- "Με την εκλογή της κυβέρνησης Σημίτη, οι προσδοκίες του επιχειρηματικού κόσμου ήταν πολύ θετικές. Στην πορεία, όμως, των τριών μηνών, έχουμε μια κάμψη των προσδοκιών αυτών, που φαίνεται και στο Χρηματιστήριο. Πώς εκτιμάτε την κατάσταση;".

Γ. Παπαντωνίου: "Η εκτίμησή μου είναι ότι ο Κ. Σημίτης έχει δικαιώσει τις προσδοκίες όσων τον στήριξαν να γίνει πρωθυπουργός. Από την άλλη πλευρά όμως, η απόδοση της κυβέρνησης περιορίζεται από το κακό πολιτικό κλίμα...". Από τη συνέντευξη του υπουργού Εθνικής Οικονομίας στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ της περασμένης Δευτέρας.

Μπορεί οι εσωκομματικοί αντίπαλοι να κερδίζουν επιμέρους μάχες στον πόλεμο της διαδοχής και της κυριαρχίας στο κυβερνών κόμμα - όπως η απόφαση της ΚΕ για την εκλογή του αντιπροέδρου, η εκλογή γραμματέα της ΚΟ - αλλά ο Κ. Σημίτης είναι στοχοπροσηλωμένος στο να κερδίσει τον πόλεμο: Να κυριαρχήσει πλήρως στο ΠΑΣΟΚ.

Προφανώς, ο πρωθυπουργός έχει πολύ καλά συνειδητοποιήσει το ελάχιστο: Οτι οι ηγεσίες των κομμάτων εξουσίας δεν εκλέγονται στα συνέδρια. Εκεί, απλά, επικυρώνονται προειλημμένες αποφάσεις και τετελεσμένα.

Με δεδομένη αυτή τη διαπίστωση, είναι φανερό ότι εργάζεται, και μάλιστα πυρετωδώς, για την επίτευξη του στρατηγικού στόχου του.

Τι κάνει, σε ποια κατεύθυνση κινείται;

Βασικά, έχει αφιερωθεί με ιδιαίτερη επιμέλεια στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων αφεντικών, στα οποία έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για κυριαρχία στο ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι ο δρόμος που κινείται για την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ.

Το έργο που έχει παράγει η κυβέρνηση Σημίτη σε αυτή την κατεύθυνση, παρά το μικρό σχετικά διάστημα διακυβέρνησης, είναι ομολογουμένως πλούσιο. Ετσι, για να περιοριστούμε στα πλέον πρόσφατα παραδείγματα, πρέπει να αναφερθεί η παραγραφή χρεών, ύψους τουλάχιστον 200 δισ., στις εταιρίες πετρελαιοειδών των Βαρδινογιάννηδων και του Λάτση, η εξουδετέρωση και αχρήστευση του ημίμετρου για την ονομαστικοποίηση των μετοχών, η διατήρηση του σημερινού "αμαρτωλού" καθεστώτος για τις προμήθειες του δημοσίου και τα μεγάλα έργα, η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, στις οποίες πρόκειται να περιληφθούν και θυγατρικές τραπεζών, η ΔΕΠ κ.ο.κ.

Ομως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της κυβέρνησης Σημίτη, οι εκπρόσωποι της οικονομικής ολιγαρχίας (ηγεσία ΣΕΒ, ΕΒΕΑ κ.ά.) έχουν αφήσει υπονοούμενα για την αποτελεσματικότητα και τους ρυθμούς προώθησης των κυβερνητικών επιλογών, ενώ παράλληλα έχουν κάνει λόγο για "προσδοκίες, που δε δικαιώνονται" από την κυβέρνηση, προφανώς για να αυξήσουν τις πιέσεις. Μάλιστα, αντέδρασαν έντονα στην επιδοματική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση στους δημόσιους υπάλληλους, ενώ αποκρούουν μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για αυξήσεις στους χαμηλοσυνταξιούχους. Οι εκπρόσωποι των εργοδοτών "εκφράζουν φόβους" ότι η κυβέρνηση υπονομεύει την εισοδηματική πολιτική.

Ο πρωθυπουργός έσπευσε προχτές στην ετήσια ΓΣ του ΣΕΒ και διαβεβαίωσε τους εργοδότες ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τους στόχους του προγράμματος "σύγκλισης". "Πρέπει να προσέξουμε, είπε, και να μην παγιδευτούμε στην πίεση για εγκατάλειψη του προγράμματος και επανεμφάνιση των αποτυχημένων συνταγών του παρελθόντος προς πάσα κατεύθυνση".

Η ηγεσία του ΣΕΒ φάνηκε να "κάμπτεται"! Είναι χαρακτηριστική η δήλωση στο "Ρ" του προέδρου του ΣΕΒ Α. Κανελλόπουλου: "Δεν πιστεύω σε υποσχέσεις, αλλά σε έργα και συνεπώς αυτό που λείπει είναι ισχυρή πολιτική βούληση και αυτό περιμένουμε, πιθανώς μετά το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ".Είναι εμφανές ότι προεξοφλούν πως μετά το Συνέδριο, μέχρι το οποίο δίνουν μια περίοδο χάριτος, ο Κ. Σημίτης θα έχει μάλλον περισσότερο "λυμένα τα χέρια του" και θα είναι πιο ισχυρός...

