ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλλος ένας σοβαρός λόγος

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το παρόν σύστημα έχει αδικίες και για αυτό χρειάζεται ένα σύστημα ορθολογικό, οικονομικά στέρεο και κοινωνικά δίκαιο». Αυτό επαναλαμβάνουν οι σημερινοί κυβερνώντες, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, όταν αναφέρονται στο Ασφαλιστικό. Κι από κοντά, καλλιεργούν πολύμορφα και συστηματικά τη γνωστή κινδυνολογία, περί δημογραφικού προβλήματος, αντοχών της οικονομίας και τους σοβαρούς κινδύνους που απειλούν την ανταγωνιστικότητα της τελευταίας. Τα ίδια έλεγαν και οι προηγούμενοι κυβερνώντες. Τα ίδια λένε και οι σχετικές κατευθύνσεις της ευρωένωσης.

Οσο για το πώς θα «μεταφραστούν» στην πράξη οι λέξεις «ορθολογικό, οικονομικά στέρεο και κοινωνικά δίκαιο» δεν επιτρέπεται πλέον η παραμικρή αυταπάτη στους εργαζόμενους, όποιο κόμμα κι αν ψηφίζουν. Μόνο περικοπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν στα συρτάρια τους οι κυβερνώντες και οι λοιποί οπαδοί του ευρωμονόδρομου. Και είναι ολοφάνερο ότι μόνον η αποφασιστική ενίσχυση της λαϊκής αντίστασης μπορεί να αποτρέψει την εφαρμογή των αντιασφαλιστικών αυτών σχεδίων ή, τουλάχιστον, να μειώσει την ένταση της αντεργατικής επίθεσης και τις σοβαρές συνέπειές της. Ας σκεφτούν, επομένως, οι εργαζόμενοι και, μάλιστα, διπλά και τρίδιπλα μπροστά στις τοπικές εκλογές του Οκτώβρη: Αξίζει ή όχι, έστω και μόνο για το Ασφαλιστικό, να δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας και καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής, τόσο των σημερινών όσο και των χτεσινών κυβερνώντων; Αξίζει ή όχι να ενισχύσουν αποφασιστικά τα ψηφοδέλτια αντίστασης, που στηρίζουν το ΚΚΕ και άλλες δυνάμεις;

Με άλλο «περιτύλιγμα»...

Απόλυτα δεσμευμένος στους στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι ο κατά άλλους «κεντροαριστερός» Ιταλός πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι. Για άλλη μια φορά, κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στις Βρυξέλλες, ο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν δήλωσε πως θα εργαστεί αποφασιστικά για να βρεθεί λύση σε ό,τι αφορά το «ευρωσύνταγμα». Δίνοντας το στίγμα του μίλησε για την ανάγκη ενός «πιο απλουστευμένου» κειμένου του «ευρωσυντάγματος», που να παρουσιάζει μια πιο «αισιόδοξη ατμόσφαιρα» και να είναι αποδεκτή από τους πολίτες. Με άλλα λόγια δηλαδή να παραμείνει το ίδιο περιεχόμενο, αλλά με διαφορετικό... αμπαλάζ ώστε να... ξεγελαστεί ο κόσμος και να το ψηφίσει. «Δεν μπορούμε να ρισκάρουμε ένα δεύτερο "όχι" του ευρωσυντάγματος», εξήγησε, αναφερόμενος στις αρνητικές ψήφους των Γάλλων και των Ολλανδών. Δίνοντας έμφαση στη δέσμευσή του στην ευρωένωση, ο Ρομάνο Πρόντι υποστήριξε ότι «η Ιταλία θα σταθεί πλάι πλάι με την Κομισιόν». Αυτά, για όλους όσοι αυτοπαρουσιάζονται ως αριστεροί και πρόσφατα πανηγύριζαν για την εκλογική νίκη του Πρόντι και της κεντροαριστεράς στην Ιταλία...

Ηθελε περισσότερα...

Από τη μια, τα ΕΛΠΕ πιέζουν για ρυθμίσεις που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους στο χώρο του φυσικού αερίου και της ηλεκτροπαραγωγής. Από την άλλη η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου και τους ανταγωνισμούς τους. Ολοι μαζί συνθλίβουν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους. Το όλο κλίμα εκφράστηκε στη χτεσινή ΓΣ των ΕΛΠΕ από τον πρόεδρο της επιχείρησης Τ. Χριστοδούλου, ωστόσο κάποια στιγμή τα πράγματα φάνηκαν να... εκτροχιάζονται!

Κι αυτό έγινε, όταν ο πρόεδρος των ΕΛΠΕ πρότεινε για έγκριση, εκτός από τον παχυλό - παχυλότατο μισθό που παίρνει, και μπόνους 100.000 ευρώ προς τον... εαυτό του και τον διευθύνοντα σύμβουλο Π. Καβουλάκο (προφανώς, βασιζόμενος στο ότι εξασφάλισαν κέρδη πάνω από 300 εκατ. ευρώ) και η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομίας αντιπρότεινε τη μείωση του ποσού κατά 50%..!

Ο Τ. Χριστοδούλου παρενέβη άμεσα, αρχικά αρνούμενος το μισό μπόνους, αλλά στη συνέχεια το αποδέχτηκε για να το δώσει σε φιλανθρωπικούς σκοπούς - όπως είπε - με λίστα που θα καταρτίσει μάλιστα ο ίδιος...

