Τη Δευτέρα το βράδυ, στο κατάμεστο από καλλιτέχνες θέατρο «Κοτοπούλη -Ρεξ», απονεμήθηκαν τα έπαθλα Θεάτρου του Κέντρου Ερευνας και Μελέτης Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικό Μουσείο» για την περίοδο 1998-2000. Η τελετή άνοιξε με ομιλίες του προέδρου του ΚΕΜΕΘ-ΘΜ, Κώστα Ασημακόπουλου, του Κώστα Γεωργουσόπουλου και του Πολυχρόνη Πολυχρονόπουλου (ΥΠΠΟ). Ο Κ. Γεωργουσόπουλος υπογράμμισε ότι ο θεσμός αυτών των επάθλων «διασώζει τα επιτεύγματα του ελληνικού θεάτρου, ως "κιβωτός μνήμης". Τιμά το ένδοξο παρελθόν των ανθρώπων του θεάτρου μας, που σε δύσκολους καιρούς, με κατοχές και πείνα, μάτωσαν και πρόσφεραν την ψυχή τους στη σκηνή». Ο ομιλητής αναφέρθηκε στην καθιέρωση του επάθλου «Μαρίκα Κοτοπούλη» το 1947 (η πρώτη που το πήρε ήταν η Ελλη Λαμπέτη), στη μακρόχρονη διακοπή του, στην αναβίωσή του, με δωρεά της παλιάς ηθοποιού, αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης Ολυμπίας Παπαδούκα και στον εμπλουτισμό του και με άλλα έπαθλα.

Η απονομή -με παρουσιάστρια την Κάτια Δανδουλάκη- άρχισε με τα έπαθλα για το σύνολο της προσφοράς δημιουργών και καλλιτεχνών του θεάτρου. Συγκεκριμένα τιμήθηκαν: Με το έπαθλο «Μ. Κοτοπούλη» (υποκριτικής) οι ηθοποιοί: Τιτίκα Νικηφοράκη (το αφιέρωσε στη μνήμη του ομοτέχνου συζύγου της Νίκου Χατζίσκου), Κάκια Παναγιώτου και Ελένη Ζαφειρίου. Το έπαθλο «Αιμίλιος Βεάκης» απονεμήθηκε στους Γιώργο Λαζάνη και Θόδωρο Μορίδη. Το έπαθλο «Τα Παναθήναια» (αφορά στην επιθεώρηση) στην Μπέτη Μοσχονά, στο συνθέτη Ζακ Ιακωβίδη και την Καλή Καλό. Το έπαθλο «Φώτος Πολίτης» (σκηνοθεσία) στους Αδαμάντιο Λεμό και Κώστα Μπάκα. Το έπαθλο «Πάνος Αραβαντινός» (σκηνογραφία -ενδυματολογία» στη Λίζα Ζαΐμη και στον Γιάννη Μιγάδη. Το έπαθλο «Κούλα Πράτσικα» (χορογραφία, κυρίως αρχαίου δράματος) στη μεγάλη χορογράφο, μαθήτρια της Πράτσικα, Λουκία. Το έπαθλο «Δημήτρης Μητρόπουλος» (μουσική σύνθεση) στον Γιώργο Σισιαλιάνο. Το έπαθλο «Κυβέλη» (υποκριτικής) στην Αννα Ραυτοπούλου.

Στο δεύτερο μέρος της βραδιάς απονεμήθηκαν τα έπαθλα για σκηνικές δημιουργίες στη διετία 1998-2000.

Το έπαθλο «Κοτοπούλη» απονεμήθηκε στην Μπέτη Αρβανίτη (συνυποψήφια ήταν και η Αννίτα Δεκαβάλ). Το έπαθλο «Βεάκης», λόγω ισοψηφίας τους, μοιράστηκαν οι Θύμιος Καρακατσάνης και Γιώργος Μιχαλακόπουλος. Το έπαθλο «Φ. Πολίτης» παμψηφεί στον Γιώργο Μιχαηλίδη (συνυποψήφιος ο Γιώργος Αρμένης). Το έπαθλο «Παναθήναια» παμψηφεί στον Χάρρυ Κλυνν (συνυποψήφια η Ελένη Πανοπούλου). Το έπαθλο «Μητρόπουλος» παμψηφεί στον Βασίλη Δημητρίου (συνυποψήφιοι οι Δ. Παπαδημητρίου και Κ. Βόμβολος). Το έπαθλο «Πράτσικα» παμψηφεί στην Σοφία Σπυράτου. Τέλος έπαθλο «Μένανδρος» στο διεθνούς φήμης σκηνογράφο - ενδυματολόγο Νικόλα Γεωργιάδη.

Θέλετε να θυμηθείτε, να μάθετε, να καλλιεργήσετε το γούστο σας, και προπαντός να χαμογελάσετε, αν όχι και να γελάσετε. Μια καλή ευκαιρία για όλα αυτά προσφέρει «Ο μεγάλος θίασος». Ενας αληθινά «μεγάλος θίασος», ηθοποιών εννοείται (τόσο μεγάλοι δεν υπάρχουν στην εποχή μας), τον οποίο συνέθεσε επί χάρτου ένας μεγάλος της σκιτσογραφικής τέχνης. Ο Γήσης Παπαγεωργίου. Αναφερόμαστε στο -καλαίσθητο και εκδοτικά- λεύκωμα του Γήση «Ο μεγάλος θίασος», με το οποίο ολοκληρώθηκε ο πρώτος χρόνος εκδοτικής δράσης του οίκου «Αστραία», αλλά και μια «τριλογία», η οποία συνδέεται με τον Ελληνικό Τύπο στον 20ό αιώνα.(Οι τίτλοι των δύο πρώτων βιβλίων - λευκωμάτων αυτής της «τριλογίας» είναι: «Ο 20ός αιώνας στην πρώτη σελίδα» και «Οι Ελληνες γελοιογράφοι του 20ού αιώνα».

