ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 1 Νοέμβρη 2006
Σελ. /28
Το τρις εξαμαρτείν... .

Γρηγοριάδης Κώστας

Με το... φαινόμενο Τσίπρα ασχολείται στο προχτεσινό του άρθρο ο Γ. Βότσης, από τις στήλες τις «Ελευθεροτυπίας» και μεταξύ άλλων αναφέρει: «Κατ' εξοχήν ενισχυμένη απ' αυτά το σκιρτήματα βγήκε από τις κάλπες η περί τον ΣΥΝ ανανεωτική Αριστερά - αφού το ΚΚΕ, με τη δογματική περιχαράκωση, εμμένει κλπ. κλπ.».

Εμείς, απλώς θυμίζουμε, ότι τα ίδια έλεγε και στο παρελθόν για άλλους, αλλά τα κατοπινά γεγονότα τον διέψευσαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το διθυραμβικό σχόλιο που είχε κάνει από τις στήλες πάλι της «Ελευθεροτυπίας» για το εκλογικό ποσοστό που είχε συγκεντρώσει ο κ. Βούγιας στις δημοτικές εκλογές του 1998, αλλά και τις πικρόχολες αναφορές του για τον Αγάπιο Σαχίνη και το ΚΚΕ. Θυμίζουμε ακόμη το εγκώμιο που έπλεκε από τις στήλες και πάλι της «Ελευθεροτυπίας» για τη Μ. Δαμανάκη το 1991, όταν μιλούσε, μεταξύ άλλων, για... «το φωτεινό χαμόγελο της Μαρίας που δεν ταιριάζει με το γκρίζο περιβάλλον του Περισσού».

Ολοι γνωρίζουν, βέβαια, ότι οι προαναφερόμενοι... φωτισμένοι ανανεωτές στη συνέχεια κατέληξαν στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ. Παρ' όλα αυτά, ο κ. Βότσης συνεχίζει ακάθεκτος και επανέρχεται αυτή τη φορά με νέα περισπούδαστη ανάλυση για το... φαινόμενο Τσίπρα. Προφανώς, δε διδάσκεται ούτε καν από τα λάθη του...

Το «φαινόμενο του θερμοκηπίου»...

Περί τα 200 εκατομμύρια πρόσφυγες και ένα κόστος που προσεγγίζει τα 5,5 τρισεκατομμύρια ευρώ θα δημιουργήσει τις επόμενες δεκαετίες στον πλανήτη το «φαινόμενο του θερμοκηπίου», αν δε ληφθούν επείγοντα μέτρα για τη μείωση των ρύπων που το προκαλούν. Αυτό είναι το συμπέρασμα έκθεσης που εκπόνησε για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης ο οικονομολόγος Ν. Στερν, πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Το θέμα, βέβαια, είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες. Γνωστό είναι, επίσης, ότι τα οποιαδήποτε ουσιαστικά μέτρα για την καταπολέμηση του «φαινομένου του θερμοκηπίου», όπως απέδειξε και η Σύνοδος του ΟΗΕ στο Ρίο και το Πρωτόκολλο του Κιότο, σκοντάφτουν ακριβώς στην αντίδραση των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών και των πολυεθνικών τους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι αυτοί αρνούνται να πάρουν μέτρα ευθείας μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, όπως: Προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε συνδυασμό βέβαια με τις πραγματικές ανάγκες κάθε χώρας και τη χρήση βιοκαυσίμων. Βελτίωση των διαθέσιμων τεχνικών, ώστε να εκπέμπονται λιγότερα αέρια ανά μονάδα παραγόμενης ενέργειας. Ουσιαστική προστασία των δασών, που μπορούν να δεσμεύσουν τα επικίνδυνα αέρια, κ.ά. Το μόνο «μέτρο» που προώθησαν ήταν το «εμπόριο ρύπων», το οποίο δίκαια θεωρείται ως η απάτη του αιώνα, αφού αντί να μειώνει τη ρύπανση, λειτουργεί ήδη ως «δεξαμενή» υπερκερδών για χρηματιστηριακές και άλλες μεγάλες εταιρείες.

