Σε συγκέντρωση υπεράσπισης της κοινωνικής ασφάλισης μετατράπηκε η ημερίδα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ), με τη μαζική συμμετοχή 517 συνδικαλιστικών στελεχών αλλά και πολλών εργαζομένων από δεκάδες εργασιακούς χώρους της Αττικής αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας. Στη χτεσινή ημερίδα που έγινε στο ξενοδοχείο «ΤΙΤΑΝΙΑ», η ανταπόκριση των συνδικαλιστών στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ ήταν εντυπωσιακή, ξάφνιασε και τους διοργανωτές ενώ ένας από τους εισηγητές χαρακτήρισε «απίστευτη τη συμμετοχή του κόσμου», παίρνοντας υπόψη του και τις καιρικές συνθήκες, που επικρατούσαν χτες το απομεσήμερο στο κέντρο της Αθήνας και τη γενικότερη κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Αυτή η συμμετοχή ήταν και ένα απτό δείγμα ότι η επίθεση που δέχεται η κοινωνική ασφάλιση στη χώρα μας από τις δυνάμεις του κεφαλαίου - κυβέρνησης και Ευρωπαΐκής Ενωσης αρχίζει να αφυπνίζει ευρύτερες δυνάμεις. Δυνάμεις που δείχνουν αποφασισμένες να συγκρουστούν και να υπερασπίσουν βασικές κατακτήσεις της εργατικής τάξης στο διάβα του αιώνα.

Γιατί, όπως σημείωσε και ο Γιώργος Μαυρίκος, ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας «δε θέλουμε τα παιδιά μας να διαβάζουν από τα βιβλία ιστορίας πως οι πατεράδες τους και οι μανάδες τους είχαν ωράριο, είχαν ασφάλιση κοινωνική και σύνταξη, είχαν συλλογικές συμβάσεις, άδειες και επιδόματα. Εμείς - τόνισε - στο ψευτορεαλισμό της υποταγής και των υπερκερδών, στην ψευτοκουλτούρα των «κοινωνικών διαλόγων» αντιπαραθέτουμε το ρεαλισμό της ανθρωπιάς, της πλήρους κοινωνικής εξασφάλισης, την αναγκαιότητα της δημόσιας, κοινωνικής, καθολικής ασφάλισης».

Η Αλέκα Παπαρήγα Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, χαιρετίζοντας την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ εξέφρασε την αμέριστη στήριξη του Κόμματος στην προσπάθεια που κάνει, ενώ μιλώντας για την πολιτική του ΚΚΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ θέλει ένα γνήσιο ταξικό πλατύ συνδικαλιστικό κίνημα. Αναφερόμενη στο θέμα της ημερίδας τόνισε μεταξύ άλλων: «Αυτό το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, το οποίο έγινε με θυσίες, με ταξική πάλη και όχι με συναινέσεις και συμβιβασμούς, ενδεχομένως να είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση που είχαν οι εργαζόμενοι στις συνθήκες του καπιταλισμού. Είναι ένα οχυρό που δεν πρέπει να το πάρουν και αξίζει γι' αυτό να γίνουν θυσίες».

Στην ημερίδα παραβρέθηκαν και χαιρέτισαν, επίσης, ο Γιώργος Παπασίμος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΔΗΚΚΙ, ο Αλέκος Βερναρδάκης μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της «Κομμουνιστικής Ανανέωσης» και ο Σταμάτης Κυλάκος, μέλος της Γραμματείας της ΑΚΟΑ. Απουσίαζαν εκπρόσωποι όλων των άλλων κομμάτων αν και είχαν προσκληθεί.

