ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα βάρη της κρίσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κέρδη ρεκόρ εμφάνισε το πρώτο εξάμηνο η «Τογιότα», η τρίτη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία του κόσμου, μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, η «Τογιότα» σημείωσε στο πρώτο εξάμηνο αύξηση των λειτουργικών κερδών κατά 35% και των καθαρών κατά 82%.

Πώς έγινε αυτό κατορθωτό; Πρώτον με τη δραστική μείωση των δαπανών, ιδιαίτερα των λειτουργικών. Πρώτα και κύρια, δηλαδή, με μαζικές απολύσεις, στις οποίες η «Τογιότα» προχώρησε τον περασμένο χρόνο. Δεύτερον, με την παραπέρα εντατικοποίηση της δουλιάς. Δηλαδή, με το πολύ μεγαλύτερο ξεζούμισμα όσων δεν απόλυσε. Τρίτον, με την αξιοποίηση της πολιτικής του «φτηνού» γιεν της ιαπωνικής κυβέρνησης. Πολιτική, η οποία κάθε άλλο παρά βοηθά τους Ιάπωνες εργαζόμενους, αλλά κάνει φτηνότερα τα ιαπωνικά προϊόντα στις άλλες χώρες. Ετσι, οι πωλήσεις της «Τογιότα» αυξήθηκαν κατά 6% το πρώτο εξάμηνο.

Με δυο λόγια, δηλαδή, έχουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μετακύλησης των βαρών της κρίσης και της ύφεσης στις πλάτες των εργαζομένων. Και μπορεί η ανεργία στην Ιαπωνία να σημειώνει ρεκόρ των τελευταίων δεκαετιών. Μπορεί οι Ιάπωνες εργαζόμενοι να γίνονται σχετικά φτωχότεροι, αλλά τα κέρδη της «Τογιότα» όχι μόνο δε μειώθηκαν, αλλά και σημείωσαν μεγάλη αύξηση.

«Διευθυντήρια» και νέα τάξη

Η ύπαρξη και λειτουργία του «Διευθυντηρίου» στην ΕΕ, η οποία επιβεβαιώθηκε, άλλη μια φορά, μετά το «ανεπίσημο δείπνο» του Τ. Μπλερ στους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, έχει γίνει πλέον καθεστώς. Οι κρισιμότερες αποφάσεις λαμβάνονται στις κλειστές συσκέψεις των ηγετών των ισχυρότερων χωρών της ΕΕ, εννοείται με γνώμονα τα κοινά τους συμφέροντα. Είναι αστείοι, λοιπόν, οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι με την ένταξη στη ζώνη του ευρώ συμμετέχουμε ισότιμα στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και διαμορφώνουμε τις εξελίξεις. Υποκριτικές, επίσης, είναι οι δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου που έδειξε τάχα ενοχλημένος και θα διαμαρτυρηθεί μαζί με άλλους «αποκλεισμένους». Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι άλλες που «διαμαρτύρονται», ήθελαν να συμμετέχουν στη σύσκεψη, ακριβώς για να ενισχύσουν τη θέση τους προκειμένου να τους συμπεριλάβουν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά του Αφγανιστάν, αφού αυτό ήταν το θέμα της σύσκεψης. Με άλλα λόγια θέλουν να καταξιωθούν ως άξιοι συμπολεμιστές της υπερδύναμης και του μεγάλου αφεντικού της «νέας τάξης».

«Η ζωή θα δείξει... »

Σε συνέντευξή του στο ΠΑΡΟΝ ο Φ. Κουβέλης του ΣΥΝ υποστήριξε τούτα τα αμίμητα: Οτι με το ΚΚΕ ο ΣΥΝ έχει κοινά σημεία, ενώ με την Δαμανάκη η ζωή θα δείξει, αν έχει (ο ΣΥΝ) κοινά σημεία!!!

Αλλά, ας παραθέσουμε καλύτερα τα συγκεκριμένα αποσπάσματα: Σε ερώτηση, λοιπόν, του δημοσιογράφου, για το αν υπάρχει γραμμή συνεννόησης με το ΚΚΕ ανάμεσα στα άλλα ο Φ. Κουβέλης λέει: «...δε διστάσαμε να απευθύνουμε επανειλημμένα πρόταση κοινής δράσης για επιμέρους ζητήματα στα οποία συμφωνούμε...».

Παρακάτω, ο ίδιος δημοσιογράφος τον ρωτά εάν πλέον υπάρχουν σημεία συμφωνίας με την κ. Δαμανάκη και ο Φ. Κουβέλης απαντά: «Εγώ νομίζω πως ναι. Η ζωή θα δείξει...».

Η ταχυδακτυλουργία σε όλο της το μεγαλείο...

