ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 4 Απρίλη 2003
Σελ. /40
Δεκανίκι του «καλού» ιμπεριαλισμού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Να φύγουμε από το ΝΑΤΟ ενισχύοντας την πολιτική άμυνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Η παραπάνω θέση-στόχος ανήκει στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ (ΕΚΦ) και, προφανώς, αντιπροσωπεύει και τις δυνάμεις, που το αποτελούν (ΣΥΝ, κλπ.). Τη διαβάσαμε, μάλιστα, σε μια προκήρυξη, η οποία φέρει στην κορυφή της το σύνθημα «Ενας άλλος κόσμος είναι εφικτός».

Με άλλα λόγια, το ΕΚΦ καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να επιλέξουν ανάμεσα στον «κακό» ιμπεριαλισμό του Μπους και του Μπλερ και στον «καλό» της ΕΕ (π.χ., της Γαλλίας και της Γερμανίας) και, βέβαια, να προτιμήσουν τον δεύτερο. Απεχθάνεται την πολιτική χειραφέτηση του λαϊκού κινήματος και καλλιεργεί την υποταγή του στον ιμπεριαλισμό της ΕΕ. Λες και η «πολιτική άμυνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης» δεν έχει όλα όσα ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά έχει και η «πολιτική άμυνας» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Λες και δεν είναι όλες σχεδόν οι χώρες-μέλη της ΕΕ και μέλη του ΝΑΤΟ. Λες και δεν πετσόκοψαν όλοι μαζί την πρώην Γιουγκοσλαβία, με πρώτους τους Ευρωπαίους. Λες και δε βομβάρδισαν όλοι μαζί τη Σερβία. Λες και αν αποκτήσει η ΕΕ μια λίγο-πολύ ισότιμη με τις ΗΠΑ στρατιωτική δύναμη, αυτή θα είναι δύναμη άμυνας και ειρήνης και όχι δύναμη εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της.

... το Κοινωνικό Φόρουμ

Ισως, βέβαια, οι του ΕΚΦ μας αντιτείνουν, ότι παλεύουν για μια «άλλη Ευρωπαϊκή Ενωση». Πόσο αλήθεια όμως είναι αυτό; Γράφουν στην ίδια προκήρυξη και κάτω ακριβώς από την αναφερόμενη στο προηγούμενο σχόλιο θέση - στόχο και το εξής: «Να διεκδικήσουμε μία άλλη Ευρωπαϊκή Ενωση, που να στηρίζεται στη συνοχή των λαών της και όχι των οικονομικών συμφερόντων».

Το πρώτο, που αξίζει να σημειώσουμε, είναι πως και οι Σημίτης, Μπλερ, Σιράκ, Σρέντερ, κλπ. για τη «συνοχή των λαών» λένε πως αγωνίζονται τόσα χρόνια τώρα και τα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους. Το δεύτερο αφορά στην ουσιαστική πλευρά του ζητήματος. Οσο θα υπάρχει και θα δρα το μεγάλο κεφάλαιο, οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια στην ΕΕ και στην κάθε χώρα - μέλος της, αυτό θα κυριαρχεί και τα λαϊκά συμφέροντα θα μπαίνουν στο περιθώριο. Οι ενδοκεφαλαιοκρατικές αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμοί θα βάζουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις. Θα μοιράζουν και θα ξαναμοιράζουν μεταξύ τους τον παραγόμενο πλούτο, τις αγορές και τις χώρες, πότε σε συνθήκες ιμπεριαλιστικών πολέμων και πότε σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης.

Ο «άλλος κόσμος είναι εφικτός», αλλά δε βρίσκεται στην ψευδαίσθηση του ανθρώπινου καπιταλισμού ή της ανθρώπινης ΕΕ. Βρίσκεται στο σοσιαλισμό, με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στην κάθε χώρα και την ανάδειξη της εργατικής τάξης και του λαού σε πραγματικούς πρωταγωνιστές της αντίστοιχης κοινωνίας.

Οι αλλαγές...

Αλλαξε και το κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ) τον τρόπο παρουσίασης των ειδήσεων γύρω από την αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ. Οπως και τα άλλα (κρατικά και ιδιωτικά κανάλια), έτσι και το ΑΠΕ - προφανώς, μετά και από σχετικά «παράπονα» του πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα - χαρακτηρίζει τις τελευταίες μέρες τους εισβολείς σαν «συμμάχους», ενώ την πρώτη βδομάδα του πολέμου τους αποκαλούσε αμερικανοβρετανικά στρατεύματα.

Είναι κι αυτή μια μικρή αλλαγή - μαζί με πολλές άλλες - που έκανε το ΑΠΕ (μαζί με τα άλλα τηλεοπτικά κανάλια), που υποτίθεται αποσκοπεί στον πιο αντικειμενικό τρόπο ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Θα θέλαμε να ρωτήσουμε τους υπεύθυνους του ΑΠΕ:

Είναι ή δεν είναι δυνάμεις εισβολής οι αμερικανοβρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις στο Ιράκ; Είναι ή δεν είναι επιθετικός, άδικος και παράνομος ο πόλεμος; Γιατί όχι μόνο δε χρησιμοποιούν τους προσδιορισμούς αυτούς, αλλά και αποδέχονται όλο και περισσότερο την ορολογία που χρησιμοποιεί ο Τ. Φρανκς, ο στρατηγός των εισβολέων;


Ιστορία τρόμου

Ητανε κάποιος μια φορά

που πήρε ένα μυδράλι

και να χτυπάει άρχισε

αμάχους στο κεφάλι

και κάθε που διέπραττε

κι έναν καινούριο φόνο,

έβγαινε κι έλεγε ο φονιάς

«τον κόσμο ελευθερώνω»!

