Ενα περίπου μήνα μετά, αφού έχει τρέξει αρκετό νερό στ' αυλάκι και συνεχίζεται αμείωτη η σχετική «κοκορομαχία» μεταξύ της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, πιστεύουμε ότι η πρόβλεψή μας έχει πλήρως επιβεβαιωθεί. Εκτός και πιστεύει κανένας ότι το πρόβλημα των εξοπλισμών βρίσκεται στο ποιος υπογράφει την εγγύηση, που συνοδεύει την όποια σύμβαση, μια τράπεζα ή η κυβέρνηση της χώρας προέλευσης των όπλων...
Μπορεί ακόμη να πληρώνουμε χρέη από την προηγούμενη «αγορά του αιώνα», αλλά το γεγονός αυτό δε φαίνεται να πτοεί τους κυβερνώντες. Κι έτσι, παρά τη μη επιβεβαίωση - αλλά και την αποφυγή διάψευσης - των σχετικών δημοσιευμάτων από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση προσανατολίζεται στην προμήθεια 60 μαχητικών αεροσκαφών, που θα κοστίσουν στο ελληνικό Δημόσιο 6 - 8 δισ. ευρώ ή 2,1 - 2,8 τρισ. δραχμές.
Προφανώς, οι κυβερνώντες θέλουν να μοιάσουν σε όλα στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και στην «αγορά του αιώνα». Πόσο μάλλον, που η προηγούμενη αγορά έγινε στον περασμένο, πλέον, 20ό αιώνα, ενώ η τωρινή αφορά στον 21ο, στον οποίο ήδη πορευόμαστε...
Ολόκληρη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, με πρώτο υπογράφοντα τον Γ. Παπανδρέου και τελευταίο - «τιμής ένεκεν» - τον Κ. Σημίτη, υπογράφει την Επερώτηση για τα αγροτικά, που κατέθεσε στη Βουλή. Μ' αυτόν τον τρόπο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέλει να δείξει ότι ενδιαφέρεται για τον αγροτικό κόσμο, ο οποίος αντιμετωπίζει πολλά και οξυμένα προβλήματα, βρίσκεται σε απόγνωση κι ετοιμάζεται για αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Ελπίζει, έτσι, να ξαναφτιάξει τις σχέσεις του με την αγροτιά, που το καταψήφισε μαζικά και στις εθνικές εκλογές και στις ευρωεκλογές. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να εγκρίνει, τώρα, τις αγροτικές κινητοποιήσεις, αν και δηλώνει πως «δε θα στείλει τους βουλευτές του ν' ανεβούν στα τρακτέρ».
Στην Επερώτηση κατηγορείται η κυβέρνηση ότι καθυστερεί την εφαρμογή της μεταρρύθμισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ και δεν προετοιμάζει τον αγροτικό κόσμο για τις αλλαγές που έρχονται. Ταυτόχρονα με την Επερώτηση, στελέχη του ΠΑΣΟΚ - όπως ο Χρ. Παπουτσής και ο Β. Αργύρης - με δηλώσεις τους στα ΜΜΕ, καταλόγισαν βαριές ευθύνες στην κυβέρνηση της ΝΔ για τη συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος και, γενικότερα, για την όξυνση των προβλημάτων στην ύπαιθρο.
Στην επίθεση του ΠΑΣΟΚ αντέδρασε πάραυτα η κυβέρνηση της ΝΔ, υποστηρίζοντας ότι οι δικές του κυβερνήσεις έχουν την ευθύνη για την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο αγροτικός κόσμος. Προς επιβεβαίωση αυτών των κυβερνητικών θέσεων, ο υπουργός Αγροτικής Απασχόλησης, Β. Μπασιάκος, ανέφερε ότι όλοι οι αγροτικοί κανονισμοί που εφαρμόζονται σήμερα έχουν ψηφιστεί επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - δεν είπε, όμως, ότι συμφωνούσε και η ΝΔ μ' αυτούς - στις οποίες καταλόγισε την εκτόξευση του ελλείμματος στο ισοζύγιο αγροτικών προϊόντων στα 650 δισ. δρχ. κι άλλα πολλά.
Για να κερδίσει, δε, αυτός τις εντυπώσεις, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση εξασφάλισε επιπλέον 123 δισ. δρχ. για τη γεωργία από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο, εξήγγειλε ότι πρόωρη συνταξιοδότηση, εκτός από τους γεωργούς, μπορούν, από τώρα και πέρα, να παίρνουν και οι κτηνοτρόφοι και επανέλαβε τις υποσχέσεις για γρήγορες επιδοτήσεις και έγκαιρες αποζημιώσεις.
Βεβαίως, ο κόσμος ξέρει ότι για το «αγροτικό κατάντημα», φταίχτες είναι και τα δυο κόμματα, καθώς οι κυβερνήσεις τους εφαρμόζουν την ίδια αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, η οποία, στα 20 τελευταία χρόνια, έχει ξεκληρίσει κοντά στις 200.000 μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά.
Αλλά ας δούμε τι κριτικάρουν οι «κατήγοροι» και πώς απαντούν οι «κατηγορούμενοι», για να καταλάβουμε προς τι ο «καυγάς»:
Λέει το ΠΑΣΟΚ: Καθυστερείτε τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ.
