ΑΠΑΝΤΗΣΕ ο Σημίτης στα χτεσινά ορνιθοσκαλίσματα του Εβερτ. Εμείς, λέει, για τα εθνικά θέματα δε φωνάζουμε στο εσωτερικό, αλλά στις συζητήσεις με τους εταίρους στην Ευρώπη. Τι φωνάζουν; "Μάλιστααα!!!".

***

Χτες πάντως δεν παρέλειψε - ως συνήθως τελευταία - να βελτιώσει τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας. Η λέξη "λιτότητα" έχει πλέον κι άλλα συνώνυμα, το "σύνεση" και το "συστηματική πολιτική"...

***

Καλός ο "εκσυγχρονισμός" και τα άλλα "κυριλέ" κ. Σημίτη, αλλά αν δεν πέσει λίγο το επίπεδο, δε φαίνεται φως, έτσι;

***

Και τα χεράκια ανοιχτά στην τελευταία χαιρετούρα, και "Κάρμινα Μπουράνα" είδαμε χτες! Η παλιά καλή συνταγή...

***

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ κατ' αποκλειστικότητα το "σλόγκαν" της προεκλογικής καμπάνιας της ΝΔ: "Αν δεν μπορείς να το πεις, ζωγράφισέ το...".

***

Καμιά ανασφάλεια δεν υπάρχει μετά τη φυγή του Τζ. Γκλικ, υπάρχει πάντα ο... Καρατζαφέρης. Καλύτερα ο Εβερτ να περιοδεύει χέρι χέρι μαζί του. Τουλάχιστον δε θα βαράει όποιο γραφείο βρει μπροστά του σε εκρήξεις "εθνικής αγανάκτησης".

***

Ομως, παρά τις όποιες απώλειες ο Εβερτ δε σταματάει, θα συνεχίσει ακάθεκτος τον αγώνα του... ενάντια στο φιλελευθερισμό και τη συντήρηση!

***

Α! Αύριο από τη ΝΔ να μην περιμένουν λίστες, προέχει η επαναστατική διακήρυξη...

***

ΓΙΟΥΡΟΥΣΙ στο Ιράκ ετοιμάζουν οι ΗΠΑ, ανακαλύπτοντας εκ νέου "εχθρούς του πλανήτη"! Μα καλά, δεν πτοούνται καθόλου από τις διακηρύξεις Σαμαρά, για μια ισχυρή και δυνατή Ελλάδα;

***

Και καλά αυτό. Ούτε η "υπεύθυνη εξωτερική πολιτική, που θα κινείται στα πλαίσια ενός προοδευτικού εκσυγχρονισμού", του Κωνσταντόπουλου, δεν τους τρομάζει;

***

Τι θέλουν δηλαδή; Να κάνουν από κοινού ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο ο Αυγερινός και ο Παπαγιαννάκης;

***

ΑΤΥΧΙΑ να μην υποσχεθεί ο Μάικλ Δουκάκης ότι "θα λύσει" το Κυπριακό το 1997 τον Ιούλη. Τότε δε θα υπήρχε λόγος να κάνουμε πρόωρες εκλογές για τα εθνικά θέματα...

Διότι, βεβαίως, δεν αποτελεί είδηση ούτε η "έκκλησή" του προς τους "συντηρητικούς" να "ανακαλύψουν στο ΠΑΣΟΚ αυτό που αναζητούν αλλού", ούτε το γνωστό "απόφθεγμά" του ότι "το μέλλον ανήκει στην Κεντροαριστερά".

Και η μεν έκκλησή του προς τους οπαδούς της ΝΔ και της ΠΟΛ. ΑΝ. να αναζητήσουν στο ΠΑΣΟΚ αυτό που δε βρίσκουν στα κόμματά τους, ήταν από περιττή μέχρι επιζήμια. Διότι, υπενθύμιζε σε όλους τους Ελληνες πολίτες ότι το ΠΑΣΟΚ, ιδεολογικά και πολιτικά, έχει στρογγυλοκαθίσει στο τμήμα εκείνο του πολιτικού φάσματος που κατείχε ανέκαθεν η ΝΔ.

