ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ, και, μάλιστα, την ίδια ακριβώς περίοδο, θέλουν ...«διάλογο για την Παιδεία» κι αυτό από μόνο του - σας βεβαιώνουμε - είναι εξαιρετικά ανησυχητικό. Ιδίως, όταν όλοι γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση και οι πολιτικές δυνάμεις έχουν κάνει δημόσια καθαρές τις σχετικές θέσεις τους, εδώ και αρκετό καιρό. Χώρια, που ποτέ δε σταμάτησε ο διάλογος. Είτε στη Βουλή, είτε στους δρόμους του αγώνα, είτε οπουδήποτε αλλού...

Παρ' όλ' αυτά, μας προέκυψε μια κυβέρνηση που μιλάει για «διευρυμένο διάλογο» και αναζητεί «ευρύτερες συναινέσεις», συκοφαντώντας, την ίδια ώρα, μαθητές και εκπαιδευτικούς με όποιους τρόπους μπορεί.

Για «διάλογο» μιλά και το ΠΑΣΟΚ. Και, μάλιστα, προκειμένου αυτός να γίνει σε συνθήκες ηρεμίας - σε ό,τι αφορά στη θεσμοθέτηση των ιδιωτικών ΑΕΙ - ζήτησε την αναβολή της συζήτησης για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος.

Εχουμε, επίσης, τις πλειοψηφίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που κι αυτές ζητούν την «έναρξη διαλόγου» για την Παιδεία, χωρίς καμία από τις δύο οργανώσεις, φυσικά, να έχει θέση ενάντια στις λεγόμενες «αναδιαρθρώσεις» που προωθούνται και στα μέτρα ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ.

Εχουμε, λοιπόν, άδικο να πιστεύουμε, ξέροντας για ποιους μιλάμε, ότι κάποια μεγάλη μπαμπεσιά κρύβεται πίσω από τις τόσο ...διαλλακτικές διαθέσεις; Το σκηνικό «συναίνεσης» μοιάζει να στήνεται προσεκτικά, όσο και γρήγορα.

ΠΑΝΤΩΣ, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται ότι βαρέθηκαν να ασχολούνται με τα μικροπροβλήματα της Ελλάδας και αποφάσισαν να δώσουν τα φώτα τους σε θέματα παγκόσμιου επιπέδου.

Είδαμε προχτές, λοιπόν, τον Κώστα Καραμανλή να ομιλεί για το παγκόσμιο μέλλον του Διαδικτύου και τους τρόπους οργάνωσής του και τον Γ. Παπανδρέου να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την παγκόσμια φτώχεια και την παιδική εργασία.

Τι να γίνει, μας έτυχε, βλέπετε, ένα δικομματικό δίδυμο ...διεθνούς εμβέλειας. 'Η, τουλάχιστον, έτσι επιτάσσει, να μας λένε, η επικοινωνιακή τους τακτική.

Ισως είναι καλύτερο να μην τους απασχολούμε εφεξής με τα μικροπροβλήματά μας...