- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- 18/6/2006
Κυρίως φύλλο - Ενθετο: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Γιατροί
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Την Πέμπτη όλοι στην Ομόνοια, στις 12.30 μ.μ. Επιχείρηση στάχτης στα μάτια των εργαζομένων και εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ
Να απαντήσουν στην αντιεκπαιδευτική πολιτική και μαζί με τους φοιτητές και σπουδαστές να δώσουν τη μάχη για δημόσια λαϊκή Παιδεία, καλεί τους εργαζόμενους το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Την Πέμπτη 22 του Ιούνη, το ΠΑΜΕ διοργανώνει συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 12.30 μ.μ. κατά τη διάρκεια της τρίωρης παναττικής στάσης εργασίας (12 μ. - 3 μ.μ.), ενώ την ίδια μέρα, κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων, 24ωρη πανελλαδική απεργία αποφάσισε και η ΑΔΕΔΥ.
Σημειώνεται ότι στην προχτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ τα στελέχη του ΠΑΜΕ, αντί για τρίωρη στάση που αποφασίστηκε, πρότειναν: Την προκήρυξη 24ωρης πανελλαδικής απεργίας στις 22 του Ιούνη και 48ωρη πανελλαδική απεργία στις 27 και 28 του Ιούνη, κατά τη Σύνοδο των υπουργών Παιδείας της ΕΕ, που γίνεται στην Αθήνα. Για να επικεντρωθεί, όπως τόνισαν, η αντιπαράθεση στην ίδια τη μήτρα που γεννά τα προβλήματα και στον τομέα της Παιδείας, που είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προσπάθησε να συγκαλύψει τις βαθύτερες αιτίες και τους φορείς της γενικότερης επίθεσης στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, ενώ με την απόφασή της, για τρίωρη παναττική στάση εργασίας, επιχειρεί ουσιαστικά να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και, ταυτόχρονα, θέλει να «χωνέψει» την υπάρχουσα λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση και να παρεμποδίσει την προσπάθεια συντονισμού της νέας γενιάς και των αγώνων της με την εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό της κίνημα. Μια απόφαση, η οποία εξυπηρετεί, τόσο τις προεκλογικές σκοπιμότητες και την υποκριτική στάση του ΠΑΣΟΚ, όσο και τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, αφού βάζει εμπόδια στην απαιτούμενη τη στιγμή αυτή ουσιαστική μαζικοποίηση και κλιμάκωση των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στα προωθούμενα αντιδραστικά μέτρα.
Τα στελέχη του ΠΑΜΕ ανέδειξαν τους πραγματικούς ενόχους αυτής της επίθεσης. Μεταξύ άλλων, σημείωσαν: «Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, όπως διαμορφώθηκαν στη Λισαβόνα και στην Μπολόνια, έχουν στο στόχαστρο τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Τις αποφάσεις αυτές τις έχουν ψηφίσει από κοινού με τους βιομηχάνους όλες οι σοσιαλδημοκρατικές και όλες οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Τις έχει ψηφίσει ο ΣΕΒ, τις έχει ψηφίσει η ΝΔ, τις έχει ψηφίσει και το ΠΑΣΟΚ. Αποτελεί κοινή τους στρατηγική».
Ομως, όπως χαρακτηριστικά τόνισαν τα στελέχη του ΠΑΜΕ, συνένοχοι δεν είναι μόνο τα κόμματα. «Σ' αυτές τις μεθοδεύσεις η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πρωτοστατεί. Με το λεγόμενο μη κερδοσκοπικό Πανεπιστήμιο που άνοιξε, με τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, με τους "κοινωνικούς διαλόγους", με τα Προγράμματα κατάρτισης.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα απορρίπτει τις θεωρίες σας. Απορρίπτουμε τις προτάσεις και τις τακτικές σας. Εμείς παλεύουμε για:
-- Ενιαία Λαϊκή Παιδεία. Δωρεάν και χρηματοδοτούμενη από τον κρατικό προϋπολογισμό, σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες.
