ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 8 Ιούνη 2012
Σελ. /56
Το ακούσαμε κι αυτό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι το ΚΚΕ με την πολιτική που έχει «απομακρύνεται από τις παραδόσεις του κομμουνιστικού κινήματος»!

Ποιοι τα λένε;

Αυτοί που ζαλίστηκαν από τον άνεμο της «ανανέωσης» (αντεπανάστασης) και χαιρέτισαν το 1989-1991 την ανατροπή του σοσιαλισμού. Θεώρησαν σκουριασμένες τις θέσεις του μαρξισμού - λενινισμού και προσπάθησαν μέσα από το ΚΚΕ και τον τότε Συνασπισμό να μετατρέψουν το Κόμμα μας σε ένα σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα και να το διαλύσουν.

Αυτοί που μετά το 1991 πρωτοστάτησαν στη συκοφάντηση του κομμουνιστικού κινήματος, της Ιστορίας του, της προσφοράς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20όαιώνα και έδωσαν άφθονα επιχειρήματα στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα.

Αυτοί που έγιναν οι καλύτεροι απολογητές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Μάαστριχτ, κολαούζοι της σοσιαλδημοκρατίας. Μαζί και με τη ΔΑΚΕ στα συνδικάτα έβαλαν πλάτη να περάσουν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έχουν τσακίσει τα εργατικά δικαιώματα. Αυτοί τολμάνε σήμερα να κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ. Υποτιμούν τους κομμουνιστές, τη μνήμη, τη συνείδησή τους.

Με τις «φιλικές» συστάσεις τους, κρύβουν το μίσος τους για το ΚΚΕ. Εχουν τον ίδιο σκοπό που είχαν και το 1991. Βρίσκεται στο DNA του οπορτουνισμού ο στόχος να διαλύσουν το ΚΚΕ. Και γι' αυτό το λόγο το σύστημα τους στηρίζει.

Αδικος ο κόπος τους. Η απάντηση είναι μία: Πανίσχυρο ΚΚΕ στη Βουλή και στο λαό!

Προεκλογικές μπαρούφες

«Δεν υπέγραψα τη συνέχιση του μνημονίου, υπέγραψα την αλλαγή του και την τροποποίησή του και η Ευρώπη το δέχτηκε. Αν δεν το είχα κάνει θα ήμασταν ήδη στη διαδικασία της δραχμής. Εγώ ήμουν ο αρχιτέκτονας του αντιμνημονίου. Θα μπορούσα να επιμείνω να οδηγήσω τη χώρα σε εκλογές και να έπαιρνα 60%, αλλά εκείνη τη στιγμή στη ζυγαριά έβαλα την πατρίδα πάνω από το κομματικό συμφέρον». Ξεπερνούν κάθε όριο οι προεκλογικές μπαρούφες, όπως η παραπάνω, που επιστρατεύει ο Α. Σαμαράς στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να θολώσει τα νερά για την πολιτική που πρόκειται να εφαρμόσει μετά τις εκλογές, αλλά και να αποκρύψει τη συνυπευθυνότητα και συνενοχή στην εφαρμογή της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι η στρατηγική και τα μέτρα του μνημονίου υπήρχαν στο πρόγραμμα της ΝΔ πολύ πριν υπογραφεί το μνημόνιο με την τρόικα. Αλλωστε από την πρώτη στιγμή ο Α. Σαμαράς διακήρυσσε σε όλους τους τόνους ότι συμφωνεί πλήρως με τους στόχους του μνημονίου και δεσμευόταν ότι θα σεβαστεί την υπογραφή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Στη συνέχεια υπερψήφισε το 65% των εφαρμοστικών νόμων και στάθηκε σταθερά απέναντι στους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες που έγιναν με στόχο την παρεμπόδιση και την ανατροπή τους. Παντελώς ανυπόστατος και φαιδρός είναι ο ισχυρισμός του Α. Σαμαρά ότι τάχα «δεν υπέγραψε τη συνέχιση του μνημονίου, αλλά την αλλαγή του»... Μόνο μια ματιά στα «18 μέτρα πολιτικής», που συνοψίζουν το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ για την επόμενη τετραετία, αρκεί για να φανεί πεντακάθαρα η αποφασιστικότητά του να εφαρμόσει όλα, ανεξαίρετα, τα άγρια μέτρα του μνημονίου και όχι μόνο. Η «τροποποίηση» του μνημονίου που επαγγέλλεται αφορά μόνο την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ η «ανακούφιση» των χαμηλοσυνταξιούχων, ανέργων και άλλων εξαθλιωμένων στρωμάτων παραπέμπεται στην «επαναδιαπραγμάτευση», δηλαδή στο έλεος των δανειστών...

