Και μη νομίζετε πως τα προαναφερόμενα «τρελά» κέρδη αναφέρονται στα μικρά εμπορικά και άλλα καταστήματα του λιανεμπορίου. Στους λίγους και μεγάλους πηγαίνουν, τόσο οι πωλήσεις, όσο και τα κέρδη και, μάλιστα, κάθε χρόνο οι προαναφερόμενοι συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο. Πρωταθλητές στην κερδοφορία - και πάντα οι μεγάλες επιχειρήσεις - ο κλάδος των ηλεκτρονικών ειδών με αύξηση κερδών κατά 158%, του αυτοκινήτου με 142% και των ηλεκτρικών ειδών με 134%. Και, βέβαια, τα σούπερ μάρκετ, τα οποία (οι 72 μεγαλύτερες εταιρίες) συγκέντρωσαν το 54% του συνόλου των λιανικών πωλήσεων.
Κατά τ' άλλα, οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής οπαδοί της «ελεύθερης αγοράς» περιμένουν να πέσουν οι τιμές από τον ανταγωνισμό...
Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη, λέει ένα παλιό γνωμικό. Και μπορεί, βέβαια, τα όσα γράφει η χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τις εκλογές στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), να μην είναι αποτέλεσμα παραφροσύνης, αλλά η επιχειρούμενη διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι τόσο χονδροειδής, που αγγίζει τα όρια της ...τρέλας. Γράφει, λοιπόν, η χτεσινή «Αυγή» και, μάλιστα, στον υπότιτλο του σχετικού ρεπορτάζ: «Ετερόκλητη συντεχνιακή συμμαχία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ νόθευσε το αποτέλεσμα».
Και σε ό,τι αφορά στο αποτέλεσμα, είναι ολοφάνερο πως νοθεύτηκε και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού δεν εφαρμόστηκε ο νόμος 1264/82 και η απλή αναλογική, αλλά το εκτρωματικό και άκρως συντεχνιακό εκλογικό σύστημα του Καταστατικού της ΠΟΕΣΥ. Την ευθύνη, όμως, γι' αυτό έχει το «ανανεωτικό - ριζοσπαστικό ρεύμα» (όπως το ονομάζει η «Αυγή»), που αρνήθηκε κατηγορηματικά την εφαρμογή της απλής αναλογικής και επέμενε στην εφαρμογή του Καταστατικού. Χώρια οι ευθύνες του, για τη μη υλοποίηση της απόφασης του προηγούμενου Συνεδρίου της ΠΟΕΣΥ, περί τροποποίησης του Καταστατικού. Και δεν έγιναν μόνον αυτά. Το προαναφερόμενο «ρεύμα» παρουσίασε τρεις συνδυασμούς, ώστε να εκμεταλλευτεί το αντιδημοκρατικό και συντεχνιακό σύστημα και να μεγιστοποιήσει τα εκλογικά οφέλη του. Δεν του «βγήκαν», όμως, οι μεθοδεύσεις και το σχετικό παζάρι ψήφων και εδρών. Κι άρχισε τις ενστάσεις, με γελοίες αιτιάσεις. Κι αφού απορρίφθηκαν, ...ανακάλυψαν την «ετερόκλητη συντεχνιακή συμμαχία»! Μα, δεν ντρέπονται καν ...
Ο «Ρ» ασχολήθηκε συστηματικά με το νομοσχέδιο (νόμος πλέον), για την ίδρυση Ανώνυμης Εταιρίας στην Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, που θα αποτελέσει πιλότο για όλες τις μονάδες και υπηρεσίες του μέχρι τώρα δημόσιου συστήματος Υγείας και αποκάλυψε τον ιδιαίτερα «ανθυγιεινό» του χαρακτήρα και περιεχόμενο. Μια κι έπεσαν στα χέρια μας, όμως, τα πρακτικά της αντίστοιχης συζήτησης στη Βουλή και παρουσιάζουν αρκετά ενδιαφέρον, σας μεταφέρουμε ορισμένα σημεία.
Ο πρώην υπουργός Οικονομίας και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ν. Χριστοδουλάκης, πρότεινε να περιοριστεί η δημιουργούμενη Ανώνυμη Εταιρία στη διαχείριση μόνο της Πολυκλινικής. Κατά τ' άλλα, ήθελε το νομοσχέδιο περισσότερο «τολμηρό», χωρίς τις περιεχόμενες σ' αυτό, ορισμένες περιοριστικές διατάξεις και πρότεινε τη διαμόρφωση ενός πλαισίου αξιολόγησης, ώστε να γίνονται οι συγκρίσεις με τις άλλες μονάδες του δημόσιου συστήματος Υγείας και να βγουν τελικά συμπεράσματα. «Φοβάμαι -κατέληξε ο Ν. Χριστοδουλάκης - ότι με τις διατάξεις που φέρνετε τα νέα συστήματα που θέλετε να εγκαθιδρύσετε δεν ανταποκρίνονται σε αυτά τα κριτήρια και γι' αυτό, παρά τις οποιεσδήποτε θετικές προθέσεις που έχετε, δεν είμαστε σε θέση να υπερψηφίσουμε το νομοσχέδιό σας».
Και το σχόλιο του υπουργού Υγείας Ν. Κακλαμάνη: «Μας βγήκατε από δεξιά, κύριε Χριστοδουλάκη»...
Ο βουλευτής του ΣΥΝ, Γ. Δραγασάκης, έκανε κριτική, τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στο ΠΑΣΟΚ. Στην πρώτη, γιατί εντάσσει την Ανώνυμη Εταιρία της Πολυκλινικής στο νομοθετικό πλαίσιο, περί ανωνύμων εταιριών και στο δεύτερο, γιατί η πρόταση του Ν. Χριστοδουλάκη οδηγεί σε «νοσοκομεία που θα λειτουργούν με βάση τις ανάγκες και αυτό που θα λειτουργεί με βάση το κέρδος».
Κι αφού, καταφέρθηκε γενικόλογα ενάντια στην πολιτική ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Υγείας, κατέληξε με μια πρόταση που την απηύθυνε και προς «τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ». «Υπάρχει - είπε - ανάγκη θεσμοθέτησης μιας "εταιρίας" ειδικού σκοπού, εταιρίας κοινωνικού σκοπού. Αυτό υπάρχει διεθνώς και ως θεωρία και ως πρακτική. Αλλοι το λένε επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, άλλοι το λένε επιχειρήσεις no profit, no loss, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν επιδιώκουν κέρδος, αλλά αποφεύγουν φυσικά να έχουν και ζημία. Αυτές διέπονται από ειδικό καθεστώς. Ορίζεται ο τρόπος λειτουργίας τους, ο τρόπος διασφάλισης του κοινωνικού σκοπού τους. Υπάγονται σε ειδικό φορολογικό καθεστώς. Δεν μπορεί αυτές οι εταιρίες, το όποιο πλεόνασμα έχουν, να φορολογείται όπως μία κερδοσκοπική εταιρία...».
Κάτι σαν τα «μη κρατικά» και «μη κερδοσκοπικά» Πανεπιστήμια, δηλαδή. Κι έτσι καθάρισε με την ιδιωτικοποίηση...