Αποδεικνύεται έτσι περίτρανα ότι όσο κυριαρχεί ο καπιταλισμός και θεριεύουν οι πολυεθνικές, ο πλανήτης μας θα κινδυνεύει με φτώχεια, προσφυγιά ή ακόμη και με τον απόλυτο όλεθρο...

Γιατί δεν το κάνει;

Τι το λέει και δεν ΤΟ κάνει; Μήπως πιστεύει ότι είναι αναντικατάστατος; Ο λόγος για τον ανεκδιήγητο πρόεδρο του ΕΣΥΠ Θ. Βερέμη, ο οποίος απειλεί ξανά και ξανά ότι θα παραιτηθεί, δίχως όμως να έχει κάνει μέχρι τώρα πράξη την απειλή του. Ακόμα μια φορά χΤες εξέφρασε (στο «Φλας») τους φόβους του ότι το νομοσχέδιο για τις αντιδραστικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση «πάει στις ελληνικές καλένδες» και γι' αυτό προειδοποίησε «θα πάω κι εγώ σπίτι μου».

Δυστυχώς, αμέσως μετά συμπλήρωσε ότι αυτό δε θα γίνει άμεσα. «Θα παραιτηθώ κάποια ώρα», διευκρίνισε. Ας είναι βέβαιος ότι θα βρεθούν άλλοι να τον αντικαταστήσουν επάξια. Αλλωστε οι αντιδραστικές προτάσεις «του» δεν είναι παρά μια συρραφή αυτών που έχουν ακουστεί εδώ και χρόνια, εντός και εκτός των ΑΕΙ και της χώρας από διάφορους ομοϊδεάτες του... Ας πάει «ήσυχος» σπίτι του και ας πάψει να μας ζαλίζει. Νισάφι πια.

Πάει για «λουκέτο»

Ενα νεογνολογικό τμήμα υπάρχει σ' όλη τη Θεσσαλία - εδρεύει στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας - κι αυτό υπολειτουργεί και κινδυνεύει με «λουκέτο». Αιτία, η έλλειψη γιατρών, που το καθιστά ανήμπορο να ανταποκριθεί στο μεγάλο φόρτο δουλιάς για την εξυπηρέτηση των αναγκών των τεσσάρων νομών της περιοχής, αλλά και του νομού Φθιώτιδας. Το πρόβλημα - όπως σημειώνουν οι εργαζόμενοι - μπορεί να αντιμετωπιστεί με την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων επιμελητών γιατρών, αλλά η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΔΥΠΕ Θεσσαλίας δεν κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Ανακοινώνουν ότι έχει εγκριθεί η προκήρυξη δύο θέσεων γιατρών (επιμελητών Α' και Β'), καθώς και η πρόσληψη δύο θέσεων επικουρικών γιατρών, αλλά χωρίς δεσμεύσεις για το πότε κι αυτές θα γίνουν.

Ομως, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα μόνο το νεογνολογικό τμήμα. Ελλείψεις γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού υπάρχουν και σε πολλά άλλα τμήματα και κλινικές, όπως, π.χ., στην Αγγειοχειρουργική, στη Γαστρεντερολογική, στην Καρδιολογική, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, στην ΩΡΛ, στη Δερματολογική, ενώ δεν τέθηκαν καν σε λειτουργία η Νεφρολογική, η Ρευματολογική, η Ενδοκρινολογική, η Ογκολογική - Αιματολογική, η Ψυχιατρική κ.ά. Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας για 1.000.000 και πάνω κατοίκους της Θεσσαλίας, αλλά και των γύρω περιοχών.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επίθεση διαρκείας