Το "απόφθεγμά" του για την Κεντροαριστερά, όμως - γαρνιρισμένο, μάλιστα, με νεφελώδεις, και μη προγραμματικές, υποσχέσεις για "μετεκλογικές συνεργασίες" - επιδέχεται πολλή συζήτηση.

"Χωροταξικά" υποδηλώνει την περιοχή που εκτείνεται ανάμεσα στο μετριοπαθές Κέντρο (όποιο όνομα και να έχει, κατά καιρούς) και στην αγωνιστική Αριστερά. Και πολιτικά προσδιορίζει ένα σύστημα δημοκρατικής και φιλολαϊκής διακυβέρνησης.

Ενα σύστημα, το οποίο υπερασπίζεται μεν τις αστικές σχέσεις, αλλά που προσπαθεί να διευρύνει το "δημοκρατικό κεκτημένο" προς την κοινωνία και προς την οικονομία, με τη συμμετοχή του Λαού σε όλα τα κέντρα αποφάσεων, ώστε να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας.

Το ΠΑΣΟΚ - το κόμμα των "μη προνομιούχων Ελλήνων", όπως αυτάρεσκα αυτοαποκαλείται - όχι μόνο δε διεύρυνε την πολιτική δημοκρατία προς την κοινωνία και προς την οικονομία, όχι μόνο συρρίκνωσε και την ίδια την πολιτική δημοκρατία (ασκώντας την εξουσία από εξωθεσμικά και εξωκομματικά κέντρα), όχι μόνο κακοποίησε τη δημοκρατία στο ίδιο το εσωτερικό του, αλλά και εξευτέλισε την αρχή της "λαϊκής κυριαρχίας".

• Ψηφίζοντας ή διατηρώντας καλπονοθευτικούς εκλογικούς νόμους, που καταργούν την ισοδυναμία της ψήφου των πολιτών....
• Μετατρέποντας το κράτος σε κομματικό βραχίονα του Κινήματος...
• Αλλοιώνοντας τη βούληση του εκλογικού σώματος με πάσης φύσεως "πελατειακές σχέσεις"...
• Διαπλεκόμενο με τα ΜΜΕ και την οικονομική ολιγαρχία προς καταδημαγώγηση του λαού...
• Κρατώντας τους βουλευτές ομήρους της "ηγεσίας" με λασπολογικούς - τρομοκρατικούς μηχανισμούς και με την αντιδημοκρατική "κομματική πειθαρχία"...
• Ξηλώνοντας τον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της χώρας ή αδιαφορώντας για το ξήλωμά του κτλ. κτλ...

Κι αν ο κ. Σημίτης θεωρεί αυτή την αντιδημοκρατική και αντιλαϊκή πορεία του κόμματός του ως... "κεντροαριστερά πολιτική", ή βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση ή επιμένει συνειδητά να παγιδεύσει και να ευνουχίζει το λαϊκό κίνημα, όπως και ο προκάτοχός του!

Το ληστή τον σκότωσε ο Θησέας. Ετσι στερηθήκαμε της δυνατότητας να μάθουμε τι θα έλεγε ο Προκρούστης για τη δραστηριότητά του.

Αυτές οι αλλόκοτες σκέψεις περνούν απ' το μυαλό μας, ακούγοντας τους σύγχρονους Προκρούστες: Την κυβέρνηση, που λέει ότι με την ανάπτυξη θα χτίσει το "κοινωνικό κράτος". Τον Μ. Εβερτ να ζητά από κάθε κυβέρνηση να κόψει το λαιμό της να βρει τα 130 δισ., που απαιτούνται για την αύξηση των αγροτικών συντάξεων, όπως τάζει ο ίδιος.

