ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 2 Φλεβάρη 2012
Σελ. /32
Επικίνδυνοι και υποκριτές

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Πρόκειται για αδέσποτες και αυθαίρετες πολιτικές που δεν έχουν καμία θέση σε μας. Μερικοί λειτουργούν σαν να είναι το βαθύ ΠΑΣΟΚ (...) Αν περάσει το νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά θα αποχωρήσουμε», είπε χτες ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Γ. Καρατζαφέρης. Δεν έχει όρια η υποκρισία και το ψέμα στους κόλπους του ΛΑ.Ο.Σ. Συμφώνησαν στην Κυβερνητική Επιτροπή για το νομοσχέδιο που αποποινικοποιεί τη χρήση, διακίνηση, προμήθεια ναρκωτικών, την καλλιέργεια ινδικής κάνναβης. Κάτω από τις επιστημονικές θέσεις και τα συντριπτικά επιχειρήματα του ΚΚΕ, τις κλιμακούμενες αντιδράσεις επιστημονικών και μαζικών φορέων, τώρα ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους «κακόμοιρους τους χρήστες», τα «παιδιά μας που κινδυνεύουν» και δήθεν απειλούν ότι θα φύγουν από την κυβέρνηση αν περάσει το νομοσχέδιο γιατί υποτίθεται έχουν ιδεολογικές διαφορές. Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια. Εχουν ήδη αποδείξει την πλήρη ιδεολογική τους ταύτιση με τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, έχουν επιβεβαιώσει την απαξίωση με την οποία αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη ζωή. Εβαλαν πλάτη, όλα τα προηγούμενα χρόνια, μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ να εδραιωθεί η ραχοκοκκαλιά της υποτιθέμενης «αντιναρκωτικής» πολιτικής, χαρακτηρίζοντας τον εξαρτημένο από ναρκωτικά «ασθενή», την τοξικοεξάρτηση «χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο», πριμοδοτώντας με κάθε τρόπο την κυριαρχία της διά βίου χορήγησης κρατικής πρέζας εντός ή εκτός νοσοκομείων. Αυτή είναι η υποκρισία τους.

«Υπόσχονται» μόνο φτώχεια και εξαθλίωση

Με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια, με ελλείμματα ή όχι, με χρέος ή μη, με ύφεση ή ανάπτυξη, ένα είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ: Σχετική και απόλυτη αύξηση της φτώχειας των λαών. Τα στοιχεία που αναφέρονται στο δισέλιδο αφιέρωμα της ισπανικής εφημερίδας «Ελ Παΐς», δείχνουν τις καταστροφικές συνέπειες για τους λαούς από τον δίχως τέλος πόλεμο της πλουτοκρατίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕ, που επικαλείται η εφημερίδα, το 2009, πριν καλά καλά εκδηλωθεί η κρίση, υπήρχαν στις 27 χώρες 115 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή το 23,1% του πληθυσμού της ΕΕ. Αλλα 100 με 150 εκατομμύρια κινδυνεύουν επίσης να «βουτήξουν» κάτω από το όριο αυτό, αφού αρκούν, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα, «δύο μήνες ανεργίας και ένα δάνειο που δεν μπορεί να πληρωθεί». Ας σημειωθεί ότι το 2007, πριν ξεσπάσει η καπιταλιστική κρίση, κάτω από το όριο της φτώχειας βρίσκονταν 85 εκατομμύρια άνθρωποι (17% του πληθυσμού). Τα στατιστικά στοιχεία της φτώχειας διαφέρουν πολύ από χώρα σε χώρα. Στη Βουλγαρία (46,2%) και στη Ρουμανία (43,1%) τα ποσοστά της φτώχειας είναι διπλάσια από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά φυσικά τα στοιχεία διαρκώς αλλάζουν προς το χειρότερο. Η κοροϊδία είναι ότι οι ηγέτες της ΕΕ είχαν ανακηρύξει το 2010 ευρωπαϊκό έτος κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ενώ υπόσχονταν ότι με τη στρατηγική της Λισσαβόνας και τη σύγχρονη «μετεξέλιξή» της, τη «στρατηγική ΕΕ-2020», θα έδιναν ένα τελειωτικό χτύπημα στη φτώχεια, βάζοντας ως στόχο να περιοριστεί ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας κάτω από τα 20 εκατομμύρια...

Δούλοι του συστήματος

«Την "ηθική των αφεντικών" την αντιπάθησα όσο και την "ηθική των δούλων". Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: "Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται"» (Μαξίμ Γκόρκι).

Αυτή ακριβώς την ηθική και την πολιτική που υπερασπίζεται το δικαίωμα στη ζωή, αποσιώπησαν τα περισσότερα αστικά μέσα ενημέρωσης.

Ο λόγος για τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και ο βουλευτής του Κόμματος Γ. Γκιόκας για το εγκληματικό νομοσχέδιο «Κώδικας ναρκωτικών», καλώντας λαό και νεολαία σε ξεσηκωμό, κάνοντας ξεκάθαρη όσο ποτέ την απόφασή του να μη χαρίσει ούτε ένα νέο στον ταξικό αντίπαλο, ούτε ένα νέο στην κόλαση των ναρκωτικών, ούτε ένα νέο μακριά από τον αγώνα. Ενα νομοσχέδιο που υπερασπίζονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλα τα άλλα κόμματα, αντικαθιστώντας κάθε κοινωνικό δικαίωμα με υποτιθέμενες ατομικές «ελευθερίες».