Τα αδιέξοδα είναι στη στρατηγική του

Προσπαθώντας να ασκήσει κριτική στη ΝΔ για την εξαγγελία της περί δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, ο Αλ. Τσίπρας «άδειασε» και το κόμμα του που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια στους ανέργους. Είπε: «Υπόσχεται ένα σύγχρονο θαύμα στην Κανά. Με την απίστευτη κορόνα του "ότι σε ένα χρόνο από σήμερα, μπορούν να έχουν δημιουργηθεί τουλάχιστον 150.000 νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα". Οτι, δηλαδή, με την ύφεση στη χώρα μας φέτος στο 6% και με όλη την Ευρωζώνη να γλιστράει στην ύφεση, ο κ. Σαμαράς θα αυξήσει την απασχόληση κατά 3,9% το 2013».

Αυτά τα δεδομένα, όμως, ισχύουν και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η καπιταλιστική κρίση δεν αναστέλλεται με διατάγματα και πολιτικές αποφάσεις. Πρέπει να κάνει τον κύκλο της, ο οποίος περιλαμβάνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια εργατικής δύναμης, άρα παραπέρα αύξηση της ανεργίας. Συνεπώς, οι εξαγγελίες και των δύο, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για νέες θέσεις εργασίας είναι απάτη.

Πολύ περισσότερο που, όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας σε άλλο σημείο της ομιλίας του στην Πρέβεζα, «η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι ψήφος για την κοινωνική ασφάλεια, την οικονομική σταθερότητα και την ισότιμη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. Το κυβερνητικό πρόγραμμά μας εγγυάται και τους τρεις αυτούς στόχους. Το περιεχόμενο του μνημονίου δεν συνιστά ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας. Μόνο η δημοσιονομική σταθερότητα είναι πραγματική ανάγκη και ευρωπαϊκή υποχρέωση για τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. Συνεπώς, η ακύρωση ενός νόμου του κράτους δεν είναι μονομερής ενέργεια. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κυρίαρχου δημοκρατικού κράτους».

Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την παραμονή στην Ευρωζώνη, που ισότιμη δεν πρόκειται να γίνει ούτε στη Δευτέρα Παρουσία, που προϋποθέτει την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Η δημοσιονομική σταθερότητα μεταφράζεται ακριβώς σε πετσόκομμα δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, σε μειώσεις μισθών και συντάξεων, αφ' ης στιγμής την αποδέχεται ως υποχρέωση της Ελλάδας στο πλαίσιο της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ, είναι σαν να προαναγγέλλει ότι θα τσακίσει το λαό. Οσο για τις κραυγές περί ακύρωσης του μνημονίου, ακόμα κι αν γίνει, που δε θα γίνει, νέα μνημόνια θα φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ για να εγγυηθούν τη δημοσιονομική σταθερότητα και εξυγίανση, την έξοδο των καπιταλιστών απ' την κρίση με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες γι' αυτούς.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανακούφιση του λαού από τη φοροκλοπή

Η φορολογική επιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων δεν αποτελεί φαινόμενο των δύο τελευταίων χρόνων εφαρμογής του μνημονίου, αλλά σήμερα ζούμε την ένταση μιας δυναμικής που μας πάει αρκετά χρόνια πίσω... Η φορολογική πολιτική που εφάρμοσε διαδοχικά ο δικομματισμός από τις αρχές της δεκαετίας του '90 κινήθηκε πάνω στον άξονα της μεταφοράς φορολογικών βαρών από το κεφάλαιο στην εργατική τάξη.

