ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 19 Νοέμβρη 2004
Σελ. /40
«Τρελά» κέρδη

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί οι συνολικές πωλήσεις να έφτασαν τα 14,3 δισ. ευρώ και να παρουσίασαν αύξηση κατά 7,7%, αλλά τα αντίστοιχα κέρδη αυξήθηκαν κατά 80,6%. Ναι, έτσι ακριβώς, όπως το διαβάζετε. Το ποσοστό αύξησης των κερδών ήταν 11 περίπου φορές μεγαλύτερο απ' αυτό των πωλήσεων. Τα στοιχεία αφορούν στο λιανεμπόριο για το περασμένο έτος και δημοσιοποιήθηκαν από την «Κάντορ».

Και μη νομίζετε πως τα προαναφερόμενα «τρελά» κέρδη αναφέρονται στα μικρά εμπορικά και άλλα καταστήματα του λιανεμπορίου. Στους λίγους και μεγάλους πηγαίνουν, τόσο οι πωλήσεις, όσο και τα κέρδη και, μάλιστα, κάθε χρόνο οι προαναφερόμενοι συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο. Πρωταθλητές στην κερδοφορία - και πάντα οι μεγάλες επιχειρήσεις - ο κλάδος των ηλεκτρονικών ειδών με αύξηση κερδών κατά 158%, του αυτοκινήτου με 142% και των ηλεκτρικών ειδών με 134%. Και, βέβαια, τα σούπερ μάρκετ, τα οποία (οι 72 μεγαλύτερες εταιρίες) συγκέντρωσαν το 54% του συνόλου των λιανικών πωλήσεων.

Κατά τ' άλλα, οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής οπαδοί της «ελεύθερης αγοράς» περιμένουν να πέσουν οι τιμές από τον ανταγωνισμό...

Ντροπή!

Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη, λέει ένα παλιό γνωμικό. Και μπορεί, βέβαια, τα όσα γράφει η χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τις εκλογές στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), να μην είναι αποτέλεσμα παραφροσύνης, αλλά η επιχειρούμενη διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι τόσο χονδροειδής, που αγγίζει τα όρια της ...τρέλας. Γράφει, λοιπόν, η χτεσινή «Αυγή» και, μάλιστα, στον υπότιτλο του σχετικού ρεπορτάζ: «Ετερόκλητη συντεχνιακή συμμαχία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ νόθευσε το αποτέλεσμα».

Και σε ό,τι αφορά στο αποτέλεσμα, είναι ολοφάνερο πως νοθεύτηκε και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού δεν εφαρμόστηκε ο νόμος 1264/82 και η απλή αναλογική, αλλά το εκτρωματικό και άκρως συντεχνιακό εκλογικό σύστημα του Καταστατικού της ΠΟΕΣΥ. Την ευθύνη, όμως, γι' αυτό έχει το «ανανεωτικό - ριζοσπαστικό ρεύμα» (όπως το ονομάζει η «Αυγή»), που αρνήθηκε κατηγορηματικά την εφαρμογή της απλής αναλογικής και επέμενε στην εφαρμογή του Καταστατικού. Χώρια οι ευθύνες του, για τη μη υλοποίηση της απόφασης του προηγούμενου Συνεδρίου της ΠΟΕΣΥ, περί τροποποίησης του Καταστατικού. Και δεν έγιναν μόνον αυτά. Το προαναφερόμενο «ρεύμα» παρουσίασε τρεις συνδυασμούς, ώστε να εκμεταλλευτεί το αντιδημοκρατικό και συντεχνιακό σύστημα και να μεγιστοποιήσει τα εκλογικά οφέλη του. Δεν του «βγήκαν», όμως, οι μεθοδεύσεις και το σχετικό παζάρι ψήφων και εδρών. Κι άρχισε τις ενστάσεις, με γελοίες αιτιάσεις. Κι αφού απορρίφθηκαν, ...ανακάλυψαν την «ετερόκλητη συντεχνιακή συμμαχία»! Μα, δεν ντρέπονται καν ...

Κεντροαριστερά απ' τα... δεξιά...

