ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 17 Νοέμβρη 2006
Σελ. /28
Χαρατσώνει τους πολλούς

Γρηγοριάδης Κώστας

«Και ο φετινός προϋπολογισμός, το κατ' εξοχήν εργαλείο αναδιανομής εισοδημάτων που διαθέτουν οι κυβερνήσεις, κινείται με προκλητική προσήλωση στην κατεύθυνση εισπράττω από τους πολλούς για να ωφεληθούν οι λίγοι». Αυτό σημείωνε, μεταξύ άλλων, η προχτεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με τον κρατικό προϋπολογισμό της κυβέρνησης για το 2007. Κι έχει απόλυτο δίκιο, καθώς ο προϋπολογισμός βρίθει σχετικών αποδείξεων. Για παράδειγμα, στο σκέλος των φορολογικών εσόδων, οι κατ' εξοχήν αντιλαϊκοί, έμμεσοι φόροι θα αυξηθούν αρκετά περισσότερο από τους άμεσους. Κατά 8,8% οι πρώτοι και μόνο 4,8% οι δεύτεροι. Αλλά και η ανάλυση των άμεσων φόρων στα ίδια συμπεράσματα οδηγεί. Η αύξηση των άμεσων φόρων, που θα βαρύνει τα λαϊκά εισοδήματα (μισθωτοί, συνταξιούχοι, ΕΒΕ και αγρότες), θα ανέλθει στο 6,8%. Η αντίστοιχη αύξηση για τις επιχειρήσεις (νομικά πρόσωπα) θα ανέλθει μόνο στο 2,7%. Δηλαδή, πιο κάτω κι απ' τον επίσημο τιμάριθμο και, βέβαια, πολύ πιο κάτω από τους ρυθμούς αύξησης των επιχειρηματικών κερδών. Είπαμε, χαρατσώνει τους πολλούς για να ωφεληθούν οι λίγοι...

Η αύξηση της... μείωσης

Τα κυβερνητικά «μαγειρέματα» κατά την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού κάθε έτους, έχουν λίγο - πολύ καταντήσει «ρουτίνα», όποια κυβέρνηση, «πράσινη» ή «μπλε» κυβερνά. Υπάρχουν όμως κάποιες φορές που ορισμένοι υπουργοί ξεπερνούν τα... επιτρεπτά όρια «μαγειρέματος» αφού από το πολύ «αλατοπίπερο» που προσθέτουν με τις δηλώσεις τους, στο τέλος η «σούπα» προκύπτει... σκέτη «λύσσα». Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δηλώσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ευ. Μπασιάκου, ο οποίος έκανε λόγο για αύξηση 10% των κονδυλίων του νέου προϋπολογισμού για τον αγροτικό τομέα, σε σχέση με το τρέχον έτος. Πέρα από το γεγονός ότι το παραπάνω ποσοστό αύξησης, δεν προκύπτει από πουθενά, να σημειώσουμε ότι τα χρήματα των κοινοτικών επιδοτήσεων που άμεσα αφορούν την πλειοψηφία του αγροτικού κόσμου, δηλαδή τη μικρομεσαία αγροτιά, θα είναι μειωμένα κατά 8,3%. Οσο, για την αύξηση των κονδυλίων που κάνει λόγο ο υπουργός, για μια ακόμη χρονιά, πρόκειται για χρήματα που θα δοθούν όχι στους μικρούς και φτωχούς αγρότες που υποφέρουν εξαιτίας της νέας ΚΑΠ, αλλά ως συνήθως στους διάφορους «αετονύχηδες - επενδυτές» που έχουν βάλει πλώρη για να καταστούν οι νέοι μεγαλοτσιφλικάδες.

Η επιστημονική διάκριση...

Το πρώτο βραβείο - ανάμεσα σε 10.000 εργασίες - πήρε η ομάδα του καθηγητή Δημήτρη Κρεμαστινού, στο μεγαλύτερο παγκόσμιο καρδιολογικό συνέδριο που έγινε στην Αμερική. Η ομάδα - στην οποία συμμετέχουν και οι Γ. Παρίσης, Ρ. Κουρέα, Φ. Πάνου και Ι. Παρασκευαΐδης - βραβεύτηκε για την εργασία της με θέμα την καρδιακή ανεπάρκεια και το ρόλο της ερυθροποιητίνης.

«Αυτό δεν είναι κάτι το σύνηθες για μια μικρή χώρα, όταν αναμετρώνται επιστημονικοί κολοσσοί» είπε χτες ο Δημήτρης Κρεμαστινός απ' το βήμα του 2ου Πανελλήνιου Συνεδρίου για τη Διοίκηση και τα Οικονομικά της Υγείας για ν' αναρωτηθεί στη συνέχεια: «Πώς αυτοί οι άνθρωποι έφτασαν εκεί; Ποιοι πλήρωσαν για την έρευνά τους και για να πάνε εκεί; Υπάρχει τρόπος νόμιμος να επιτευχθούν όλα αυτά τα πράγματα;».

Οντως, εκτός απ' τα συγχαρητήρια που δικαιούται η επιστημονική ομάδα, έχουν τη δική τους σημασία και τα ερωτήματα που έθεσε ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός...

