Κατά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όλοι αυτοί που διαδηλώνουν έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία είναι τρομοκράτες. Με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση όποιοσδήποτε από τους διαδηλωτές μπορεί να βρεθεί και στη φυλακή

Εκτός, βέβαια, από τα λεξικά υπάρχει και η αμερικάνικη εκδοχή για την τρομοκρατία: Αμερικανικές εκθέσεις έχουν χαρακτηρίσει ως τρομοκρατικές τις αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις κατά της αμερικανοΝΑΤΟικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία. Αλλωστε, οι ΗΠΑ έχουν μια... διευρυμένη αντίληψη για το τι αποτελεί τρομοκρατία. Στην ουσία γι' αυτές τρομοκράτης είναι όποιος πάει κόντρα στα συμφέροντά τους και απειλεί την παγκόσμια κυριαρχία τους.

Η ελληνική κυβέρνηση επικαλείται το... τρίτο σκέλος της εγκυκλοπαιδικής ερμηνείας του λήμματος για να αλλάξει διατάξεις της ποινικής νομοθεσίας, προκειμένου να πατάξει την τρομοκρατία. Ομως οι αλλαγές αυτές θίγουν ατομικές ελευθερίες συνταγματικά κατοχυρωμένες. Και γεννάται το πρώτο ερώτημα: Με την τρομοκρατία η κυβέρνηση θα παλέψει κατά της τρομοκρατίας;

Φαίνεται πως, κατά την κυβέρνηση, η καταπάτηση της στοιχειώδους νομικής αρχής «ένοχος, ένοχον, ου ποιεί» με τη λήψη από τα δικαστήρια, που θα δικάζουν υποθέσεις τρομοκρατίας, ως αποδεικτικών στοιχείων, ακόμα και εκείνων που έχουν ληφθεί παράνομα, αλλά και των καταθέσεων των εμπλεκόμενων σε τρομοκρατική δράση, αποτελεί το... νέο όπλο στο χτύπημά της. Ετσι, θα μπορεί κάποιος να καταδικάζεται με μόνη την κατάθεση συγκατηγορουμένου του. Μάλιστα, με τη λεγόμενη μέθοδο της προστασίας των μαρτύρων ανοίγει η πόρτα στο χαφιεδισμό με αντάλλαγμα.

Το πραγματικό πρόσωπο της τρομοκρατίας

Οι αλλαγές αυτές που έχει εξαγγείλει η ελληνική κυβέρνηση, έγιναν μετά από αμερικάνικες πιέσεις και ο πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα μας Ν. Μπερνς τις χαρακτήρισε «θετική εξέλιξη». Δεν παρέλειψε δε να τονίσει ότι χρειάζεται πιο σθεναρή προσπάθεια για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στο μέλλον. Δήλωσε ότι «αυτή είναι η θέση μας και γνωρίζω ότι είναι η θέση πολλών μελών της ελληνικής κυβέρνησης».

Οι αλλαγές διαπλέκονται με τη συμφωνία δικαστικής συνεργασίας που δίνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να εισχωρήσουν στο ποινικό σύστημα της Ελλάδας. Να χρησιμοποιούν στοιχεία σε βάρος πολιτών, παρότι η χώρα μας μπορεί να τα θεωρεί απόρρητα. Η δικαστική συνδρομή θα λειτουργεί υπέρ των ΗΠΑ και για πράξεις που στην Ελλάδα δε θεωρούνται αδικήματα.

Η συμφωνία αστυνομικής συνεργασίας ανοίγει την πόρτα ακόμα και για κοινές επιχειρήσεις. Αλλωστε, η συμφωνία αναφέρει ότι «τα μέρη θα επιδιώκουν να συνεργαστούν στην πρόληψη, καταστολή, διερεύνηση, εξιχνίαση και διαλεύκανση εγκλημάτων». Η συνεργασία των μερών θα επιτευχθεί «μέσω συντονισμού αστυνομικών ενεργειών για την πραγματοποίηση κοινών ερευνών και αμοιβαίας υποστήριξης».

Ολα αυτά, κατά την κυβέρνηση, θα πατάξουν την τρομοκρατία. Μια τρομοκρατία που τα νήματά της οδηγούν και στα άδυτα μυστικών υπηρεσιών και άλλων σκοτεινών κέντρων εξουσίας.

Στην πραγματικότητα όλα αυτά αποβλέπουν στην αντιμετώπιση των λαϊκών αντιδράσεων απέναντι στη «νέα τάξη πραγμάτων». Είναι ένας ακόμα κρίκος στην ολομέτωπη επίθεση κατά των ελευθεριών των πολιτών. Αναδείχνεται, έτσι, η ανάγκη να αναπτυχθεί ένα μαζικό λαϊκό κίνημα για τη διεύρυνση και υπεράσπιση των πολιτικών, δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Για το σοβαρό αυτό θέμα μιλούν σήμερα στο «Ρ» εφτά παράγοντες της δημόσιας ζωής της χώρας.

