Motion Team

Δεκάδες Λαρισαίοι εργαζόμενοι απολύονται σε καθημερινή βάση και χιλιάδες συνάδελφοί τους βρίσκονται υπό την καθημερινή απειλή της απόλυσης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Κέντρου Προώθησης Απασχόλησης του Τοπικού ΟΑΕΔ, από την αρχή του έτους που διανύουμε μέχρι το τέλος Αυγούστου - δηλαδή μέσα σε 8 μήνες - απολύθηκαν από τους εργοδότες τους και «πέρασαν» στην ανεργία πάνω από 10.000 εργαζόμενοι, που σημαίνει ότι κάθε μέρα απολύονταν, κατά μέσο όρο, 52 άτομα!

Συγκεκριμένα, κατά μήνα, είχαμε τις εξής απολύσεις: 1.352 το Γενάρη, 975 το Φλεβάρη, 845 το Μάρτη, 1.008 τον Απρίλη, 1.317 το Μάη, 1.985 τον Ιούνη, 1.405 τον Ιούλη και 1.177 τον Αύγουστο. Κι όλα αυτά σε μια περιοχή όπου η ανεργία έχει γιγαντωθεί, καθώς τα τελευταία δέκα χρόνια έκλεισαν δεκάδες μεγάλα και μικρότερα εργοστάσια και πολλές επιχειρήσεις μετακόμισαν σε γειτονικές χώρες, ενώ δεν άνοιξε καμία, σχεδόν, σοβαρή βιομηχανία.

Από την περιοδεία του βουλευτή του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκα, στην «ΙΝΤΡΑΜΕΤ» Λάρισας

• Η ΙΝΤΡΑΜΕΤ (επιχείρηση που ανήκει στον όμιλο ΙΝΤΡΑΚΟΜ του Σ. Κόκκαλη) απέλυσε δεκάδες εργαζόμενους, τους οποίους απασχολούσε με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μερικούς τους είχε πάρει από εταιρία «ενοικίασης».
• Η κλωστοϋφαντουργία «ΛΟΥΠΑΣ» έκλεισε αφήνοντας άνεργους περίπου 70 εργαζόμενους.
• Η κλωστοϋφαντουργία «ΠΕΛΑΣΓΙΣ» απέλυσε 30 εργαζόμενους, τους οποίους είχε προσλάβει με σύμβαση διάρκειας ενός χρόνου.
• Το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ) προχώρησε στην απόλυση 10 εργαζομένων, που απασχολούνταν και για την καθαριότητα του Εθνικού Οδικού Δικτύου, μια και παρέδωσε αυτόν τον τομέα δραστηριότητας σε ιδιώτες εργολάβους, παραδίνοντας συγχρόνως για χρήση και όλο τον εξοπλισμό.
• Ο Δήμος Λάρισας απέλυσε 5 εργαζόμενους του Εικαστικού Κέντρου, παρά το γεγονός ότι πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου.
• Η επιχείρηση «Πασχούδης» (ιματισμός) απέλυσε 4 εργαζόμενους.
• Το κατάστημα υποδημάτων «ΔΟΞΑΡΙΩΤΗΣ» έκλεισε, αφήνοντας άνεργους 4 εργαζόμενους.

Επίσης, έκλεισε η βιοτεχνία τυροκομικών «Κατσιμπέρης», αφήνοντας χωρίς δουλιά 12 εργαζόμενους κι είχαμε απολύσεις 4 από την εταιρία «Καράτζης ΑΕ» - προανήγγειλε κι άλλες 3 - 1 από το πολυκατάστημα «Πράκτικερ», 2 από την εταιρία «Ράδιο Ταξί», 1 από την εταιρία ΟΙΚΟΜΕΤ, που έχει αναλάβει τον καθαρισμό των εγκαταστάσεων του ΟΣΕ και πολλών ακόμα που είχαν προσληφθεί μέσω του προγράμματος για την «αντιμετώπιση» της ανεργίας.

Μπαράζ απολύσεων έχουμε κι από επιχειρήσεις του Βόλου, πολλές από τις οποίες αφορούν εργαζόμενους που απασχολούνταν σε έργα που σχετίζονται με την Ολυμπιάδα. Ανεργοι βρέθηκαν οι 300 εργαζόμενοι που απασχολούνταν στο έργο του Πανθεσσαλικού Σταδίου, όπου διεξάγονταν αγώνες ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ την ίδια τύχη κινδυνεύουν να έχουν και άλλοι 200 εργαζόμενοι στο έργο του περιφερειακού δρόμου, που οδηγεί στο Πανθεσσαλικό Στάδιο.

