Αφού συνυπόγραψαν και έβαλαν πλάτες για να εφαρμοστούν οι αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που περιλάμβανε η «Ατζέντα 2001» από κοινού με την κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκ. Σρέντερ, τα γερμανικά συνδικάτα παριστάνουν τώρα τον έκπληκτο και κάνουν έναν «αρνητικό απολογισμό». Ειδικά για τη «μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας», που μέσω του θεσμού της «μίνι απασχόλησης», τσάκισε τους μισθούς και έκανε καθεστώς τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για το «θαύμα» της ανταγωνιστικότητας των γερμανικών μονοπωλίων. Το προσκείμενο στα γερμανικά συνδικάτα ίδρυμα κοινωνικών ερευνών «Χανς - Μπέκλερ» σε μελέτη του διαπιστώνει ότι σχεδόν το 90% των θέσεων εργασίας των «μισοαπασχολούμενων», δηλαδή 7 εκατομμύρια εργαζόμενοι, ανήκει στους χαμηλόμισθους ή πολύ χαμηλόμισθους, δηλαδή σε μισθούς πείνας. Δεν μπορούσε, βέβαια, να είναι αλλιώς, αφού πρόκειται για «μισθούς», που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ το μήνα, που επιπλέον είναι απαλλαγμένοι εντελώς από ασφαλιστικές και άλλες εργοδοτικές εισφορές, γεγονός που απαγορεύει την πρόσβασή τους στο δημόσιο σύστημα Υγείας και σε συντάξεις όταν γεράσουν! Αυτό ακριβώς είναι το μοντέλο της «ευελφάλειας», που έχουν αποφασίσει οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ να εφαρμόσουν σε όλες τις χώρες, ξεπερνώντας βέβαια το παράδειγμα της Γερμανίας για να γίνουν πιο ανταγωνιστικά τα μονοπώλια κάθε χώρας. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή θα είναι η κατάληξη του «διαλόγου» των κοινωνικών εταίρων - κυβέρνησης μαύρου μετώπου και τρόικας, αν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν απαλλαγούν από την εξουσία των μονοπωλίων.