- Οι φανεροί κίνδυνοι των αλλαγών που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση είναι σε δύο σοβαρά ζητήματα. Το πρώτο αφορά στον περιορισμό των εγγυήσεων υπέρ του κατηγορουμένου που προβλέπει η Ποινική Δικονομία, με αποτέλεσμα, π.χ., ο κατηγορούμενος να μην μπορεί να έχει στο στάδιο της ανάκρισης το δικηγόρο του, να μην μπορεί να λάβει γνώση όλων των αποδεικτικών στοιχειών της δικογραφίας και να καταργηθούν οι υπάρχουσες εγγυήσεις όσον αφορά έρευνες, κατασχέσεις και παρακολουθήσεις.

Το δεύτερο ζήτημα είναι ποιος θα δικάζει. Σήμερα οι συνθέσεις των δικαστηρίων είναι από ένορκους και δικαστές. Η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει δικαστήρια που θα αποτελούνται αμιγώς από δικαστές. Ετσι θα υπόκεινται πιο εύκολα σε πιέσεις. Η συμμετοχή του λαϊκού στοιχειού στις δικές ήταν προοδευτικό μέτρο. Τώρα πισωγυρίζουμε.

Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι ήδη η Ελλάδα έχει υπογράψει τη συμφωνία για την Ευρωπόλ, που δίνει το δικαίωμα στις υπηρεσίες ασφάλειας να μην προσκομίζουν τα στοιχεία τους στις καταθέσεις τους για την τρομοκρατία. Ταυτόχρονα, έχουμε υπογράψει και τη σύμβαση δικαστικής συνδρομής με τις ΗΠΑ και ετοιμάζεται ανάλογη συμφωνία στα πλαίσια της ΕΕ. Ετσι οι διωκτικές αρχές ξένου κράτους (π.χ. ΗΠΑ) θα μπορούν να συμμετέχουν σε ανακριτικές πράξεις που ήταν αρμοδιότητα των ελληνικών διωκτικών αρχών. Οσον αφορά τη σωφρονιστική μεταχείριση των κρατουμένων, υπάρχει η αρνητική εμπειρία των «λευκών κελιών» της Γερμανίας.

Το θέμα της προστασίας των μαρτύρων ανοίγει την πόρτα στον χαφιεδισμό επ' ανταλλάγματι, με την έννοια ότι οποίος καταδώσει ο ίδιος «τρομοκράτη» απαλλάσσεται ακόμα κι όταν ήταν συνεργός του φερόμενου ως τρομοκράτη. Μπορεί δηλαδή να πει και ψέματα.

- Ποιες είναι οι επιδιώξεις;

- Η επιδίωξη των ΗΠΑ και των ιμπεριαλιστών είναι να διευρύνουν συστηματικά την έννοια της τρομοκρατίας και να συμπεριλάβουν στους «τρομοκράτες» εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, αγωνιστές που παλεύουν για τη δημοκρατία και βέβαια και κράτη που δεν εντάσσονται στη νέα τάξη πραγμάτων και τα βάζουν στη μαύρη λίστα. Ο κίνδυνος είναι να διευκολυνθούν στη χώρα μας οι διώξεις σε βάρος αγωνιστών και κινημάτων για τη δημοκρατία και τα κοινωνικά δικαιώματα ή για την πάλη τους ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων.

Πρόκειται για εξοπλισμό του συστήματος για να χτυπηθεί η αντίθετη άποψη και η αντίσταση στη λαίλαπα των αντιλαϊκών και αυταρχικών μέσων, στο νέο μεσαίωνα που θέλουν να επιβάλουν σε όλη τη Γη οι ιμπεριαλιστές.

- Είμαι αντίθετος σε κάθε προσθήκη διάταξης για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Είναι επαρκέστατο το ποινικό οπλοστάσιο. Δε χρειάζεται καμιά ενίσχυσή του και μάλιστα με όπλα εισαγόμενα από την υπερατλαντική δύναμη. Κάθε εισαγωγή νέων διατάξεων εγκυμονεί κινδύνους για τις ελευθερίες των Ελλήνων πολιτών.

