«Το μπαράζ απολύσεων στη Λάρισα», τονίζει ο Π. Λιόλιος, αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου του νομού, «οφείλεται στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, που στοχεύει στην ικανοποίηση των αξιώσεων των εργοδοτών και στην αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων». Και συνεχίζει: «Οι μαζικές απολύσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα και τα μεγάλα ποσοστά των ανέργων επιβεβαιώνουν, με τον πιο τραγικό τρόπο, ότι το πρόβλημα της ανεργίας δε λύνεται με προγράμματα επιδότησης των εργοδοτών, που εφαρμόστηκαν και στο νομό Λάρισας, καθώς στόχος τους είναι η εξασφάλιση τζάμπα εργατικού δυναμικού στους εργοδότες, οι οποίοι απέλυαν τους παλιούς για να πάρουν νέους και να καρπωθούν την επιδότηση». «Είναι, λοιπόν - καταλήγει - επιβεβλημένη η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζομένων και ανέργων από τη Λάρισα στο συλλαλητήριο της Αθήνας, όπως, επίσης, επιβάλλεται να συσπειρωθούν αγωνιστικά με τα ταξικά σωματεία, με το Εργατικό Κέντρο, που αποτελούν τον κορμό του ΠΑΜΕ, για να δώσουν πιο αποτελεσματικά τον αγώνα κατά των απολύσεων και της ανεργίας».

Ο Τ. Τριανταφυλλάκος, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου και στέλεχος της γραμματείας Μαγνησίας του ΠΑΜΕ τονίζει: «Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είχε προειδοποιήσει έγκαιρα τους εργαζόμενους για τις τραγικές συνέπειες της εφαρμοζόμενης αντεργατικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων, ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ετσι, και στη Μαγνησία, όπου η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, η εργατική τάξη βιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο αυτές τις συνέπειες. Το συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ δίνει την ευκαιρία στους εργαζόμενους και τους άνεργους του νομού μας να εκδηλώσουν τα "αισθήματά τους" κατά της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής και να διαμηνύσουν την απόφασή τους να παλέψουν για την ανατροπή της».

Ο Χρ. Χριστόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στον περιφερειακό δρόμο Βόλου, αναφέρεται στην τραγική κατάσταση που έχουν περιέλθει και οι 200, περίπου, συνάδελφοί του που απασχολήθηκαν στο έργο, καθώς αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη της ανεργίας. «Δεν ξέρουμε - τονίζει - και δεν παίρνουμε καμία απάντηση από την εργοδοσία για το τι θα γίνει με το εργασιακό μας μέλλον. Εκτός των άλλων, μας οφείλονται δεδουλευμένες υπερωρίες δύο μηνών και το επίδομα αδείας, χρήματα τα οποία διεκδικούμε να μας καταβληθούν άμεσα». Υπενθυμίζοντας τις μαχητικές απεργιακές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν μέσα στο διάστημα που βρισκόταν σε εξέλιξη το έργο, κάτω από την πίεση των οποίων η εργοδοσία αναγκάστηκε να τους καταβάλει μέρος των δεδουλευμένων που τους όφειλε, επισημαίνει ότι «η μόνη λύση είναι ο δρόμος του αγώνα, τον οποίο και είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε».

Τον εφιάλτη της ανεργίας ζει τους τελευταίους μήνες η Ελένη Ζούκα από τη Λάρισα. Δούλευε στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας «ΛΟΥΠΑΣ» και έμεινε άνεργη όταν η εργοδοσία έβαλε λουκέτο στην επιχείρηση, χωρίς καν να καταβάλει στους εργαζόμενους αποζημιώσεις, ενώ τους οφείλει ακόμα δεδουλευμένα καθώς και ένσημα. «Ακόμα και το ταμείο ανεργίας - λέει - που παίρνουμε είναι κουτσουρεμένο, αφού ο εργοδότης μας χρωστά ένσημα. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας και ο χειμώνας που έρχεται θα είναι αρκετά δύσκολος. Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι να καταλάβουν ότι η μοναδική μας ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες. Ετσι μόνο θα καταφέρουμε να μην είμαστε έρμαια του κάθε εργοδότη».