ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι υποκρισίες των οπορτουνιστών για την Κούβα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Να σημειωθεί ακόμα ότι το ΠΑΜΕ αρνήθηκε για ιδεολογικούς λόγους, όπως υποστήριξε, να στηρίξει ψήφισμα αλληλεγγύης για την Κούβα, (υπερψηφίστηκε από ΠΑΣΚΕ και Αυτόνομη Παρέμβαση), υποστηρίζοντας ότι μόνο το ίδιο "στηρίζει την Κούβα και το λαό της"». Το απόσπασμα προέρχεται από το ρεπορτάζ της χτεσινής «Αυγής» και επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά το απύθμενο θράσος των οπορτουνιστών στην πρεμούρα τους να συκοφαντήσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και να συγκαλύψουν τις πραγματικές τους θέσεις απέναντι στον ηρωικό λαό της Κούβας και τους αγώνες του ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.

Το ψήφισμα που κατέθεσε η Αυτόνομη Παρέμβαση στην αρμόδια επιτροπή του συνεδρίου της ΓΣΕΕ, εκτός από άοσμο και άγευστο ως προς την ουσία του ζητήματος, απόφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι ακόμα και να αναφέρει λέξεις όπως «Ευρωπαϊκή Ενωση» και «Ιμπεριαλισμός». Δεν έλεγε κουβέντα για τους 5 Κουβανούς ήρωες που παραμένουν φυλακισμένοι στα μπουντρούμια των ΗΠΑ και για την αποφυλάκιση των οποίων εξελίσσεται παγκόσμια καμπάνια από οργανώσεις και κινήματα, ανάμεσά τους το ΚΚΕ, η ΚΝΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Το βράδυ της Παρασκευής, άλλωστε, το ΠΑΜΕ διοργάνωσε μια ακόμα εκδήλωση αλληλεγγύης με αυτό ακριβώς το αίτημα.

Αυτό το ψήφισμα ήθελε να «περάσει» η παράταξη του ΣΥΝ, πιστή στην άποψη ότι το χέρι που σε ταΐζει δεν πρέπει να το δαγκώνεις και πως καλύτερος τρόπος για να θολώσεις τα νερά δεν υπάρχει από το να δίνεις και στο ληστή ψωμί και στο χωροφύλακα χαμπέρι. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο ορισμός του οπορτουνισμού και μόνο έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί ο όψιμος καημός τους για την Κούβα.

Στο στόχαστρο η συνδικαλιστική δράση

Μια πλευρά της εντεινόμενης επιθετικότητας της εργοδοσίας και των κυβερνήσεών της σε βάρος της εργατικής τάξης περιέγραψε ο Κ. Αρτεμίου, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων στα Εμφιαλωμένα Ποτά, μιλώντας στο 33ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Στο πλαίσιο των λυσσαλέων συνδικαλιστικών διώξεων που έχουν εξαπολύσει οι μεγαλοεργοδότες, στις 18 Ιούνη οδηγούνται για μια ακόμη φορά στο εδώλιο 12 στελέχη της ΠΟΕΕΠ, με κατασκευασμένες κατηγορίες. Μόνο το 2006, η Ομοσπονδία έκανε 92 συνολικά παραστάσεις στα δικαστήρια, ξοδεύοντας πάνω από 150.000 ευρώ στις δίκες! Ποσά αστρονομικά όταν πρόκειται για συνδικάτα, γεγονός που αποδεικνύει ότι στόχος της εργοδοσίας, πέρα από την τρομοκράτηση των εργαζόμενων, είναι και η οικονομική τους εξουθένωση, με στόχο την παράλυσή τους.

Δασοκτόνες μεθοδεύσεις

Και το ΓΕΩΤΕΕ - έστω και με καθυστέρηση - με ανακοίνωσή του τοποθετείται κατά του έργου «Οριοθέτηση Δασών και Δασικών Εκτάσεων», που δρομολογεί με αντιεπιστημονικές μεθοδεύσεις η «Κτηματολόγιο ΑΕ».

Θυμίζουμε ότι πριν μερικές βδομάδες ο «Ρ» είχε αποκαλύψει - και με σχετικά ντοκουμέντα - την αντιεπιστημονικότητα της μεθόδου αυτής, με βάση την οποία υπάρχει κίνδυνος τεράστιων αποκλίσεων και άρα αποχαρακτηρισμού έως και του 30% του δημόσιου δασικού πλούτου της χώρας και παράδοσής του στην εμπορευματοποίηση και οικοπεδοποίηση από το μεγάλο κεφάλαιο.

Το ΓΕΩΤΕΕ, όπως και οι δασολόγοι, προτείνουν να ξεκινήσει αμέσως η κατάρτιση του δασικού κτηματολογίου με επιστημονικό τρόπο, ενώ προτείνουν και εναλλακτικές λύσεις - την αλλαγή του φυσικού αντικειμένου του έργου - για να μην πεταχτούν στο βρόντο τα κονδύλια που διαχειρίζεται η «Κτηματολόγιο ΑΕ» για την οριοθέτηση των δασών.

