Η ύπαρξη και λειτουργία του «Διευθυντηρίου» στην ΕΕ, η οποία επιβεβαιώθηκε, άλλη μια φορά, μετά το «ανεπίσημο δείπνο» του Τ. Μπλερ στους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, έχει γίνει πλέον καθεστώς. Οι κρισιμότερες αποφάσεις λαμβάνονται στις κλειστές συσκέψεις των ηγετών των ισχυρότερων χωρών της ΕΕ, εννοείται με γνώμονα τα κοινά τους συμφέροντα. Είναι αστείοι, λοιπόν, οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι με την ένταξη στη ζώνη του ευρώ συμμετέχουμε ισότιμα στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και διαμορφώνουμε τις εξελίξεις. Υποκριτικές, επίσης, είναι οι δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου που έδειξε τάχα ενοχλημένος και θα διαμαρτυρηθεί μαζί με άλλους «αποκλεισμένους». Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι άλλες που «διαμαρτύρονται», ήθελαν να συμμετέχουν στη σύσκεψη, ακριβώς για να ενισχύσουν τη θέση τους προκειμένου να τους συμπεριλάβουν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στις πολεμικές επιχειρήσεις κατά του Αφγανιστάν, αφού αυτό ήταν το θέμα της σύσκεψης. Με άλλα λόγια θέλουν να καταξιωθούν ως άξιοι συμπολεμιστές της υπερδύναμης και του μεγάλου αφεντικού της «νέας τάξης».