- Πιστεύετε ότι υπάρχει στενή διαπλοκή ανάμεσα στις εξαγγελθείσες αλλαγές και στις συμφωνίες αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας;

- Δεν είναι γνώστη, αλλά δε θα το απέκλεια και δεν μπορώ να το πάρω σαν δεδομένο. Είναι μονό το μνημόνιο ή και κάτι άλλο;

-Οποτε υπήρχαν αντιτρομοκρατικοί νόμοι, όπως το 1978 και το 1990, δεν έπληξαν κάποιους που ανέπτυξαν τρομοκρατική δράση, αλλά ανθρώπους που δεν ήταν αγαπητοί στην εξουσία. Ετσι και τώρα δεν τους φτάνει η «νέα τάξη πραγμάτων» που μπορεί και επιβάλλει τη γνώμη της, αλλά θέλουν να εξουδετερώσουν και το λαϊκό παράγοντα, καθώς και τις αντιδράσεις του.

Αυτό θα πραγματοποιηθεί μέσα από την επιβολή μιας νομοθεσίας, το πλαίσιο της οποίας το υποθέτουμε με βάση το μνημόνιο αστυνομικής συνεργασίας που υπέγραψε η κυβέρνηση στις ΗΠΑ. Ετσι θα καταλύονται οι πολιτικές ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα. Πρόκειται για φασισμό.

Οι αλλαγές που εξαγγέλλει η κυβέρνηση στην ποινική νομοθεσία, με τις συμφωνίες αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας αποτελούν ένα... διαπλεκόμενο τρίγωνο. Θέλουν να υποτάξουν ένα λαό που τον θεωρούν ανυπότακτο. Ετσι κι αλλιώς η δημοκρατία σήμερα έχει καταργηθεί από την εξουσία του χρήματος.

-Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, που είναι, βέβαια, απόλυτα επιβεβλημένη, δεν πετυχαίνεται με νομοθετικά μέτρα που περιορίζουν τις ελευθερίες των πολιτών. Η μέχρι τώρα πείρα έχει δείξει ότι ο περιορισμός των ατομικών ελευθεριών για χάρη της περιστολής της τρομοκρατίας όχι μόνο δεν πέτυχε το στόχο του, αλλά ίσα-ίσα τροφοδότησε τους αυτοαποκαλούμενους αναρχικούς τρομοκράτες με πρόσθετα επιχειρήματα.

Η ισχύουσα νομοθεσία είναι επαρκής και δεν είναι αυτή υπεύθυνη για το, ασφαλώς προκλητικότατο, γεγονός ότι δεκαετίες τώρα το ελληνικό κράτος και τα Σώματα Ασφαλείας αποδείχτηκαν απολύτως ανίκανα ακόμα και ν'«ακουμπήσουν», όπως έλεγαν, τους τρομοκράτες. Η «μνημειώδης ανικανότητα» δεν οφείλεται σε ανεπάρκειες της νομοθεσίας, οφείλεται στην ανεπάρκεια της ΕΛ.ΑΣ. που κύριό της αίτιο έχει την επιρροή του παλαιοκομματισμού στην επιλογή των στελεχών της και στη λειτουργία της. Ο παλαιοκομματισμός αυτός, είναι το κύριο αίτιο που δεν υπάρχει ούτε και η πολιτική βούληση για την ορθολογική αναδιοργάνωση της ΕΛΑΣ.

-Τι σημαίνουν αυτές οι αλλαγές για το δικαιικό μας σύστημα;

-Σημαίνουν νόθευση του δικαιοκρατικού χαρακτήρα του νομικού μας συστήματος. Π.χ. η παράταση του χρόνου κράτησης ενός πολίτη από την ΕΛ.ΑΣ. χωρίς προσαγωγή του στον εισαγγελέα και χωρίς ένταλμα σύλληψης. Αυτό σημαίνει συρρίκνωση της ελευθερίας μας απέναντι σε τυχόν αστυνομικές αυθαιρεσίες.

Η διενέργεια κατ' οίκον έρευνας με περιορισμό των ισχυουσών δικαστικών εγγυήσεων, δημιουργεί τον κίνδυνο ο κάθε πολίτης που έχει γίνει δυσάρεστος στις αρχές ν' αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο αστυνομικής εισβολής στο σπίτι του και μάλιστα τις νυχτερινές ώρες.

Δεν είναι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εμποδίζει στην εξουδετέρωση της τρομοκρατίας. Είναι η φαυλότητα και ο παλαιοκομματισμός, που δεσπόζουν στη λειτουργία της ΕΛ.ΑΣ.

- Εχει διατυπωθεί η άποψη για αφαίρεση της αρμοδιότητας των υποθέσεων που είναι σχετικές με την τρομοκρατία από τα Μεικτά Ορκωτά Δικαστήρια. Ο ΔΣΑ έχει εκφράσει την αντίθεσή του σε αυτήν την άποψη, αφού μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν ενδείξεις έλλειψης αξιοπιστίας από τα δικαστήρια αυτά κατά την εκδίκαση παρόμοιων υποθέσεων.

