Περήφανοι, που έχουν καταφέρει να τρομοκρατήσουν την κυβέρνηση, το υπουργείο και τους καναλάρχες, περήφανοι για το μεγαλύτερο μάθημα που έχουν διδαχτεί στη μέχρι τώρα ζωή τους: Να οργανώνονται, να συζητούν, να διεκδικούν, να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες και να τις τιμούν πολύ περισσότερο απ' όλους αυτούς τους «δημοκράτες της πεντάρας». Με τις κιθάρες τους και τα ταμπούρλα τους, με τα πανό τους και τις σημαίες του Συντονιστικού, «πλέχτηκαν» τα τραγούδια τους με τα συνθήματά τους.

«Κράτα, ρε φίλε, γερά!», ακουγόταν το τραγούδι από τα μεγάφωνα και οι μαθητές σφίγγονταν ο ένας πλάι στον άλλο, δυνάμωναν! «Δε θα περάσει!», φώναζαν μετά όλοι μαζί, για να συμπληρώσει ένας εκπρόσωπος του Συντονιστικού τους από την εξέδρα που είχε στηθεί: «Κι αν περάσει, πάλι στους δρόμους θα είμαστε!».

Τα παιδιά είναι λες και βρίσκονται σε γιορτή. Ετσι αντιλαμβάνονται τον αγώνα τους: Σαν γιορτή. Στα τραγούδια τους και τα συνθήματά τους, η ουσία των όσων λένε και η φαντασία με την οποία τα εκφράζουν αφοπλίζουν. Το 1ο και 2ο Λύκειο Παπάγου ανεβαίνει στη σκηνή. Μια μαθήτρια παίρνει το μικρόφωνο και προκαλεί όλες τις κάμερες να δείξουν στα δελτία ειδήσεων το τραγούδι που θα ακολουθήσει, αντί για τα «αποκαλυπτικά» βίντεο της ντροπής.

Είναι αργά το βράδυ / κι είν' η Μαριέττα μόνη / σ' ένα γραφείο μέσα / κι έξω βογκούν οι δρόμοι. / Στους δρόμους διαδηλώσεις / το «10» ξεσηκώνει / το άρθρο μην αγγίξεις / ο μαθητής πληρώνει. / Κι είχε πει θ' ανοίξουν, κι είχε πει... / Κι όμως είν' ακόμα κλειστά / και τούτη τη βδομάδα / πορείες καταλήψεις / όλη η Ελλάδα... (στο ρυθμό του «Λιωμένο παγωτό»).

Και αμέσως μετά, οι μαθητές «σπάνε πλάκα», βγάζοντας τη γλώσσα σε κυβέρνηση και ΜΜΕ: «Πού 'ναι, πού 'ναι οι υποκινητές μας, ψάξε, ψάξε, δε θα τους βρεις. Δε θα τους βρεις, δε θα τους βρεις, υποκινητές μας είστε σεις!». Κι ο αυθορμητισμός και το χιούμορ τους δε σταματούν εδώ. «Εις τον αφρό, εις τον αφρό της θάλασσας, η υπουργός κοιμάται...», λέει ένας μαθητής από τη σκηνή, ενώ συμπληρώνουν με μια φωνή οι χιλιάδες μαθητές: «Παρακαλώ σας κύματα, στον πάτο να την πάτε!».

Στο βήμα ανεβαίνει λίγο αργότερα η Μαντώ Ζαμπούνα, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων 6ου Διαμερίσματος Αθήνας: «Δεν μπόρεσαν να βρουν κατασταλτικούς μηχανισμούς στα θεσμικά όργανα των γονιών», τόνισε στους μαθητές. «Η μόρφωση δεν είναι ζήτημα γνώσης, είναι ζήτημα ζωής. Η ζωή σάς ανήκει. Πάρτε τη!».

