ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μαγιάτικες... φούντες

Είναι ίσως σύμπτωση! Αλλά οι κυριότερες προτάσεις για το διαχωρισμό σε «σκληρά» και «μαλακά», την αποποινικοποίηση της χρήσης και των πάσης φύσεως πλευρών της απελευθέρωσης των ναρκωτικών... άνθισαν το μήνα Μάη της τελευταίας δεκαετίας

Ηταν Μάης του 1992 όταν παρουσιάστηκε -ενόψει της κατάθεσης στη Βουλή νομοσχεδίου για τα ναρκωτικά απ' την τότε κυβέρνηση της ΝΔ- η κοινή πρόταση νόμου πέντει βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Κατσανέβας, Λαλιώτης, Μπένος, Λιάνης, Παπανδρέου) και δύο του ΣΥΝ (Κωνσταντόπουλος, Κουβέλης), με την οποία συμφώνησαν και οι Αδραχτάς και Τατούλης της ΝΔ για το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά.
Μάης ήταν και ο μήνας του 1997 που ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε «να δοθεί η δυνατότητα στο χρήστη κάνναβης να καλλιεργεί σπίτι του μια μικρή ποσότητα χασίς για δική του χρήση...».

Τη θέση αυτή ο Γ. Παπανδρέου τη συμπλήρωσε το Νοέμβρη του 1999 με την πρόταση «υπέρ της χορήγησης των ουσιών που χρειάζεται ένας εξαρτημένος επισήμως και νομίμως μέσα από το δημόσιο σύστημα υγείας». Κι ήρθε με «ανθρώπινη ευαισθησία» -κατά την έκφρασή του- να την υιοθετήσει ο τότε υφυπουργός Υγείας Θ. Κοτσώνης για τους «χρήστες του τελικού σταδίου».

Οποία όμως και πάλι σύμπτωση!

Είναι και πάλι ο Μάης του 2001 που αυτή η πρόταση βρίσκει τη νομοθετική φόρμουλα στην κοινή πρόταση νόμου των βουλευτών: Μ. Δαμανάκη και Φ. Κουβέλη (ΣΥΝ), Στ. Μπένου και Σπ. Βούγια (ΠΑΣΟΚ) και Π. Τατούλη (ΝΔ).

Μάης, ήταν όμως και πάλι, όταν ξεκίνησε η συζήτηση για τη χορήγηση των υποκατάστατων, με κύριο επιχείρημα τον «περιορισμό της βλάβης».

Εγιναν τα προγράμματα της μεθαδόνης με τελικό στόχο την απεξάρτηση -όπως έλεγε η υπουργική απόφαση. Τελικώς, μετατράπηκαν -σιωπηρώς- σε προγράμματα συντήρησης. Και ετοιμάζεται απ' τον Οργανισμό κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) σχέδιο για τη συνταγογράφηση υποκατάστατων απ' τους ψυχιάτρους («Αυγή» 1.6.2001)...

Τα επιχειρήματα υπέρ αυτών των προτάσεων ήταν να μην μπαίνει ο χρήστης στη φυλακή («μπαίνει απλός χρήστης και βγαίνει ηρωινομανής»), πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ασθενής, να αποκοπεί απ' τα νύχια του εμπόρου, και πάει λέγοντας.

Κοινός, πάντως, παρονομαστής αυτών των επιχειρημάτων ήταν η έλλειψη αναφορών στην πολυπλοκότητα του προβλήματος και των αιτιών που γεννούν το πρόβλημα της χρήσης και εγκαθιστούν την τοξικομανία ως τρόπο ζωής. Το ομολογεί, άλλωστε, και η εισηγητική έκθεση των πέντε που ξεκινά ως εξής: «Η παρούσα πρόταση νόμου δεν ευαγγελίζεται λύσεις που θα οδηγήσουν στην εξάλειψη του φαινομένου της κυκλοφορίας και χρήσης των ναρκωτικών ουσιών».

Πάντα το ΚΚΕ -και με εφόδιο τις παραδόσεις της κατοχής- αντιμετώπισε το πρόβλημα στην πολυπλοκότητά του και έδωσε βάρος στην πρόληψη και στην απεξάρτηση με βάση κυρίως τα πορίσματα των θεραπευτικών κοινοτήτων του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων και του «18 Ανω».

Το ΚΚΕ διαφώνησε με τα προγράμματα μεθαδόνης που εφαρμόστηκαν. Εντούτοις, όμως, μιλώντας στη Βουλή η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε: «Η μεθαδόνη μπορεί να βοηθήσει σε κάποιο αρχικό στάδιο της αποτοξίνωσης» (Βλέπε «Ρ» 31.8.1994).