Αλήθεια - μετά τις εξελίξεις αυτές - ποια είναι τελικά η θέση του ΥΠΕΧΩΔΕ που εποπτεύει την «Κτηματολόγιο ΑΕ»; Θα προχωρήσει στις δασοκτόνες μεθοδεύσεις ή όχι;

Ξεχειλώνουν... τις εκπτώσεις

Ξεχειλώνει ακόμα περισσότερο την ήδη μεγάλη διάρκεια των εκπτώσεων η κυβέρνηση, καθώς με τροπολογία που φέρει τη βούλα του υπουργείου Ανάπτυξης οι χειμερινές εκπτώσεις θα ξεκινούν πλέον στις 15 Γενάρη και θα διαρκούν μέχρι τις 28 Φλεβάρη. Συνολικά, δηλαδή, πλέον των έξι εβδομάδων. Το καλοκαίρι θα ξεκινούν στις 15 Ιούλη και θα διαρκούν μέχρι τις 31 Αυγούστου.

Λες κι αυτό που λείπει από τους εργαζόμενους για να ψωνίσουν, είναι η διάρκεια των εκπτώσεων και όχι το άδειο πορτοφόλι και η αδυναμία τους να καλύψουν βασικές ανάγκες της καθημερινότητάς τους...

Αύξηση της φτώχειας

Η οικονομία «πάει καλά» διαβεβαιώνουν με κάθε ευκαιρία ο πρωθυπουργός και άλλα στελέχη της κυβέρνησης της ΝΔ, προσπαθώντας να αποδείξουν πως η οικονομική πολιτική που εφαρμόζουν «αποδίδει καρπούς». Τα ίδια περίπου επιχειρήματα πρόβαλαν μέχρι το Μάρτη του 2004 - που έχασαν τις εκλογές - και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Παρά το γεγονός, όμως, ότι η ελληνική οικονομία εξακολουθεί, για πολλοστή χρονιά, να πηγαίνει καλά, οι εργαζόμενοι, ούτε το βλέπουν ούτε το νιώθουν. Αντίθετα, οι άνθρωποι του μόχθου και της δουλιάς, που συμβάλλουν στην αύξηση του εγχώριου πλούτου (ΑΕΠ), τα φέρνουν βόλτα όλο και πιο δύσκολα. Κι αυτό γιατί οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, «αποδίδουν καρπούς» μόνο για λίγους. Είναι πολιτικές, που συμπιέζουν συνεχώς την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, για να αυξήσουν τα κέρδη και υπερκέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Αδιάψευστος μάρτυρας των παραπάνω είναι και τα εξής: Η εισοδηματική πολιτική που αποφάσισε να εφαρμόσει η κυβέρνηση το 2007 στο δημόσιο τομέα, στρώνοντας έτσι το δρόμο για την εφαρμογή ανάλογης εισοδηματικής πολιτικής και στον ιδιωτικό τομέα, με το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή. Το σχετικό νομοσχέδιο - αναμένεται να ψηφιστεί σήμερα - προβλέπει ότι και φέτος οι ονομαστικές αυξήσεις των μισθών και συντάξεων στο Δημόσιο, θα κινηθούν στον αστερισμό της λιτότητας. Σε επίπεδα μικρότερα και από το 3%, που ισοδυναμεί με αύξηση 80 λεπτά την ημέρα! Η φορολογική πολιτική, με την οποία φορτώνονται νέα βάρη στα πλατιά λαϊκά στρώματα, ενώ παράλληλα διευρύνονται οι φοροαπαλλαγές και τα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο. Η τιμολογιακή πολιτική, που αναπαράγει το όργιο ακρίβειας. Είναι κοινό μυστικό, ότι οι ισχνές ονομαστικές αυξήσεις που θα δοθούν φέτος στις αυξήσεις μισθών και συντάξεων του Δημοσίου, έχουν ήδη εξανεμιστεί από την ακρίβεια (τσουχτερές αυξήσεις στις τιμές τροφίμων, φαρμάκων και άλλων ειδών ή υπηρεσιών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Η προκλητική αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων, που καταγράφεται με διψήφια και τριψήφια ποσοστά.

Κι όμως, οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - που συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος από τους δύο υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου - προσπαθούν να θολώσουν τα νερά. Προσπαθούν να αποδείξουν ότι φροντίζουν για το καλό των εργαζομένων! Παραβλέπουν, το γεγονός ότι, συνέπεια των πολιτικών τους, το 70% των συντάξεων βρίσκονται κάτω από 500 ευρώ και οι εργαζόμενοι στενάζουν από την ακρίβεια και την υπερχρέωση στις τράπεζες. Στα πλαίσια αυτά, οι υπουργοί και άλλα στελέχη της κυβέρνησης υποστηρίζουν πως οι αυξήσεις των μισθών θα ξεπεράσουν την αύξηση του ΑΕΠ, ενώ η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ - ξεχνώντας την πρακτική επί των ημερών διακυβέρνησής του - κάνει υποκριτικά τώρα λόγο για εισοδηματική πολιτική λιτότητας.

Σε αντίθεση με τους μονομάχους του δικομματισμού και τους κάθε είδους συνοδοιπόρους τους, το ΚΚΕ: Καταψήφισε την εισοδηματική πολιτική του 2007. Πρότεινε εισαγωγικό μισθό 1.300 ευρώ με κλιμάκωση ανάλογα με τα χρόνια και ενσωμάτωση των διαφόρων επιδομάτων στο βασικό μισθό. Κάλεσε τους εργαζόμενους να εντείνουν τον αγώνα τους για την ανατροπή των πολιτικών που υπηρετούν το κεφάλαιο.