Απαντάει η ΝΔ: Είμαστε έτοιμοι και πριν τις συμβατικές υποχρεώσεις μας.
Ομως, ο αγροτικός κόσμος δε θέλει να εφαρμοστεί η «νέα ΚΑΠ», γιατί δεν έχει τίποτα να κερδίσει, αντιθέτως θα χάσει πολλά.
Ρωτάει η αξιωματική αντιπολίτευση: Γιατί δεν αποφασίζετε την ολική αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή;
Απαντάει η κυβέρνηση: Το συζητάμε με τις ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων που το προτείνουν.
Μα οι αγρότες δε συμφωνούν να επιδοτούνται χωρίς να παράγουν, αντιλαμβανόμενοι ότι τους στήνουν «παγίδα» για να τους κόψουν, αργότερα, εντελώς τις επιδοτήσεις.
Υποστηρίζει ο Β. Αργύρης: Εχουμε μεγάλη παραγωγή βαμβακιού, επειδή η κυβέρνηση επέτρεψε σε «γαλάζιους γεωργούς» να καλλιεργούν «παράνομα χωράφια» και να παραδίνουν περισσότερα κιλά.
Απαντάει ο Β. Μπασιάκος: Είναι ανεδαφικό και λαϊκίστικο το αίτημα «ούτε κιλό εκτός επιδότησης» - το ίδιο λέει, τώρα, και ο «αγωνιστής» Θ. Κοκκινούλης, που κάποτε έριξε το σύνθημα «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» - και δεν το δεχόμαστε.
Αλλά ποιος είπε σε όλους αυτούς ότι οι βαμβακοπαραγωγοί θα δεχτούν μείωση του εισοδήματός τους χωρίς ν' αντιδράσουν;
«Οποιος ανεβαίνει στη σκηνή για να παίξει ή να απαγγείλει κείμενο ατιμάζεται». Αυτό έλεγε το διάταγμα του πραίτορα. Αυτήν την ατίμωση, που σήμαινε όχι μόνο ηθική καταδίκη του, αλλά και διαγραφή του από τους καταλόγους της φυλής, δηλαδή από τα νομικά και πολιτικά του δικαιώματα, επεφύλασσε η αρχαία Ρώμη - κατ' επέκταση η απανταχού ρωμαϊκή εξουσία - στον όποιον ασκούσε τέχνες του θεάματος (ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές, μουσικούς, κλπ.), ακόμα και όταν ήταν ο λαοφιλέστερος και αμειβόταν πλουσιοπάροχα. Και μόνο μια φορά να ανέβαινε στη σκηνή ένας άνθρωπος έχανε την ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη και θεωρούνταν πλέον δούλος. Παρότι η Ρώμη και όλη η ρωμαϊκή αυτοκρατορία λύσσαγε για «άρτον και θεάματα», έχτιζε θέατρα, ωδεία, ιπποδρόμους, καθιέρωσε πλήθος τελετουργικών γιορτών για θεούς και τους «επί Γης» εκπροσώπους τους και διέθετε πλήθος θεατρίνων για να διασκεδάζουν οι αυτοκράτορες, η κουστωδία τους, οι πολιτικο-στρατιωτικοί τους εκπρόσωποι, όπως έλεγε ο Απουλήιος - διηγούμενος την ιστορία ενός παιδιού που μεγάλωσε δίπλα σε ένα γνωστό ηθοποιό τραγωδιών - «ο ηθοποιός είναι συνώνυμο της αναισχυντίας». Ο ηθοποιός, ακόμα κι όταν δίδασκε την τεχνική του λόγου σε επιφανείς ρήτορες και συγκλητικούς, ήταν «ατιμασμένος».
Προ ημερών, δίπλα στην ακέφαλη σορό ενός δολοφονημένου βουδιστή, εργαζόμενου σε φυτεία, βρέθηκε ένα μήνυμα: «Δεν αρκεί αυτό. Κι άλλοι θα σκοτωθούν σε εκδίκηση για τους αθώους που πέθαναν στη σφαγή του Τακ Μπάι».
Οι ΗΠΑ πρόσφατα παρείχαν στην αστυνομία τουριστικού νησιού της Ταϊλάνδης έκτακτη βοήθεια 50 χιλιάδων δολαρίων, για «εξοπλισμό και εκπαίδευση στην αντιμετώπιση τρομοκρατικών επιθέσεων». Ανήσυχες κυβερνήσεις της περιφέρειας, από τη Μαλαισία ως τη Σιγκαπούρη, καλούν τον Θάκσιν, φοβούμενες επέκταση των ταραχών, να μη συνεχίσει τον καταστροφικό δρόμο της στρατιωτικής αντιμετώπισης κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων μασκαρεύοντάς τα σε «θρησκευτικό φανατισμό».
Αλλά ο Θάκσιν δεν έχει διάθεση να ακούσει, ειδικά όσο πλησιάζουν οι εκλογές του Φλεβάρη του 2005. Σκληραίνει ολοένα περισσότερο τη στάση του - σύμφωνα με καταγγελίες της αντιπολίτευσης, προσεταιρίζεται ακροδεξιούς εθνικιστές. Μένει να φανεί αν η προσέγγισή του θα αποδειχτεί «επιτυχής» για τον ίδιο, όμως το σίγουρο είναι πως σηματοδοτεί σοβαρούς κινδύνους για την Ταϊλάνδη.