Η αλήθεια είναι ότι το "κακό κλίμα", που επικαλείται ο Γ. Παπαντωνίου, και η εσωκομματική διαμάχη δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα στον Κ. Σημίτη να προωθήσει το "θεάρεστο έργο" υπέρ των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, αφού στην ίδια κατεύθυνση κινούνται παράλληλα και οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του. Επιδιώκουν, δηλαδή, και αυτοί να εξασφαλίσουν την εύνοια και το χρίσμα για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Ποιον από τους υποψηφίους θα επιλέξουν τα μεγάλα αφεντικά; Μάλλον και τους δύο. Η λύση, δηλαδή, που φαίνεται να ευνοούν είναι υπέρ της διατήρησης της ενότητας του ΠΑΣΟΚ, χάρη του γενικότερου συμφέροντος του πολιτικού συστήματος. Για τη θέση του διαδόχου προαλείφουν τον Κ. Σημίτη, αλλά προβλέπεται θέση και για τους υπόλοιπους, στα πλαίσια μιας κατανομής ρόλων στο ηγετικό σχήμα. Το τελευταίο, εξάλλου, επιδιώκουν και οι αντίπαλοι του Κ. Σημίτη.

Τα περιθώρια για εκπλήξεις είναι μάλλον ελάχιστα, αλλά δεν έχουν αποκλειστεί...

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Οταν ένα στέλεχος κόμματος φτάνει στο σημείο να καταγγέλλει, ότι η ηγεσία στέλνει ανθρώπους της να παρακολουθεί τους βουλευτές ακόμα και στις κοινωνικές τους υποχρεώσεις, τότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι τα πράγματα είναι κάτι περισσότερο από σοβαρά.

Η καταγγελία αυτή, που ακούστηκε στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ την Πέμπτη, μαζί με τα άλλα διόλου τιμητικά που διεμείφθησαν εκεί, πιστοποιούν πλέον ότι το χάσμα ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές ολοένα και μεγαλώνει.

Ολοι πλέον στην κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποφεύγουν να κάνουν οποιαδήποτε πρόβλεψη για το άμεσο μέλλον, αλλά δεν αποκλείουν τίποτα: Από το ενδεχόμενο διαγραφών μέχρι και τη διάσπαση του κόμματος.

Η έλλειψη αξιόπιστης εναλλακτικής πολιτικής - "Τι διαφορετικό πιστεύουμε εμείς από αυτό που σήμερα υλοποιεί το ΠΑΣΟΚ;",είπε στην ΚΟ η Ντ. Μπακογιάννη - έχει οδηγήσει τη ΝΔ σε αδιέξοδο, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί την εσωκομματική σύγκρουση, που έχει φτάσει πλέον σε οριακό σημείο.

Ο Μ. Εβερτ σίγουρα περίμενε ότι στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας θα βρισκόταν αντιμέτωπος με τα Μητσοτακικά στελέχη, καθώς η ομάδα των 23 δεν είχε κρύψει τις προθέσεις της. Αυτό που δεν περίμενε και προφανώς του δημιούργησε τον εκνευρισμό ήταν η αποστασιοποίηση του Γ. Βαρβιτσιώτη - "Εσείς τον βγάλατε αρχηγό", είπε ο αντιπρόεδρος στους βουλευτές - και η άρνηση στήριξής του από κορυφαία στελέχη όπως ο Γ. Σουφλιάς, ο Στ. Δήμας και ο Στ. Μάνος. Ο Μ. Εβερτ αισθάνθηκε πολύ μόνος του και φυσικά ήταν αδύνατο να ελέγξει τη συνεδρίαση, πόσο μάλλον όταν σε αυτήν πρώην υπουργοί έφτασαν στο σημείο να πιαστούν στα χέρια και εκτοξεύονταν απίστευτες κατηγορίες, όπως ότι οι εταιρίες κινητών τηλεφώνων πληρώνουν τους λογαριασμούς των τηλεφώνων στελεχών του κόμματος.

Η "επόμενη μέρα" βρήκε τις δύο πλευρές να ανασυντάσσουν τις δυνάμεις τους, προετοιμαζόμενες, όπως λένε όλοι, για "παν ενδεχόμενο".

Στη Ρηγίλλης ανέφεραν ότι οι προειδοποιήσεις του Μ. Εβερτ προς τους αντιφρονούντες, πως μετά τη συνδιάσκεψη θα "απευθυνθεί στο λαό", δεν ήταν μπλόφα, καθώς εκτιμούν ότι εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση το κόμμα δεν έχει προοπτικές εξουσίας. Το πώς ακριβώς "θα απευθυνθεί στο λαό" δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα. Στελέχη της ηγεσίας έλεγαν ότι δεν αποκλείεται ο Μ. Εβερτ να βγει ανοιχτά και να καταγγείλει με δημόσια δήλωσή του τα αντιπολιτευόμενα στελέχη για "υπονόμευση της πορείας του κόμματος προς την εξουσία" και να ξεκαθαρίσει έστω και με πειθαρχικά μέτρα την κατάσταση. Η φράση του Μ. Εβερτ στο κλείσιμο των εργασιών της ΚΟ, "πρέπει να ξέρετε καλά ότι ξέρω να παίζω και το άλλο το χαρτί", αυτά ακριβώς τα μέτρα εννοούσε.

Επίσης, ένα από τα ενδεχόμενα που εξετάζει η Ρηγίλλης, εάν συνεχιστεί η υπάρχουσα κατάσταση, είναι η προκήρυξη έκτακτου συνεδρίου του κόμματος, προκειμένου η "ίδια η βάση του κόμματος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση".

Από την πλευρά τους, οι Μητσοτακικοί δεν το βάζουν κάτω και δεν κρύβουν ότι οι κινήσεις τους θα εξαρτηθούν από όσα γίνουν στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο ελπίζουν "να απελευθερωθούν δυνάμεις", να ξαναμοιραστεί η τράπουλα του πολιτικού σκηνικού και να διαδραματίσουν ένα ρόλο, που πιθανώς θα ξεπερνάει και θα αφήνει πίσω της τη ΝΔ.

Γιάννης ΦΩΤΟΥΛΑΣ