Ποιοι τα λένε;
Αυτοί που ζαλίστηκαν από τον άνεμο της «ανανέωσης» (αντεπανάστασης) και χαιρέτισαν το 1989-1991 την ανατροπή του σοσιαλισμού. Θεώρησαν σκουριασμένες τις θέσεις του μαρξισμού - λενινισμού και προσπάθησαν μέσα από το ΚΚΕ και τον τότε Συνασπισμό να μετατρέψουν το Κόμμα μας σε ένα σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα και να το διαλύσουν.
Αυτοί που μετά το 1991 πρωτοστάτησαν στη συκοφάντηση του κομμουνιστικού κινήματος, της Ιστορίας του, της προσφοράς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20όαιώνα και έδωσαν άφθονα επιχειρήματα στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα.
Αυτοί που έγιναν οι καλύτεροι απολογητές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Μάαστριχτ, κολαούζοι της σοσιαλδημοκρατίας. Μαζί και με τη ΔΑΚΕ στα συνδικάτα έβαλαν πλάτη να περάσουν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έχουν τσακίσει τα εργατικά δικαιώματα. Αυτοί τολμάνε σήμερα να κουνάνε το δάχτυλο στο ΚΚΕ. Υποτιμούν τους κομμουνιστές, τη μνήμη, τη συνείδησή τους.
Με τις «φιλικές» συστάσεις τους, κρύβουν το μίσος τους για το ΚΚΕ. Εχουν τον ίδιο σκοπό που είχαν και το 1991. Βρίσκεται στο DNA του οπορτουνισμού ο στόχος να διαλύσουν το ΚΚΕ. Και γι' αυτό το λόγο το σύστημα τους στηρίζει.
Αδικος ο κόπος τους. Η απάντηση είναι μία: Πανίσχυρο ΚΚΕ στη Βουλή και στο λαό!
«Δεν υπέγραψα τη συνέχιση του μνημονίου, υπέγραψα την αλλαγή του και την τροποποίησή του και η Ευρώπη το δέχτηκε. Αν δεν το είχα κάνει θα ήμασταν ήδη στη διαδικασία της δραχμής. Εγώ ήμουν ο αρχιτέκτονας του αντιμνημονίου. Θα μπορούσα να επιμείνω να οδηγήσω τη χώρα σε εκλογές και να έπαιρνα 60%, αλλά εκείνη τη στιγμή στη ζυγαριά έβαλα την πατρίδα πάνω από το κομματικό συμφέρον». Ξεπερνούν κάθε όριο οι προεκλογικές μπαρούφες, όπως η παραπάνω, που επιστρατεύει ο Α. Σαμαράς στην απεγνωσμένη προσπάθειά του να θολώσει τα νερά για την πολιτική που πρόκειται να εφαρμόσει μετά τις εκλογές, αλλά και να αποκρύψει τη συνυπευθυνότητα και συνενοχή στην εφαρμογή της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι η στρατηγική και τα μέτρα του μνημονίου υπήρχαν στο πρόγραμμα της ΝΔ πολύ πριν υπογραφεί το μνημόνιο με την τρόικα. Αλλωστε από την πρώτη στιγμή ο Α. Σαμαράς διακήρυσσε σε όλους τους τόνους ότι συμφωνεί πλήρως με τους στόχους του μνημονίου και δεσμευόταν ότι θα σεβαστεί την υπογραφή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Στη συνέχεια υπερψήφισε το 65% των εφαρμοστικών νόμων και στάθηκε σταθερά απέναντι στους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες που έγιναν με στόχο την παρεμπόδιση και την ανατροπή τους. Παντελώς ανυπόστατος και φαιδρός είναι ο ισχυρισμός του Α. Σαμαρά ότι τάχα «δεν υπέγραψε τη συνέχιση του μνημονίου, αλλά την αλλαγή του»... Μόνο μια ματιά στα «18 μέτρα πολιτικής», που συνοψίζουν το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ για την επόμενη τετραετία, αρκεί για να φανεί πεντακάθαρα η αποφασιστικότητά του να εφαρμόσει όλα, ανεξαίρετα, τα άγρια μέτρα του μνημονίου και όχι μόνο. Η «τροποποίηση» του μνημονίου που επαγγέλλεται αφορά μόνο την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ η «ανακούφιση» των χαμηλοσυνταξιούχων, ανέργων και άλλων εξαθλιωμένων στρωμάτων παραπέμπεται στην «επαναδιαπραγμάτευση», δηλαδή στο έλεος των δανειστών...
Προσπαθώντας να ασκήσει κριτική στη ΝΔ για την εξαγγελία της περί δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, ο Αλ. Τσίπρας «άδειασε» και το κόμμα του που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια στους ανέργους. Είπε: «Υπόσχεται ένα σύγχρονο θαύμα στην Κανά. Με την απίστευτη κορόνα του "ότι σε ένα χρόνο από σήμερα, μπορούν να έχουν δημιουργηθεί τουλάχιστον 150.000 νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα". Οτι, δηλαδή, με την ύφεση στη χώρα μας φέτος στο 6% και με όλη την Ευρωζώνη να γλιστράει στην ύφεση, ο κ. Σαμαράς θα αυξήσει την απασχόληση κατά 3,9% το 2013».
Αυτά τα δεδομένα, όμως, ισχύουν και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η καπιταλιστική κρίση δεν αναστέλλεται με διατάγματα και πολιτικές αποφάσεις. Πρέπει να κάνει τον κύκλο της, ο οποίος περιλαμβάνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια εργατικής δύναμης, άρα παραπέρα αύξηση της ανεργίας. Συνεπώς, οι εξαγγελίες και των δύο, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για νέες θέσεις εργασίας είναι απάτη.
Πολύ περισσότερο που, όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας σε άλλο σημείο της ομιλίας του στην Πρέβεζα, «η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι ψήφος για την κοινωνική ασφάλεια, την οικονομική σταθερότητα και την ισότιμη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. Το κυβερνητικό πρόγραμμά μας εγγυάται και τους τρεις αυτούς στόχους. Το περιεχόμενο του μνημονίου δεν συνιστά ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας. Μόνο η δημοσιονομική σταθερότητα είναι πραγματική ανάγκη και ευρωπαϊκή υποχρέωση για τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. Συνεπώς, η ακύρωση ενός νόμου του κράτους δεν είναι μονομερής ενέργεια. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κυρίαρχου δημοκρατικού κράτους».
Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την παραμονή στην Ευρωζώνη, που ισότιμη δεν πρόκειται να γίνει ούτε στη Δευτέρα Παρουσία, που προϋποθέτει την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Η δημοσιονομική σταθερότητα μεταφράζεται ακριβώς σε πετσόκομμα δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, σε μειώσεις μισθών και συντάξεων, αφ' ης στιγμής την αποδέχεται ως υποχρέωση της Ελλάδας στο πλαίσιο της ενσωμάτωσής της στην ΕΕ, είναι σαν να προαναγγέλλει ότι θα τσακίσει το λαό. Οσο για τις κραυγές περί ακύρωσης του μνημονίου, ακόμα κι αν γίνει, που δε θα γίνει, νέα μνημόνια θα φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ για να εγγυηθούν τη δημοσιονομική σταθερότητα και εξυγίανση, την έξοδο των καπιταλιστών απ' την κρίση με τις λιγότερες δυνατές συνέπειες γι' αυτούς.