... λόγω κύρους

Μπορεί να είπε όμως τα όσα είπε περί φιλανθρωπιών, αργότερα ωστόσο εξηγούσε την άσχημη κατάσταση που βιώνει και τον ηθικό εξευτελισμό που υφίσταται, αφού - όπως είπε - οι συνάδελφοί του στο εξωτερικό αντιμετωπίζουν τον ίδιο και τον διευθύνοντα σύμβουλο ...«ειρωνικά» και με ύφος μεταξύ οίκτου και περίγελου, καθώς ακόμη και σε μικρότερες εταιρίες οι ομόλογοί τους παίρνουν 10 και 20 φορές περισσότερα. Απ' ό,τι φαίνεται, πάντως, η αντίδρασή του προήλθε και από το γεγονός ότι είχε συζητήσει το θέμα «με τα υπουργεία», οπότε αιφνιδιάστηκε από τη στάση του εκπροσώπου του υπουργείου Οικονομίας.

Α, όλα κι όλα. Για τους κύκλους του κ. Χριστοδούλου ισχύει ότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους...

Υπόθεση όλων μας η εκπαίδευση

Το σύνθημα «ο νόμος-πλαίσιο να μην κατατεθεί, δωρεάν σπουδές για κάθε φοιτητή» είναι απαίτηση κι ανάγκη, όχι μόνο των φοιτητών και των σπουδαστών, αλλά και των γονιών τους, όλων των εργαζομένων. Γι' αυτό και θα το φωνάξουν μαζί σήμερα το απόγευμα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και των Πανελλαδικών Συντονιστικών φοιτητών και σπουδαστών σε πάνω από δέκα πόλεις. Γιατί είναι κοινή τους υπόθεση η εκπαίδευση. Γιατί οδηγός τους είναι οι σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες τους.

Με τα άλματα που έχει κάνει σήμερα η επιστήμη, είναι αδιανόητο να στενεύουν όλο και περισσότερο τα περιθώρια εκπαίδευσης των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Γιατί μπορεί ο απόλυτος αριθμός των νέων που μπαίνουν σε ένα ανώτατο ίδρυμα να είναι μεγαλύτερος απ' ό,τι πριν δέκα ή είκοσι χρόνια, αλλά το επίπεδο και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης έχει υποχωρήσει σημαντικά, ενώ οι ταξικοί φραγμοί που υψώνονται είναι πολύ μεγαλύτεροι. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι το κόστος «προετοιμασίας» των παιδιών προκειμένου να περάσουν στην ανώτατη εκπαίδευση και το κόστος σπουδών αφού περάσουν μέχρι να πάρουν πτυχίο, φτάνει σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Και είναι τουλάχιστον υποκρισία, διάφορα «γαλαζοπράσινα χείλη», να ψελλίζουν ότι η Παιδεία είναι κοινωνικό αγαθό και ταυτόχρονα να αποδέχονται ότι αυτό το «αγαθό» θα πουλιέται όλο και πιο ακριβά ως προϊόν.

Γιατί το κόστος της σημερινής πανάκριβης «δωρεάν» Παιδείας δε μετριέται μόνο στα φροντιστήρια και γενικότερα σ' αυτό που ονομάζεται παραπαιδεία. Μετριέται κυρίως, σε όλα όσα θα έπρεπε τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα στο σχολείο (ξένες γλώσσες, αθλητισμός, μουσική κ.ά.) αλλά παρέχονται μόνο από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μετριέται ακόμα, σε δυσθεώρητα ύψη, στους όρους σπουδών των φοιτητών (σίτιση, στέγαση, μετακινήσεις, συμπληρωματικά συγγράμματα και σημειώσεις), γιατί δωρεάν Παιδεία δε σημαίνει μόνο σπουδές χωρίς δίδακτρα, αλλά σημαίνει και εξασφάλιση των όρων ζωής για να μπορέσει ένας νέος να σπουδάσει.

Κι όσο ακριβαίνει η εκπαίδευση, τόσο εντείνεται και η υποταγή της στις απαιτήσεις του κεφαλαίου, στις πρόσκαιρες αλλά και μακροπρόθεσμες ανάγκες του, τόσο προσανατολίζεται να βγάζει από όλα της τα επίπεδα εργαζόμενους αλλοτριωμένους, που θα είναι συμφιλιωμένοι με την εκμετάλλευσή τους, προκειμένου να κερδίζει το κεφάλαιο. Θέλουν εργαζόμενους που θα δίνουν εκούσια τη ζωή τους στο βωμό του ανταγωνισμού της πλουτοκρατίας. Γι' αυτό με το νέο νόμο - πλαίσιο δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε η εκπαίδευση να ορίζεται απευθείας από το κεφάλαιο και να λειτουργεί ως «εξάρτημα» των αναγκών του.

Ομως ούτε ένας εργαζόμενος δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφιλιωθεί με αυτή την προοπτική. Ούτε ένα νέος δεν μπορεί να εκχωρήσει το δικαίωμά του στην ολόπλευρη, ολοκληρωμένη, υψηλού επιπέδου μόρφωση. Ούτε ένας γονιός δεν μπορεί να πετάει το παιδί του σε εκπαίδευση «αμορφωσιάς», σε εκπαίδευση προετοιμασίας για αυριανή σκλαβιά. Γι' αυτό όλοι μαζί σήμερα το απόγευμα στη διαδήλωση! Γιατί η σημερινή εκπαίδευση δε μας κάνει, ενώ αυτή που θέλουν να φέρουν είναι ακόμα χειρότερη...