Με πανηγυρική συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου γιορτάζει την Τρίτη η κυβέρνηση τα δύο χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης. Ωστόσο καμία «λάμψη» δεν έχουν τα δεύτερα γενέθλια της κυβέρνησης Καραμανλή.

Οι φιλολαϊκές μάσκες έχουν προ πολλού πέσει αφήνοντας να φανεί το πραγματικό αποκρουστικό πρόσωπο της απάνθρωπης πολιτικής της, η λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή φουσκώνει καθημερινά, οι (φρούδες) προσδοκίες και οι ελπίδες των ψηφοφόρων της έχουν εξανεμιστεί. Αναμενόμενο και απολύτως προβλέψιμο για όσους δεν είχαν εγκλωβιστεί στα δικομματικά ψευτο-διλήμματα και παραπλανηθεί από την ασύστολη δημαγωγία του προέδρου της ΝΔ.

Βασικό χαρακτηριστικό της δίχρονης εξουσίας από τη ΝΔ είναι η απαρέγκλιτη υλοποίηση της φιλομονοπωλιακής πολιτικής των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων». Συνέχεια της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, με ακόμα ταχύτερους ρυθμούς, στο πλαίσιο πάντα της στρατηγικής της Λισαβόνας. Τα αποτελέσματα είναι κάτι παραπάνω από χειροπιαστά: Οι επιχειρήσεις εμφανίζουν πρωτοφανή υπερκέρδη (μόνο έξι τράπεζες εμφάνισαν το 2005 κέρδη 2,2 δισ. ευρώ), ενώ από την άλλη χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, βούλιαξαν πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανέχεια.

Αυτό που ξεχωρίζει από τα δύο χρόνια διακυβέρνησης από τη ΝΔ είναι η ανελέητη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και η συστηματική προσπάθεια κατεδάφισής τους, με απώτερο, αν και ανομολόγητο ακόμα, στόχο τον περιορισμό του λεγόμενου «εργατικού κόστους».

Πλήθος τα αντεργατικά νομοθετήματα που έχει να επιδείξει με καμάρι στα μεγάλα αφεντικά η κυβέρνηση της ΝΔ:

-- Κατάργηση των υπερωριών, θεσμοθέτηση του ελαστικού 8ωρου και εργασιακών σχέσεων (νόμος 3385/2005).

-- Επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων. (Επόμενο βήμα που ετοιμάζεται είναι η λειτουργία και τις Κυριακές, ενώ τελευταία από τις πολυεθνικές προωθείται και η λειτουργία μέχρι τα μεσάνυχτα...).

-- Κατάργηση της «μονιμότητας» στις πρώην ΔΕΚΟ, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Γενικότερα, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, η κυβέρνηση υπονομεύει συστηματικά τις συλλογικές συμβάσεις προς όφελος των «επιχειρησιακών» και «ατομικών», αναγορεύοντας ως ύψιστη προτεραιότητα την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων.

-- Κτύπημα ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συλλογικών συμβάσεων στις τράπεζες, κοκ.

Παράλληλα, επιβάλει σκληρή λιτότητα στους μισθούς και τις συντάξεις, ενώ αφήνει παντελώς ανεξέλεγκτα τα μονοπώλια να καθορίζουν τις τιμές των προϊόντων και να ροκανίζουν τα λαϊκά εισοδήματα. Οι φοροεπιδρομές συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση -(κάθε γαλάζιος προϋπολογισμός «έφερνε» επιπλέον φόρους 3 δισ. ευρώ για μισθωτούς και συνταξιούχους) - ενώ δε δίστασαν να προσφύγουν και στους έμμεσους φόρους. Οι περικοπές των δαπανών για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση συνεχίζονται με ταυτόχρονη παράδοση των «κοινωνικών αγαθών» αυτών στις πολυεθνικές. Οι αποκρατικοποιήσεις -ιδιωτικοποιήσεις επιταχύνθηκαν (ο Γ. Αλογοσκούφης καυχήθηκε προχτές ότι τα δύο χρόνια εισέπραξε περίπου 3 δισ. ευρώ από το ξεπούλημα πρώην ΔΕΚΟ, ενώ φέτος σκοπεύει να εισπράξει ακόμα 2 δισ. ευρώ από την ιδιωτικοποίηση της Εμπορικής και την παραπέρα μετοχοποίηση της ΑΤΕ και του Ταχ. Ταμιευτηρίου). Πυρετός επικρατεί στο ξεπούλημα της ολυμπιακής, τουριστικής και ακίνητης περιουσίας του δημοσίου.

Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κάποιος τομέας που η κυβέρνηση Καραμανλή να έχει υστερήσει στην ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση.

Από την άλλη, επιδεικνύει με καμάρι τους φιλομονοπωλιακούς νόμους της όπως η φορολογική «μεταρρύθμιση» που απάλλαξε τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες από φόρους μερικών δισ. ευρώ, η προφορά «τσάμπα» χρήματος μέσω των κινήτρων του «αναπτυξιακού», η εκχώρηση των δημοσίων έργων και υποδομών στο μεγάλο κεφάλαιο μέσω των περιβόητων ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημοσίου - ιδιωτικού τομέα), η απελευθέρωση της ενέργειας, κοκ.

Αναπόφευκτη συνέπεια της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής η επίδειξη πυγμής προς τους αγώνες των εργαζομένων, που έγινε περισσότερο ορατή όσο δυνάμωναν οι αγώνες επιβίωσης. Ηδη, στις μαύρες σελίδες της κυβέρνησης έχουν γραφτεί η επίθεση των ΜΑΤ κατά των εργαζομένων στο εργοστάσιο Λιπασμάτων Θεσσαλονίκης και στις τράπεζες, αλλά περίοπτη θέση κατέχει το φασιστικό μέτρο της επιστράτευσης των ναυτεργατών.

Ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν ήταν η χρήση βίας ή η απειλή χρήσης βίας το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στην επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων. Αναντικατάστατο ρόλο έπαιξε η στήριξη από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και η συναινετική τακτική της «μη σύγκρουσης» από τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, γεγονός που αναγνωρίζει και η κυβέρνηση.

«Ξεκινούμε σήμερα τη νέα πορεία της πατρίδας μας. Οι πολίτες επέλεξαν μια νέα διακυβέρνηση που να βασίζεται σε αρχές και αξίες. Επέλεξαν πολιτική αλλαγή, επέλεξαν μια νέα πολιτική?. Με αυτά τα λόγια ξεκίναγε την παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του ο Κ. Καραμανλής στη Βουλή. Δε χρειάστηκαν δύο χρόνια για να αντιληφθούν ακόμα και οι πιο φανατικοί ψηφοφόροι του ότι είναι «μία από τα ίδια» και η «νέα πορεία» δεν είναι άλλη από αυτή που ακολουθούσε και το ΠΑΣΟΚ, αυτή δηλαδή που οδηγεί κατευθείαν στον εργασιακό μεσαίωνα και τη βαρβαρότητα...

Μια ιδέα περί των μαξιμαλιστικών στόχων της ηγεσίας του Κοσσυφοπεδίου πήρε χτες κατά την επίσκεψή της στην Πρίστινα η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Η Ελληνίδα υπουργός, στο πλαίσιο της βαλκανικής της περιοδείας συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Κοσσόβου Φατμίρ Σεϊντίου και τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Χακίμ Θάτσι, με τους οποίους συζήτησε την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων για το τελικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου.

Η υπουργός Εξωτερικών στις συναντήσεις της επισήμανε τη στήριξη της Ελλάδας στις διαπραγματεύσεις, οι οποίες γίνονται στη Βιέννη, αλλά και την ανάγκη να διεξαχθούν αυτές χωρίς ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, ώστε το αποτέλεσμα να είναι ουσιαστικό. Σύμφωνα με τα όσα υπογραμμίζουν πηγές του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, η Ντόρα Μπακογιάννη προσπάθησε να υπογραμμίσει το ενδιαφέρον της Αθήνας για το θέμα της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Σύμφωνα με την άποψη της Αθήνας, όπως σημειώνουν διπλωματικοί κύκλοι, η ασφάλεια και η σταθερότητα αποτελεί τον ωμό στόχο, ο οποίος ενδεχομένως να μην μπορεί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα του σερβικού στοιχείου.

Η Ντ. Μπακογιάννη δήλωσε ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί η διαδικασία εφαρμογής των κριτηρίων που έχει θέσει η Διεθνής Κοινότητα και αναφέρθηκε στην προστασία της σερβικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Διαβεβαίωσε, πάντως, τους συνομιλητές της για τη στήριξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων.

Από την πλευρά του ο Φ. Σεϊντίου δεσμεύτηκε για το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και τόνισε ότι θα επιδιώξει σχέσεις καλής γειτονίας, καθώς και ότι θα προωθήσει την προσέγγιση του Κοσσόβου στις ευρωατλαντικές δομές. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Χακίμ Θάτσι, επανέλαβε ότι «πρέπει να γίνει σεβαστή η θέληση του λαού για ανεξαρτησία» και εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι αυτό θα γίνει εντός του 2006.