ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 19 Γενάρη 2011
Σελ. /32
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Οχι στο φάρμακο - εμπόρευμα

Δεν παρουσιάζονται τυχαία από την αστική τάξη και τα κόμματά της όλες οι κατακτήσεις, οι διεκδικήσεις, οι σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων σαν πολυτέλεια, σαν απαιτήσεις που δεν πατούν στην πραγματικότητα. Ακόμη και το 2011, το να υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θεωρείται από την πλουτοκρατία και το καπιταλιστικό κράτος κάτι δεδομένο και φυσιολογικό. Κι ας υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις - από άποψη επιστημονικής και τεχνολογικής ανάπτυξης - να έχουν πρόσβαση σε ασφαλή και ποιοτικά φάρμακα όλοι όσοι έχουν ανάγκη. Ωστόσο, το φάρμακο σήμερα είναι εμπόρευμα. Είναι μέσο κερδοφορίας των φαρμακοβιομηχάνων, οι οποίοι το παράγουν, το εισάγουν, το διαθέτουν στην αγορά, έχουν στα χέρια τους την έρευνα. Γι' αυτό και καμία πολιτική δύναμη που δεν αμφισβητεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία δε θα μιλήσει ποτέ για δωρεάν πρόσβαση όλων στα φάρμακα και τη θεραπεία, παρά θα κάνει λόγο για «κερδοσκόπους», «ανάλγητες πολυεθνικές», «απουσία ελέγχου της αγοράς» κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει ούτε για μια στιγμή να θεωρήσουν δεδομένη την αγοραπωλησία τέτοιων ειδών πρώτης ανάγκης. Τα φάρμακα και η Υγεία είναι ζήτημα ζωής και θανάτου και ο πήχης του λαϊκού κινήματος δεν γίνεται να πέσει κάτω από την αποκλειστικά δωρεάν και ποιοτικά αναβαθμισμένη παροχή τους. Αυτό υπαγορεύει όχι κάποια «ανθρωπιστική ηθική» που λέει ότι δεν «είναι ηθικά σωστό» να χάνονται ανθρώπινες ζωές, τη στιγμή που οι αποθήκες των φαρμακευτικών εταιρειών είναι γεμάτες φάρμακα. Υπαγορεύεται από το γεγονός ότι σήμερα η καπιταλιστική ιδιοκτησία στην παραγωγή, στη διακίνηση, στην εισαγωγή και την έρευνα φαρμάκων βάζει ανυπέρβλητα εμπόδια στον εργαζόμενο λαό και τις οικογένειές τους να προμηθευτούν τα απαραίτητα για τη θεραπεία τους. Η αποφασιστικότητα του υπουργείου Υγείας να περάσει το νομοσχέδιο για το άνοιγμα του επαγγέλματος των φαρμακοποιών φανερώνει την αποφασιστικότητα της πλουτοκρατίας για μεγαλύτερα κέρδη, ωθώντας στη συγκεντροποίηση και στο χώρο του φαρμάκου.

Με αντίστοιχη αποφασιστικότητα πρέπει να προχωρήσει και η πάλη των εργαζομένων, από κοινού με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και των υγειονομικών και φαρμακοποιών, για έναν Κρατικό Φορέα παραγωγής, εισαγωγής, έρευνας και διακίνησης φαρμάκων, όπου όλοι, εργαζόμενοι και φαρμακοποιοί, να έχουν πλήρη και σταθερή εργασία με καλούς μισθούς και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και όλοι όσοι έχουν ανάγκη να έχουν δωρεάν φάρμακο. Πώς γίνεται να ανέχεται ο εργαζόμενος να πηγαίνει στο φαρμακείο για το εμβόλιο του παιδιού του, ο συνταξιούχος για τα απαραίτητα φάρμακα και δε φτάνει που θα τα πληρώσει αδρά, να υπάρχει και έλλειψη στα φάρμακα, επειδή οι φαρμακοβιομήχανοι προτιμούν να τα εξάγουν σε χώρες που έχουν μεγαλύτερο κέρδος; Τι γίνεται όταν ένας άνεργος πρέπει να παίρνει καθημερινά κάποιο φάρμακο και να το πληρώνει πανάκριβα, αλλιώς θα κινδυνεύσει η ζωή του; Τι γίνεται με τον φτωχό αγρότη, τον αυτοαπασχολούμενο που είναι πνιγμένοι στα χρέη και «κάνουν το σταυρό τους» να έχουν την υγεία τους γιατί δεν μπορούν να αγοράσουν ούτε ένα αντιβιοτικό; Το λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να δείξει καμία ανοχή σε πολιτικές που επιβάλλουν τη βαρβαρότητα για τα καπιταλιστικά κέρδη. Αλλά να τις ανατρέψει παλεύοντας για λαϊκή εξουσία και οικονομία, όπου η έρευνα, η παραγωγή, η διανομή φαρμάκων θα είναι κοινωνικοποιημένες.

