Με πρόσχημα την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, είχε ξεκινήσει πολύ πριν τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη μια οργανωμένη προσπάθεια που στο στόχαστρο είχε τις ατομικές ελευθερίες, τον έλεγχο των κοινωνικών αντιδράσεων και την ενδυνάμωση των κρατικών μηχανισμών καταστολής. Με αυτούς, λοιπόν, τους στόχους ενισχυμένους, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των ΗΠΑ, πραγματοποιείται χτες και σήμερα στην Αθήνα σεμινάριο με τη συμμετοχή «ειδικών» από επτά χώρες, οι οποίες, υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, συμμετέχουν στην ασφαλή τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Οι εργασίες του σεμιναρίου είναι κλειστές και τα αποτελέσματα των συζητήσεων αποτελούν «μυστικά» των «ειδικών» και λοιπών πρακτόρων διάφορων μυστικών υπηρεσιών οι οποίοι συμμετέχουν.

Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης υπουργός Τύπου Χρ. Πρωτόπαππας όταν ρωτήθηκε χτες για το γεγονός ότι μια ενότητα αυτής της διημερίδας κάνει αναφορά σε προβλήματα δημόσιας τάξης με πολιτικά κίνητρα, αναφέροντας την αντίσταση κατά της παγκοσμιοποίησης στη Γένοβα και το Σιάτλ και αν η κυβέρνηση θεωρεί τρομοκρατικές ενέργειες ή σύγχρονη απειλή την αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση, είπε: «Σε καμία περίπτωση η κυβέρνηση δε θεωρεί κάτι τέτοιο. Από εκεί και πέρα, το σεμινάριο είναι κεκλεισμένων των θυρών, διότι θα συζητηθούν και κάποια θέματα μεταξύ ειδικών και αρμόδιων και θα ανταλλαγούν εμπειρίες. Τίποτε άλλο. Δεν πρόκειται να ληφθεί καμία απόφαση. Στο σεμινάριο, όπως ξέρετε, ανταλλάσσονται εμπειρίες. Οι ειδικοί, που συμμετέχουν σε αυτό, ανταλλάσσουν απόψεις για ορισμένα λεπτά θέματα και από εκεί και πέρα έρχεται η υπεύθυνη κυβέρνηση και αξιοποιεί, με τον τρόπο που αυτή πιστεύει, τις εμπειρίες που υπάρχουν και σε άλλες χώρες. Αυτό δεν είναι κακό».

Στην έναρξη του σεμιναρίου παραβρέθηκε και χαιρέτισε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Δ.Χρυσοχοΐδης, ο οποίος υποστήριξε ότι «έρχεται σε μια στιγμή όπου ο παγκόσμιος χάρτης, όπως τον ξέραμε στις τελευταίες τουλάχιστον δεκαετίες, έχει αλλάξει στην οργάνωση και στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά και του κοινού εγκλήματος. Και αυτό γιατί τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον, μας βάζουν μπροστά σε νέους κινδύνους και απαιτούν μια νέα οργάνωση».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο υφυπουργός Εξωτερικών Γ. Μαγκριώτης, υπογράμμισε τη συμπαράσταση της διεθνούς κοινότητας προς τις ΗΠΑ. Ο νέος υφυπουργός, ωστόσο, σημείωσε πως τα στρατιωτικά μέσα και μόνο δεν μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα της τρομοκρατίας.

Αλήθεια ποιος εχέφρων άνθρωπος, αν είχε να διαλέξει ανάμεσα στον Πλεύρη και στο Αλβανόπουλο, θα διάλεγε τον Πλεύρη;

***

***

Υπ' αυτή την έννοια, το δικαίωμα συμμετοχής στις εθνικές γιορτές του ελληνικού λαού το έχει ο καθένας που εμπνέεται από αυτούς τους αγώνες. Και το να συναισθάνεσαι το μήνυμα του αγώνα για τη λευτεριά, δεν καθορίζεται από ληξιαρχικές πράξεις, ούτε από την αρχή που εκδίδει τα στρατολογικά έγγραφα.

Ως προς το τελευταίο, και επειδή δε λείπουν όσοι ρωτούν με ποιον θα πολεμήσει το Αλβανόπουλο σε κάποιον αυριανό πόλεμο, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι το στρατολογικό έγγραφο εκείνων που στην Κατοχή υπηρέτησαν τη σβάστικα, ήταν ελληνικό. Ομοίως, ελληνορθόδοξο ήταν και το αίμα εκείνων που γίνανε γενίτσαροι.

***

Αντίθετα, στη χορεία των καταχραστών, ανήκουν πολλοί από τους κατηγόρους τους, ανήκουν οι συνηθισμένοι να κυκλοφορούν με «σημαίες ευκαιρίας», αλλά και οι άλλοι που νίπτουν τας χείρας τους ως Πόντιοι Πιλάτοι για φαινόμενα σοβινισμού και ξενοφοβίας. Και ομιλούμε για τους κυβερνώντες που προχτές έβγαλαν - διά στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου Χρ. Πρωτόπαππα - ένα πολύ ωραίο λογύδριο, ασπαζόμενοι (θεωρητικά) τη ρήση του Ισοκράτη ότι «Ελληνες είναι οι της ημετέρας παιδείας μετέχοντες».

Μόνο να: Αυτοί οι ίδιοι είναι που κυβερνούν με σύνθημα το «Πρώτα η Ελλάδα», λες και δεν ήταν ο ελληνικός λαός που έζησε στο πετσί του εκείνο το αντίστοιχο σύνθημα, το «Ντόιτσλαντ ούμπερ άλες». Οι ίδιοι είναι που καλλιεργούν κλίμα ρατσισμού με τις επιχειρήσεις «σκούπα» κατά των μεταναστών και τους νόμους τους, που επιβάλλουν στους Ελληνες πολίτες να γίνουν χαφιέδες όταν ο «αλλόφυλος» τους ζητήσει δουλιά ή πάει στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες.