Εθαψαν για πάντα τον «ψυχρό πόλεμο», έγραφαν τις προάλλες οι περισσότερες των εφημερίδων, με αφορμή τη συμφωνία μείωσης των πυρηνικών όπλων από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία και την εισδοχή της δεύτερης στο ΝΑΤΟ. Προχτές, ο Τζορτζ Μπους παρουσίασε τη λεγόμενη πρωτοβουλία για μια νέα Κούβα, η οποία, πέρα από τη συνέχιση του παράνομου και εγκληματικού εμπάργκο, περιλαμβάνει ακόμη την παραπέρα, πολύμορφη ενίσχυση των αμερικανικών στηριγμάτων και των κάθε λογής πρακτόρων του ιμπεριαλισμού στο Νησί της Επανάστασης και θέτει προκλητικά στόχο της την ανατροπή του Φιντέλ Κάστρο και του κουβανικού σοσιαλιστικού καθεστώτος.
Δεν είδαμε, όμως, ούτε μια εφημερίδα, να χαρακτηρίζει -- με τη δική τους λογική -- ψυχροπολεμική τη νέα εκστρατεία του Μπους...
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχαμε την απόσυρση των αυτοκινήτων «παλιάς τεχνολογίας» και την κυκλοφορία των «καταλυτικών». Από το 2005 και σε εφαρμογή σχετικής οδηγίας της ΕΕ, αναμένεται να τεθούν σε κυκλοφορία τα αυτοκίνητα νέας, περισσότερο σύγχρονης, υποτίθεται, αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, τα οποία θα αντικαταστήσουν σταδιακά τα σημερινά «καταλυτικά». Ακούγεται, μάλιστα, ότι στα αυτοκίνητα νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας μπορεί να υπάρχει και «ημερομηνία λήξης». Με άλλα λόγια, δηλαδή, κάθε δέκα - δώδεκα ή και λιγότερα χρόνια οι Ευρωπαίοι πολίτες - μαζί και οι Ελληνες - θα καλούνται να ανανεώνουν τα αυτοκίνητά τους. Κι όλ' αυτά γίνονται, δήθεν, για την προστασία του περιβάλλοντος.
Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε ότι τα μεγάλα λόγια περί προστασίας του περιβάλλοντος είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και όλ' αυτά γίνονται για να πουλάνε και να κερδίζουν αμύθητα ποσά οι πολυεθνικές των αυτοκινήτων; Οποιος θέλει να προστατεύσει το περιβάλλον, αλλά και να εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική μεταφορών, ρίχνει το βάρος του στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πρώτα και κύρια σ' αυτά της σταθερής τροχιάς, τόσο στις αστικές, όσο και στις υπεραστικές συγκοινωνίες. `Η έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία ότι, αν υπήρχε σύγχρονο, γρήγορο και αξιόπιστο σιδηροδρομικό δίκτυο σε όλη την Ελλάδα - όπως επιτρέπουν και επιβάλλουν οι σημερινές δυνατοτητες και μέσα - θα κυκλοφορούσαν τόσα αυτοκίνητα στους δρόμους;
Ε, λαέ,
δεν είναι κρίμα
μια ζωή
να είσαι θύμα,
να 'σαι είλωτας
και δούλος
του συστήματος
ο μούλος
και την ψήφο σου
να δίνεις
σ' όσους έπρεπε
να «φτύνεις»;
* * *
Ε, λαέ,
σκέψου λιγάκι
πώς σε φέρνουνε
καπάκι,
με τι μάγια
σ' έχουν δέσει
και ανέχεσαι
το «φέσι»,
πώς την ψήφο
δίνεις πάλι
σ' όσους σ' έχουνε
χαμάλη;
* * *
Ε, λαέ,
αμάν, νισάφι,
όχι ψήφο πλέον
στράφι,
«όχι» σ' όποιον
κατεργάρη,
βάλε γνώση,
που να πάρει!