Είχαν τάξει - όπως τάζουν και τώρα - υγεία υψηλών προδιαγραφών και ζωή χαρισάμενη για τους συνταξιούχους. Και τι έκαναν; Η ΝΔ ψήφισε το νόμο 2071/92, με κύριο χαρακτηριστικό την εφαρμογή του παρτ - τάιμ για τους νοσοκομειακούς γιατρούς. Αλλαξε τον τρόπο χρηματοδότησης του συστήματος υγείας, χαρίζοντας εκατοντάδες δισ. στους ιδιώτες. Αύξησε - δυο φορές σε δυο χρόνια - τα νοσήλια και σε σχέση με το 1990 η αύξηση αυτή ανήλθε στο 600%. Θεσπίστηκε το περίφημο χιλιάρικο για τα εξωτερικά ιατρεία και το πεντοχίλιαρο για την είσοδο στα δημόσια νοσοκομεία. Επιβλήθηκε η συμμετοχή των ασφαλισμένων από 10 - 25%. Εμειναν οι ίδιες κενές θέσεις στα νοσοκομεία και οι μισθοί καθηλώθηκαν.

Ο πρώην υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Φ. Ιωαννίδης, δήλωνε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήρθε για να γκρεμίσει (31.3.1994). Κι ένα χρόνο μετά, ματσούκωσαν τους συνταξιούχους έξω απ' το Μέγαρο Μαξίμου (9.3.1995). Τότε ο Παπανδρέου τους έδωσε εφάπαξ επίδομα από μισή σύνταξη. Ενα χρόνο μετά, ο Κ. Σημίτης τους πέταξε τα διαβόητα ΕΚΑΣ. Παπαντωνίου και Σουφλιάς, τον Ιούνη του 1996, δήλωναν ότι η επανασύνδεση των κατώτερων συντάξεων του ΙΚΑ με τα είκοσι ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη δεν πρέπει να γίνει.

Αλλά ακόμα και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση ξεβρακώνει τους υποτακτικούς της: Οι κατά κεφαλήν δαπάνες για υγεία, πρόνοια και κοινωνική ασφάλιση είχαν την εξής δραματική εξέλιξη: Από 10%, που ήταν η ετήσια αύξηση την περίοδο 1980 - 1985, μειώθηκαν σε 1,5% το 1985 - 1990 και σε 1% το 1990 - 1993, όταν στην Ευρωπαϊκή Ενωση διπλασιάστηκε από 2% σε 4%.

Ξανά οι γνωστές ουρές του αίσχους χτες στο κεντρικό κατάστημα της Εργατικής Εστίας, για ένα εισιτήριο, για μια εκδρομή! Την ίδια ώρα - όπως αποκάλυψε ο "Ρ", χωρίς κανένας αρμόδιος να αισθανθεί την ανάγκη ούτε να απαντήσει - εισιτήρια της Εργατικής Εστίας πωλούνται - ναι ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ! - σε λιανική και χονδρική πώληση, ακόμα και μέσω μικρών αγγελιών σε εφημερίδες!Αλλά πού να βρει χρόνο να ασχοληθεί με τέτοιες ...λεπτομέρειες η πρόεδρος του Οργανισμού και υποψήφια του ΠΑΣΟΚ, Ι. Ζερβάκη, η οποία ξεδιάντροπα έχει μετατρέψει τον ίδιο τον Οργανισμό σε προσωπικό προεκλογικό της κέντρο;

"Ακόμη και στη Β Αθηνών, η οποία είναι η πλέον ...ακριβή εκλογική περιφέρεια και επιτρέπει σε κάθε υποψήφιο βουλευτή έξοδα, μέχρι 18,5 εκατομμύρια δραχμές, μόνο η εκτύπωση ενός διαφημιστικού φυλλαδίου σε 200.000 αντίτυπα, μαζί με το κόστος της διανομής, ξεπερνά τα 12 εκατομμύρια", σημειώνει το κυριακάτικο "Παρόν". Και συνεχίζει: Η παρουσία σε τηλεοπτικές συζητήσεις, σε μικρά μάλιστα κανάλια, έχει ...διατιμηθεί στο ποσόν του 1.000.000 δραχμών και η ενοικίαση ενός εκλογικού κέντρου, σε εμφανές σημείο του κέντρου της Αθήνας, φθάνει μέχρι και τα 100.000.000 δραχμές.

Και, βέβαια, είναι "κοροϊδία το πλαφόν" και "στάχτη στα μάτια των εργαζομένων", όπως καταγγέλλει. Μόνο, που το ΚΚΕ το είχε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή. Οταν οι διάφορες "πένες" εξυμνούσαν την τομή, που δήθεν έκανε στη δημόσια ζωή της χώρας το κυβερνητικό νομοσχέδιο τότε, περί εκλογικών δαπανών.