Εκφράζω το φόβο ότι στην επιλογή αυτή υποκρύπτεται γενικότερη αμφισβήτηση του μεικτού ορκωτού συστήματος. Το δικαιικό μας σύστημα, ουσιαστικό και δικονομικό, προσφέρει με πληρότητα τη δυνατότητα αναζήτησης ενόχων, οριοθέτηση ευθύνης και κατάγνωση ποινής σε όσους κριθούν υπαίτιοι εγκληματικών τρομοκρατικών πράξεων.

Αλλωστε, εκτός από τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που οριοθετούν αδικήματα, όπως πρόκληση σωματικής βλάβης ή ανθρωποκτονίας, κατοχής ή χρήσης εκρηκτικών υλών, οπλοφορίας, οπλοχρησίας, σύστασης συμμορίας κ.ά., έχουν ήδη ενταχθεί στο δικαιικό μας σύστημα διατάξεις ειδικών νόμων από το 1977 έως και το 1995 που δημιουργούν πρόσθετες δυνατότητες για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

-Οι αλλαγές αυτές, αν πραγματοποιηθούν, θα αποτελέσουν πλήγμα για τα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών στη χώρας μας, αφού κάθε μη αρεστός στην κυβέρνηση και στους μηχανισμούς της, χωρίς σημαντικό λόγο, θα μπορεί να χαρακτηρίζεται τρομοκράτης και στην κυριολεξία να βρίσκεται στα χέρια κάποιων «ειδικών» δικαστών. Και ας μη βιαστούν μερικοί να μας πουν ότι η «Δικαιοσύνη είναι αμερόληπτη κλπ.». Η αμερόληπτη Δικαιοσύνη είναι αυτή που π.χ. βγάζει μέχρι σήμερα όλες τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές. Η νομοθεσία αυτή αποτελεί συνέχεια της μέχρι σήμερα επίθεσης στους εργαζόμενους, καθώς και τον απαραίτητο κρίκο εφαρμογής των πλέον αντιδραστικών και αντεργατικών μέτρων.

-Πώς διαπλέκονται αυτές οι αλλαγές με τις συμφωνίες αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας που έχουν υπογραφεί με τις ΗΠΑ;

-Είναι γνωστό ότι οι εξαγγελθείσες αλλαγές έρχονται μετά το τελευταίο χτύπημα της «17 Νοέμβρη» και την υπογραφή του μνημονίου με τις ΗΠΑ. Ενώ μέχρι χτες, απ' όλα τα επίσημα κυβερνητικά χείλη λεγόταν ότι η νομοθεσία για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι υπεραρκετή, «όλως τυχαίως» τώρα ανακαλύπτουν ότι απαιτούνται αλλαγές, οι οποίες μόνο από ανελεύθερα και αντιδημοκρατικά -και με τη δική τους έννοια- καθεστώτα μπορούν να υιοθετηθούν.

-Η νέα αυτή νομοθεσία θα έχει επιπτώσεις στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζόμενων; Αν ναι, ποια πρέπει να είναι η απάντηση;

-Αυτή η νέα νομοθεσία, αν υιοθετηθεί και εφαρμοστεί, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στα πολιτικά και στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Θα πλήξει τους εργαζόμενους, την εργατική τάξη, κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, που δε θα συμμορφώνεται με τις υποδείξεις της εκάστοτε εξουσίας. Ιδιαίτερα δε την περίοδο που διανύουμε και που το διεθνές ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο προσπαθεί με κάθε μέσο να κυριαρχήσει παγκόσμια και να απομυζήσει ακόμη περισσότερο τους λαούς, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις, τα προβλήματα που θα μεγαλώσουν.

Σε αυτή την άσχημη για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες επιλογή, υπάρχει διέξοδος. Είναι η οργανωμένη λαϊκή αντίδραση όλων όσοι θέλουν να σκέπτονται και να δρουν ελεύθερα, όλων όσοι δεν πείθονται και δε συμβιβάζονται «προς τας υποδείξεις», με δυο λόγια η ανάπτυξη ενός πλατιού λαϊκού κινήματος για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Η εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα στη χώρα μας, πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα αυτό. Ξεχωριστό ρόλο σε ένα τέτοιο κίνημα μπορούν και πρέπει να παίξουν οι επιστήμονες, οι άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών και γενικά όλοι όσοι δείχνουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η υπεράσπιση και η διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, αν θέλουμε να έχει επιτυχία, πρέπει να γίνει υπόθεση, πρώτα και κύρια, του προοδευτικού και του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.