ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 21 Ιούνη 2002
Σελ. /40
Απύθμενο θράσος και υποκρισία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπόλικες παροιμίες έχει ο λαός μας, σχετικά με την περίπτωσή τους. Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι. Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Σηκώθηκαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι. Λέει ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα. Αυτές είναι μερικές, ίσως, υπάρχουν κι άλλες. Ολες μαζί, πάντως, οι προαναφερόμενες, ίσως, δε φτάνουν, για να αποδώσουν το μέγεθος της υποκρισίας, του θράσους και της προκλητικότητας του Ν. Κωνσταντόπουλου και της ηγεσίας του ΣΥΝ.

Δε φτάνει, που ένα --τουλάχιστον-- χρόνο, τώρα, παρέχουν απλόχερα άλλοθι στην κυβέρνηση και την αντεργατική της πολιτική, είτε μετέχοντας στις διαδικασίες του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης και της κοροϊδίας, είτε κάνοντας πλάτες στους κυβερνητικούς συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ. Δε φτάνει, που έδωσαν τη συμβολή τους στην αποδυνάμωση των εργατικών κινητοποιήσεων, μετά τις περσινές, μεγάλες απεργίες, για τις «προτάσεις Γιαννίτση» και στην καλλιέργεια σύγχυσης και αυταπατών, για τις δήθεν νέες και βελτιωμένες προτάσεις της κυβέρνησης. Ερχονται, τώρα και καταγγέλλουν το ΚΚΕ, ότι --μαζί με τη ΝΔ-- διευκολύνει την κυβέρνηση, επειδή αποχώρησε από την κατ' άρθρο συζήτηση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου στη Βουλή, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση και την πολιτική της.

Προφανώς, δεν έχουν ιερό και όσιο οι άνθρωποι. Και, βέβαια, δε γνωρίζουν, ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί...

Τα εφοπλιστικά κέρδη

Η μεταφορά ενός ΙΧ αυτοκινήτου από το λιμάνι του Πειραιά στη Νάξο στοιχίζει 61 ευρώ ( 20.786 δρχ.) και βέβαια άλλα 61 ευρώ στοιχίζει η επιστροφή του και πάλι στο λιμάνι του Πειραιά. Σύνολο, δηλαδή, 122 ευρώ, ή 41.550 δρχ. Η μεταφορά όμως ενός επιβατικού ΙΧ από το λιμάνι της Πάτρας στην Ανκόνα της Ιταλίας στοιχίζει 55 Ευρώ ή 18.741 δρχ. Και, όμως, η απόσταση Πειραιάς - Νάξος καλύπτεται σε 7 ώρες, ενώ το ταξίδι Πάτρα - Ανκόνα σε 24 ώρες, είναι δηλαδή 3,5 φορές μεγαλύτερο. Γιατί, άραγε, η μεταφορά του ΙΧ στοιχίζει περισσότερο στην πρώτη περίπτωση;. Η απάντηση φυσικά δεν είναι δύσκολη. Πρόκειται ακριβώς για την πολιτική των ληστρικών τιμολογίων που επιβάλλουν οι εφοπλιστές, για να αποσπάσουν υπερκέρδη. Και αυτό είναι το λιγότερο αν σκεφτούμε ότι είναι οι ίδιοι που υπερφορτώνουν τους μήνες αιχμής ακόμη και σαπιοκάραβα, στέλνοντας ανύποπτους επιβάτες στο φούντο της θάλασσας. Είναι οι ίδιοι, τα συμφέροντα των οποίων προάσπιζε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σπάζοντας τα κεφάλια των απεργών ναυτεργατών στις 19 του Μάη.

Με λίγα λόγια, οι εφοπλιστές ληστεύουν τους επιβάτες και «παίζουν» με τη ζωή τους, ενώ η κυβέρνηση έχει αναλάβει να προστατεύει και να εφαρμόζει το πλαίσιο της εγκληματικής ασυδοσίας τους.

Στο ... σφυρί και τα σχολεία

Η πολιτική της πολύμορφης ιδιωτικοποίησης της Παιδείας δεν είναι, βέβαια, αποκλειστικά και μόνον ελληνικό φαινόμενο. Μπορεί, ν' αλλάζουν οι ρυθμοί, οι μορφές ή η έκταση, αλλά η πολιτική αυτή ακολουθείται και εφαρμόζεται, σ' όλες τις καπιταλιστικές χώρες, τόσο από κεντροαριστερές όσο και από κεντροδεξιές κυβερνήσεις. Περισσότερο «προχωρημένες» είναι οι ΗΠΑ, όπου η κυβέρνηση Μπους, με το πρόσχημα της «βελτίωσης» των σχολείων, αναθέτει τη διαχείρισή τους σε ιδιωτικές εταιρίες. Ηδη, στη Φιλαδέλφεια, σχεδιάζεται να παραδοθούν 45 σχολεία της πόλης στην Edison Schools Inc., μια εταιρία που διαχειρίζεται σήμερα 136 δημόσια σχολεία σε διάφορες πολιτείες με τη συμμετοχή 74.000 μαθητών και η οποία παρουσιάζει σαφείς τάσεις επέκτασης. Και, βέβαια, η προαναφερόμενη εταιρία έχει καταφέρει να αυξήσει σοβαρά τα κέρδη της, από την εκμετάλλευση --ουσιαστικά-- των σχολείων και, πάντα, στο όνομα της καλύτερης διαχείρισής τους. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, και με την παρεχόμενη μόρφωση και τις επιδόσεις των μαθητών, που αποτέλεσαν και το πρόσχημα για το εγχείρημα.