Πλήθος πλαστών και τεχνητών διλημμάτων, για κάθε κατηγορία ψηφοφόρων και για κάθε γούστο, διαθέτει προφανώς στην προεκλογική φαρέτρα του ο πρωθυπουργός. Τα απαρίθμησε, τόσο στην ομιλία του στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, όσο και στην κατά συνέχειες συνέντευξή του στην "Ελευθεροτυπία", κυριακάτικη και χτεσινή.

Μόνο, που σχετικά εύκολα καταλαβαίνει και ο τελευταίος ψηφοφόρος ότι τα διλήμματα του κ. Σημίτη αφορούν αποκλειστικά και μόνο, το ποιος από τους δύο "μονομάχους" θα είναι στην κυβέρνηση, για να συνεχίσει και να εντείνει την εφαρμογή της μέχρι σήμερα αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν αφορούν το ποιος θα την αντιπαλέψει, το ποιος θα κάνει ουσιαστική και αποφασιστική αντιπολίτευση, το ποιος θα ανοίξει την προοπτική μιας άλλης πολιτικής, που έχει ανάγκη ο τόπος και οι εργαζόμενοι.

Εύκολη, επόμενα, η απάντηση. Οποιος θέλει σκληρή λιτότητα και όλα όσα έχουμε, ήδη, γνωρίσει και, μάλιστα, στη μετεκλογική, πολύ περισσότερο άγρια, εκδοχή τους, ας διαλέξει μεταξύ Σημίτη και Εβερτ. Οποιος λέει φτάνει πια και θέλει να δώσει μήνυμα αντεπίθεσης, μία και μόνη απάντηση δίνει:

"Ευχαριστώ, δε θα πάρω. Εγώ ψηφίζω ΚΚΕ".

"Η στρατηγική της χώρας για την Ελλάδα του 21ου αιώνα είναι το κύριο θέμα του προεκλογικού αγώνα", ισχυρίζεται ο Κ. Σημίτης.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, επί της ουσίας. Ποια είναι η στρατηγική του Κ. Σημίτη για την Ελλάδα του 21ου αιώνα; Κατ' αρχάς, διαθέτει τέτοια στρατηγική; Ναι, έχει στρατηγική. Ομως, λεπτομέρεια θα πείτε, δεν είναι δικιά του. Είναι αντιγραφή. Είναι η στρατηγική που έχουν επεξεργαστεί τα επιτελεία των Βρυξελλών, για την "Ευρώπη του 21ου αιώνα". Είναι στρατηγική που έχει σχεδιαστεί με βάση τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των ισχυρών εταίρων (Γερμανών).

Αυτή τη στρατηγική έχει υιοθετήσει πλήρως το "νέο" ΠΑΣΟΚ του Κ. Σημίτη, όπως έχει άλλωστε φανεί με τα έργα του τους προηγούμενους εφτά μήνες.

Αυτό που μένει είναι να το δηλώσει ανοιχτά ο πρωθυπουργός και να μην επιχειρεί να εξαπατήσει το λαό με παχιά και ωραία λόγια.

Μάλλον, οι προϊστάμενοι των "Μακντόναλντς" θεωρούν τα καταστήματα της πολυεθνικής στην Ελλάδα αμερικάνικο έδαφος, αφού εφαρμόζουν κι εκεί τους αυταρχικούς κανόνες που ισχύουν στην πατρίδα τους. Με αυτό το σκεπτικό, δεν άφησαν το Σάββατο το βράδυ, τους Κνίτες να μπουν στα "Μακντόναλντς" στη Γλυφάδα και να ενημερώσουν τους εργαζόμενους για τις θέσεις και τις προτάσεις των κομμουνιστών ενόψει των εκλογών.