Χειραφέτηση από το δικομματισμό

Η πλήρης σύμπλευση κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ εφ' όλης της ύλης της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αποτελεί «κοινό τόπο» εδώ και χρόνια. Το γεγονός ότι η ταύτιση αυτή συνειδητοποιείται πλέον από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως επιβεβαιώνει το χτεσινό γκάλοπ της «Ελευθεροτυπίας», είναι ένα στοιχείο που χρειάζεται να ληφθεί υπόψη. Η καθ' όλα βάσιμη και δικαιολογημένη πεποίθηση αυτή, που έχει διαμορφωθεί στην «κοινή γνώμη» μετά από 27 ολόκληρα χρόνια μεταπολιτευτικής εναλλαγής των δύο μεγάλων κομμάτων στην εξουσία, δημιουργεί αφενός καλύτερες ευκαιρίες και δυνατότητες παρέμβασης του οργανωμένου λαϊκού κινήματος και των κομμουνιστών, αφ' ετέρου δε και κινδύνους.

Είναι φανερό ότι δεν πρέπει καθόλου να υποτιμηθεί ο κίνδυνος που ελλοχεύει, αυτή δηλαδή η συνειδητοποίηση της ταύτισης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να οδηγήσει στη μοιρολατρία, την παραίτηση και την ιδιώτευση ακόμα μεγάλα τμήματα εργαζομένων, ακριβώς επειδή μέχρι πριν από ένα χρονικό διάστημα έτρεφαν αυταπάτες για τις «διαφορές» μεταξύ των δύο «πυλώνων» του συστήματος. Μια τέτοια εξέλιξη οπωσδήποτε διευκολύνει την κυριαρχία του δικομματισμού, αφού στέλνει στο «περιθώριο» μεγάλες λαϊκές μάζες και μάλιστα αυτές που προβληματίζονται περισσότερο. Δεν αποτελεί, επίσης, απάντηση στην «κοινή πορεία» ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα, η ατομική αναδίπλωση και πολύ περισσότερο η ψήφισή τους στις εκλογές κάτω από το βάρος των γνωστών εκβιαστικών διλημμάτων και της λογικής τού κάθε φορά «μικρότερου κακού». Μια τέτοια συμπεριφορά και στάση επιτρέπει στις ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων να επικαλούνται τη λαϊκή συναίνεση για να επιβάλουν αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα.

Από την άλλη, είναι φανερό ότι προβάλλει πιο επιτακτικά από ποτέ η ανάγκη για τη συγκρότηση ενός άλλου, εντελώς διαφορετικού, πόλου στην πολιτική ζωή του τόπου, που θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού. Αυτή η πολιτικοκοινωνική συμμαχία θα στοχεύει στην εξουσία, ώστε να επιβάλλει φιλολαϊκές λύσεις. Πρόκειται, βέβαια, για ένα Λαϊκό Μέτωπο, για το οποίο αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να χάνεται ούτε στιγμή για την ανάπτυξη λαϊκών συσπειρώσεων και κοινών δράσεων, γύρω από τις οποίες σταθερά και επίμονα παλεύει το Κόμμα μας.

Οι δημοτικές εκλογές από την άποψη αυτή είναι μια καλή ευκαιρία. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά την περιοδεία στη Θεσσαλία, περιέγραψε με σαφήνεια τη σημασία τους με το βλέμμα στο μέλλον: «Η μάχη των τοπικών εκλογών μπορεί να προσφέρει μια σημαντική υπηρεσία προοπτικής στον ελληνικό λαό, να βοηθήσει στον απεγκλωβισμό από τη λογική και την πολιτική των μονόδρομων, από τη μοιρολατρική άποψη ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, ότι παρά τη δυσαρέσκεια, που είναι γενικευμένη, μπροστά στην κάλπη η επιλογή πρέπει να γίνεται ανάμεσα στους δύο...». Και ακόμα: «Η ψήφος κατά των συνδυασμών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και στους δύο γύρους, θα είναι ψήφος που θα δείχνει διάθεση χειραφέτησης από τη λογική των μονόδρομων, θα είναι απόδειξη ότι ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι που πλήττονται, δε νομιμοποιούν την κυρίαρχη πολιτική...».

Τα «εργαλεία»

- Περάστε στο «διάλογο»

«κοινωνικοί εταίροι»

και ο καθείς την πρόταση

που επιθυμεί ας φέρει...

- Τι διάλογο να κάνουμε

βρε μπαγαπόντες βέροι,

όταν κρατάτε πίσω σας

κρυμμένο το «μαχαίρι»;

- Να, το πετάμε μακριά,

δεν το κρατάμε ήδη.

- Εντάξει,