Οταν επισκέφτηκε τον ΟΚΑΝΑ η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Με την κυβέρνηση έχουμε μια διαφωνία στο ζήτημα της μεθαδόνης. Δεν πιστεύουμε ότι πρέπει να λειτουργεί σαν συντήρηση της εξάρτησης. Σαν κόμμα δεν υπεισερχόμαστε στην κρίση και αξιολόγηση επιστημονικών μεθόδων για την αντιμετώπιση της εξάρτησης. Αυτό είναι δουλιά των επιστημόνων να το κρίνουν. Διαφωνούμε με το διαχωρισμό των ναρκωτικών σε "σκληρά και μαλακά" και δε δεχόμαστε ό,τι συντηρεί την εξάρτηση γιατί συντηρεί και τις αιτίες που δημιουργούν την εξάρτηση. Δεν είναι σωστό να βγαίνει ο κάθε υπουργός και να λέει τι πρέπει να γίνει. Γι' αυτά πρέπει να αποφασίζουν οι επιστήμονες. Πρέπει όλα τα προγράμματα να χρηματοδοτούνται». (Βλέπε «Ρ» 18.2.2000).

Ετσι, λοιπόν, με ανακοίνωση το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ (25.5.2001) κάλεσε το λαό και τη νεολαία να γυρίσει τις πλάτες στην πρόταση των πέντε για τις αυταπάτες που καλλιεργεί. Επικέντρωσε ξανά στην πρόληψη, την απεξάρτηση και την επανένταξη των απεξαρτημένων μέσα από κρατικές δομές και ζήτησε την αλλαγή του νομικού πλαισίου για να επιβληθούν αυστηρές ποινές στους εμπόρους και να αντιμετωπιστεί, με ιδιαίτερη μέριμνα και φροντίδα ο χρήστης, ώστε να μην κλείνεται «στις κοινές φυλακές μαζί με ποινικούς κρατούμενους», αλλά μέσα από ένα δίκτυο ειδικών και σωφρονιστικών - θεραπευτικών καταστημάτων, και με τη βοήθεια ειδικού Σώματος δικαστών, να του «επιβάλλουν» τη μοναδική ποινή: Της... απεξάρτησης.

Ε, λοιπόν, γι' αυτή την προσέγγιση ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος εγκάλεσε το ΚΚΕ για ακραία συντηρητική κοινωνική θεώρηση γιατί, όπως υποστήριξε, κινείται στην κατεύθυνση μεγαλύτερης καταστολής και πλέον γενικευμένης ποινικοποίησης. Ακόμα, παραποιώντας άρθρο του «Ριζοσπάστη» (που επισήμανε ότι η πρόταση των πέντε οδηγεί στη λογική του κράτους - ναρκέμπορα) επέστρεψε τους χαρακτηρισμούς του τύπου «ναρκέμποροι σε βάρος είτε του Συνασπισμού είτε των Βουλευτών που κατέθεσαν την πρόταση».

Και τα έλεγε αυτά όταν η πρόταση νόμου που υποστήριξε προτείνει -ας το πούμε κομψά- την επιχειρηματική δραστηριότητα τόσο στην πρόληψη όσο και στην απεξάρτηση! (Αρ 2, παρ.γ, Αρ. 6 παρ. 3 και αρ. παρ. 1 της πρότασης νόμου).

Στο ερώτημα, λοιπόν, μέσα ή έξω απ' τον Κορυδαλλό ο χρήστης, το ΚΚΕ έχει απαντήσει ξεκάθαρα: «Είμαστε αντίθετοι να γίνεται ο Κορυδαλλός χώρος υποδοχής των χρηστών. Πρέπει να πηγαίνουν σε θεραπευτικές κοινότητες και να δέχονται την ιατροφαρμακευτική και ψυχολογική υποστήριξη και όχι στις φυλακές που τους κάνουν και χειρότερα», έλεγε η Αλ. Παπαρήγα στο ραδιοσταθμό «Σκάι» στις 12.12.1997.

Και υπογράμμισε και τούτο η Αλ. Παπαρήγα για το χρήστη που γίνεται «βαποράκι»: «Είναι θύμα, είναι ασθενής. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια να καταλάβουμε την ευθύνη του, διότι ο ίδιος ο χρήστης υποταγμένος πια σ' αυτό το πάθος, μετατρέπει και άλλους σε θύματα. Ομως, η αντιμετώπισή του ως χρήστη, δεν μπορεί να είναι με κατασταλτικά μέτρα».

Το 1997 αναφέρθηκε και ο Ν. Κωνσταντόπουλος στην ευθύνη του χρήστη: «Πρέπει, έλεγε, ο χρήστης να αντιμετωπίζεται σαν ένα υπεύθυνο άτομο. Και πρέπει μέσα απ' την αντιμετώπισή του να συναισθάνεται και συνειδητοποιεί τις ευθύνες του για τη συμπεριφορά του, ενόσω είναι χρήστης» (Φαρμακευτικός Κόσμος, Μάρτης - Απρίλης 1997).

