17ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΚΕ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΤΟΥΡΚΙΑ

Παγώνει την υποψηφιότητα αν μπουν «απαράδεκτοι όροι»

Η Τουρκία θα παγώσει την υποψηφιότητά της στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιβάλλουν «απαράδεκτους όρους» για την ένταξη της Αγκυρας κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής, δήλωσε χτες ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, λίγο πριν αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες.

«Δεν πιστεύουμε πως θα μας επιβληθούν απαράδεκτοι όροι, αλλά αν συμβεί αυτό, αν μας επιβληθούν όροι που δεν μπορούμε να δεχτούμε, τότε θα βάλουμε αυτήν την υπόθεση στο ψυγείο και θα συνεχίσουμε το δρόμο μας», τόνισε ο Ερντογάν σε συνέντευξη Τύπου στο αεροδρόμιο της Αγκυρας.

Αναφέροντας πως η Τουρκία θέλει να εκσυγχρονίσει τον πολιτισμό της, ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε πως η χώρα του επιθυμεί να ολοκληρώσει το σχέδιο αυτό με τη συνεργασία της ΕΕ. «Αν όμως μας επιβάλουν απαράδεκτους όρους, δε θα έρθει και το τέλος του κόσμου. Θα συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο το δρόμο μας, διότι η Τουρκία είναι ικανή να αντέξει το φορτίο αυτό».

«Η πολιτική δεν επιτρέπει συναισθήματα και εμείς δεν είμαστε συναισθηματικοί. Θέλουμε να φέρουμε σε πέρας αυτήν τη διαδικασία με έναν ώριμο τρόπο», κατέληξε ο Ερντογάν.

Δηλώσεις Ταλάτ

Η Τουρκία δεν μπορεί να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία γιατί αυτομάτως αυτοανακηρύσσεται σε κατοχική δύναμη. Η αλήθεια αυτή ειπώθηκε ανοιχτά από τον ψευδοπρωθυπουργό των Κατεχομένων Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Στο μεταξύ συλλαλητήριο υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ προγραμματίζουν, για σήμερα το πρωί στην κατεχόμενη Λευκωσία, τα μέλη του συνδέσμου προστασίας του ψευδοκράτους.

Ο Ταλάτ δήλωσε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να αναγνωρίσει την «ελληνοκυπριακή διοίκηση», υποστηρίζοντας ότι η ελληνική πλευρά δεν έχει το δικαίωμα να ζητά κάτι τέτοιο. Ο Ταλάτ είπε ότι η Αγκυρα υποσχέθηκε να αναγνωρίσει τη νέα Ενωμένη Δημοκρατία. Ανέφερε ακόμα ότι αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία θα ισοδυναμούσε με αυτοανακήρυξή της σε κατοχική δύναμη, καθώς και με εγκατάλειψη του στόχου για αναγνώριση του ψευδοκράτους.

Ακόμα ο Ταλάτ δήλωσε ότι οι προτάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου για αλλαγές στο «σχέδιο Ανάν», είναι δυνατόν να πείσουν τον ΓΓ του ΟΗΕ να αναλάβει νέα πρωτοβουλία. Σε δηλώσεις του στην τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Κίπρις» ο Ταλάτ, αναφερόμενος στην οικονομική βοήθεια προς τους Τουρκοκύπριους εκ μέρους των ΗΠΑ και της ΕΕ, είπε ότι θα εμβάζεται απευθείας στο ψευδοκράτος και ότι για το συντονισμό της υπόθεσης έχουν ανατεθεί και καθήκοντα στο λεγόμενο υπουργό Γεωργίας και Δασών Ρασίτ Περτέβ.

«Ναι» από το Ευρωκοινοβούλιο

Δύο μέρες πριν από τη λήψη της απόφασης από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισε την τροποποιημένη πρόταση της έκθεσης «Eurlings».

Οπως δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε της ψηφοφορίας, ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου Ζ. Μπορέλ, θα μεταφέρει προσωπικά στα μέλη του Συμβουλίου πριν από τη συνεδρίαση της 17ης του μήνα, το μήνυμα του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο συνόψισε στα εξής:

«Το Κοινοβούλιο επιθυμεί να ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία χωρίς καθυστερήσεις. Αυτό είναι το κύριο στοιχείο, όχι όμως και το μοναδικό. Θα τους ενημερώσω ότι συζητήσαμε λεπτομερώς και για το ενδεχόμενο μιας δεύτερης εναλλακτικής λύσης, την οποία απορρίψαμε δύο φορές, στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια».

Με την έκθεση Eurlings το Κοινοβούλιο λέει «ναι» στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, χωρίς όμως να προχωράει σε εγγυήσεις για την προσχώρηση. Αναγνωρίζει ότι προβλήματα συνεχίζουν να υφίστανται και αφορούν τα μειονοτικά δικαιώματα, τις θρησκευτικές ελευθερίες, τα δικαιώματα των γυναικών, το ρόλο του στρατού, το Κυπριακό και τις τουρκοαρμενικές σχέσεις.