-- Επιστημονική έρευνα στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
-- Κατάργηση κάθε ιδιωτικής δραστηριότητας. Κλείσιμο όλων των λεγόμενων μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.
-- Συντονισμένο αγώνα του κινήματος Παιδείας με το αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα.
-- Να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο.
-- Να μην καταργηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος.
-- Κοινή δράση με την προοδευτική διανόηση και συντονισμός με το λαϊκό κίνημα. Για μια δημόσια Παιδεία - κοινωνικό δικαίωμα.
-- Κατάργηση των λεγόμενων σάμερσκουλ, όπως αυτά που διοργανώνει και προωθεί ο υποψήφιος υπερνομάρχης και καθηγητής Γ. Πανούσης, ο οποίος εμφανίζεται το καλοκαίρι να είναι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και το χειμώνα υπέρ των δημόσιων».
Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και σπουδαστών ενάντια στο νέο νόμο - πλαίσιο, με τον αγώνα τους να μπαίνει σε νέα φάση. Με κρίσιμο ζήτημα να μην υπάρξει καμία συμμετοχή στον προσχηματικό και στημένο «διάλογο» της κυβέρνησης. Να μην τσιμπήσει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα στο δόλωμα της κυβέρνησης. Να μη συρθεί, με οποιοδήποτε τρόπο, στο τραπέζι του παζαρέματος, στην επικύρωση ενός προαποφασισμένου σχεδίου.
Οι κινητοποιήσεις φοιτητών και σπουδαστών συνεχίζονται, κόντρα στις επιδιώξεις των δυνάμεων που προσπαθούν να τις ξεστρατίσουν. Κόντρα στις πρακτικές που προλειαίνουν το έδαφος για συμμετοχή στον υποτιθέμενο «διάλογο». Διάλογο με προκαθορισμένο αποτέλεσμα, με συγκεκριμένη βάση και στόχο: Πώς πιο αποτελεσματικά θα θεσμοθετηθεί η λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, πώς θα δεθούν ολοκληρωτικά τα Πανεπιστήμια στις επιδιώξεις του κεφαλαίου.
Συνεχίζουν κόντρα σε λογικές που επιχείρησαν και επιχειρούν να εκτονώσουν την αντίδραση στο πρόσωπο ενός υπουργού. Για να αφήσουν στο απυρόβλητο τον αντίπαλο που έχουν απέναντί τους φοιτητές και σπουδαστές: την πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Δίνοντας το στίγμα του αγώνα, ο γραμματέας της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, Θανάσης Πάνος, στη διαδήλωση της Πέμπτης σημείωσε ότι «το μήνυμα είναι καμία συμμετοχή στο διάλογο - απάτη, στο διάλογο της υποταγής. Οι φοιτητές θα κλιμακώσουν την πάλη τους ενάντια στην πολιτική ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΕΕ. Αυτό το νομοσχέδιο δε φτιασιδώνεται, δεν παζαρεύεται, μόνο ανατρέπεται. Από αύριο και από την επόμενη εβδομάδα, πιο μαζικά, πιο δυναμικά, περιφρουρώντας τους αγώνες τους, οι φοιτητές θα συνεχίζουν μαζί με την εργατική τάξη για να γίνει ο αγώνας παλλαϊκός».
Από τα ίδια τα πράγματα αναδεικνύονται οι δυνατότητες, η θέληση, αλλά και η αναγκαιότητα να πάρει ο αγώνας για την Παιδεία των αναγκών παλλαϊκά χαρακτηριστικά. Να γίνει υπόθεση όλου του λαού, της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Γιατί είναι τα δικά τους παιδιά που είναι στο δρόμο. Τα δικά τους παιδιά που διαδηλώνουν για το δικαίωμα στη μόρφωση, για πτυχία με αξία, για δουλιά με δικαιώματα.