*

Ητανε κάποιος μια φορά

που σκόρπαγε τη φρίκη,

να κάνει, θέλοντας, τη Γη

δοβλέτι του, τσιφλίκι

και ευτυχώς που οι λαοί

ξυπνήσαν κάποια μέρα

και να φωνάζουν άρχισαν

«κάτω του κόσμου λέρα»!


Ο οίστρος

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπάρχει αντίπαλο δέος

Η ανατροπή του σοσιαλισμού και η διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης έρχεται στις μέρες μας με δραματικό τρόπο στο παγκόσμιο προσκήνιο και θα συνεχίσει να έρχεται όλο και πιο έντονα, όσο το αντίπαλο δέος απέναντι στον όλο και πιο επιθετικό ιμπεριαλισμό θα είναι το ζητούμενο. Κοινός τόπος είναι πλέον για φίλους και εχθρούς του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι, εάν σήμερα υπήρχε η Σοβιετική Ενωση, οι εξελίξεις θα ήταν τελείως διαφορετικές. Θα λειτουργούσε, εκ των πραγμάτων, ανασχετικά στην επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και θα είχαν ένα αποκούμπι οι λαοί, η παγκόσμια εργατική τάξη, όποιος λαϊκός άνθρωπος ζει σ' αυτόν τον πλανήτη και θέλει να ελπίζει για το δικό του μέλλον.

Δεν ήταν απλά και μόνον η ισχύς της Σοβιετικής Ενωσης, που απέκρουε την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού. Αυτό, που, ουσιαστικά, καθιστούσε τον υπαρκτό σοσιαλισμό αντίπαλο δέος, ήταν οι ιδέες που εξέφραζε, οι αξίες που εκπροσωπούσε, που ενέπνεαν τους λαούς ενάντια σε κάθε είδους δυνάστες για τη διεκδίκηση της θέσης που τους ανήκει. Ηταν η πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης, που, με μεγάλο κόστος για την ίδια και υψηλό τίμημα για το λαό της, λειτουργούσε ευεργετικά για την υπεράσπιση της ειρήνης, τη διατήρηση και διεύρυνση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων και, γενικά, ενίσχυε, με διεθνική αλληλεγγύη, τα κινήματα απελευθέρωσης των λαών σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο ότι σ' αυτούς τους τομείς έχει εκδηλωθεί με τον πιο επιθετικό τρόπο η ρεβάνς του ιμπεριαλισμού, όπου δείχνει ωμά το πρόσωπό του.

Ωστόσο, αντίπαλο δέος υπάρχει και σήμερα, παρ' όλες τις δυσκολίες και τα πισωγυρίσματα. Μπορεί ν' αποτελέσει την ασπίδα και την αιχμή του δόρατος των λαών για την απόκρουση της ιμπεριαλιστικής επίθεσης και την κατάκτηση νέων θέσεων. Δεν είναι η ιμπεριαλιστική ΕΕ και ο πολεμοκάπηλος γαλλογερμανικός άξονας, που προβάλλουν οι ΣΥΝασπισμένοι. Είναι η ίδια η δύναμη των λαών, που αντιστέκονται στη «νέα τάξη». Είναι ο αγώνας τους ενάντια στον οδοστρωτήρα του ιμπεριαλισμού, είτε αυτός συνθλίβει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματά τους, είτε σπέρνει πολέμους και καταστροφές και ισοπεδώνει χώρες. Εξάλλου, στο κάτω - κάτω, είναι οι ίδιες δυνάμεις στις οποίες στηρίχτηκε και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Η εργατική τάξη και όλα τα κοινωνικά στρώματα, που ασφυκτιούν κάτω από την καταπίεση και την υπερεκμετάλλευση του κεφαλαίου. Πάνω στις δυνάμεις αυτές, θα οικοδομηθεί και σήμερα το αντίπαλο δέος απέναντι στον ιμπεριαλισμό. Αποτελεί πλέον ιστορική αναγκαιότητα. Είναι επιτακτική ανάγκη.

Το αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό μπορεί να οικοδομηθεί στο έδαφος κάθε χώρας - οι συνθήκες σήμερα ωριμάζουν - με το λαϊκό αγώνα. Τον αγώνα αυτό, που αναδεικνύει και ενισχύει τις δυνάμεις εκείνες, οι οποίες δίνουν προοπτική, συνέχεια και πολιτικό προσανατολισμό στο αντιπολεμικό κίνημα, στον καθημερινό αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και την απόκρουση της επιθετικότητας του κεφαλαίου. Το αντίπαλο δέος θα γίνεται πιο αποτελεσματικό και αξιόπιστο, όσο ο αγώνας γίνεται πιο μαζικός και πιο πολιτικοποιημένος. Τότε θα αποτελέσει πραγματική απειλή για την ίδια την εξουσία των μονοπωλίων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