Ανάμεσα σε πλήθος συνδικαλιστικών στελεχών και εκπροσώπων φορέων και Κομμάτων διακρίναμε τους Κώστα Παρασκευά και Μήτσο Ζάχαρη, μέλη του ΠΓ του ΚΚΕ, τον Γιάννη Ποσοτίδη, μέλος της γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Γιάννη Πατάκη βουλευτή του ΚΚΕ, τη Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη καθηγήτρια Πανεπιστημίου, τον Αλέξη Τσώλη μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, τον Ηλία Σιώρα από την ΕΙΝΑΠ, την Ντέπη Τσακίρογλου από την ΟΓΕ, τον Σπύρο Καλόγερο μέλος ΔΣ του Συλλόγου Παραπληγικών, την Αλέκα Γιαννούση από το ΚΜΕ, τον Χαράλαμπο Αλεξόπουλο πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρίας Ιατρικής της Εργασίας, τον Σπύρο Κότσια μέλος ΔΣ ΠΟΣ, Γιώργο Γκιγκόπουλο πρόεδρο Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Βοιωτίας, τον Ιορδάνη Μοϋσιάδη πρόεδρο Ομοσπονδίας Ηλεκτροτεχνιτών, τους Δημήτρη Μηνακούδη και Μιλτιάδη Λόλη από το ΔΗΚΚΙ, Τάκη Μαστρογιαννόπουλο και Μαρία Ζευγώλη από την «Κομμουνιστική Ανανέωση».

Πρώτος εισηγητής της ημερίδας ήταν ο Χρήστος Ρουπακιώτης, πρώην υποδιοικητής του ΙΚΑ, ο οποίος, περιγράφοντας το ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους η επιχειρούμενη επέλαση κατά της κοινωνικής ασφάλισης, υπογράμμισε: «θα δεχτούν καίρια πλήγματα εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων, που έχουν δεχτεί περισσότερο και τα πλήγματα των προηγούμενων ανατροπών. Είναι οι μεγάλες ομάδες εργαζομένων, οι εργατοτεχνίτες, οι απασχολούμενοι εποχιακά, με μερική απασχόληση, στο φασόν, με δελτία παροχής υπηρεσιών, καθώς και οι άνεργοι, οι ξένοι εργάτες κ.ά. Σε μεγάλο βαθμό δε θα ασφαλίζονται, θα εκτοπιστούν εκτός κοινωνικής ασφάλισης και όσοι θα καταφέρνουν να ασφαλίζονται και να συμπληρώνουν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, θα παίρνουν πολύ χαμηλές συντάξεις ή βοηθήματα. Αυτούς, βέβαια, δεν τους αφορούν οι "πυλώνες" του νέου συστήματος. Σ' αυτούς θα τάζουν την "ελάχιστη" σύνταξη. Εδώ ας θυμηθούμε ότι το ΠΑΣΟΚ τάζει τη λεγόμενη εθνική σύνταξη από το 1984. Πάντως και όσοι εργαζόμενοι θα έχουν μόνιμη απασχόληση θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται δραστικά».

Τις θέσεις και προτάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος κατέθεσε στην ημερίδα ο Θωμάς Κακκαβάς, μέλος του ΔΣ του ΙΚΑ. Θεμελιώδεις αρχές για την εξυγίανση και οικονομική στήριξη του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να είναι «ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης και κατοχυρώνεται όταν η κοινωνική ασφάλιση είναι υποχρεωτική, ασκείται από το δημόσιο. Η απόκρουση κάθε λογικής ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης. Η ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων. Η κοινωνική ασφάλιση - σημείωσε ο εισηγητής - δικαιώνει το ρόλο της, όταν διασφαλίζει τις λεγόμενες βασικές θεσμικές ρυθμίσεις των κατώτατων ορίων συντάξεων, των αναπηρικών συντάξεων, της αναπροσαρμογής των συντάξεων και της ανθρώπινης περίθαλψης. Οι ρυθμίσεις αυτές εξασφαλίζουν εγγυημένες από το κράτος παροχές ασφάλισης και υγείας στις μεγάλες ομάδες των εργαζομένων. Οι πόροι της κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να εξασφαλίζουν τις αναγκαίες ασφαλιστικές παροχές προς τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Η αποδοτική διοίκηση και οργάνωση της κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί βασικό παράγοντα για την επιτέλεση του ρόλου της κοινωνικής ασφάλισης».