Η νέα χαριστική ρύθμιση προς τους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ, με το νομοσχέδιο για το «μίνι ασφαλιστικό» δεν είναι μόνο ένα ακόμα δώρο στο μεγάλο κεφάλαιο. Οσο μεγάλο και αν είναι αυτό. Είναι, πριν απ' όλα, μια πολιτική πράξη ενάντια στο σύστημα της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, ακόμα ένα βήμα εμβάθυνσης της αντιασφαλιστικής επίθεσης. Δεν πρόκειται απλά για ένα αποσπασματικό μέτρο που έρχεται να εξυπηρετήσει μόνο κάποιες επιχειρήσεις. Και αυτή η χαριστική ρύθμιση αποτελεί συστατικό κομμάτι της γενικότερης επίθεσης, της προσπάθειας αποδόμησης και υπονόμευσης της Κοινωνικής Ασφάλισης. Και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα.

Μια παράμετρος αυτής της συνολικής ανατροπής που υλοποιείται είναι και η συγκεκριμένη ρύθμιση. Το γεγονός ότι το μέτρο αυτό προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου γίνεται για τρίτη φορά από το 2002 επιβεβαιώνει την παραπάνω εκτίμηση. Ταυτόχρονα, καταρρέουν οι ισχυρισμοί ότι δήθεν η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, ενδιαφέρεται για τη βιωσιμότητα του συστήματος. Διότι κάποιος που ενδιαφέρεται για τη βιωσιμότητα, θα έπρεπε να φροντίσει, αντί να κάνει χαριστικές ρυθμίσεις, για τα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ, που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στα ταμεία των επιχειρήσεων και παράνομα δεν αποδίδονται, να ήταν στα ταμεία του ΙΚΑ.

Σημειώνουμε μόνο ότι το ποσό αυτό έχει να κάνει με τις βεβαιωμένες οφειλές, δε σχετίζεται με την εισφοροδιαφυγή, που έτσι και αλλιώς μένει ανέγγιχτη. Οταν, λοιπόν, το κράτος χαρίζει τις βεβαιωμένες οφειλές, γίνεται φανερό τι διαθέσεις έχει για τα ποσά που είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Και όχι μόνο αυτό. Η ρύθμιση είναι το «πράσινο φως» στις επιχειρήσεις να συνεχίσουν να μην πληρώνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι από τα 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν το ποσό το 2002, σήμερα μετά από αντίστοιχες ρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έφτασε τα 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Ποσό καθόλου ευκαταφρόνητο, αφού ισούται με το διπλάσιο της κρατικής χρηματοδότησης του 2007 ή με τα 2/3 της συνολικής περιουσίας που διαθέτει σήμερα το ΙΚΑ.

Η νέα ρύθμιση γίνεται στο φόντο της λειτουργίας της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων που αποστολή της είναι η προετοιμασία μιας εκ βάθρων νέας ανατροπής στην Κοινωνική Ασφάλιση. Γίνεται, παράλληλα, με την προσπάθεια της κυβέρνησης να εφαρμόσει την ισχύουσα νομοθεσία, μέσα από την οποία θα προέλθουν και νέες περικοπές σε συντάξεις και παροχές, όπως στην περίπτωση της αναθεώρησης του καθεστώτος των ΒΑΕ και με τις ενοποιήσεις ταμείων στο ΙΚΑ ή με τη συγχώνευση επικουρικών ταμείων στο ΕΤΕΑΜ.

Τα παραπάνω οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Η αντιασφαλιστική επίθεση δεν ανακόπηκε, ούτε σταμάτησε ποτέ. Βρίσκεται εν εξελίξει. Ακόμα και ρυθμίσεις που γίνονται ή εμφανίζονται ότι γίνονται αποσπασματικά, στην πραγματικότητα εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο, υπηρετούν την ίδια αντεργατική στρατηγική επεξεργασμένη από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες και την υλοποιούν, αλλά και από άλλους διεθνείς οργανισμούς που έχουν στην υπηρεσία τους οι καπιταλιστές. Γι' αυτό και ανάλογη πρέπει να είναι η στάση των εργαζομένων, που μαζί με τα ταξικά συνδικάτα θα αντιπαραθέσουν τη δική τους στρατηγική, παλεύοντας και διεκδικώντας το δικό τους αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