Ο «Ρ» ασχολήθηκε συστηματικά με το νομοσχέδιο (νόμος πλέον), για την ίδρυση Ανώνυμης Εταιρίας στην Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, που θα αποτελέσει πιλότο για όλες τις μονάδες και υπηρεσίες του μέχρι τώρα δημόσιου συστήματος Υγείας και αποκάλυψε τον ιδιαίτερα «ανθυγιεινό» του χαρακτήρα και περιεχόμενο. Μια κι έπεσαν στα χέρια μας, όμως, τα πρακτικά της αντίστοιχης συζήτησης στη Βουλή και παρουσιάζουν αρκετά ενδιαφέρον, σας μεταφέρουμε ορισμένα σημεία.

Ο πρώην υπουργός Οικονομίας και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ν. Χριστοδουλάκης, πρότεινε να περιοριστεί η δημιουργούμενη Ανώνυμη Εταιρία στη διαχείριση μόνο της Πολυκλινικής. Κατά τ' άλλα, ήθελε το νομοσχέδιο περισσότερο «τολμηρό», χωρίς τις περιεχόμενες σ' αυτό, ορισμένες περιοριστικές διατάξεις και πρότεινε τη διαμόρφωση ενός πλαισίου αξιολόγησης, ώστε να γίνονται οι συγκρίσεις με τις άλλες μονάδες του δημόσιου συστήματος Υγείας και να βγουν τελικά συμπεράσματα. «Φοβάμαι -κατέληξε ο Ν. Χριστοδουλάκης - ότι με τις διατάξεις που φέρνετε τα νέα συστήματα που θέλετε να εγκαθιδρύσετε δεν ανταποκρίνονται σε αυτά τα κριτήρια και γι' αυτό, παρά τις οποιεσδήποτε θετικές προθέσεις που έχετε, δεν είμαστε σε θέση να υπερψηφίσουμε το νομοσχέδιό σας».

Και το σχόλιο του υπουργού Υγείας Ν. Κακλαμάνη: «Μας βγήκατε από δεξιά, κύριε Χριστοδουλάκη»...

... και η «ανανέωση»

Ο βουλευτής του ΣΥΝ, Γ. Δραγασάκης, έκανε κριτική, τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στο ΠΑΣΟΚ. Στην πρώτη, γιατί εντάσσει την Ανώνυμη Εταιρία της Πολυκλινικής στο νομοθετικό πλαίσιο, περί ανωνύμων εταιριών και στο δεύτερο, γιατί η πρόταση του Ν. Χριστοδουλάκη οδηγεί σε «νοσοκομεία που θα λειτουργούν με βάση τις ανάγκες και αυτό που θα λειτουργεί με βάση το κέρδος».

Κι αφού, καταφέρθηκε γενικόλογα ενάντια στην πολιτική ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Υγείας, κατέληξε με μια πρόταση που την απηύθυνε και προς «τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ». «Υπάρχει - είπε - ανάγκη θεσμοθέτησης μιας "εταιρίας" ειδικού σκοπού, εταιρίας κοινωνικού σκοπού. Αυτό υπάρχει διεθνώς και ως θεωρία και ως πρακτική. Αλλοι το λένε επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας, άλλοι το λένε επιχειρήσεις no profit, no loss, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν επιδιώκουν κέρδος, αλλά αποφεύγουν φυσικά να έχουν και ζημία. Αυτές διέπονται από ειδικό καθεστώς. Ορίζεται ο τρόπος λειτουργίας τους, ο τρόπος διασφάλισης του κοινωνικού σκοπού τους. Υπάγονται σε ειδικό φορολογικό καθεστώς. Δεν μπορεί αυτές οι εταιρίες, το όποιο πλεόνασμα έχουν, να φορολογείται όπως μία κερδοσκοπική εταιρία...».

Κάτι σαν τα «μη κρατικά» και «μη κερδοσκοπικά» Πανεπιστήμια, δηλαδή. Κι έτσι καθάρισε με την ιδιωτικοποίηση...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κόντρα στην αντιδραστική ρότα

Η συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ, στις 4 - 5 Νοέμβρη, ήταν ένας ακόμη σταθμός στην εξέλιξη της επίθεσης που έχει εξαπολύσει κατά των λαών των χωρών - μελών της. Πάρθηκαν αποφάσεις για την παραπέρα ενδυνάμωση των μονοπωλίων, με την παραπέρα επεξεργασία μέτρων για την επιβολή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Δηλαδή, παραπέρα καταλήστευση της εργατικής δύναμης με περισσότερη δουλιά και λιγότερη αμοιβή για τους μισθωτούς, το κόστος ασφάλισης να βαρύνει τον εργαζόμενο, το δε καθεστώς εργασίας να είναι αβέβαιο, με την απασχολησιμότητα να εξαπλώνεται περισσότερο ως το κυρίαρχο μοντέλο. Ταυτόχρονα με τα μέτρα προώθησης του εργασιακού μεσαίωνα, πάρθηκαν και νέα μέτρα καταστολής και αστυνόμευσης στο όνομα της γνωστής «καραμέλας», της τρομοκρατίας.

