«Διγλωσσία» ανακάλυψε ο αστικός Τύπος ανάμεσα στους δυο υφυπουργούς Παιδείας για το θέμα του «ελέγχου» των κολεγίων, επειδή ο Σπ. Ταλιαδούρος είπε ότι με το νόμο της ΝΔ μπαίνει τάξη και ελέγχονται τα κολέγια κι ο Αν. Λυκουρέντζος είπε ότι με βάση την απόφαση του ευρωδικαστηρίου φαίνεται ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα κολέγια που συμπράττουν με ξένα πανεπιστήμια. Η «Αυγή» μάλιστα ανακάλυψε και κυβερνητικό ρήγμα το οποίο τονίζει με τον τίτλο: «Σπάει το μέτωπο για τα κολέγια ο Λυκουρέντζος».

Ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση το καλοκαίρι θεσπίζει κάποιους υποτυπώδεις και σχεδόν ανούσιους ελέγχους, προκειμένου να αδειοδοτήσει τα κολέγια και σημειώνει ότι εφόσον τα (αδειοδοτημένα πια) κολέγια συνάψουν συμφωνίες με ξένα πανεπιστήμια, τότε ο μόνος που μπορεί να τα ελέγξει είναι το ξένο πανεπιστήμιο και το κράτος στο οποίο εδρεύει το πανεπιστήμιο. Αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση και οι δυο υφυπουργοί. Το ίδιο πράγμα είπαν, απλά ο ένας αναφέρθηκε στο πρώτο σκέλος του νόμου κι άλλος στο δεύτερο.

Αυτά για να μη δημιουργούνται αυταπάτες περί κυβερνητικού ρήγματος ή περί «καλού» και «κακού» υφυπουργού, όπου ίσως θα ήθελαν να επενδύσουν και οι οπορτουνιστές. Η μόνη λύση είναι αγώνας για κατάργηση του νόμου, που δε βάζει τάξη αλλά προετοιμάζει το έδαφος για την ευρωοδηγία, και απειθαρχία, ανυπακοή, μη εφαρμογή της ίδιας της οδηγίας.

«...Η Ενωση Ελλήνων Εκδοτών Ξενόγλωσσων Εκπαιδευτικών Βιβλίων με έγγραφό της προς την υπηρεσία μας διαμαρτύρεται, διότι στα δημόσια Λύκεια οι μαθητές στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν αγοράζουν τα ξενόγλωσσα βιβλία που επιλέγονται για να διδαχθούν, αλλά χρησιμοποιούν φωτοαντίγραφα. Τούτο, όμως, αποτελεί κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων που τιμωρείται αυστηρά από το νόμο και φέρουν ευθύνη γι' αυτό και οι διδάσκοντες, ακόμη κι αν απλώς ανέχονται τη χρήση φωτοαντιγράφων στην τάξη που διδάσκουν». Τα παραπάνω αναγράφονται σε εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, χρονολογούμενη από το 1998, την οποία εμφάνισε καθηγητής ξένων γλωσσών σε μαθητή Λυκείου ο οποίος αρνήθηκε να πληρώσει για τα βιβλία ξένης γλώσσας.

Με το ζόρι δηλαδή - και με την απειλή της τιμωρίας από το νόμο - οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς πρέπει να γίνουν κατανοητοί από τους μαθητές. Δε φτάνει που - σκόπιμα - η πολιτεία αναγκάζει τους γονείς να πληρώνουν από την τσέπη τους βιβλία ξένων γλωσσών στα δημόσια σχολεία, μαζί με τόσα άλλα που πληρώνουν οι εργαζόμενοι στην όλο και πιο ιδιωτικοποιημένη παιδεία, δε φτάνει που οι μαθητές - όπως διαπιστώνεται στην εγκύκλιο - πρέπει να καταφεύγουν στις φωτοτυπίες γιατί δεν αντέχουν οι οικογένειές τους να πληρώνουν το κόστος, επιστρατεύεται και η διοίκηση της εκπαίδευσης για να προστατέψει τις τσέπες των εκδοτών. Αυτό και πολλά σαν αυτό που συγκροτούν την εκπαιδευτική πραγματικότητα, σαν απάντηση σε όσους ψάχνουν να βρουν γιατί οι μαθητές βγαίνουν στους δρόμους...