ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 7 Απρίλη 2009
Σελ. /40
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επιδιώκουν ανάκαμψη κερδών

Από το περασμένο φθινόπωρο που οι αστικές κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι το καπιταλιστικό σύστημα μπαίνει σε βαθιά και παρατεταμένη κρίση, οι κυβερνήσεις σε ΗΠΑ, ΕΕ και αλλού, έχουν εκταμιεύσει, επίσημα, αρκετά τρισεκατομμύρια, για να στηρίξουν την οικονομική δραστηριότητα διαφόρων επιχειρηματικών τομέων και συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων. Οπως αποδείχτηκε όμως, τα κεφάλαια αυτά ρίχτηκαν σε ...βαρέλι δίχως πάτο. Η κρίση όχι μόνο είναι εδώ, αλλά οι αρμόδιοι εκτιμούν ότι δεν έχουμε δει ακόμα το βάθος και την έκτασή της στην ολότητά τους.

Σε ένα τέτοιο σκηνικό συνήλθε τη βδομάδα που μας πέρασε, στο Λονδίνο, η Σύνοδος των εκπροσώπων των 20 ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη. Οι μεταξύ τους οξυμένες αντιθέσεις ήταν - και εξακολουθούν να είναι - τόσο έντονες, που κανείς δεν εκτιμούσε ότι οι G20 θα κατέληγαν σε σημαντικές αποφάσεις. Ούτε ακόμα και αυτοί που φέρονται να πιστεύουν ότι η κρίση είναι δυνατόν να μπει σε καλούπια και να ελεγχθεί, Ετσι και έγινε. Βέβαια, η μάζωξη του Λονδίνου απέδειξε ότι τα αντιτιθέμενα καπιταλιστικά συμφέροντα, μπορούν προς στιγμή να υποχωρήσουν και οι δυνάμεις του κεφαλαίου να εμφανιστούν με ενιαία τακτική, όταν αποφασίζονται μέτρα και ρυθμίσεις που σηματοδοτούν μια γενικευμένη κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στους λαούς. Οταν ο κύριος παρονομαστής των όποιων διαβουλεύσεων είναι η δημιουργία των απαραίτητων προϋποθέσεων για τη γρήγορη και μαζική ανάκαμψη της κερδοφορίας, τότε αναδεικνύεται σε παρονομαστή κοινό για όλες τις αντιδραστικές δυνάμεις.

Αυτό στο οποίο ουσιαστικά κατέληξαν οι G20 είναι η εκταμίευση ακόμα 800 δισεκατομμυρίων ευρώ, για την αντιμετώπιση της κρίσης. Πρόκειται όμως για κεφάλαια που στο μεγαλύτερο μέρος τους θα δοθούν από το ΔΝΤ στοχευμένα και με απόλυτο έλεγχο. Η αναβάθμιση του ρόλου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του ιμπεριαλιστικού αυτού δημιουργήματος που στόχος του είναι μέσα από τον εκβιασμό της χρηματοδότησης να καθορίζει τις τύχες των λαών, υπαγορεύοντας και επιβάλλοντας συγκεκριμένα αντιδραστικά προγράμματα οικονομικής πολιτικής και μέτρων, φανερώνει και την κύρια επιδίωξη των 20: Να προετοιμαστούν για την επόμενη μέρα. Μπορεί να τους ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις της κρίσης, ωστόσο εκείνο που καίει πιο πολύ, είναι να στριμώξουν όσο γίνεται περισσότερο τους εργαζόμενους, ώστε να μπουν στην επόμενη φάση του οικονομικού κύκλου έχοντας ξεδοντιάσει τους εργαζόμενους από δικαιώματα και κατακτήσεις.

Οι «οικονομικές ενισχύσεις» από το ΔΝΤ, υποχρεώνουν τις κοινωνίες που χρηματοδοτούνται να εφαρμόσουν συγκεκριμένα προγράμματα. Κύρια σημεία αυτών των προγραμμάτων, όπου κι αν εφαρμόστηκαν, είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η αποφασιστική μείωση των μισθών, η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση κάθε έννοιας συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, η καθολική εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας, η ιδιωτικοποίηση κάθε τομέα της οικονομίας, η λειτουργία της κοινωνίας συνολικά με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» και «επιχειρηματικότητα».