Αριστερούτσικες αρχιτεκτονικές

Γρηγοριάδης Κώστας

Εξέδωσε ανακοίνωση χτες ο Συνασπισμός για τις συνεδριάσεις των Γιουρογκρούπ και ΕΚΟΦΙΝ, εκθέτοντας τον καημό του και την έγνοια του που «η αδυναμία λήψης απόφασης για την αντιμετώπιση του χρέους, στη βάση της οριστικής ρήξης με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική οικοδόμησης της ΕΕ, εντείνει το συνεχιζόμενο αδιέξοδο της ευρωζώνης και της ίδιας της ΕΕ».

Ισχυρίζεται δηλαδή ο ΣΥΝ ότι οι εντεταλμένοι του κεφαλαίου θέλουν αλλά δεν μπορούν, αδυνατούν, να έρθουν σε ρήξη με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική... Αναφέρεται στους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου που αποστολή τους, στην οποία υποτάσσουν και θέληση και δύναμη και ικανότητες, είναι να περιφρουρούν και να προωθούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, της χώρας του ο καθένας και συνολικά της ευρωενωσιακής. Οτι υπηρετεί συνολικά την πλουτοκρατία με το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων το αποδέχονται ομοφώνως. Οι διαφωνίες και τα παζάρια τους δεν αφορούν στη διάσωση κάποιου απ' τα εναπομείναντα στους εργαζόμενους δικαιώματα, αλλά ποιας χώρας τα μονοπώλια θα ισχυροποιηθούν περισσότερο ή ποιας θα υποστούν τις λιγότερες ζημιές από την κρίση στην ΕΕ που συνεχίζει να βαθαίνει.

Ο ΣΥΝ όμως βλέπει σε όλα αυτά «αδυναμία ρήξης» με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Για να μην υπάρξει βέβαια καμία παρερμηνεία της έννοιας της ρήξης, σπεύδει να διευκρινίσει και τι εννοεί σαν τέτοια: «Απεμπλοκή της Ελλάδας από το μνημόνιο και συνολική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, με διαγραφή μέρους του (...). Χρειάζεται μια νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, που θα βάζει τέλος στην κερδοσκοπία των αγορών και θα προτάσσει τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι αυτές του κεφαλαίου». Δηλαδή σπέρνει αυταπάτες ότι η καπιταλιστική ΕΕ μπορεί να μεταρρυθμιστεί σε ΕΕ για ανάγκες της κοινωνίας και όχι του κεφαλαίου χωρίς να θιγεί το ζήτημα της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής! Γίνεται εύκολα αντιληπτή η κακοποίηση της έννοιας «ρήξη», όταν βαφτίζονται σαν τέτοια προτάσεις διαχείρισης της κρίσης πάντα απ' τη σκοπιά των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Και βέβαια δεν αξίζει ιδιαίτερο σχολιασμό η πρόταση - ισχυρισμός του ΣΥΝ ότι μια άλλη αρχιτεκτονική του ευρωενωσιακού οικοδομήματος είναι δυνατόν να βάλει τέλος στην κερδοσκοπία των αγορών. Οσο υπάρχουν αγορές θα υπάρχει κερδοσκοπία και η ΕΕ με όποια αρχιτεκτονική θα τις υπηρετεί, άλλωστε περιεχόμενο στην αρχιτεκτονική, τη δομή κλπ. δίνει αυτός που κατασκευάζει για να υπηρετήσει ανάγκες του, εν προκειμένω η εξουσία των μονοπωλίων για την οποία ο ΣΥΝ κάνει τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Οι συνταγματικοί και οι αυταπάτες