Τονίζεται ότι στο πρώτο στάδιο των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα «στην πλήρη εφαρμογή των πολιτικών κριτηρίων». Σε περίπτωση δε σοβαρών παραβιάσεων οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να διακοπούν. Οι ευρωβουλευτές καθιστούν επίσης σαφές ότι η έναρξη των διαπραγματεύσεων δε θα πρέπει να οδηγήσει στην αυτόματη προσχώρηση της Τουρκίας. Εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τις προόδους που έχει κάνει η Τουρκία σε πολλούς τομείς, υποστηρίζουν όμως ότι πολλά υπολείπονται ακόμα όπως:

- Το Κυπριακό, για το οποίο θα πρέπει η Τουρκία να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες. Τονίζουν ότι η απόσυρση των τουρκικών δυνάμεων αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα για την περαιτέρω μείωση της έντασης. Σημειώνουν ότι η έναρξη θα γίνει με τις 25 χώρες - μέλη, πράγμα που προϋποθέτει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι σημαντικότερες από τις άλλες προσπάθειες που οι ευρωβουλευτές ζητούν από την Τουρκία είναι οι εξής:

- Να θέσει τέρμα στις διακρίσεις κατά των θρησκευτικών μειονοτήτων. Σ' αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να επιτρέψει την άμεση επαναλειτουργία της ελληνορθόδοξης Ιερατικής Σχολής της Χάλκης και τη δημόσια χρήση του εκκλησιαστικού τίτλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

- Να υιοθετήσει νέο Σύνταγμα.

- Να άρει όλους τους περιορισμούς στον τομέα των μεταδόσεων (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) και της εκπαίδευσης σε μειονοτικές γλώσσες.

- Να εξαλείψει τα βασανιστήρια.

- Να περιορίσει το ρόλο του στρατού.

- Να συνεχίσει τη διαδικασία συμφιλίωσης με την Αρμενία.

Οι ευρωβουλευτές σημειώνουν επίσης ότι η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθεροτυπία αποτελούν ζητήματα που θα παρακολουθήσουν εκ του σύνεγγυς.

Να εμπεδωθεί σε βάθος και ουσία η ιδεολογικοπολιτική ενότητα που έχουμε κατακτήσει, με βάση το Πρόγραμμα του Κόμματος, να διασφαλίζεται τεκμηριωμένη, με βάση τη θεωρία και την πείρα, η ενιαία αντίληψη όχι μόνο για το περιεχόμενο της στρατηγικής αλλά και για το πώς αυτή προωθείται στις σημερινές συνθήκες. Τι σημαίνουν τα παραπάνω;

Η ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ για τη στρατηγική είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενιαία εφαρμογή στη δράση αλλά δεν αρκεί για την προώθησή της στη δράση, για την εξασφάλιση της ανόδου της πολιτικής συνείδησης των λαϊκών δυνάμεων, προκειμένου να συσπειρώνονται και να δρουν για την κατάχτηση της λαϊκής εξουσίας.

ΑΣ ΤΟ ΔΟΥΜΕ με ένα γενικό παράδειγμα. Οταν προπαγανδίζουμε ή ζυμώνουμε στόχους πάλης και διεκδικήσεις για τη λύση των προβλημάτων, σωστά βεβαίως επεξεργασμένες, προβάλλουμε την προοπτική του αγώνα για τη λύση τους. Αρκούν όμως οι αγώνες για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων; Αρκούν γενικά οι αγώνες για την εξασφάλιση της ικανοποίησης όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας; Με δεδομένη την εκτίμηση ότι τις σημερινές εξελίξεις τις καθορίζει η στρατηγικής σημασίας επίθεση του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης, του λαού με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις; Μα γι' αυτό απαιτείται άλλη πολιτική. Επομένως και άλλη εξουσία. Αυτό καθορίζει και το περιεχόμενο του αγώνα. Δεν αρκεί γενικά ο αγώνας, αλλά ο κοινωνικοπολιτικός αγώνας κατά των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, για τη λαϊκή εξουσία. Τέτοιος αγώνας χρειάζεται. Αν η καθημερινή δράση μας μ' όλες τις μορφές της δε φτάνει ως αυτό, δεν μπορούμε να ωριμάζουμε πολιτικά τις λαϊκές συνειδήσεις. Δεν μπορούμε να συσπειρώνουμε λαϊκές δυνάμεις σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, να προωθούμε τέτοια πολιτική συμμαχιών. Να αναπτύσσεται οργανωτικά το Κόμμα.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΖΗΤΗΜΑ σχετικά με τα παραπάνω είναι να προβάλλουμε και ζυμώνουμε ολοκληρωμένα τις θέσεις μας προκειμένου να συμβάλλουμε στο ανέβασμα της πολιτικής συνείδησης των λαϊκών δυνάμεων και στην αναγκαιότητα του αγώνα για το σοσιαλισμό. Ας το δούμε επίσης με ένα παράδειγμα: Η αύξηση της ανεργίας σε συνδυασμό με τη σχετική συρρίκνωση ορισμένων μεταποιητικών κλάδων της οικονομίας, και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το κεφάλαιο επενδύει σε άλλους κλάδους - π.χ. υψηλής οργανικής σύνθεσης, γεγονός που δε συμβάλλει γενικά στη μείωση της ανεργίας - μπορεί να οδηγεί στην προβολή της άποψης για την ανάγκη παραγωγικών επενδύσεων σε αντίθεση π.χ. με έργα υποδομών.

ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΠΟΨΗ, χωρίς την ανάδειξη του ζητήματος ότι αυτό ως τάση εμφανίζεται στις καπιταλιστικές οικονομίες, και χωρίς την ανάδειξη ότι η ανεργία είναι σύμφυτη του καπιταλισμού, ότι το κεφάλαιο επενδύει σε τομείς και κλάδους που προσδοκά το μέγιστο κέρδος, μπορεί να δημιουργεί στις λαϊκές συνειδήσεις την άποψη για τη διεκδίκηση παραγωγικών επενδύσεων στα πλαίσια του καπιταλισμού, ως μέσο σωστής και όχι «στρεβλής» όπως λένε ορισμένα ρεύματα, οικονομικής ανάπτυξης, που θα λύνει και το πρόβλημα της ανεργίας. Αλλά έτσι χάνεται το κύριο που είναι η αναγκαιότητα κατάργησης των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, η αναγκαιότητα της πολιτικής πάλης για το σοσιαλισμό.