Αυτά όλα, που οι πάντες αναγνωρίζουν ως τα πλέον επώδυνα και επαχθή αντιλαϊκά μέτρα που επιβάλλει με το μαστίγιο το ΔΝΤ, για τους εργαζόμενους της χώρας μας δεν είναι πρωτάκουστα. Τα προβάλλει και τα επιδιώκει με το ...καρότο η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών. Κάτι που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής, ειδικά τώρα, που βαδίζουμε προς τις ευρωεκλογές και είναι απόλυτα αναγκαίο να «μαυριστεί» τόσο η ΕΕ, όσο και οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου!

Τι δουλειά έχει η αλεπού... στην απεργία;

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην «Καθημερινή της Κυριακής», ο Α. Καρκαγιάννης προσπαθεί να δώσει μια εικόνα των απεργιακών συγκεντρώσεων της περασμένης Πέμπτης, με σαφή στόχο να απαξιώσει, να λοιδορήσει το εργατικό κίνημα. Γι' αυτό και προσαρμόζει τα όσα θέλησε ο ίδιος να δει περιδιαβαίνοντας το κέντρο της Αθήνας στο συμπέρασμα ότι τα συνθήματα περί ανατροπής του καπιταλισμού προϋποθέτουν την αντικατάστασή του με «ένα άλλο σύστημα ανώτερο. Μέχρι σήμερα, τίποτα τέτοιο δε φάνηκε στον ορίζοντα. Οι απόπειρες να κατασκευαστεί κατέληξαν στην καταστροφή. Η μόνη λογική εμπειρία που έχουμε στην Ευρώπη τουλάχιστον είναι η λογικότερη και κοινωνικότερη διαχείριση του καπιταλισμού και όχι η καταστροφή του».

Αυτά λέει ο Καρκαγιάννης. Και για να στηρίξει το συμπέρασμά του, σχηματίζει την εικόνα που ο ίδιος θέλει, χωρίς να μπορέσει να κρύψει την ξινίλα του για το ΠΑΜΕ και την απεργιακή του διαδήλωση. Ο αρθρογράφος είδε την Πέμπτη απεργούς μόνο από το δημόσιο τομέα. Είδε συγκεντρώσεις που γίνονται αισθητές όχι λόγω του μεγέθους τους, αλλά λόγω της ενόχλησης που προκαλούν στους φιλήσυχους πολίτες. Είδε πρόσωπα χωρίς ενθουσιασμό, που εκτελούσαν απλά το καθήκον τους. Είδε μπλοκ του «ΚΚΕ (ΠΑΜΕ)» και ξεχωριστό μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, σαν να μην ήταν τα πανό του προσκολλημένα στη συγκέντρωση και την πορεία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ.

Αυτά είδε ο Καρκαγιάννης. Και μόνο μ' αυτά, τρόμαξε για την τύχη του καπιταλισμού και έσπευσε να πολυλογήσει στην «Καθημερινή» για την ανάγκη της σωτηρίας του, μέσα από μια καλύτερη διαχείριση. Κατανοητός ο φόβος του. Πολύ περισσότερο που ο Α. Καρκαγιάννης ξέρει καλά πως δε βλέπει τον κόσμο με τα ίδια μάτια που τον βλέπουν οι απεργοί. Οι χιλιάδες του ιδιωτικού τομέα που κυριάρχησαν στα μπλοκ του ΠΑΜΕ (και όχι του ΚΚΕ, όπως τον βολεύει να τα παρουσιάζει) και συμμετείχαν στην κινητοποίηση με κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους. Οι χιλιάδες αποφασισμένοι νεολαίοι, γυναίκες και μετανάστες που από μάχη σε μάχη γίνονται περισσότεροι. Το φόβο τους έχει ο Καρκαγιάννης και το σύστημα που υπηρετεί. Και είναι απόλυτα δικαιολογημένος...

Η αντιΚΚΕ εργολαβία...