«Η προστασία της εργασίας είναι κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα. Η πίεση που ασκήθηκε προς την Ελλάδα από το χθεσινό Eurogroup για πλήρη απελευθέρωση του συστήματος προσδιορισμού του ύψους των μισθών χτυπάει στην καρδιά τα συλλογικά εργασιακά δικαιώματα. Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αποσάθρωση της κοινωνίας. Τα εργασιακά δικαιώματα δεν μπορεί να γυρίσουν εκατό χρόνια πίσω». Τα παραπάνω συνθέτουν χτεσινή ανακοίνωση της «Δημοκρατικής Αριστεράς». Πόση αξία έχουν, όμως, τα κροκοδείλια δάκρυα; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Ξέρουν καλά οι της ΔΗΜΑΡ ότι το Σύνταγμα τηρείται μόνο στο βαθμό που διασφαλίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και με μεγάλη ευκολία γίνεται κουρελόχαρτο όταν παρεμποδίζει τη δράση του και την κερδοφορία του. Ξέρουν καλά επίσης ότι η καρδιά των εργασιακών δικαιωμάτων στήθηκε προ πολλού στο απόσπασμα και τη σκανδάλη τράβηξε η ευρωένωση των μονοπωλίων, δηλαδή όλες μαζί οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, που τόσο πολύ τους αρέσει, σε σημείο που να αξιώνουν περισσότερη, ισχυρότερη, ώστε να δώσει και τη χαριστική βολή. Ξέρουν, επίσης, καλύτερα ότι το σύστημα του οποίου είναι ένθερμοι οπαδοί - πρόσφατα στέλεχός τους αρθρογραφούσε στην «Αυγή» εξηγώντας μας γιατί πρέπει να σώσουμε τον καπιταλισμό - έτσι ακριβώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση του, γυρνώντας την εργατική τάξη 100 και βάλε χρόνια πίσω.

Και, τέλος, θα έπρεπε να ξέρουν ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο για να εμπιστευτεί δυνάμεις, που, ενώ στηρίζουν τον αντίπαλό του που τον τσακίζει, του πουλάνε μετά κούφια συμπαράσταση.

Φούμαρα εγκληματικής πολιτικής

Πάνω από 800 υπάλληλοι της Επιθεώρησης Εργασίας, 40 στελέχη του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, Λιμενικό, Δημοτική Αστυνομία, κλιμάκια ελέγχου από το υπουργείο Υγείας... Οχι, αυτή η πρωτοφανής κινητοποίηση ελεγκτικών μηχανισμών δε γίνεται για την προστασία της δημόσιας υγείας από τις διοξίνες ή τα άλλα δηλητήρια που ταΐζουν το λαό οι πολυεθνικές και τα καρτέλ. Ούτε για τα εγκλήματα, κατ' ευφημισμόν εργατικά ατυχήματα, που γίνονται καθημερινά στους χώρους δουλειάς. Ούτε, ούτε... Ολος αυτός ο «στρατός» κινητοποιείται για την εφαρμογή του νόμου για ...την πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος. Είναι ολοφάνερο ότι όλα τα μεγαλεπήβολα που εξήγγειλε χτες ο υπουργός Υγείας είναι φούμαρα που στόχο έχουν να «στραβώσουν» το λαό, ακριβώς για να αποκρύψουν την πιο βάρβαρη επίθεση που γίνεται όχι μόνο στους μισθούς ή τις συντάξεις, αλλά και στο ίδιο το δικαίωμα της υγείας. Τη στιγμή που κλείνουν δεκάδες πολυιατρεία του ΙΚΑ, που συγχωνεύουν και ετοιμάζονται να κλείσουν νοσοκομεία, χορηγούν στους ασφαλισμένους φάρμακα «μαϊμού», που αυξάνουν το εισιτήριο στα εξωτερικά ιατρεία στα 5 ευρώ, που μειώνουν την κρατική χρηματοδότηση για την Υγεία - Πρόνοια, ιδιωτικοποιούν υπηρεσίες των νοσοκομείων κ.ο.κ., την ίδια στιγμή η κυβέρνηση με την καμπάνια κατά του καπνίσματος εμφανίζεται τάχα να δείχνει ευαισθησία για την υγεία του λαού. Ποιον πιστεύουν ότι κοροϊδεύουν;



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