Είναι καθοριστική η οργάνωση και ανάπτυξη του κινήματος των φοιτητών - σπουδαστών μαζί με το εργατικό και το λαϊκό κίνημα. Για να είναι ισχυρή και αποφασιστική η αντεπίθεση της νεολαίας και των εργατών στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται από την πολιτική ΕΕ - κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ.
Η ερχόμενη εβδομάδα σηματοδοτείται από τη συνέχιση των διεργασιών στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Με το «έμπα» στη νέα βδομάδα, Δευτέρα και Τρίτη, πραγματοποιείται ο κύριος όγκος των Γενικών Συνελεύσεων, ενώ αγωνιστικό ραντεβού στο δρόμο έχει ήδη κλειστεί για την Πέμπτη, 22 Ιούνη.
Απ' τη μια, ο Θάνος Βερέμης με τους παλαιομαρξιστές και νταήδες, στη μέση ο Γ. Τράγκας σε παραλήρημα πατρικού σουσουδισμού να γκαρίζει περί άπλυτων κι ακούρευτων φοιτητών χωρίς καν να έχει χορηγό εταιρίες σαμπουάν!..
Και, τέλος, στο άλλο άκρο το δεξί, το καλό και κατάμαυρο που κείται δεξιά της δεξιάς, ο λόρδος Βύρων να βγαίνει απ' το πολιορκημένο Μεσολόγγι του μυαλού του και να πέφτει ακάθεκτος πάνω σε οπλισμένες «διμοιρίες φοιτητών». Ούτε με 60 κιβώτια μπίρες και 10.000 γυμνά βραζιλιάνικα οπίσθια στη μουντιαλική Γερμανία δεν μπορεί να φανταστεί κανείς τους φοιτητές στην Ελλάδα του ήπιου ανασκολοπισμού της Παιδείας. Ούτε στις αναμνήσεις του Μπέρκλεϊ (όπου κατά Τράγκα φράουλες + αίμα = Βρώμα) μπορεί να υπάρξει ο διεστραμμένος φακός που παρουσιάζει «τα ηρωικά ματ ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα» έτοιμα να αντέξουν και να μη γίνουν ριψάσπιδες στις διμοιρίες των νεαρών δράκων φοιτητών απ' την Κοζάνη, τη Δράμα, την Κομοτηνή, τα Γιάννενα, τη Σάμο, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη, τη Ζάκυνθο, τα Χανιά, την Κεφαλονιά... που συντονίστηκαν και με σκουπόξυλα πήραν παραμάζωμα τα ματ.
Ο ποιοτικός δεκαρολόγος Πολύδωρας έχει επωμιστεί την ευθύνη του ανεξίτηλου σταμπαρίσματος της σκεπτόμενης νεολαίας με το γενικευμένο αόριστο λήμμα «αταξία». Οι ηρακλείς του Βερέμης - Τράγκας προσφέρουν την ακαδημαϊκή ο μεν, τη λαϊκίστικη ο δε, εκδοχή της αταξίας - σπουδάζουσας νεολαίας ως ιδεολογικό μηρυκαστικό αριστερόστροφο λεφούσι ή και εσμό άπλυτων χαρτζιλικούμενων τεμπέληδων. Προσοχή.
Αυτές οι φραστικές ακροβασίες, μαζί με τις ματωμένες φοιτητικές κεφαλές που κοσμούν πρωτοσέλιδα του αστικού Τύπου, παίζουν παράλληλα με υγιείς ντοπαρισμένους νεαρούς κι ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές ένα ύπουλο προπαγανδιστικό παιχνίδι που κατασκευάζει εκείνο το ασφυκτικό κοινωνικό σκηνικό, στο οποίο οι φοιτητές θα μπορούν να παραμένουν φοιτητές μόνο αν είναι πνευματικά ακίνητοι σαν τα ματ και καθαροί μόνο σαν την άναρθρη τραγκιάδα.
Αν δίδασκα πάντως τώρα, η συμβουλή μου σε μαθητές θα ήταν οργανωθείτε, κράξτε τους και βουλώστε τους το στόμα με τα πύρινα όνειρά σας...
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
