Γρηγοριάδης Κώστας

Με άλλα λόγια, δηλαδή, η απόφαση ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ «σφραγίζεται» από το απαράδεκτο και διχαστικό «σχέδιο Ανάν», του οποίου την αποδοχή απαιτεί τελεσιγραφικά η Σύνοδος Κορυφής, μέχρι τα τέλη Φλεβάρη και, πάντως, πριν την επικύρωση της ένταξης στα μέσα Απρίλη.

Η προαναφερόμενη παράγραφος των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, πάντως, φαίνεται να έχει κι άλλους στόχους, πέρα από τη σαφή και εκβιαστική σύνδεση της ένταξης με το «σχέδιο Ανάν». Η συγκεκριμένη διατύπωσή της προκαλεί εύλογα ερωτήματα. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στα εξής: Πρώτον, η παράγραφος μιλά για «δέσμευση» των δυο πλευρών, ενώ η τουρκοκυπριακή πλευρά - δηλαδή ο εκπρόσωπός της, Ρ. Ντενκτάς -ποτέ δεν ανέλαβε την υποχρέωση αυτή και συνεχίζει την προσεκτικά «αλλοπρόσαλλη» τακτική του. Δεύτερον, είναι ασαφές ποια δέσμευση έχει αναλάβει η ελληνοκυπριακή ηγεσία, αλλά στο ελεύθερο μέρος της Κύπρου πραγματοποιούνται εκλογές στα μέσα Φλεβάρη και -όπως καταλαβαίνει ο καθένας - είναι πρακτικά αδύνατο, να διεξάγονται ταυτόχρονα οι όποιες διαπραγματεύσεις για το «σχέδιο Ανάν».

Τα παραπάνω, βέβαια, δεν ήταν άγνωστα στους «15». Ισα ίσα, γνωρίζοντας και αυτά, αποφάσισαν ό,τι αποφάσισαν και, υποθέτουμε, όχι τυχαία. Κι απ' ό,τι φαίνεται, ανέλαβε η κυβέρνηση Σημίτη και πάλι, να κάνει τη «βρόμικη» δουλιά. Πληροφορίες φέρνουν την τελευταία, να πιέζει την κυπριακή ηγεσία, για αναβολή των εκλογών, ώστε «να μην ακυρωθεί η διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού από τις προεκλογικές διαδικασίες», όπως είπε ο Γ. Παπανδρέου

Αλλωστε, όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες, στην προχθεσινή συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με τον Δ. Χριστόφια ασκήθηκαν πιέσεις από τον πρώτο, με στόχο την αναβολή των εκλογών.

«Επιτέλους, ας απαντήσουν: Θέλουμε λύσεις, προσέγγιση με τους Τουρκοκυπρίους, ναι ή όχι; Θέλουμε να προωθηθεί τώρα η πολιτική λύση, ναι ή όχι; Αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα.» Αυτά γράφει η χθεσινή «Αυγή», απευθύνοντας τα ερωτήματα στο «Ρ».

Ας απαντήσουμε λοιπόν: Παλεύουμε, χρόνια τώρα και στον ίδιο δρόμο συνεχίζουμε, για δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, η οποία έχει στα βασικά θεμέλιά της και την προσέγγιση και ειρηνική συμβίωση των δυο κοινοτήτων. Αλλωστε, χωρίς και τον παράγοντα αυτό, η όποια λύση δε θα ήταν ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη. Εχοντας και αυτά υπόψη μας, απορρίπτουμε το διχαστικό «σχέδιο Ανάν». Γιατί, κάθε άλλο, παρά οδηγεί στην προσέγγιση των δυο κοινοτήτων, αλλά αναπαράγει σε μεγαλύτερη έκταση και βάθος, τα όσα τις έχουν χωρίσει. Γιατί δημιουργεί πρόσφορο έδαφος, για το ξεδίπλωμα των γνωστών πολιτικών του «διαίρει και βασίλευε». Και για πολλά ακόμη.

Η «Αυγή», βέβαια, όπως και η ηγεσία του ΣΥΝ, αδυνατούν να καταλάβουν τα προαναφερόμενα. Η «Αυγή» θέλει πολιτική λύση τώρα και αφού στα πλαίσιά του «τώρα», η μόνη «ρεαλιστική λύση» είναι το "σχέδιο Ανάν", το αποδέχεται. Εμείς θυμίζουμε, απλώς, ότι οι ίδιες ουσιαστικά λογικές «ρεαλισμού» σφράγισαν τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου -πάλι για το Κυπριακό- τη συμφωνία του Οσλο για το Παλαιστινιακό, τις αποφάσεις για την κάποτε ενιαία Γιουγκοσλαβία και πολλές ακόμη. Τουλάχιστον, αν και πόσο όλες αυτές έλυσαν τα αντίστοιχα προβλήματα είναι φανερό στον καθένα. Ακόμη και στην «Αυγή»...