Πίσω από τη σκόνη που σηκώνουν οι "αντιδράσεις" της ελληνικής κυβέρνησης για τη συμφωνία της τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας με την Κοινότητα, εύκολα είναι δυνατό να παρατηρήσει κανείς την ουσία, που αφορά στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας.

Πίσω από τη σκόνη, λοιπόν, των ελληνικών αντιδράσεων πραγματοποιείται, όχι και με τόση ευκολία, η στροφή της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο θόρυβος των τελευταίων ημερών δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια προσπάθεια απόκρυψης της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που πραγματοποιείται κατ' εντολή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών.

Με τις αλλοπρόσαλλες κινήσεις των τελευταίων ημερών, η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να καλύψει μια ειλημμένη απόφασή της: Η άρση του ελληνικού βέτο για την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας με την Κοινότητα αποτελεί το πρώτο βήμα μιας σειράς ενεργειών που καταλήγουν, σύμφωνα με τις επιταγές της Ουάσιγκτον, σε έναν εφ' όλης της ύλης ελληνοτουρκικό διάλογο, που θα ρυθμίσει τις διαφορές των δύο χωρών και θα αποκαταστήσει την εύρυθμη λειτουργία της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.

Αν θυμηθεί κανείς την αποχαιρετιστήρια ομιλία του "αρχιτέκτονα" της ΕΕ Ζακ Ντελόρ, ο οποίος υπογράμμισε ότι αποτελεί πολιτικό αμοραλισμό η υπόσχεση ότι είναι δυνατή η διεύρυνση της Κοινότητας νωρίτερα από το 2000, αντιλαμβάνεται τον καιροσκοπισμό της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία υποτίθεται ότι επιχειρεί να εξασφαλίσει δεσμευτική και ικανοποιητική ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ. Η προσπάθεια που εμφανίζεται να καταβάλει η ελληνική διπλωματία, προκειμένου να αλλάξει η διατύπωση της Συμφωνίας των Βρυξελλών σχετικά με την ημερομηνία της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κύπρου, είναι άνευ περιεχομένου, αφού η διαπραγμάτευση θα εξαρτηθεί από τα Συμπεράσματα της Διακυβερνητικής του 1996, όπως σαφώς ορίζει η συμφωνία των Βρυξελλών και δεν αμφισβητεί η ελληνική κυβέρνηση. Εκεί λοιπόν, στη Διάσκεψη του '96, όπου θα κατασκευαστεί το νέο πρόσωπο της ΕΕ, θα ληφθούν μεταξύ των άλλων κρίσιμων αποφάσεων και οι αποφάσεις για τη διεύρυνση. Το γεγονός αυτό γνωρίζουν, ασφαλώς, τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι εταίροι, οι οποίοι δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα να "διευκολύνουν" την Αθήνα, ικανοποιώντας τελικά το αίτημα για την αλλαγή της διατύπωσης που αφορά στην έναρξη διαπραγματεύσεων ένταξης της Κύπρου. Τι κοστίζει, άλλωστε, αν το "οι διαπραγματεύσεις μπορούν να αρχίσουν στο πρώτο εξάμηνο μετά τη διακυβερνητική", αντικατασταθεί με το "οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν... ", αφού και στη μια και στην άλλη περίπτωση το πότε θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα της Διακυβερνητικής του 1996, όπου οι ισχυρές χώρες της ΕΕ θα θεσμοθετήσουν την κυριαρχία τους.

Το αίτημα της Αθήνας, λοιπόν, αποκτά νόημα, μόνο στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, το οποίο εξελίχθηκε για την εξεύρεση του "κατάλληλου" υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας. Η ανέξοδη ικανοποίηση αυτού του αιτήματος από τους Ευρωπαίους εταίρους θα έρθει για να χρυσώσει το χάπι, στο εσωτερικό επίσης, για την εγκατάλειψη μιας πολιτικής 20 και πλέον χρόνων για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Αλήθεια, πόσο εύκολα και γρήγορα παραμερίστηκαν τους τελευταίους μήνες πάγιες ελληνικές θέσεις, με τις οποίες η Ελλάδα, προκείμενου να συναινέσει στην αναβάθμιση των τουρκοκοινοτικών σχέσεων, απαιτούσε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο, αλλαγή της τουρκικής στάσης απέναντι στο Κυπριακό, αλλαγή της στάσης της Αγκυρας απέναντι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Τι, τέλος πάντων, άλλαξε και από όλα τα αιτήματα της ελληνικής διπλωματίας απέμεινε μόνο ένα, η ημερομηνία έναρξης διαπραγματεύσεων ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος;

Την απάντηση αυτή θα πρέπει, ασφαλώς, να την αναζητήσει κανείς στους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον, η οποία απαιτεί διευθέτηση των ελληνοτουρκικών διαφορών και στην αδηφαγία των Ευρωπαίων μεγαλοκαρχαριών, οι οποίοι είναι έτοιμοι να "εκστρατεύσουν" και να λεηλατήσουν την τουρκική αγορά και οικονομία.