Το λεύκωμα του Γήση παρουσιάστηκε τη Δευτέρα το βράδυ στην κατάμεστη από ανθρώπους του θεάτρου, των γραμμάτων και του Τύπου, αίθουσα της Ελληνοαμερικανικής Ενωσης, με ομιλητές τον θεατρικό συγγραφέα Λάκη Μιχαηλίδη, τον δημοσιογράφο Δημήτρη Ζανίδη και την πρόεδρο των εκδόσεων Νάντια Σχίζα. Το λεύκωμα (240 σελ.) περιέχει 142 πορτρέτα - καρικατούρες μεγάλων ηθοποιών του θεάτρου και του κινηματογράφου μας, επιλεγμένα από τον ίδιο τον «πλάστη» τους, από την πληθώρα σκιτσογραφικών πορτρέτων που έχει φιλοτεχνήσει.

Εκτός από την «ιστορία» (θεατρική, χαρακτηρολογική, ακόμα και ψυχογραφική για τον κάθε ηθοποιό), και την απόλαυση που προσφέρουν οι καρικατούρες του Γήση, το βιβλίο αποτελεί μια ευσύνοπτη και διασκεδαστική «ιστόρηση» του θεάτρου και κινηματογράφου μας, όχι μόνο με τη σκιτσογραφική «απαθανάτιση» μεγάλων ηθοποιών - δραματικών και κωμικών - των παλιότερων γενεών, αλλά και με τα εύφορα προλογικά κείμενα του Κώστα Γεωργουσόπουλου, του μεγάλου σκιτσογράφου Κώστα Μητρόπουλου, οι οποίοι εξάρουν το τεράστιο γελοιογραφικό ταλέντο του Γήση. Η απολαυστική «εισαγωγή» του αναγνώστη στο λεύκωμα, πριν ακόμα αντικρίσει την πρώτη καρικατούρα, κορυφώνεται με το εκπληκτικού χιούμορ σημείωμα του Γήση, με τίτλο «Περί γελοιογραφικής προσωπογραφίας... γενικώς». Ως μότο του σημειώματος ο Γήσης προτάσσει την εξής φράση: «Γελοιογραφία είναι η εικόνα που βγάζει γέλιο. Γελοιογραφία χωρίς λόγια είναι η εικόνα που σχεδιάζεται από Ελληνα γελοιογράφο και μπορεί και διαβάζεται από Μολδοβλάχο υδραυλικό».

Τα σκίτσα του Γήση μοιάζουν να κουνιούνται. Κουνάει το σκίτσο; θα ρωτήσει κανείς. «Και κουνάει και μιλάει και λέει ό,τι δεν έχει πει το πρόσωπο και γράφει και καταγράφει τα όσα θα γράψει για το πρόσωπο η Ιστορία. Κι εδώ είναι το κουμπί. Αμα το πρόσωπο δε γράφει Ιστορία, γιατί να του κάνεις σκίτσο;», γράφει ο Γήσης, εξηγώντας ότι διάλεξε ηθοποιούς «που δικαιούνται γελοιογραφικό σκίτσο».

Εργα και ημέρες από τη ζωή ενός νησιού, για πέντε περίπου αιώνες. Ενα «οδοιπορικό» μνήμης αποτελεί το «Ενθύμημα Ζακύνθου», το ημερολόγιο του 2001, που εξέδωσε και μας έστειλε το Δημοτικό Θέατρο Ζακύνθου. Πρόκειται για ένα βιβλίο 400 σελίδων, του οποίου κάθε σελίδα, κάθε μέρα, μας πληροφορεί για σημαντικά και λιγότερο σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στη Ζάκυνθο από το 1560 μ.Χ. μέχρι σήμερα. Γεγονότα θλιβερά, όπως οι σεισμοί, αγωνιστικές κινητοποιήσεις, γεννήσεις και απώλειες μορφών που έζησαν στο νησί, ιστορικές στιγμές αυτής της μακρόχρονης πορείας ζωντανεύουν μέσα απ' αυτό. Στο «Ενθύμημα Ζακύνθου» συμπεριλαμβάνονται σπάνιες καρτ - ποστάλ του προηγούμενου αιώνα, χαρακτικά, γκραβούρες, φωτογραφίες, σφραγίδες κλπ. «Στόχος μας», αναφέρει ο πρόεδρος του Δημοτικού Θεάτρου Ζακύνθου Ακης Λαδικός, «δεν είναι ν' αναπολήσουμε το παρελθόν, αλλά να ξυπνήσουμε τις μνήμες και ορμώμενοι από την ιστορία του τόπου μας να βάλουμε τα θεμέλια για ένα καλύτερο πολιτιστικό μέλλον».