Υιοθετήθηκε το διαβόητο «Πρόγραμμα της Χάγης», το οποίο, μεταξύ άλλων, προβλέπει: Δικαίωμα επέμβασης των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας της ΕΕ, σε όποιο κράτος - μέλος στο όνομα των λεγόμενων τρομοκρατικών κινδύνων, δηλαδή για την καταστολή του λαϊκού κινήματος, φαλκιδεύοντας ταυτόχρονα κυριαρχικά δικαιώματα. Συντονισμό των «σφυριών» της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, ώστε στον ίδιο ρυθμό να «χτυπούν» - παντού στην επικράτεια των «25», αλλά και παραπέρα - όποιον αμφισβητήσει τη σημερινή πραγματικότητα. Ηλεκτρονικό φακέλωμα όλων μας. «Βομβαρδισμός» - κατά το αμερικανικό μοντέλο - της λεγόμενης κοινής γνώμης και χειραγώγησή της με «εκθέσεις», που θα προειδοποιούν για «κινδύνους» που μας απειλούν.

Τα δύο θέματα, η χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, από τη μια, και η παραπέρα αστυνόμευση και καταστολή, από την άλλη, συνδέονται. Για την ακρίβεια, το δεύτερο εμφανίζεται ως απόρροια του πρώτου και «γιατρικό» στις συνέπειές του. Οι κυρίαρχες δυνάμεις γνωρίζουν ότι η εκμετάλλευση δεν μπορεί να συνεχίζεται εσαεί. Η εργατική τάξη (ξανα)ωριμάζει και επανέρχεται στο προσκήνιο. Αργά μεν, αλλά επανέρχεται, διεκδικώντας ό,τι της ανήκει, ό,τι της στερούν. Εξ ου και όλα αυτά τα σύνθετα, ποικιλόμορφα και πανάκριβα μέτρα καταστολής, που δήθεν παίρνονται για να αντιμετωπιστεί μια δράκα «τρομοκρατών» που είναι δικό τους κατασκεύασμα.

Το λαϊκό κίνημα φοβούνται. Οι κάμερες - δήθεν για τη «διαχείριση της κυκλοφορίας» - στα πρόσωπα των διαδηλωτών στρέφονται. Με τις εγκρίσεις κυβερνήσεων, ασφαλίτες - ακόμα και οπλοφορούντες - χώνονται σε διαδηλώσεις και γενικές συνελεύσεις απεργών και φοιτητών. Το ταξικό εργατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα έχουν στόχο. Τώρα στήνουν ένα σκελετό, ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο, βάσει του οποίου θα κινούνται οι κατά κράτος αστυνομίες και μηχανισμοί της Δικαιοσύνης, ώστε να προλαμβάνουν και να καταστέλλουν διεκδικητικές κινητοποιήσεις, να αντιμετωπίζουν την κοινωνικοπολιτική πάλη. Δίνουν το «δικαίωμα», όλοι οι μηχανισμοί ασφαλείας να επεμβαίνουν παντού στην επικράτεια των «25», ώστε να αποτρέψουν την προοπτική της λαϊκής εξουσίας. Και αν ένας λαός αποφασίσει να συγκρουστεί για να την εγκαθιδρύσει, οι λοιποί εταίροι να επεμβαίνουν για τη σωτηρία του συστήματός τους. Τα παίρνουν αυτά τα μέτρα, επειδή νιώθουν αρκετά ισχυροί για να το κάνουν. Στο χέρι του λαϊκού κινήματος είναι να δείξει ποιος έχει την πραγματική δύναμη να αποφασίζει: Για την πορεία της Ελλάδας, της Ευρώπης, της οικουμένης ολόκληρης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