Είναι προφανές ότι μπροστά σε τέτοιου είδους και μεγέθους συμφέροντα, μια κυβέρνηση - όπως η σημερινή - δεν είναι σε θέση, και αν ακόμη το ήθελε, να αντισταθεί.

Η διευθέτηση, όμως, των ελληνοτουρκικών προβλημάτων, κάτω από τους όρους που προωθείται και για τις ανάγκες που καλείται να εξυπηρετήσει, δεν προμηνύει τίποτε θετικό και ευχάριστο, όχι μόνο για τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά ούτε για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, καθώς τέτοιου είδους "μοιρασιές" σπανίως γίνονται με ομαλό τρόπο.

Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ

Με το κάλλος, το ήθος, την αρμονία λόγου και ρυθμού, περιεχομένου και μορφής της δημοτικής μας ποίησης και της δημοτικής μουσικής, με την ομορφιά των πανάρχαιων λαϊκών μας παραδόσεων για τον αέναο κύκλο της ανθρώπινης ζωής και της φύσης, θα "πλημμυρίσει" στις 27 του Φλεβάρη η αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, στον Περισσό. Η καλλιτεχνική εταιρία "Αργώ" που δημιούργησε η Αιμιλία Υψηλάντη,συμβάλλοντας στην προσπάθεια για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου του ΚΚΕ θα παρουσιάσει την καθ' όλα εξαίρετη παράστασή της με τίτλο "Παραλογές".Μια παράσταση που έχει, δίκαια, αποσπάσει πολλούς κριτικούς επαίνους για την υψηλή αισθητική της στο λόγο, τη μουσική, το τραγούδι, τη χορογραφία, την εικαστική της όψη, την ερμηνεία.

Η παράσταση του θιάσου "Αργώ" θα μας "ταξιδέψει", μέσα και από τις τέσσερις εποχές του χρόνου, στην ομορφιά της φύσης, του ανθρώπου, του λαού μας. Στα απέθαντα ήθη και έθιμά του. Στις χαρές και τις λύπες του. Στις γιορτές και τα ξόδια του. Στον αγώνα του, στον τόπο του και σε δρόμους της ξενιτιάς. Στο χιούμορ και τη σοφία. Θα υμνήσει με στίχους, τραγούδια και μουσική αυτούς "που κάναν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου".

Οι συντελεστές αυτής της - μοναδικής με την αισθητική χαρά και συγκίνηση που προσφέρει - παράστασης είναι οι: Σταύρος Τσακίρης (δραματουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία), Σάββας Χαρατσίδης (σκηνικά - κοστούμια), Ντόρα Τσάτσου (χορογραφία), Χρίστος Τσιαμούλης (μουσική επιμέλεια). Παίζουν: Αιμιλία Υψηλάντη, Πέτρος Πετράκης, Ελευθερία Ρήγου, Βασίλης Ρίσβας, Γιώτα Φωτοπούλου, Κωνσταντίνα Παπαναστασίου.

Τραγουδά η Γιώτη Βέη και ο Χρίστος Τσιαμούλης,ο οποίος παίζει και παραδοσιακά όργανα μαζί με τον Βαγγέλη Καρίπη.

Προσκλήσεις για την παράσταση αυτή (στην τιμή των 1.000 δρχ.) θα διατίθενται στην ΚΟΑ, την ΚΟΠ και στο κτίριο της ΚΕ στον Περισσό.

Αντιπροσωπεία του Συλλόγου Εργαζομένων ΔΟΥ Αττικής και Κυκλάδων, με επικεφαλής τον πρόεδρο της Παντελή Μπαλάσκα,επισκέφθηκε στις 16/2/95 την έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, με σκοπό να προσφέρει το συμβολικό ποσό των 100.000 δραχμών για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου του Κόμματος.

Ο Στέφανος Λουκάς,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος των συνεργείων της διάσωσης και συντήρησης του αρχείου, ξενάγησε την αντιπροσωπεία στους χώρους του κτιρίου και τους ευχαρίστησε για την προσφορά τους και την ηθική τους συμπαράσταση.

Η Αιμιλία Υψηλάντη "Μάνα" της λαϊκής μας παράδοσης στην παράσταση "Παραλογές"