Τους μύθους που επικαλούνται οι θιασώτες της «παγκοσμιοποίησης» προκειμένου να κατεδαφίσουν την κοινωνική ασφάλιση κατέρριψε με την εισήγησή του ο Γιώργος Ρωμανιάς, μέλος της διοίκησης του ΙΝΕ ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Απαντώντας στο μύθο της δήθεν εξάρτησης της ανταγωνιστικότητας μιας εθνικής οικονομίας από το ύψος των κοινωνικών δαπανών του αντίστοιχου κρατικού προϋπολογισμού, επικαλέστηκε πρόσφατη μελέτη που αποδεικνύει ότι τις αυξήσεις τελικά στις ασφαλιστικές εργοδοτικές εισφορές πληρώνουν οι εργαζόμενοι. «Σε μια οικονομία - αναφέρεται στο συμπέρασμα της μελέτης - της αγοράς οι εργοδότες καλύπτουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές μέσω αντίστοιχων μειώσεων των πραγματικών μισθών και ημερομισθίων. Ετσι, οι εργοδότες μεταφέρουν το βάρος αυτό στο προσωπικό τους, μειώνοντας τους πραγματικούς μισθούς και στην όποια σχετική αδυναμία τους, οι εργοδότες μεταφέρουν το κόστος των εισφορών στις τιμές των προϊόντων ή υπηρεσιών που παράγουν, προβαίνοντας στις ανάλογες αυξήσεις ή ακολουθούν και τις δυο διαδικασίες».

Στον επαγγελματικό κίνδυνο για τους εργαζόμενους, τις συνέπειές του, την ασφαλιστική του αντιμετώπιση και τις ανάγκες των εργαζομένων και τις υπηρεσίες της υγείας, αναφέρθηκε ο Χρήστος Χατζής, γιατρός Εργασίας. «Πώς είναι δυνατόν - αναρωτήθηκε - να υπάρχουν ειδικά δικαστήρια το 2000 που εκδικάζουν υποθέσεις ποδοσφαίρου, ενώ δεν υπάρχουν ειδικά δικαστήρια που να εκδικάζουν, αλλά και να διερευνούν τις περιπτώσεις θυμάτων του επαγγελματικού κινδύνου; Είναι δυνατόν - απάντησε - γιατί στη χώρα μας οι δυνάμεις του κεφαλαίου επιδιώκουν ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του λεγόμενου κόστους εργασίας και τη μεγιστοποίηση του εργοδοτικού κέρδους στο όνομα της "ανταγωνιστικότητας", θωρακισμένοι με τις κατευθύνσεις της "Λευκής Βίβλου" της ΕΕ.

Είναι δυνατόν γιατί, οποιαδήποτε συστηματική προσέγγιση και ανάδειξη των ζητημάτων αυτών μας φέρνει στην καρδιά του τρόπου οργάνωσης της εργασίας και της παραγωγής, μας οδηγεί στην πρόληψη που δεν είναι άλλη από τον περιορισμό - τουλάχιστον - του κινδύνου στην πηγή του και την αποτελεσματική προστασία της υγείας και της σωματικής ακεραιότητας των εργαζομένων. Αυτή όμως η αναζήτηση θέτει καίρια ερωτήματα, όπως ποιος τελικά αποφασίζει και τι, ποιος παράγει, για ποιον παράγει και τι παράγει, ποιος πληρώνει για όλα αυτά; Γιατί είναι αδιαμφισβήτητο ότι η λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία και πρόληψη των επαγγελματικών κινδύνων για τους εργαζόμενους στοιχίζει».

Με μια ευχή άρχισε το χαιρετισμό της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα. Την ευχή και την ελπίδα ότι «το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, με την όποια εμπειρία έχει κατακτήσει σ' αυτό το διάστημα που υπάρχει και ιδιαίτερα με τη μεγαλύτερη ωριμότητα και αποφασιστικότητα που μπορεί να αποκτήσει, να παρέμβει στην πάλη, που πρέπει να διεξαχθεί για την υπεράσπιση, αλλά και για τη διεύρυνση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος».

