Πλήθος πλαστών και τεχνητών διλημμάτων, για κάθε κατηγορία ψηφοφόρων και για κάθε γούστο, διαθέτει προφανώς στην προεκλογική φαρέτρα του ο πρωθυπουργός. Τα απαρίθμησε, τόσο στην ομιλία του στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, όσο και στην κατά συνέχειες συνέντευξή του στην "Ελευθεροτυπία", κυριακάτικη και χτεσινή.

Μόνο, που σχετικά εύκολα καταλαβαίνει και ο τελευταίος ψηφοφόρος ότι τα διλήμματα του κ. Σημίτη αφορούν αποκλειστικά και μόνο, το ποιος από τους δύο "μονομάχους" θα είναι στην κυβέρνηση, για να συνεχίσει και να εντείνει την εφαρμογή της μέχρι σήμερα αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν αφορούν το ποιος θα την αντιπαλέψει, το ποιος θα κάνει ουσιαστική και αποφασιστική αντιπολίτευση, το ποιος θα ανοίξει την προοπτική μιας άλλης πολιτικής, που έχει ανάγκη ο τόπος και οι εργαζόμενοι.

Εύκολη, επόμενα, η απάντηση. Οποιος θέλει σκληρή λιτότητα και όλα όσα έχουμε, ήδη, γνωρίσει και, μάλιστα, στη μετεκλογική, πολύ περισσότερο άγρια, εκδοχή τους, ας διαλέξει μεταξύ Σημίτη και Εβερτ. Οποιος λέει φτάνει πια και θέλει να δώσει μήνυμα αντεπίθεσης, μία και μόνη απάντηση δίνει:

"Ευχαριστώ, δε θα πάρω. Εγώ ψηφίζω ΚΚΕ".