Το ΒΗΜΑ ανέλαβε την Κυριακή την υπεράσπιση του Θ. Πάγκαλου για όλα όσα είπε το προηγούμενο διάστημα σε βάρος του ΚΚΕ και των στελεχών του. Ετσι τουλάχιστον εμφανίστηκε ένα κείμενο που στην πραγματικότητα ήταν μία ακόμα αντιΚΚΕ εργολαβία. Η εφημερίδα λοιπόν, ανέλαβε να εξηγήσει στους αναγνώστες της ότι ο Θ. Πάγκαλος επιτίθεται με πολιτικούς όρους, ενώ το ΚΚΕ κάνει «επίθεση επί των προσωπικών, για το φυσικό εκτόπισμα ή για τον παππού δικτάτορα».

Αφαιρούμε το γεγονός ότι αυτά τα περί προσωπικών που έχει πάρει τοις μετρητοίς η αρθρογράφος βρίσκονται στο χώρο της φαντασίας αλλά προφανώς, η ίδια, θεωρεί ότι όροι όπως «ομάδα ανθρώπων με ολοκληρωτική νοοτροπία», «γραφικοί», «τραμπούκοι», «...στελέχη του ΚΚΕ που πολυτελώς διαβιούν» και πολλά άλλα που αναφέρει ο Θ. Πάγκαλος σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», αποτελούν κοσμητικά επίθετα μιας απόλυτα θεμιτής πολιτικής πλατφόρμας. Δε φαίνεται να ενοχλείται καθόλου που στον άξονά της αυτή η πλατφόρμα έχει την απαγόρευση της δράσης του ΚΚΕ. «Το Κόμμα αυτό» λέει ο Πάγκαλος στη σχετική συνέντευξη για το ΚΚΕ, «κινείται στα όρια της νομιμότητας».

... προϋποθέτει ψέματα και διαστρεβλώσεις

Δεν προκαλεί εντύπωση πως το «ΒΗΜΑ» λέει για τη δήλωσή του («αν το ΚΚΕ νικούσε το 1949 τότε θα σκότωνε όλους τους αντιφρονούντες Ελληνες και ένα μέρος μελών και στελεχών του») ότι «σε μια συζήτηση τα πάντα επιτρέπονται». Τα αστικά ΜΜΕ πετούν τη σκούφια τους όταν δουν κάποιον να ξεσπαθώνει σε βάρος του Κόμματος. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Ετσι, το «ΒΗΜΑ», προκειμένου να χτυπήσει το ΚΚΕ, διαστρεβλώνει την αλήθεια και ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζει την υπόθεση ως «οι πολλοί που επιτίθενται σε έναν». Και θίχτηκε γιατί - όπως λέει - «αμφισβητούν την αυτενέργεια με ανακοινώσεις όπως "του έχουν αναθέσει καταμερισμό από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ"». Λες και θέλει ιδιαίτερη ευφυΐα για να καταλάβει κανείς ότι ο ρόλος που παίζει τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι ακριβώς αυτός. Σε αυτό τον καταμερισμό που είναι μόνιμος από την πλευρά της αστικής τάξης και τα κόμματά της, υπάρχουν και αντίστοιχοι καταμερισμοί στον αστικό Τύπο.

Η αρθρογράφος του πονήματος υπεράσπισης του Θ. Πάγκαλου (σ.σ. είναι η ίδια που πριν λίγες μέρες χαρακτήριζε το πανεπιστημιακό άσυλο «ιδιότυπο καθεστώς», «εντελώς passe» κατά τη γλώσσα των σαλονιών του Κολωνακίου και «λείψανο», που οφείλει την ύπαρξή του στο γεγονός ότι «αρκετός κόσμος» καταπιέζεται από τα «εύσημα αριστεροσύνης»).

Υ.Γ. Τα 80 χρόνια ιστορίας του ΚΚΕ γιορτάστηκαν το 1998. Το 2008 γιορτάστηκαν τα 90 χρόνια του ΚΚΕ. Καλό θα είναι όταν κάποιος από τον «καταμερισμό» χρεώνεται ΚΚΕ, να ξέρει τουλάχιστον τα βασικά.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