Αναφερόμενη, ειδικότερα, στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης, σημείωσε: «Αναμφισβήτητα, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία αυτό που λέει το σύνθημα "με αγώνες έχει γίνει η ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και διάλυση". Είναι το αρχικό ενοποιητικό στοιχείο για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα αν σήμερα όλοι αισθάνονται ώριμοι ή όλοι είναι αποφασισμένοι να βάλουν πλάτες σ' αυτή την πολύ σκληρή σύγκρουση. Είναι, όμως, ένα ενοποιητικό στοιχείο, γιατί πατάει στις εμπειρίες των εργαζομένων».

«Η αναμέτρηση, συνέχισε, θα 'ναι πάρα πολύ σκληρή. Και η πείρα μας λέει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να ακούν την αλήθεια, να ξέρουν τι δρόμο έχουν μπροστά τους. Από μια άποψη, αυτό το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, το οποίο έγινε με θυσίες, με ταξική πάλη κι όχι με συναινέσεις και συμβιβασμούς, ενδεχομένως - το λέω με μία επιφύλαξη - να είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση που είχαν οι εργαζόμενοι στις συνθήκες του καπιταλισμού. Είναι ένα οχυρό, που δεν πρέπει να το πάρουν και αξίζει να κατατεθούν θυσίες».

Βεβαίως, συμπλήρωσε, να μην πάρουν αυτά που έχουμε. Εντελώς φυσιολογικό και εύλογο αίτημα. Ομως, σήμερα οι εργαζόμενοι πιστεύουμε ότι θα αποκτήσουν μια μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση σ' αυτό που ζητάνε, αν καταλάβουν τι τους ανήκει και ποιο σύγχρονο ασφαλιστικό σύστημα πρέπει να έχουν. Διότι είναι οι μόνοι, οι οποίοι το χρηματοδότησαν, αυτή η τριμερής χρηματοδότηση είναι και λίγο απατηλή από πολλές πλευρές. Κι αυτά που έδινε το κράτος, κι αυτά που έδινε η εργοδοσία, σαν υποχώρηση τα έδινε και σαν κατάκτηση των εργαζομένων και σαν υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων».

«Οι εργαζόμενοι, συνέχισε, πρέπει να μάθουν ότι αυτοί παράγουν τον πλούτο και αυτοί δικαιούνται, όχι μόνο να κρατήσουν τις κατακτήσεις, αλλά να τις "χάσουν", βάζοντας στη θέση τους πολύ μεγαλύτερες.

Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να συνεχίσει να υπάρχει η έννοια της ανταποδοτικότητας που λένε. Και νομίζω ότι καταλαβαίνουμε όλοι τι θέλει να πει. Τουλάχιστον εξίσωση, θα πρέπει να διεκδικηθεί, δε λέω ότι θα το πετύχεις σήμερα, αλλά είναι μια υποθήκη και για να αμυνθείς, αλλά είναι και μία υποθήκη για το αύριο. Πρέπει να αναδειχτούν τα πραγματικά δικαιώματα των εργαζομένων και αυτή η αντεπίθεση σε επιχειρηματολογία και στη διεύρυνση των διεκδικήσεων μπορεί να βοηθήσει και στην καλύτερη άμυνα, που κι αυτή έχει την αξία της και κανείς δεν μπορεί να την υποτιμήσει».

«Υπάρχει, είπε σε άλλο σημείο του χαιρετισμού, μία πάγια τακτική στο συνδικαλιστικό κίνημα, η οποία έχει καλλιεργηθεί πάρα πολλά χρόνια και δεν είναι εύκολο να φύγει από τη μέση. Εχουμε συνδικαλισμό του μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κάθε κλάδος προσπαθεί να αναδιπλωθεί στο δικό του, να σώσει το δικό του. Μάλιστα, ο φορέας των συνταξιούχων που ήταν ενιαίος (ήταν και οι ΔΕΚΟ, ήταν κι οι δημόσιοι, ήταν και το ΝΑΤ και το ΙΚΑ), τώρα έχει χωριστεί στα δύο, όχι με ευθύνη, βέβαια, των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Σ' αυτόν τον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, που είναι συνταξιοδότηση και υγεία, χωρίς να υποτιμούμε τις δυσκολίες, αν δε συνεργαστούν όσο γίνεται όλες οι δυνάμεις, αν δε χτυπήσουν όλοι μαζί τον κοινό αντίπαλο, ό,τι αγώνες και να έχεις και κατά κλάδο είναι χαμένοι.

Και από αυτή την άποψη, πιστεύω ότι το ΠΑΜΕ μπορεί να βοηθήσει στην ενοποίηση αυτής της αντίληψης, αυτό το ότι χτυπάμε όλοι μαζί. Κι έτσι, από καλύτερες θέσεις, επιδράς και στον κλάδο σου. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και, μάλιστα, θα έλεγα και παραπέρα το λαϊκό κίνημα πρέπει να απλώσει χέρι και να έχει κοινή δράση και με τους μικρομεσαίους και με τους αυτοαπασχολούμενους. Εχουμε και νέες μορφές εργασίας που δεν καταγράφονται (από τα δελτία παροχής υπηρεσιών, νέοι άνθρωποι, η αγροτιά...)».

«Μιλάμε, είπε, για ενιαία ασφάλιση και ενιαίες υπηρεσίες υγείας, που είναι για όλους, για το λαό και οπωσδήποτε ένα ενιαίο σύστημα ασφάλισης.Αλλο αυτό το ενιαίο εξασφαλίζει τη συνάντηση, τη συσπείρωση όσο γίνεται περισσότερων δυνάμεων».

Καταλήγοντας, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε και πάλι στο ΠΑΜΕ. «Το ΠΑΜΕ, είπε, πραγματικά μπορεί να αποδειχτεί ένα ιστορικό γεγονός. Μπορεί και πρέπει. Και οι δυνατότητές του, η πείρα που έχει κατ' αρχήν, η συσσωρευμένη με την έννοια των συστατικών του δεν προέκυψε με παρθενογένεση. Ηταν ένα ώριμο τέκνο της οργής για το συμβιβασμό. Από αυτήν την άποψη, η δική μας η στάση είναι αμέριστη στήριξη, απόλυτος σεβασμός του χαρακτήρα του. Και επειδή διάφορα λέγονται και γράφονται, εμείς οι κομμουνιστές έχουμε το ΚΚΕ, κόμμα αυτοτελές με τη δική του οντότητα. Δεν έχει ανάγκη το ΚΚΕ, ούτε θέλει, από δορυφόρους και από νόθα παιδιά. Αυτό που θέλει, είναι ένα γνήσιο ταξικό, πλατύ συνδικαλιστικό κίνημα».

Στην ημερίδα δήλωσαν συμμετοχή 517 συνδικαλιστικά στελέχη και έγιναν 16 παρεμβάσεις από τους παρακάτω: Γιώργος Γκικόπουλος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Βοιωτίας, Πολύβιος Τσίρκας μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, Μαρία Νεγρεπόντη - Δεληβάνη καθηγήτρια Πανεπιστημίου, Αλέκος Τσώλης μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, Χριστίνα Τσεντούρου πρόεδρος του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αθήνας, Αντρέας Αβραμίδης μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ και μέλος του ΔΣ του ΕΚΑ, Αντρέας Ζαζόπουλος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, Γιώργος Τούσσας πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, Χριστόφορος Σκεπετάρης μέλος του ΔΣ της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, Μαριάνθη Αλειφεροπούλου - Χαλβατζή μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, Χρυσούλα Αποστόλου μέλος του ΔΣ του ΕΚΑ, Χάρης Χουρδάκης εκ μέρους της ΕΣΚ - ΑΜΕΑ, Βασίλης Γεωργαντάς αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ, Δημήτρης Πάνου γραμματέας της Ομοσπονδίας Καπνεργατών, Χρήστος Κατσιώτης γγ της Ομοσπονδίας Επισιτισμού, Αντώνης Αντύπας μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΟΤΟΕ, Βάσω Αναγνώστου από το Σύλλογο εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές και Δημήτρης Αγκαβανάκης μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

Οι εισηγήσεις και οι παρεμβάσεις θα δημοσιευτούν σε επόμενα φύλλα του «Ρ».