Οταν, όμως, υπάρχει απομάκρυνση απ' την Αριστερά τότε υπάρχει διολίσθηση στα υποκατάστατα της θεώρησης των πραγμάτων...

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Η επανάσταση των πράσινων πούρων

Στην αμερικάνικη ταινία θρίλερ, ο ταχυδρόμος, σύντροφοι, χτυπάει δυο φορές κι από ανάμεσα πουλάει και μπόλικο σεξ. Αλλωστε, αυτή η βιομηχανία προπαγάνδας καπιταλιστικών αξιών, που έχει εξ αρχής στηθεί στο Χόλιγουντ, χρησιμοποιεί τους καλλιτέχνες και την τέχνη αυτή καθαυτή, καθοριστικά σε βάρος τους. Ταλέντα και χαρίσματα ξεφτιλίζονται, υποδουλώνονται στο λαϊκίστικο σταριλίκι, συσκευάζονται ασφυκτικά στο «λαϊφστάιλ» και βγαίνουν στο σφυρί της ανελέητης κερδοσκοπίας. Είναι η λαμπερή (;) μορφή της διανοουμενίστικης βαρβαρότητας.

Ομως, τα αντίγραφα αυτών των προϊόντων είναι τρισχειρότερα από τα φιλμ του σωρού που συνοδεύουν τις μετρημένες στα δάχτυλα ετησίως, χολιγουντιανές παραγωγές απαιτήσεων. Ειδικά τα πολιτικά θρίλερ σαν κι αυτό με πρωταγωνιστή από το αντιδεξιό ΠΑΣΟΚ που παίζεται αυτές τις μέρες της ασφαλιστικής ληστείας του τρένου του λαού και της υπερπαραγωγής τύπου Ράμπο με θέμα - σενάριο τον «τρομονόμο».

Ο πρωθυπουργός προαναγγέλλει απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων του ΣΕΒ, όπου η κρίση των πυραύλων του κέρδους - στηρίξεων που απειλεί να εγκαταστήσει η ΝΔ τον απειλεί περισσότερο από ό,τι η Κούβα τις ΗΠΑ επί Κένεντι. Ο κακομοίρης ο Φιντέλ Σημίτης. Σκέτος Κάστρο της Κεντροαριστεράς, υπέστη ανυπολόγιστες θυσίες. Ξανάβγαλε το σκέτο πράσινο με τους ήλιους απ' τα διαφημιστικά σεντούκια, ξέχασε τις σημαίες και τα λάβαρα της ΕΕ με μπλε και χρυσό, φόρεσε γραβάτα με στάμπες από ώριμο γρασίδι και βγήκε στις ρούγες της ΚΕ του να πουλήσει πραμάτεια.

Κακούργοι βιομήχανοι, άθλιοι τραπεζίτες, βάρβαροι εμπόροι, τόσον καιρό σας φούσκωσα τα κέρδη και τώρα έρχεστε να μου πείτε ότι δε χορτάσατε», κοπτόταν ο επαναστάτης καθηγητής, ρίχνοντας κρυφές ματιές στον Τσε (Λαλιώτη) Πεχωδάρα. «Η Κουβαδοελλάς έχει βαθύτερο πάτο για το λαό της και δε θα πέσει στα χέρια του γαλάζιου εχθρού», αναφώνησε με πάθος ο Κάστρο Σημίτης και η κεντροεπιτροπική αίθουσα προβολής σείστηκε από το χειροκρότημα των ανταρτών του κεντροαριστερού καπιταλισμού. Πρωτοπαλίκαρα σαν τον κομαντάτε Πολυζωγόπουλο με το «καλάσνικοφ» του κοινωνικού διαλόγου υπό μάλης συγκρατήθηκαν να μην πυροβολήσουν στον αέρα της εργατιάς. Σ' ένα τραπέζι με λαϊκό εσπρέσο και φθηνές μπίρες, ο θεωρητικός της υπαλληλικής επαναστατικής υποεπιτροπής Πρωτόπαπας, σχεδίαζε τον εποικισμό μετά από βίαιη κατάληψη της βάσης του Γκουαντανάμο - Αλίμου - Βούλας - Βάρκιζας, με ευχαριστημένους ΕΚΑΣίτες που πεθαίνουν περήφανοι, όταν ο ΣΕΒ συμμερίζεται την απώλεια των κερδών τους.