Βέβαια, κάπου έχουν δίκιο οι άνθρωποι. Κάτι τα "ευχαριστώ" του πρωθυπουργού, κάτι η έγκριση των πρόωρων εκλογών από τους Αμερικανούς, κάτι το γεγονός πως η προεκλογική διαπάλη οργανώνεται με πρότυπο τις ΗΠΑ (όπου κυριαρχούν ασφυκτικά οι τηλεοπτικές κοκορομαχίες, τα ανούσια τoκ - σόου, τα αποπροσανατολιστικά debate και όλα τα συναφή) τους έχουν δημιουργήσει φαίνεται την εντύπωση πως δε βρίσκονται στη Γλυφάδα, αλλά στην Καλιφόρνια...

Βρε, πού φτάσαμε! Εχει ο καιρός γυρίσματα, λένε οι παλιότεροι. Το ένα μετά το άλλο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ κοντεύουν να χρίσουν τον Εβερτ μπολσεβίκο. Τη μια μέρα ο Βενιζέλος θέλει να τον γράψει στην Κομσομόλ και μάλιστα αναδρομικά. Την άλλη, ο Κ. Σκανδαλίδης τον θεωρεί ικανό και λίγο - πολύ έτοιμο ν' αρχίσει να φωνάζει "προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! ". Μνήσθητί μου, Κύριε!

Μας μένει όμως η απορία: Γιατί, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, τέτοια ανησυχία; Τι μαντάτα σας έρχονται;

Δε μένει όμως στα παραπάνω ο Γ. Δραγασάκης. Εγκαλεί τον Κ. Σημίτη, τον οποίο και ρωτάει: "Ο σοσιαλιστής Σημίτης προσυπογράφει τη δήλωση του καπιταλιστή προέδρου της FIAT;".

Ειλικρινά, περίεργο ερώτημα. Τι δηλαδή; ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός πρέπει να υποστηρίζουν τους ίδιους καπιταλιστές στην Ευρωπαϊκή Ενωση; Τι παράλογες απαιτήσεις είναι αυτές..;

Πάντως, να θυμίσουμε στον οικονομικό "εγκέφαλο" του ΣΥΝ ότι όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ, μαζί με τους καρεκλοκένταυρους της Κομισιόν, έχουν ήδη αποφασίσει να συζητήσουν αυτά που αναφέρει. Η συζήτηση, μάλιστα, πρόκειται να γίνει το φθινόπωρο του 1997. Βλέπετε, νοιάζονται και αυτοί (τουλάχιστον όσο κι αυτός) για την εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, με τη μια ή την άλλη μορφή...

Μα καλά, σε χαζούς νομίζουν ότι απευθύνονται... Για την κυριακάτικη ΑΥΓΗ μιλάμε, η οποία σώνει και καλά θέλει να μας πείσει ότι ο ΣΥΝ δεν ενδιαφέρεται να πάρει ψήφους από τα μικρότερα κόμματα και επικρίνει το ΚΚΕ, που απευθύνει την πολιτική του σε όλους τους Ελληνες ψηφοφόρους, ανεξαρτήτως τι ψήφιζαν μέχρι χτες, καλώντας τους να υπερψηφίσουν τα ψηφοδέλτιά του.

Δηλαδή, για να καταλάβουμε καλύτερα, όταν πάει κάποιος στο ΣΥΝ και δηλώσει πρώην ψηφοφόρος κάποιου μικρού κόμματος τον διώχνουν..;

"Εμείς - λέει ο υπεύθυνος της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκης σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη ΑΥΓΗ - προτείνουμε ότι τόσο τα κριτήρια του προγράμματος σύγκλισης, όσο και το χρονοδιάγραμμα πρέπει άμεσα να αναθεωρηθούν". Για να δείξει μάλιστα πόσο ριζοσπαστική και αριστερή είναι η πρότασή του επικαλείται, μεταξύ άλλων, και το επιχείρημα ότι παρόμοια πρόταση έχει κάνει και ο καπιταλιστής - όπως τον αποκαλεί - πρόεδρος της ιταλικής FIAT. Τι συνέβη άραγε και υπάρχει αυτή η σύμπτωση απόψεων; Ο ΣΥΝ προσχώρησε στον καπιταλισμό ή ο καπιταλιστής πρόεδρος της FIAT έγινε ...αριστερός;

Μαίνεται, απ' ό,τι φαίνεται, η μάχη των ομάδων για τις εκλόγιμες θέσεις στους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ. Και ακόμη δεν έχει αρχίσει η μάχη του σταυρού...

