Ε, λαέ,

δεν είναι κρίμα

μια ζωή

να είσαι θύμα,

να 'σαι είλωτας

και δούλος

του συστήματος

ο μούλος

και την ψήφο σου

να δίνεις

σ' όσους έπρεπε

να «φτύνεις»;

* * *

Ε, λαέ,

σκέψου λιγάκι

πώς σε φέρνουνε

καπάκι,

με τι μάγια

σ' έχουν δέσει

και ανέχεσαι

το «φέσι»,

πώς την ψήφο

δίνεις πάλι

σ' όσους σ' έχουνε

χαμάλη;

* * *

Ε, λαέ,

αμάν, νισάφι,

όχι ψήφο πλέον

στράφι,

«όχι» σ' όποιον

κατεργάρη,

βάλε γνώση,

που να πάρει!