν τα κανάλια «μας», νάσου και εμφανίζεται και ένα άλλο φρούτο... Αυτή - ευτυχώς - δε δηλώνει δημοσιογράφος, αλλά προφήτης, όπως αυτοαποκαλείται, και το διατυμπανίζει καθημερινώς σχεδόν από κάποιο κανάλι, από κείνα τα λαθρόβια που βρίθουν στις μέρες μας, προς δόξαν της «ελεύθερης πληροφόρησης».

Λοιπόν, αυτή η κυρία, που επικοινωνεί με τον θεό, ονομάζεται «η ελληνικής καταγωγής Βασούλα» και τους διαύλους μαζί του τους έχει ανοίξει από το 1985, όπως μας πληροφορεί το εν λόγω κανάλι...


Γρηγοριάδης Κώστας

Σκοταδισμός λέγεται αυτό ή «ελευθερία» στον καπιταλισμό; Το ίδιο είναι!

***

Μεγάλες κινητοποιήσεις σήμερα σε όλη τη χώρα με συμμετοχή των εργαζομένων κάθε ηλικίας, που έχουν μπει ήδη στη μάχη για την κοινωνική ασφάλιση. Κανένα κανάλι χτες δεν προανήγγειλε τις εκδηλώσεις αυτές. Να δούμε σήμερα πόσα... δευτερόλεπτα θα αφιερώσουν για να μας... ενημερώσουν!

***

Αντε γεια σας και για σήμερα και καλή δύναμη.


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Η Κομμούνα του Παρισιού

«Οποιος στη δυστυχία φτάνει / και μπαίνει στο ανθρωπομάνι / που κινεί ανάγκη φόρα / τ' αύριο να το φέρει τώρα».

Μπρεχτ «Οι μέρες της Κομμούνας».

Το πρωί της 18ης Μαρτίου 1871, το Παρίσι ξυπνούσε, με τη βροντερή φωνή «Ζήτω η Κομμούνα». Πέρασαν έκτοτε 130 χρόνια. Το κόκκινο ιστορικό ποτάμι συνδέθηκε με το λαϊκό ξέσπασμα σ' όλον τον πλανήτη και αργότερα με την Οχτωβριανή Επανάσταση του '17. Είναι τα ποτάμια αίματος της εργατικής τάξης και των λαϊκών αγωνιστών. Οι ιδέες των κομμουνάρων αποτέλεσαν την πρώτη ύλη, για τον οραματισμό μιας κομμουνιστικής κοινωνίας. Τα συνθήματα: viva la commune, το «Ελευθερία, αδελφοσύνη» της Λιθογραφίας του Μπαρί, που μοιράστηκε στους δρόμους του Παρισιού το 1871, υπήρξαν τα «όνειρα των προλεταρίων» και «ήταν και παραμένουν εφιάλτες των αστών» και το ιστορικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο γεννήθηκε η Κομμούνα. Αυτός ο ζωντανός θρύλος. Ο Ενγκελς γράφει για τον εμφύλιο πόλεμο στη Γαλλία τα παρακάτω: «Χάρη στην οικονομική και πολιτική ανάπτυξη της Γαλλίας απ' το 1879 διαμορφώθηκε, μια τέτοια κατάσταση στο Παρίσι, που καμία επανάσταση δεν μπορούσε να ξεσπάσει σ' αυτό χωρίς να πάρει προλεταριακό χαρακτήρα».

Η Κομμούνα έτεινε προς την κατεύθυνση της κατάργησης της ταξικής αντίθεσης ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες και τους εργάτες, αναφέρει ο Μαρξ: «Οι προλετάριοι του Παρισιού, μέσα και από τις αποτυχίες τους μπορούν να συνεχίσουν, παίρνοντας στα χέρια τους τη διεύθυνση των δημοσίων υποθέσεων». (Διακήρυξη του Μαρξ στο γενικό συμβούλιο της Διεθνούς). «Ο τοίχος των κομμουνάρων, κοιμητήρι του Περ Λασέλ, οι εκτελέσεις - τα γεγονότα και οι αποφάσεις της Κομμούνας ενάντια στον πόλεμο -, κατέδειξαν τα καθήκοντα των επαναστατών: «Το καθήκον ενός επαναστάτη είναι να αγωνίζεται πάντοτε, ν' αγωνίζεται παρ' όλα αυτά, να αγωνίζεται, μέχρι θανάτου». Τα συνθήματα είναι λέξεις βαμμένες με αίματα. Η αυτοθυσία του πληθυσμοί του Παρισιού, οι άντρες και οι γυναίκες και τα παιδιά - οκτώ ολόκληρες μέρες ύστερα από την είσοδο των Βερσαλιέρων, αντανακλούν τόσα πολλά. Το μεγαλείο της υπόθεσής τους απ' τη μια μεριά και οι κτηνώδεις πράξεις του στρατού, αντανακλούν το έμφυτο πνεύμα - αυτού του πολιτισμού του οποίου είναι μισθοφόρος εκδικητής τους! Οι «νικητές» και οι ηθικοί νικητές της Ιστορίας είναι οι Κομμουνάροι.

Η Κομμούνα στο διάστημα της δίμηνης παρουσίας στην εξουσία, έδειξε τα μεγάλα λαϊκά ερείσματα. Τα οδοφράγματα ήταν η απάντηση της Ιστορίας των εργατών ενάντια στην αστική τάξη όλου του κόσμου, που έβλεπε με ευχαρίστηση τη μαζική αυτή σφαγή των προλεταρίων, ανέφερε ο Μαρξ στη διακήρυξη του Γενικού Συμβουλίου για την Κομμούνα: «Το Παρίσι των εργατών, με την Κομμούνα του θα γιορτάζεται πάντα σαν δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνίας. Τους μάρτυρές της τους έχει κλείσει μέσα στη μεγάλη καρδιά η εργατική τάξη. Τους εξολοθρευτές της τους κάρφωσε κιόλας η Ιστορία στον πάσσαλο της ατίμωσης, απ' όπου δεν μπορούν να τους λυτρώσουν μήτε όλες οι προσευχές των "παπάδων τους"». Η λαιμητόμος - σύμβολο του αυταρχισμού και της αδικίας των αστών, του κεφαλαίου, κάηκε τότε απ' τους Κομμουνάρους. Σύμβολο μιας εποχής αδικίας και εκμετάλλευσης.

Και ο Μπρεχτ στο ποίημά του «όλα ή μηδέν» εξέφρασε τους πόθους της εργατικής τάξης για το καλύτερο: «Οσοι με το μόχτο ζούνε / μόν' αυτοί κραυγές ακούνε / της απελπισιάς της μαύρης / απ' αυτούς λύτρωση θα 'βρεις / όπλα ή αλυσίδες / κανένας οι όλοι / ένας δεν έχει ελπίδες».


Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ


Πραγματικοί πρωταγωνιστές

Μεταλλεργάτες στο κρεματόριο της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στο Πέραμα. Αυτή τη φορά, δε μέτρησαν νεκρούς. Δυο τραυματίες ήταν ο απολογισμός. Εκεί, όπου, όσο πιο ανεξέλεγκτη η δουλιά, τόσο πιο πολλά τα εκατομμύρια δολάρια κέρδος για τους εφοπλιστές. Εκεί, όπου η ζωή μετρά κάθε στιγμή



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