Οι γονείς που βρίσκονται εκεί, στο πλευρό των αγωνιζόμενων παιδιών τους, χαμογελούν. Καμαρώνουν για τα παιδιά τους. Εχουν πάρει κι οι ίδιοι το τελευταίο διάστημα ένα μάθημα απ' αυτά. «Σαν γονείς, θα έπρεπε να έχετε ξεσηκωθεί πολύ νωρίτερα από μας και να στραφείτε εναντίον της κυβέρνησης και όχι εναντίον μας. Αλλά εσείς συμβιβαστήκατε, χαμηλώσατε το κεφάλι και δεχτήκατε να πληρώνετε για τη δωρεάν Παιδεία των παιδιών σας (...). Εγώ είμαι πρόθυμη να θυσιάσω ένα χρόνο από τη ζωή μου αν αυτό πρόκειται να δώσει την ευκαιρία στους επόμενους να έχουν ένα καλύτερο σχολείο. Εσείς τι είστε πρόθυμοι να δώσετε;», γράφει σε επιστολή - κάλεσμα (που διαβάστηκε στο συλλαλητήριο και απευθύνεται προς τους γονείς που δε στάθηκαν ακόμα στο πλάι των μαθητών) μια μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου στο 2ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθήνας.

Ετσι, λοιπόν, καυστικοί, με χιούμορ, με δεκάδες συνθήματα, που πολλά από αυτά τα επινοούσαν εκείνη τη στιγμή, οργισμένοι για τις συκοφαντίες, αλλά και «υπεράνω» για να πέσουν στο επίπεδό τους, μπήκαν πίσω από τα πανό τους και άρχισαν να πορεύονται προς το Σύνταγμα.

Στη συμβολή Σταδίου - Πατησίων, τους περίμενε το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών. Καταγγέλλουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και οι μαθητές αποδοκιμάζουν τα δυο κόμματα. «Μαριέττα Γιαννάκου τις καταλήψεις άκου! Και ρώτα τον Αρσένη τι σε περιμένει», φωνάζουν. Απ' την ντουντούκα των εκπαιδευτικών ακούγεται: «Τους καταδικάζουμε και σήμερα και συνέχεια. Η εργατική τάξη παλεύει μαζί με τη νεολαία για ένα σχολείο των λαϊκών αναγκών, ένα σχολείο που θα γίνει εφιάλτης στην άρχουσα τάξη».

Κι όλοι μαζί τραβούν μπροστά...

Μαζί τους ήταν και εκατοντάδες εκπαιδευτικοί, οι οποίοι με πανό και συνθήματα, έστειλαν σαφές μήνυμα στην κυβέρνηση, ότι ο αγώνας τους δεν έχει καμφθεί. Με συνθήματα ενάντια στην υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης, αλλά και με ζωντάνια και μαχητικότητα, με μουσικά όργανα και με τα πανό των συλλόγων τους, έδωσαν ξεχωριστό τόνο με τη σημαντική παρουσία τους στο συλλαλητήριο.

Νωρίτερα, στα Προπύλαια, η Βάνα Τζιατζή, πρόεδρος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), σημείωσε στο χαιρετισμό της: «Γιατί είμαστε σήμερα εδώ; Καταλαβαίνουμε πως ο αγώνας για την Παιδεία, είναι ταυτόχρονα αγώνας για σταθερή εργασία, για ανθρώπινα ωράρια και ελεύθερο χρόνο, για το δικαίωμα στην οικογένεια και στην ανθρώπινη ευτυχία, στον πολιτισμό και στην υγεία, για μια ζωή με νόημα, σε μια κοινωνία ανθρώπινη». Και πρόσθεσε: «Αξιολογούμε πόσο πολύτιμο είναι για τα παιδιά μας το μάθημα του αγώνα, το σπουδαιότερο ίσως μάθημα της ζωής τους».

Στα Προπύλαια χαιρέτισαν επίσης τους συγκεντρωμένους η Στ. Ρήγα εκπρόσωπος του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας, ο Γρ. Καλομοίρης γενικός γραμματέας της ΟΛΜΕ, ο Πολ. Μπαμπούρας γενικός γραμματέας της ΔΟΕ, ο Λαζ. Απέκης πρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ και ο Θ. Ακρίτας αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ.