Καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι όλα τα «φάρμακα» που προτείνουν οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση προϋποθέτουν το τσάκισμα των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων, ώστε να μειωθεί δραστικά η τιμή της εργατικής δύναμης και να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα μονοπώλια κατά την επάνοδό τους στην κούρσα της κερδοφορίας.

Το ξεχαρβάλωμα των εργατικών δικαιωμάτων δεν περιορίζεται στην «υπερχρεωμένη Ελλάδα». Και είναι παντού τα ίδια, όπως φαίνεται από τα μέτρα που εφαρμόζονται και στην Ελλάδα και στη Γαλλία και στη Γερμανία. Χτες, η γαλλική κυβέρνηση εξήγγειλε μέτρα για την άμεση αντιμετώπιση της ανεργίας, με τον πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί να ξεκαθαρίζει ότι η στήριξη της ανταγωνιστικότητας των γαλλικών επιχειρήσεων προϋποθέτει τη μείωση του «κόστους εργασίας».

Το «πακέτο» για την «καταπολέμηση της ανεργίας» ανέρχεται στα 430 εκατ. ευρώ και τα χρήματα αυτά θα χρησιμοποιηθούν κυρίως για την υποστήριξη της μερικής απασχόλησης, για τις φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις (άνω των 20 εργαζομένων) που θα απασχολούν για ένα εξάμηνο νέους κάτω των 26 ετών, καθώς και για την κατάρτιση των μακροχρόνια ανέργων. Εξάλλου, η γαλλική κυβέρνηση προωθεί τον «κοινωνικό ΦΠΑ», που προβλέπει την απαλλαγή των επιχειρήσεων από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών και την αναπλήρωση των εισφορών αυτών στα Ταμεία μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ σε εισαγόμενα προϊόντα. Δηλαδή, την αύξηση του μεριδίου της υπεραξίας που καρπώνονται τα μονοπώλια και το φόρτωμα με επιπλέον βάρη στους εργαζόμενους - καταναλωτές. Είναι φανερό ότι και το κείμενο έξι σημείων με τίτλο «Τρόποι εξόδου από την κρίση - Ενδυνάμωση της ανάπτυξης τώρα», το οποίο προωθούν η Γαλλία και η Γερμανία ενόψει της Συνόδου Κορυφής μιλάει για «καταπολέμηση της ανεργίας των νέων» και θα περνάει επίσης μέσα από το τσάκισμα του σταθερού χρόνου εργασίας, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και την ενίσχυση της μισής δουλειάς - μισού μισθού που σπρώχνει στην εξαθλίωση μεγάλες μάζες εργαζομένων.

Αφού συνυπόγραψαν και έβαλαν πλάτες για να εφαρμοστούν οι αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που περιλάμβανε η «Ατζέντα 2001» από κοινού με την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκ. Σρέντερ, τα γερμανικά συνδικάτα παριστάνουν τώρα τον έκπληκτο και κάνουν έναν «αρνητικό απολογισμό». Ειδικά για τη «μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας», που μέσω του θεσμού της «μίνι απασχόλησης», τσάκισε τους μισθούς και έκανε καθεστώς τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για το «θαύμα» της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών μονοπωλίων. Το προσκείμενο στα γερμανικά συνδικάτα ίδρυμα κοινωνικών ερευνών «Χανς - Μπέκλερ» σε μελέτη του διαπιστώνει ότι σχεδόν το 90% των θέσεων εργασίας των «μισοαπασχολούμενων», δηλαδή 7 εκατομμύρια εργαζόμενοι, ανήκει στους χαμηλόμισθους ή πολύ χαμηλόμισθους, δηλαδή σε μισθούς πείνας. Δεν μπορούσε, βέβαια, να είναι αλλιώς, αφού πρόκειται για «μισθούς», που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ το μήνα, που επιπλέον είναι απαλλαγμένοι εντελώς από ασφαλιστικές και άλλες εργοδοτικές εισφορές, γεγονός που απαγορεύει την πρόσβασή τους στο δημόσιο σύστημα Υγείας και σε συντάξεις όταν γεράσουν! Αυτό ακριβώς είναι το μοντέλο της «ευελφάλειας», που έχουν αποφασίσει οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ να εφαρμόσουν σε όλες τις χώρες, ξεπερνώντας βέβαια το παράδειγμα της Γερμανίας για να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα μονοπώλια κάθε χώρας. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή θα είναι η κατάληξη του «διαλόγου» των κοινωνικών εταίρων - κυβέρνησης μαύρου μετώπου και τρόικας, αν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν απαλλαγούν από την εξουσία των μονοπωλίων.