Η επιστημονική και ανθρωποκεντρική προσέγγιση του θέματος, ο πλούτος των επιχειρημάτων του ΚΚΕ αποσιωπήθηκε από τα χτεσινά δελτία ειδήσεων. Οι καναλάρχες επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά, ιδιαίτερα γι' αυτό το επικίνδυνο νομοσχέδιο νομιμοποίησης των ναρκωτικών, την ταύτισή τους μ' ένα σύστημα που προωθεί και ενισχύει το φόβο και την εξαθλίωση, απενοχοποιεί τη βαρβαρότητα, νομιμοποιεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να μεγαλώσουμε τα ρήγματα

Πληθαίνουν οι εκκλήσεις των αστικών επιτελείων για «ενότητα» των πολιτικών δυνάμεων στη στήριξη των αντιδραστικών ανατροπών και μέτρων που φέρνει μαζί της η συμφωνία για το «κούρεμα» του χρέους και η νέα δανειακή συνθήκη με την τρόικα. Οι παραινέσεις απευθύνονται στα κόμματα και τις δυνάμεις που συμμετέχουν στη διαχείριση της κρίσης υπέρ των γενικών συμφερόντων της αστικής τάξης και του πολιτικού της συστήματος, είτε σαν συνέταιροι στη συγκυβέρνηση, είτε σαν εκφραστές θέσεων και προτάσεων που διαφοροποιούνται στα επιμέρους μόνο από την κυρίαρχη πολιτική γραμμή. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιδιώκουν είναι να εμπεδωθεί η αντιδραστική συναίνεση στο λαό, που βράζει σαν καζάνι, μπροστά και στη νέα κλιμάκωση της επίθεσης που εξελίσσεται σε βάρος του.

Η πίεση που ασκεί ο λαϊκός παράγοντας δημιουργεί ολοένα και μεγαλύτερα ζόρια στη διαχείριση της κρίσης από τους αστούς και τα κόμματά τους. Είναι χαρακτηριστική η ανακούφιση με την οποία τα αστικά επιτελεία αντιμετώπισαν τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, φιλοδοξώντας ότι η κυβερνητική συμμαχία του σκληρού πυρήνα των κομμάτων του κεφαλαίου, θα μπορούσε να δώσει μακρόπνοη «ανάσα» στο σύστημα, με ένταση της τρομοκρατίας στο λαό και θωράκιση της προπαγάνδας υπέρ του μέτρων που υπηρετούν την πλουτοκρατία. Δυόμισι μήνες μετά, τα πράγματα δεν ήρθαν όπως ήθελαν και τα σχεδίαζαν. Η βαθιά καπιταλιστική κρίση γεννά ολοένα και περισσότερα αδιέξοδα στην προσπάθεια των αστών να τη διαχειριστούν υπέρ τους. Οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της ΕΕ αυξάνονται, όπως και ανάμεσα στις διάφορες μερίδες της πλουτοκρατίας, εντός και εκτός Ελλάδας.

Ακόμα και οι προσδοκίες τους για θεαματική μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους, πάνω στα οποία στήριξαν την προπαγάνδα για τη λήψη βάρβαρων μέτρων, εξανεμίζονται, αποκαλύπτοντας ότι άλλος ήταν εξ αρχής ο στόχος τους: Στο όνομα της κρίσης, την οποία σκόπιμα και αποπροσανατολιστικά, μαζί με τους οπορτουνιστές, την παρουσίαζαν και συνεχίζουν να την παρουσιάζουν σαν «κρίση χρέους», να προωθήσουν προαποφασισμένα μέτρα, που ρίχνουν ακόμα πιο κάτω για τα μονοπώλια την τιμή της εργατικής δύναμης. Απ' αυτή την άποψη, στις εκκλήσεις για αρραγές μέτωπο προκειμένου να περάσουν τα νέα μέτρα, ο λαός δικαιούται να βλέπει τη δύναμη που έχει να δυσκολεύει τη βάρβαρη πολιτική, ακόμα κι αν σήμερα η πάλη του δεν είναι αναντίστοιχη με τις πραγματικές ανάγκες. Μπορεί όμως ο ίδιος να την κάνει αντίστοιχη, ακατανίκητη και να τους σαρώσει.

Το γεγονός ότι το αστικό σύστημα δεν έχει καταφέρει να ενσωματώσει την αγανάκτησή του, ανησυχώντας για τη ριζοσπαστικοποίησή της, δείχνει ότι για το κεφάλαιο και τα κόμματά του, ο «νούμερο ένα» κίνδυνος είναι να έρθουν οι εργαζόμενοι και ο λαός στο προσκήνιο, η συμμαχία τους να καθορίσει τις εξελίξεις. Πυξίδα γι' αυτό, αποτελεί η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, οι μάχες που δίνουν καθημερινά οι ταξικές δυνάμεις στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές, για να εμποδίσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, συγκεντρώνοντας δυνάμεις για την ανατροπή της πολιτικής που τα επιβάλλει. Οι αγώνες και η συσπείρωση μ' αυτό το περιεχόμενο πρέπει να ενταθούν το επόμενο διάστημα. Να μεγαλώσουν τα ρήγματα που ήδη υπάρχουν στο αστικό σύστημα, μέχρι να το καταστήσουν ανήμπορο να σταθεί στα πόδια του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