Η επανάσταση των πράσινων πούρων, που ξέσπασε αυτό το Σαββατοκύριακο στο στρατηγείο του «Κάραβελ», άφησε άφωνη την ανθρωπότητα. Ο Αμερικανός που συζητούσε στη Σόφια την ...ανταλλαγή πληθυσμών στα Βαλκάνια άλλαξε σχέδια και πήγε να συγκεντρωθεί στο θέρετρο των Ιμίων. Ο Μπους ανακάλυψε πως η Γιάννα θέλει να κάνει την Αθήνα 2004, Αβάνα και πως ο Γιάννος είναι γοητευτικότερος από τον Ρέντφορντ. Ο Γιαννίτσης, ράφτης του Παναμά πήρε στην ταινία «η επανάσταση των πράσινων πούρων» σύμβουλο τον Μανουσογιαννάκη, κατέλαβε τη διώρυγα της Κορίνθου κι απειλεί με σοσιαλιστικό μπάντι - τζάμπινγκ ότι θα κερδίσει το τρόπαιο της γκαμήλας από τον Πάγκαλο, τον Ευθυμίου και τ' άλλα τα παιδιά.

Ο ρόλος του Κίμωνα παραμένει σιωπηλός στην ταινία. Σε συνεννόηση με τον Σταθόπουλο ανέλαβε να διεισδύσει στην ΚΝΕ. Στόχος του να πείσει τα παιδιά να τρώνε οικειοθελώς ξύλο και να μην εισπράττουν δικαιώματα οι οικογένειές τους από την απ' ευθείας μετάδοσή του.

Οταν ξημέρωσε του Αγίου Ιμπεριαλιστικού Πνεύματος, η επανάσταση των πράσινων πούρων είχε επικρατήσει. Η ταινία τέλειωσε. Στο πλάνο των τίτλων τέλους, βλέπαμε με δάκρυα στα μάτια απ' τη δικαίωση το στόλο των τζιπ πολυτελείας να παρελαύνει αργά και θριαμβευτικά μπροστά από το θώκο του Κακαουνάκη στο λόφο του Κολωνακίου TOP'S. Προς έκπληξή μας ήταν κενός. Ο Καρφόνικος του υπαρκτού κεντροαριστερισμού ήταν σε αποστολή μακριά σ' άλλα νησιά, ατσίγαρος και μόνος. Μερικοί που τον είδαν «live» είπαν ότι βλαστήμαγε...

Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Ιδού και το σκοταδιστικό πνεύμα της... . ΕΠΟΝ!

«Οταν οι διαφορετικές απόψεις, που εκφράζουν ακριβώς την αγωνία για την κοινωνική ευαισθησία και φροντίδα στους χρήστες και την αυστηρή δίωξη των εμπόρων, χαρακτηρίζονται απαξιωτικά και καταδικάζονται με απαράδεκτο σκοταδιστικό πνεύμα, που κυριαρχεί σε άλλες συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας, τότε η όποια επίκληση πολιτικών, δήθεν πρόληψης, είναι προσχηματική και αναποτελεσματική», είπε ο Ν. Κωνσταντόπουλος για την κριτική που άσκησε το ΚΚΕ.

Ετσι, όπως το πάνε, δεν αποκλείεται να αποδώσουν και σκοταδιστικό πνεύμα και στη θρυλική ΕΠΟΝ που το 1945 - σε πολύ δύσκολες συνθήκες - έδινε τη μάχη κατά των ναρκωτικών, όπως δείχνει η προκήρυξη που δημοσιεύουμε. Μάλιστα, ο Νίκος Καραντηνός, με άρθρα του, στο περιοδικό «Νέα Γενιά» αποκάλυψε το 1946 ότι το χασίς, ήταν δώρο «συμμαχικό», απ' το «εγγλέζικο χέρι που 'χει ξεσκολίσει στις αποικίες».

ΚΟΜΟΤΗΝΗ

Εκδήλωση για τον «τρομονόμο»

Εκδήλωση - συζήτηση για τον «τρομονόμο» με στόχο τη συγκρότηση «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» στο Νομό Ροδόπης, οργανώνει την Τετάρτη 6 Ιούνη στις 8μμ στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής, η Επιτροπή Πρωτοβουλίας στην οποία συμμετέχουν οι: Παπαδόπουλος Παύλος Πρόεδρος ΠΣΥΠ -ΟΤΕ, Βαβατσικλής Τάσος Αντιδήμαρχος Δήμου Κομοτηνής, Μποτρότσος Γιώργος Γεωπόνος, Ιωαννίδης Γιάννης εκπαιδευτικός, Βεκίνης Βασίλης εκπαιδευτικός, Φακιρίδου Γεωργία Πρόεδρος Συλλόγου Γυναικών.

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Βασίλης Καρύδης, επίκουρος καθηγητής εγκληματολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Δεν κυκλοφορεί την Τρίτη ο «Ριζοσπάστης»

Ο «Ριζοσπάστης», όπως και όλες οι καθημερινές πρωινές εφημερίδες, δε θα κυκλοφορήσει την Τρίτη, λόγω της αργίας του Αγίου Πνεύματος. Θα κυκλοφορήσει κανονικά και πάλι την Τετάρτη.