Με το... φαινόμενο Τσίπρα ασχολείται στο προχτεσινό του άρθρο ο Γ. Βότσης, από τις στήλες τις «Ελευθεροτυπίας» και μεταξύ άλλων αναφέρει: «Κατ' εξοχήν ενισχυμένη απ' αυτά το σκιρτήματα βγήκε από τις κάλπες η περί τον ΣΥΝ ανανεωτική Αριστερά - αφού το ΚΚΕ, με τη δογματική περιχαράκωση, εμμένει κλπ. κλπ.».

Εμείς, απλώς θυμίζουμε, ότι τα ίδια έλεγε και στο παρελθόν για άλλους, αλλά τα κατοπινά γεγονότα τον διέψευσαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το διθυραμβικό σχόλιο που είχε κάνει από τις στήλες πάλι της «Ελευθεροτυπίας» για το εκλογικό ποσοστό που είχε συγκεντρώσει ο κ. Βούγιας στις δημοτικές εκλογές του 1998, αλλά και τις πικρόχολες αναφορές του για τον Αγάπιο Σαχίνη και το ΚΚΕ. Θυμίζουμε ακόμη το εγκώμιο που έπλεκε από τις στήλες και πάλι της «Ελευθεροτυπίας» για τη Μ. Δαμανάκη το 1991, όταν μιλούσε, μεταξύ άλλων, για... «το φωτεινό χαμόγελο της Μαρίας που δεν ταιριάζει με το γκρίζο περιβάλλον του Περισσού».

Ολοι γνωρίζουν, βέβαια, ότι οι προαναφερόμενοι... φωτισμένοι ανανεωτές στη συνέχεια κατέληξαν στην αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ. Παρ' όλα αυτά, ο κ. Βότσης συνεχίζει ακάθεκτος και επανέρχεται αυτή τη φορά με νέα περισπούδαστη ανάλυση για το... φαινόμενο Τσίπρα. Προφανώς, δε διδάσκεται ούτε καν από τα λάθη του...