Το ερώτημα, που έχουμε, είναι πότε θα εμφανιστούν οι αντίστοιχες ...ιδέες και στη χώρα μας, αφού η Παιδεία, μάλλον, πέφτει βαριά στο «κράτος στρατηγείο» του Κ. Σημίτη --μαζί και η ταλαίπωρη Τοπική Αυτοδιοίκηση...


Ο «νόμος» τους

Κι αν ψηφιστεί

και «νόμος» γίνει

όλη η Ελλάδα

θα τον φτύνει

και θα αντιδρά

και θα παλεύει

να μη σταθεί

ο «νόμος» χλεύη!

* * *

Κι αν ψηφιστεί

με το «έτσι θέλω»

αυτό το αίσχος,

το «καπέλο»

με τη γροθιά

σφιχτή στα ύψη

η εργατιά

θα τον συντρίψει!

* * *

Κι αν ψηφιστεί

η «λαιμητόμος»

για μας ποτέ

δε θα 'ναι νόμος

κι αν με το ζόρι

εντέλει ισχύσει

πολύ δεν πρόκειται

να ζήσει,

θα δείτε ο κόσμος

θα τον σκίσει!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Εξεγείρονται» οι ένοχοι!

Ο... σπαραγμός για τον τουρισμό και την εθνική οικονομία, κυριαρχεί στα πάσης φύσεως Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ενώ οι ναυτεργάτες δίνουν τον απεργιακό αγώνα τους. Μεγάλα και μικρά συμφέροντα ένωσαν τη φωνή τους δήθεν για να υπερασπιστούν τους κατοίκους των νησιών που ο ανεφοδιασμός τους εμποδίζεται. Τους «άτυχους» εκδρομείς που η διαφυγή τους από την ασφυκτική πρωτεύουσα ακυρώνεται. Τους «δύστυχους» ξενοδοχοϋπαλλήλους που το μεροκάματό τους απειλείται από τη μη προσέλευση τουριστών. Σεισμός, λοιμός και καταποντισμός από την απεργία των ναυτεργατών, που παλεύουν για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα και μέσα από αυτό τον αγώνα υπερασπίζονται την ύπαρξή τους στην ακτοπλοΐα με όρους αξιοπρέπειας στη δουλιά και στην αμοιβή. Ενα δύσμορφο μέτωπο από κυβερνητικά στελέχη, προεξάρχοντος του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, εφοπλιστές, στελέχη της αντιπολίτευσης, ταξιδιωτικούς πράκτορες και «κοινωνικά αυτοματοποιημένους» υποψήφιους ταξιδιώτες, λυσσομανά εναντίον τους και επικαλείται συνέπειες για τις οποίες στην πραγματικότητα αδιαφορεί εντελώς.

Αλλά τα επιχειρήματά τους είναι κίβδηλα και η αντίδρασή τους μονάχα ένα σκοπό έχει. Το χτύπημα οποιουδήποτε μπαίνει εμπόδιο στα κέρδη, τη συντριβή οποιουδήποτε σηκώσει το ανάστημά του στη συνεχή εκμετάλλευση. Κυβέρνηση και εφοπλιστές χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους κατοίκους των νησιών! Των νησιών που επί 365 μέρες το χρόνο ζουν τις συνέπειες μιας δεδομένης πολιτικής που γεννά την ερήμωση, την παραγωγική διάλυση, το οικονομικό αδιέξοδο. Γιατί ποιοι είναι αυτοί που καταδικάζουν τα νησιά στην απομόνωση διαμορφώνοντας τις ακτοπλοϊκές γραμμές με κριτήριο το υπερκέρδος; Ποιοι είναι αυτοί που αυξάνουν τα ναύλα ψαλιδίζοντας το δικαίωμα των νησιωτών στην ελεύθερη μετακίνηση; Ποιοι είναι αυτοί που συνεχίζουν να δρομολογούν υπερήλικα πλοία για να στοιβάζονται σε αυτά οι φτωχοί; Πάντως όχι οι ναυτεργάτες. Και οι ξενοδόχοι που σκίζουν τα «ιμάτιά» τους για το μεροκάματο των εργαζόμενων στον τουρισμό, ας μας πουν - αν τολμούν - ποιο είναι αυτό το μεροκάματο και ποιος κλέβει ένσημα, υπερωρίες και δεδουλευμένα από αυτούς τους εργαζόμενους!

Ο αγώνας των ναυτεργατών δεν είναι μόνο δικός τους αγώνας. Γιατί αυτή η απεργία, όπως και κάθε άλλος αγώνας των εργαζομένων, αποτελεί ισχυρό εμπόδιο στην ασυδοσία του κεφαλαίου και στην πολιτική αυθαιρεσία της κυβέρνησης. Στο χώρο της ακτοπλοΐας οι ναυτεργάτες αποτελούν τη μοναδική εγγύηση των επιβατών και των κατοίκων των νησιών. Είναι εκείνοι που κατήγγειλαν τον εγκληματικό ανταγωνισμό των εφοπλιστών και την κυβερνητική πολιτική που τσακίζει τα νησιά. Εκείνοι που έδωσαν μάχη για να μην αρθεί το καμποτάζ, για τη διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, για την προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Εκ των πραγμάτων αποτελούν τους φυσικούς συμμάχους και των κατοίκων των νησιών και των επιβατών και των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Γιατί και αυτός ο απεργιακός αγώνας μόνο θετικός μπορεί να είναι για οποιονδήποτε πλήττεται από την αντιλαϊκή πολιτική και τη δράση του κεφαλαίου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