«Το μπαράζ απολύσεων στη Λάρισα», τονίζει ο Π. Λιόλιος, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου του νομού, «οφείλεται στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, που στοχεύει στην ικανοποίηση των αξιώσεων των εργοδοτών και στην αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων». Και συνεχίζει: «Οι μαζικές απολύσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα και τα μεγάλα ποσοστά των ανέργων επιβεβαιώνουν, με τον πιο τραγικό τρόπο, ότι το πρόβλημα της ανεργίας δε λύνεται με προγράμματα επιδότησης των εργοδοτών, που εφαρμόστηκαν και στο νομό Λάρισας, καθώς στόχος τους είναι η εξασφάλιση τζάμπα εργατικού δυναμικού στους εργοδότες, οι οποίοι απέλυαν τους παλιούς για να πάρουν νέους και να καρπωθούν την επιδότηση». «Είναι, λοιπόν - καταλήγει - επιβεβλημένη η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζομένων και ανέργων από τη Λάρισα στο συλλαλητήριο της Αθήνας, όπως, επίσης, επιβάλλεται να συσπειρωθούν αγωνιστικά με τα ταξικά σωματεία, με το Εργατικό Κέντρο, που αποτελούν τον κορμό του ΠΑΜΕ, για να δώσουν πιο αποτελεσματικά τον αγώνα κατά των απολύσεων και της ανεργίας».

Ο Τ. Τριανταφυλλάκος, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου και στέλεχος της γραμματείας Μαγνησίας του ΠΑΜΕ τονίζει: «Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είχε προειδοποιήσει έγκαιρα τους εργαζόμενους για τις τραγικές συνέπειες της εφαρμοζόμενης αντεργατικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ετσι, και στη Μαγνησία, όπου η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η εργατική τάξη βιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο αυτές τις συνέπειες. Το συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ δίνει την ευκαιρία στους εργαζόμενους και τους άνεργους του νομού μας να εκδηλώσουν τα "αισθήματά τους" κατά της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής και να διαμηνύσουν την απόφασή τους να παλέψουν για την ανατροπή της».

Ο Χρ. Χριστόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στον περιφερειακό δρόμο Βόλου, αναφέρεται στην τραγική κατάσταση που έχουν περιέλθει και οι 200, περίπου, συνάδελφοί του που απασχολήθηκαν στο έργο, καθώς αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη της ανεργίας. «Δεν ξέρουμε - τονίζει - και δεν παίρνουμε καμία απάντηση από την εργοδοσία για το τι θα γίνει με το εργασιακό μας μέλλον. Εκτός των άλλων, μας οφείλονται δεδουλευμένες υπερωρίες δύο μηνών και το επίδομα αδείας, χρήματα τα οποία διεκδικούμε να μας καταβληθούν άμεσα». Υπενθυμίζοντας τις μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν μέσα στο διάστημα που βρισκόταν σε εξέλιξη το έργο, κάτω από την πίεση των οποίων η εργοδοσία αναγκάστηκε να τους καταβάλει μέρος των δεδουλευμένων που τους όφειλε, επισημαίνει ότι «η μόνη λύση είναι ο δρόμος του αγώνα, τον οποίο και είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε».

Τον εφιάλτη της ανεργίας ζει τους τελευταίους μήνες η Ελένη Ζούκα από τη Λάρισα. Δούλευε στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας «ΛΟΥΠΑΣ» και έμεινε άνεργη όταν η εργοδοσία έβαλε λουκέτο στην επιχείρηση, χωρίς καν να καταβάλει στους εργαζόμενους αποζημιώσεις, ενώ τους οφείλει ακόμα δεδουλευμένα καθώς και ένσημα. «Ακόμα και το ταμείο ανεργίας - λέει - που παίρνουμε είναι κουτσουρεμένο, αφού ο εργοδότης μας χρωστά ένσημα. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας και ο χειμώνας που έρχεται θα είναι αρκετά δύσκολος. Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να καταλάβουν ότι η μοναδική μας ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες. Ετσι μόνο θα καταφέρουμε να μην είμαστε έρμαια του κάθε εργοδότη».

Κυρίως, επλήγησαν οι εργαζόμενοι στους κλάδους της κλωστοϋφαντουργίας, του ιματισμού και του μετάλλου, που κάποτε αποτελούσαν βασικό αναπτυξιακό κορμό για την περιοχή. Στους πίνακες, που ακολουθούν, καταγράφονται οι επιχειρήσεις των δύο νομών, οι οποίες είτε μεταφέρθηκαν σε τρίτες χώρες τα τελευταία χρόνια, είτε έκλεισαν, είτε προχώρησαν σε δραματική μείωση του προσωπικού.

(ΠΙΝΑΚΕΣ 1, 2, 3, 4 ΛΑΡΙΣΑ)

Ανάλογη είναι η κατάσταση στο Νομό Μαγνησίας, όπως καταγράφεται στους παρακάτω πίνακες.

(ΠΙΝΑΚΕΣ 1 και 2 ΜΑΓΝΗΣΙΑ)