"Ενωμένοι να δώσουμε τη μεγάλη μάχη", λέει η "Αυριανή" από τη χτεσινή, πρώτη της σελίδα, αναφέροντας μάλιστα κι ένα σχετικό απόσπασμα από την ομιλία του Κ. Σημίτη, στην πρόσφατη ΚΕ του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια στιγμή, όμως, η "Νίκη" σημειώνει στον πρωτοσέλιδο τίτλο της: "Ωδινεν όρος και έτεκεν... 4 του ΠΑΣΟΚ στο Επικρατείας! Χλομές μεταγραφές οι υπόλοιποι 8".

Μη νομίσετε, όμως, πως κι ο Κουρής ξέχασε τις παλιές του μεθόδους. Κάτω ακριβώς, από το προαναφερόμενο "Ενωμένοι, κτλ. " δίνει τη δική του προσφορά στην εσωπασοκική διαπάλη: "Οποιος βάλει σταυρό στο Λιβάνη και τον Κατσιφάρα είναι σαν να βάζει σταυρό στη Μιμή".

Σκέτη ενότητα...

Το θέμα, επομένως, δεν είναι αν και πότε θα αναθεωρηθούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ και το χρονοδιάγραμμα της περιβόητης "σύγκλισης", αλλά τι περιεχόμενο θα έχει αυτή η διαδικασία. Η, με άλλα λόγια, ποιοι και για λογαριασμό ποιων θα την κάνουν. Δε θα είναι οι ίδιοι που επέβαλαν τα ισχύοντα κριτήρια και χρονοδιαγράμματα; Δε θα είναι οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια, ο μεγάλος και πάλι (πιθανά ο ακόμη μεγαλύτερος) ωφελημένος; Θα αλλάξει μήπως η ταξική φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Θα πάψει ο πρόεδρος της FIAT να είναι καπιταλιστής; Σ' αυτά τα ερωτήματα ο Συνασπισμός σφυρίζει αδιάφορα. Και είναι φυσικό, αφού ο ρόλος του είναι άλλος: Να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες και φρούδες ελπίδες με "αριστερό" περιτύλιγμα.

Πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε και μια δόση ειλικρίνειας στον Γ. Δραγασάκη. Για την αναθεώρηση της συνθήκης μιλά ο άνθρωπος. Οχι, για τη ριζική αλλαγή της, ούτε πολύ περισσότερο για την ανατροπή της. Προφανώς, ή δεν ξέρει την παροιμία που λέει "τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς" ή θεωρεί την υπάρχουσα συνθήκη σχετικά καλή τουλάχιστον, ικανοποιητική ως βάση τέλος πάντων και θέλει να στρογγυλέψει κάποιες γωνίες της...

Σίγουρα, θα του μείνει αλησμόνητο το πρώτο του προεκλογικό πέρασμα από τη Χίο του κ. Σημίτη. Δεν είναι και μικρό πράγμα, φτάνοντας και κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο, να σε περιμένουν στην έξοδο του αεροδρομίου δεκάδες πολίτες, με μαύρες σημαίες και με το σύνθημα "Οχι στην καταστροφή. Οχι αεροδρόμιο μέσα στην πόλη μας". Λίγο παραπέρα και ανάμεσα στους αραιούς οπαδούς, να βρίσκονται φοιτητές του πανεπιστημίου με πανό, που ζητάνε κονδύλια για την παιδεία. Και παραδίπλα, με άλλα πανό, να σε καταγγέλλουν οι αδιόριστοι κοινωνιολόγοι. Ούτε, τέλος, να επισκέπτεσαι, ολόκληρος πρωθυπουργός, την αγορά της Χίου και να μην ανοίγει μια πόρτα, να μην ακούγεται ένα χειροκρότημα, γιατί πριν λίγο καιρό "φύτεψες" νομοθετικά στη Χίο ένα "Βερόπουλο".

Λέτε να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Χίου και σ' άλλα μέρη που θα επισκεφθεί ο πρωθυπουργός;