Είναι ενδεικτικό ότι αμέσως μετά την ψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ άρχισε ένας αγώνας δρόμου για γενικευμένες φορολογικές ανατροπές, με κοινό παρονομαστή τις φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο και τη συνεχώς εντεινόμενη φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών και συνταξιούχων. Μια διαδικασία που εντάθηκε ακόμα περισσότερο καθ' όλη την περίοδο του ευρώ, από το 2002 και μετά. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι να έχουν στενάξει κάτω από το βάρος των άμεσων και ακόμα περισσότερο των έμμεσων φόρων, ενώ οι κεφαλαιοκράτες απολαμβάνουν όλο και περισσότερα προκλητικά προνόμια, αφού ακόμα και αυτός ο συντελεστής της φορολόγησης των κερδών, που επίσημα εμφανίζουν οι επιχειρήσεις, μειώθηκε από το 50% στα επίπεδα του 15% και 20%.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ «έχτισαν» τις βάσεις, πάνω στις οποίες στήθηκε το μεγάλο κόλπο της μαζικής φοροληστείας των λαϊκών στρωμάτων τα δύο τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της εφαρμογής των μνημονίων. Μια επίθεση που δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά το απότοκο των στρατηγικών επιλογών στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου. Αρχικά για την ενίσχυση της διαδικασίας συσσώρευσης κεφαλαίων, στη συνέχεια για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Η άγρια επιδρομή σε άμεση και έμμεση φορολογία, στη μικροϊδιοκτησία, παράλληλα με την κατεδάφιση μισθών και συντάξεων και την επιταχυνόμενη ιδιωτικοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Κοινωνική Ασφάλιση, Νερό, Ενέργεια, όλα αυτά μαζί συνδυαστικά συνέτειναν στην εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων.

Δύο είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά στην ελληνική κοινωνία. Ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με ή χωρίς μνημόνια, ο οποίος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική χρεοκοπία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων - αυτό αποτελεί σήμερα όρο επιβίωσης του καπιταλιστικού συστήματος - και ο δρόμος ανατροπής της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών. Ωστόσο ακόμα και στις σημερινές συνθήκες, στο πλαίσιο της γενικότερης αντίστασης του εργατικού - λαϊκού κινήματος στα βάρβαρα μέτρα και τις πολιτικές που στηρίζουν και προωθούν η αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα, οι εργαζόμενοι εντείνουν και κλιμακώνουν τους αγώνες τους αξιώνοντας και άμεσα μέτρα που θα τους ανακουφίσουν από την άγρια επέλαση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Μαζί και από τη φοροληστεία, με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι, ειδικά τις τελευταίες μέρες.

Αμεσοι στόχοι πάλης και διεκδίκησης, που προβάλλει σήμερα το ΚΚΕ, είναι: Η αύξηση του αφορολόγητου στα 40.000 για κάθε οικογένεια, συν 5.000 για κάθε παιδί. Κατάργηση των αντικειμενικών κριτηρίων φορολόγησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, του ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, στα αγροτικά εφόδια και του ειδικού φόρου στο πετρέλαιο κίνησης. Αύξηση του συντελεστή φορολογίας των επιχειρηματικών κερδών στο 45%, κατάργηση των αφορολόγητων αποθεματικών, των «αναπτυξιακών» φορολογικών κινήτρων και του ειδικού φορολογικού καθεστώτος των εφοπλιστών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