... και η «συνεδριακή ιατρική»

«Σήμερα δεν υπάρχει τρόπος να χρηματοδοτηθεί μια σοβαρή έρευνα και μάλιστα αμερόληπτη που να αποδώσει και να στείλει τους ερευνητές έξω με έξοδα της χώρας» έδωσε την απάντηση ο ίδιος ο Δημήτρης Κρεμαστινός. Και στη συνέχεια μίλησε για το ρόλο των φαρμακευτικών εταιρειών και των εταιρειών των ιατρικών μηχανημάτων στην έρευνα. «Κάθε μέρα, είπε, έχουμε και ένα συνέδριο, κάτι που δε γίνεται σε καμία χώρα του κόσμου. Κάθε διευθυντής μπορεί να κάνει και το δικό του συνέδριο. Ολοι "κάτι παίρνουν" απ' αυτά τα συνέδρια, αλλά ουδείς το γνωρίζει. Μ' αυτό που παίρνει οικοδομεί την επιστημονική του ταυτότητα, αλλά ουδείς τον ελέγχει. Ετσι η συνεδριακή ιατρική - η βδομαδιάτικη συνεδριακή ιατρική - στην ουσία αποτελεί τη μετεκπαίδευση των γιατρών». Ποιο, αλήθεια, σύστημα θα διορθώσει αυτή την κατάσταση; έθεσε το ερώτημα ο Δημήτρης Κρεμαστινός, καλώντας τους οικονομολόγους να βρουν μια λύση.

Ομως, το ζήτημα - εκτός απ' την οικονομική του διάσταση - είναι πρωτίστως πολιτικό και δε λύνεται με την προωθούμενη εμπορευματοποίηση της Υγείας και, γενικότερα, την πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Αλλωστε, και ο ίδιος υπηρέτησε ως υπουργός Υγείας και γνωρίζει από πρώτο χέρι το χαρακτήρα και τα όρια της πολιτικής αυτής, καθώς και τη δράση των μεγάλων συμφερόντων που θέλουν το χώρο της Υγείας πεδίο της κερδοσκοπικής δράσης τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Για το σύγχρονο ξεσηκωμό

«

Μόρφωση, δουλιά, ανεξαρτησία, εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία». Αυτό το σύνθημα στολίζει εδώ και δυο μέρες τους τοίχους του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, δείχνοντας ότι 33 χρόνια μετά, ο ηρωικός παλλαϊκός ξεσηκωμός του 1973 συνεχίζει να συγκινεί και να εμπνέει τους αγώνες του σήμερα. Αυτό το σύνθημα αποτελεί, παράλληλα, ένα πλατύ κάλεσμα αφύπνισης σε όλο το λαό. Ενα κάλεσμα, για να πάρει ο λαός στα δικά του χέρια την τύχη του, συμπορευόμενος στον αγώνα που θα απαιτεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και θα ανοίγει το δρόμο για ριζικές αλλαγές στην κοινωνία.

Αυτό το κάλεσμα ηχεί σήμερα για κάθε εργαζόμενο, για κάθε εκπαιδευτικό, μαθητή, φοιτητή, για κάθε αγωνιστή του «τότε» και του «τώρα», ως ραντεβού συμπόρευσης σήμερα, στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία, στις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Γιατί η επέτειος του Πολυτεχνείου συνεχίζει να είναι μια αγωνιστική συνάντηση. Ιδιαίτερα σήμερα, η πορεία του Πολυτεχνείου είναι ένας σταθμός στον αγώνα για Παιδεία προς όφελος του λαού, συνδέεται με τις παρατεταμένες και πολύμορφες κινητοποιήσεις ενάντια στο νέο νόμο - πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16, ενάντια στην προσπάθεια πλήρους παράδοσης της εκπαίδευσης στους ιδιώτες.

Ο παλλαϊκός χαρακτήρας που πήρε ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, έχει να δώσει πολύτιμα διδάγματα σ' αυτούς τους αγώνες σήμερα. Δείχνει ότι η Παιδεία είναι υπόθεση όλου του λαού ότι ο αγώνας των φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών μπορεί να έχει αποτελέσματα μόνο όταν συνδέεται με την πάλη της εργατικής τάξης. Αντανακλά όμως, ταυτόχρονα, ότι η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας στην εκπαίδευση, θα έρθει μόνο μέσα από ριζικές ανατροπές συνολικά στην κοινωνία και δεν αρκεί μια οποιαδήποτε αντικατάσταση του πολιτικού σκηνικού μέσα στα σαθρά πλαίσια του καπιταλισμού.

Γι' αυτό και κάθε αγώνας σήμερα, για την Παιδεία, την Υγεία, το εισόδημα, τα εργασιακά δικαιώματα, τις δημοκρατικές ελευθερίες, τον πολιτισμό... έχει προοπτική όταν αποκτά αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα. Δεν μπορεί, λοιπόν, παρά οι σύγχρονοι αγώνες να συγκεντρώνουν όλο και περισσότερες δυνάμεις σ' αυτήν την κατεύθυνση. Να είναι αγώνες που θα καταδικάζουν την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο υπηρετεί τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού κόντρα στα δίκια της εργατικής τάξης.

Ομως, οι αγώνες του λαού δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα όταν μένουν στην καταδίκη της πολιτικής που ασκείται σήμερα, όταν δεν έχουν στόχο την ανατροπή. Και το Πολυτεχνείο είναι άλλη μια μεγάλη στιγμή του λαϊκού κινήματος στην πατρίδα μας, που δείχνει ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος. Οταν ο λαός θέλει μπορεί να δημιουργεί ισχυρές ρωγμές στο σύστημα, μπορεί ακολουθώντας το δρόμο της ρήξης να οδηγήσει στην ανατροπή της εκμεταλλευτικής κοινωνίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